Afrykański pomór świń jest chorobą mającą charakter ogólnoeuropejski. Rok 2017 był kolejnym szczytem jej aktywności.

Do dnia 18 września 2017 r. na terenie Polski zanotowano od momentu pierwszego stwierdzenia wystąpienia choroby 98 ognisk ASF u świń. W samym tylko roku 2017 stwierdzono ich 75. Ogniska choroby stwierdzono na obszarach objętych restrykcjami w związku z ASF. Określono je w załączniku do decyzji wykonawczej Komisji nr 2014/709/UE z dn. 9 października 2014r. Mówi ona o kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do ASF.

W celu zapobiegania się rozprzestrzenianiu się choroby wprowadzono ścisłą współpracę organów Inspekcji Weterynaryjnej, służy celnej, policji, władz regionalnych oraz myśliwych. Kontynuowane są prace mające na celu  zahamowanie rozprzestrzeniania się wirusa na pozostałą część kraju. Wprowadzono dalsze zmiany w przepisach dotyczących bioasekuracji i odstrzału sanitarnego.

Bioasekuracja ma duże znaczenie przy ograniczeniu dalszego rozprzestrzeniania się choroby. Na obszarach, gdzie prowadzony jest program bioasekuracji, świnie hodowane są tylko w gospodarstwach spełniających wymagania. Gdy dany hodowca naie spełnia wymagań powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję o zabiciu utrzymywanych w gospodarstwie zwierząt z gat. wrażliwych na ASF oraz zakazuje wprowadzania tych zwierząt do gospodarstwa przez czas trwania bioasekuracji. Efekty realizowanego programu bioasekuracji będą widoczne w kolejnych miesiącach.

Innym sposobem walki z ASF jest odstrzał sanitarny dzików jako kluczowego wektora w przenoszeniu choroby. Odstrzał sanitarny dzika prowadzono w oparciu o rozporządzenie MRiRW z dn. 19 lutego 2016r. ( DZ.U. poz.229) i do 5 czerwca 2017 w ramach umów na podst. rozporządzenia odstrzelono 9636 dzików.  Aktualnie odstrzał realizuje się na podstawie aktów prawa miejscowego tj. rozporządzenia powiatowych lekarzy wet. lub wojewodów.

Źródło: Biuletyn Informacyjny nr10/2017(201) wyd. przez MRiRW oraz ARiMR

W dniu 29 listopada 2017 roku odbyło się XI Walne Zgromadzenie Wielkopolskiej Izby Rolniczej V kadencji. Członkowie WIR obradowali w Zakładzie Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego w Kijewie (pow. średzki). Ostatnim punktem spotkania było szkolenie na temat: Wszechstronnego zastosowania i korzyści z uprawy konopi włóknistych.

Wśród zebranych gości znaleźli się przedstawiciele WODR w Poznaniu doradcy PZDR w powiecie śremskim Romana Wachowiak oraz Monika Wolska.

Konopie włókniste są podstawowym elementem przemysłu włókienniczego w naszym kraju od bardzo dawna. Z jej włókien produkuje się dobrej jakości odzież, maty dezynfekcyjne, tkaniny techniczne czy też liny cumownicze.

Dyrektor Instytutu Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich Pan Robert Sobków rozpoczął szkolenie. Poruszał temat umów kontraktacyjnych z IWNiRZ w Poznaniu oraz zachęcał rolników do współpracy na korzystnych warunkach. Następnie głos zabrała Pani dr Katarzyna Wielgusz – Kierownik Zakładu Hodowli i Agrotechniki Roślin Włóknistych. Uczestnicy szkolenia mogli zapoznać się ze szczegółami uprawy nasion konopnych oraz jakie kroki należy podjąć, aby móc uprawiać konopie włókniste. Natomiast Pan dr Ryszard Kaniewski – Specjalista budowy maszyn do zbioru roślin włóknistych, omawiał poszczególne etapy zbioru i maszyny do zbioru tych roślin.

IWNiRZ w Poznaniu oferuje korzystne warunki rolnikom, którzy z nimi współpracują. Do nasion kwalifikowanych uzyskuje się dopłaty w wysokości od 500 do 1000 zł/ha. Oprócz tego Instytut monitoruje uprawy, pomaga przy selekcji i zbiorze. Zezwolenie na uprawę konopi włóknistych wydaje wójt (burmistrz, prezydent miasta) w drodze decyzji na wniosek zainteresowanego, który należy złożyć do 7 grudnia 2017 r. Uprawa konopi włóknistych kwalifikuje się do płatności w ramach zazielenienia.

Zwiedzanie ciekawych regionów Polski oraz państw graniczących, stało się tradycją Koła Gospodyń Wiejskich z Nowej Wsi Ujskiej, gm. Ujście. W 2015 r. panie zorganizowały wyjazd w Góry Świętokrzyskie oraz do Czech i Słowacji, a w 2016 r. wyruszyły na kilkudniową wyprawę turystyczno-krajoznawczą na południe Polski oraz do Niemiec, gdzie m.in. zwiedzały Drezno.
W br. udały się na Podkarpacie, by w drodze do Lwowa zatrzymać się w Krasiczynie i Przemyślu, a w drodze powrotnej w Łańcucie, na zwiedzanie zabytków o różnorodnej i ciekawej architekturze. Nie sposób wszystkich wymienić i opisać.
Krasiczyn to wieś położona nad rz. San w województwie podkarpackim, powiat przemyski (10 km od Przemyśla). Tu panie podziwiały zamek zbudowany na przełomie XVI i XVII w. przez Stanisława Krasickiego i jego syna Marcina (ówczesny mecenas sztuki). Zamek zachwycił panie piękną architekturą renesansową, zwłaszcza czterema okrągłymi basztami – Boską, Papieską, Królewską i Szlachecką. Zachwycają one dekoracjami przedstawiającymi sceny biblijne, medaliony z popiersiami cesarzy, wizerunki polskich królów oraz sceny myśliwskie; całkowita pow. dekoracji zajmuje aż ok. 7000m². Najcenniejszym elementem zamku jest kaplica w baszcie Boskiej porównywana do kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu. W Przemyślu panie zwiedziły Muzeum Archidiecezjalne oraz Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej.
W drugim dniu podróży, wycieczka udała się do Lwowa – Grodu Lwa, miasta niepodobnego do żadnego innego na świecie. Atmosfera starego galicyjskiego grodu z pewnością zachwyciła każdego uczestnika. Lwów to jedno z najpiękniejszych miast zachodniej Ukrainy (początek ok. 1250 r., a po wielu zawirowaniach w 1991 r. miasto weszło w skład Ukrainy). Uważa się, że około 50% zabytków Ukrainy znajduje się właśnie we Lwowie. Z pewnością do największych zabytków miasta zalicza się Stare Miasto, które w 1998 r. zostało wpisane na listę Światowego dziedzictwa UNESCO.
Trzeciego dnia punktem programu było zwiedzanie przepięknego zamku Lubomirskich i Potockich w Łańcucie
(II połowa XVI w.) wraz z powozownią. Zamek jest jedną z najpiękniejszych rezydencji arystokratycznych w Polsce. Słynie ze znakomitych wnętrz mieszkalnych oraz interesujących kolekcji pojazdów konnych. Zespół pałacowy otacza stary malowniczy park.
Wszyscy uczestnicy wycieczki byli bardzo zadowoleni z wyprawy; panie z KGW pełne wrażeń w znakomitych nastrojach, po sutym i pysznym obiedzie, wyruszyły w drogę powrotną do Nowej Wsi Ujskiej. W przyszłym roku planują kolejną wyprawę, która z pewnościa będzie interesująca i pełna wrażen.

Załączone poniżej zdjęcie mozna otworzyć za pomocą innej aplikacja (wybierz) Adobe Acrobat Reader DC.

Chroniąc rośliny środkami chemicznymi trzeba zwrócić szczególną uwagę na zużyte opakowania. Zgodnie z prawem rolnicy mają obowiązek zwrotu opakowań po środkach ochrony roślin sklasyfikowanych jako niebezpieczne do punktu sprzedaży a sklepy do przyjęcia tych opakowań  .Zebrane w  ramach Systemu PSOR ( Polskie Stowarzyszenie Ochrony Roślin) z siedzibą w Warszawie nr  telefonu (22)6309895  opakowania są przede wszystkim poddawane procesowi odzysku energetycznego . W ten sposób dzięki nowoczesnej technologii  zmniejsza się zużycie węgla ropy i gazu.

Niestety pojawiły się sygnały o zagrożeniach , że opakowania odbierane są przez podmioty nieposiadające uprawnień tzw. „dziki recykling” . Istnieje zatem poważne ryzyko , że opakowania te mogą być wykorzystywane do produkcji elementów , które mogą mieć kontakt np. z żywnością .

Należy pamiętać , że rolnik ma ustawowy obowiązek zwrotu opakowań do sklepu sprzedającego środki ochrony roślin. Jeśli jednak oddaje opakowania bezpośrednio firmie zajmującej się zbiórką powinien zawsze sprawdzić , czy ta dysponuje odpowiednim zezwoleniem- decyzją na zbieranie i dalsze zagospodarowanie odpadów oznaczonych kodem 15 01 10* .

Tylko firmy posiadające ten kod mają prawo do zagospodarowania odpadów opakowaniowych po środkach niebezpiecznych. Zwrot opakowań do Systemu PSOR (systempsor.pl) gwarantuje , że zostaną one zagospodarowane w sposób zgodny z prawem .  Dzięki systemowi , użytkownicy m. in. środków ochrony roślin mogą bez ponoszenia kosztów wypełnić swój prawny obowiązek . Wystarcz, aby czyste i puste opakowania przynieśli do punktu sprzedaży . Koszty odbioru i zagospodarowania opakowań ponoszą producenci i importerzy środków ochrony roślin tym bardziej , że opakowania po niektórych środkach ochrony roślin są klasyfikowane jako niebezpieczne i trzeba z nimi odpowiednio postępować .

Materiały źródłowe :1)  strona www minrol. gov.pl Zasada wzajemnej zgodności (cross-compliance) – wykaz norm i wymogów obowiązujących od 2015 roku.

2) Wywiad z właścicielem firmy „Agrozbyt” spółka jawna   zajmującej się sprzedażą środków ochrony roślin ul. Łukasiewicza 7  ,  63-700 Krotoszyn

Artykuł opracował Krzysztof Guzik starszy specjalista w Wielkopolskim Ośrodku Doradztwa Rolniczego , Powiatowy Zespół Doradztwa Rolniczego w powiecie krotoszyńskim  ul. Polna 16  , 63-700 Krotoszyn