W dniu 6 listopada 2017 r. pracownicy PZDR w Krotoszynie wraz z rolnikami uczestniczyli w szkoleniu informacyjnym zorganizowanym przez Krotoszyńskie Biuro Powiatowe Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wspólnie z Placówką Terenową Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Powiatowym Lekarzem Weterynarii, oraz Komendą Powiatową Państwowej Straży Pożarnej w Krotoszynie.
Każdy przedstawiciel z czterech w/w instytucji przedstawił swoją prezentację z aktualnymi wiadomościami dla rolników. Omówiono ogólne bezpieczeństwo pożarowe w gospodarstwie rolnym, z zachowanie i przestrzeganiem zasad bezpieczeństwa. Ze strony pracowników ARiMR został przedstawiony aktualny harmonogram środków finansowych jakie będą przygotowane dla rolników w PROW 2014-2020 na rok 2018. Dodatkowo omówiono tematykę związaną z identyfikacją i rejestracją zwierząt min. przypomniano rolnikom o zachowaniu terminów zgłaszania zdarzeń oraz złożenia do końca roku spisu stanu zwierząt w swoim gospodarstwie. Pracownik KRUS przedstawił możliwości skorzystania przez rolników do przejścia na wcześniejszą emeryturę jak również korzystaniu z dofinansowania na rehabilitację. Szkolenie zostało zakończone tematyką dotyczącą rolniczego handlu detalicznego oraz bioasekuracji w związku z zagrożeniami HPA i ASF. Spotkanie ogólnie cieszyło się dużą frekwęncją i zainteresowaniem ze strony rolników, dodatkowo dla rolników przygotowane było bogato wyposażone stoisko z ciekawymi broszurami dotyczącymi aktualnych problemów w rolnictwie.
Anna Dzięcioł
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2282#sigProId24e2ce0eba
System gospodarowania odpadami komunalnymi oraz gospodarka wodno-ściekowa na terenie gminy Piaski
Napisane przez Bogusław Najborowski
Gmina Piaski położona jest w południowej części województwa wielkopolskiego. Powierzchniowo jest jedną z mniejszych gmin, której powierzchnia wynosi 100,7 km². Liczba mieszkańców szacowana jest na ok. 8300 osób (mieszkańcy stali i czasowi).
Od 2013 roku odbiór odpadów komunalnych zorganizowany jest w następujący sposób: Właściciele nieruchomości zamieszkałych składają do Wójta Gminy deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od chwili zamieszkania na danej nieruchomości pierwszego mieszkańca, bądź powstania na danej nieruchomości odpadów komunalnych. W deklaracji tej wskazują liczbę osób zamieszkujących daną nieruchomość oraz obliczają wysokość miesięcznej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na nieruchomości według podanej stawki, niższej w przypadku, gdy właściciel nieruchomości wybierze selektywny sposób gromadzenia odpadów i wyższej w przypadku nieselektywnej zbiórki. Dodatkowo każdy właściciel nieruchomości zamieszkałej zobowiązany jest do złożenia deklaracji w ciągu 14-stu dni od zaistnienia na danej nieruchomości zmiany mającej wpływ na wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi np. liczby osób zamieszkujących nieruchomość.
Do odbioru odpadów od właścicieli nieruchomości z terenu gminy Piaski wyłoniona została w drodze przetargu firma TRANS-KOM Sp. z o.o. z Gostynia, która zobowiązana została do odbioru i transportu odpadów do Instalacji przetwarzania odpadów wskazanej przez Gminę. Jest to Zakład Gospodarki Odpadami Sp. z o.o. w Witaszyczkach k. Jarocina.
Właściciele nieruchomości niezamieszkałych tj. nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne (np. szkoły, podmioty prowadzące działalność gospodarczą) zobowiązani są do zawarcia umów na odbiór odpadów z przedsiębiorcą działającym na terenie gminy Piaski, który posiada stosowne zezwolenie i jest wpisany do rejestru działalności regulowanej.
Gminnym systemem gospodarki odpadami objęto w 2016 roku 1984 nieruchomości zamieszkałych, z czego selektywną zbiórkę zadeklarowało 1684 właścicieli nieruchomości zamieszkałych (85%) i nieselektywna zbiórkę 300 właścicieli nieruchomości (15%).
Z nieruchomości zamieszkałych bezpośrednio od mieszkańca odbierane są według harmonogramu następujące frakcje odpadów:
- zmieszane odpady komunalne,
- tworzywa sztuczne, drobny metal, opakowania wielomateriałowe,
- papier i tektura,
- szkło białe i szkło kolorowe.
W 2016 roku na terenie gminy Piaski odbyły się również dwie zbiórki sprzętu elektrycznego i elektronicznego, odbiorcą była firma TRANS-KOM.
W 2016 roku odpady ulegające biodegradacji nie były odbierane bezpośrednio z nieruchomości zamieszkałych, ale w przypadku braku możliwości ich zagospodarowania na własne potrzeby właściciel nieruchomości mógł je dostarczyć do punktu selektywnego zbierania odpadów komunalnych w Smogorzewie.
Przepisy ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nałożyły obowiązek utworzenia punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych (PSZOK) w sposób zapewniający łatwy dostęp dla wszystkich mieszkańców gminy.
Taki punkt w gminie Piaski udało się wybudować na terenie ówczesnego wysypiska odpadów w Smogorzewie w 2013 roku przy wsparciu środków z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Oddanie do użytku nastąpiło w styczniu 2014 roku. Od lipca 2014 mieszkańcy gminy mogą dostarczać selektywnie zebrane odpady komunalne zgodnie z regulaminem PSZOK.
Gmina Piaski osiągnęła wymagane poziomy recyklingu i przygotowania do ponownego użycia różnych frakcji odpadów komunalnych. Priorytetowym zadaniem dla Gminy na lata następne jest dalsze uświadamianie mieszkańców w zakresie gospodarki odpadami komunalnymi w celu ograniczenia ich ilości oraz racjonalnego sortowania w celu osiągnięcia określonych przez Unię Europejską poziomów odzysku i recyklingu odpadów.
Obowiązkiem właścicieli nieruchomości jest postepowanie zgodnie z przepisami również w zakresie gospodarki ściekami. Wszystkie budynki w Gminie Piaski, które nie są podłączone do sieci kanalizacyjnej muszą być podłączone do szczelnych zbiorników bezodpływowych lub powinny być podłączone do przydomowych oczyszczalni ścieków.
Osoby zainteresowane budową przydomowych oczyszczalni ścieków mogły ubiegać się o dotację celową, która wynosiła do 50% poniesionych kosztów, jednak nie więcej niż 2500 zł. O udzielenie dotacji mogły się ubiegać podmioty niezaliczane do sektora finansów publicznych , w szczególności: osoby fizyczne, wspólnoty mieszkaniowe, osoby prawne, przedsiębiorcy oraz jednostki sektora finansów publicznych będących gminnymi lub powiatowymi osobami prawnymi.
Dotacji celowej udziela się na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków przy istniejących budynkach mieszkalnych lub w trakcie realizacji budowy nowego budynku mieszkalnego na obszarze, gdzie nie przewiduje się budowy zbiorczego systemu kanalizacji sanitarnej, bądź też w przypadkach, których podłączenie do istniejącego systemu kanalizacji sanitarnej jest z przyczyn technicznych niemożliwe lub ekonomicznie nieuzasadnione. Dotacją mogą być objęte wyłącznie systemy oczyszczania ścieków, których przepustowość nie przekracza 5 m³/dobę.
Źródło: Materiały informacyjne Urzędu Gminy Piaski
Przyroda jest dobrem ogólnonarodowym, dziedzictwem pokoleń, dumą narodów. Polska wyróżnia się na tle innych krajów Europy faktem posiadania obszarów jeszcze nieskażonych, gdzie ludzka ingerencja nie poczyniła drastycznego spustoszenia. Charakterystyczna i jakże ważna bioróżnorodność w krajobrazie naszego kraju cieszy oczy nawet tych, co jej nie doceniają, ale chcą mieszkać w zielonym i urokliwym zakątku.
Po wejściu do Unii Europejskiej najcenniejsze przyrodniczo obszary Polski zostały włączone do Europejskiej Sieci Natura 2000. Jej celem jest zachowanie, ochrona i poprawa jakości najwartościowszych fragmentów naszego kontynentu. Ochroną objęte są gatunki roślin i zwierząt najrzadziej występujące oraz cenne przyrodniczo siedliska zagrożone wyginięciem. Zakwalifikowanie danego obszaru do Sieci Natura 2000 oznacza jego wyjątkowość przyrodniczą. Ostoje przyrody należące do Europejskiej Sieci Natura 2000 to: OSO - Dyrektywa Ptasia - Obszary Specjalnej Ochrony Ptaków, SOO – Dyrektywa Siedliskowa – Specjalne Obszary Ochrony. Ostoja ptasia i siedliskowa mogą pokrywać się na tym samym obszarze. Większość obszarów Natura 2000 w Polsce to tereny obejmujące parki narodowe, krajobrazowe i rezerwaty, dla których już wcześniej opracowano plany ochrony i do których należy się stosować w odniesieniu do całego obszaru. Na pozostałych terenach Natura 2000 obowiązują inne zasady ochrony przyrody. Na obszarach tych ochronie podlegają tylko gatunki i siedliska uregulowane przepisami dyrektyw UE Ptasiej i Siedliskowej. Inne elementy przyrody nie są chronione, co nie znaczy, że są bezwartościowe.
Dla obszarów Natura 2000, aby pogodzić konieczność skutecznej ochrony przyrody i móc jednocześnie prowadzić działalność rolniczą czy gospodarczą, opracowuje się plany zadań ochronnych. Zadaniem takiego planu jest stworzyć obopólną korzyść pomiędzy ochroną zagrożonych gatunków i siedlisk a potrzebami ekonomicznymi. Wszelka działalność zarówno rolnicza jak i gospodarcza nie jest zabroniona o ile nie szkodzi środowisku. Na obszarach Natura 2000 nie wolno realizować przedsięwzięć, które mogłyby negatywnie wpłynąć na chronione gatunki roślin, zwierząt i siedliska. W przypadku ewentualnego zagrożenia inwestor, aby móc otrzymać od właściwego urzędu decyzję środowiskową i odpowiednie pozwolenia, musi przedstawić raport oddziaływania inwestycji na środowisko, który to raport podlega wcześniejszej ocenie RDOŚ - Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska i Powiatowego Inspektora Sanitarnego. Procedura ta jest uregulowana stosownymi przepisami prawnymi w tym zakresie, a wszystko po to, aby gospodarzyć i jednocześnie nie szkodzić siedliskom i ptakom, dla których stworzono ostoję. W wyjątkowych sytuacjach, a takie mają miejsce (np.: Inwestycja w Dolinie Rospudy), państwo członkowskie musi wystąpić o opinię do Komisji Europejskiej. Plany zadań ochronnych dla obszarów Natura 2000 ustanawia Regionalny Dyrektor na okres 10 lat w drodze aktu prawa miejscowego w formie zarządzenia. Kieruje się koniecznością utrzymania lub przywracania do właściwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt.
W procedurze przygotowania planów biorą udział osoby i podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, dokumenty podlegają także konsultacjom społecznym. Szczegółowy tryb prac w tym zakresie określa rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 17 lutego 2010 r w sprawie sporządzania projektu planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000. Obecnie w Wielkopolsce trwają prace nad przygotowaniem planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Dolina Środkowej Warty PLB300002. Spotkania w tej sprawie odbyły się 20 października w Koninie i 13 listopada br w miejscowości Dąbie. W warsztatach uczestniczyli przedstawiciele gmin, pracownicy ARiMR, Ośrodków Doradztwa Rolniczego, pracownicy RDOŚ, nadleśnictwa oraz rolnicy. Podczas omawiania projektu planu zadań ochronnych wywiązała się dyskusja, uczestnicy wnosili uwagi i propozycje do projektu.
Literatura: Europejska Sieć Ekologiczna Natura 2000 - Publikacja w ramach Programu Infrastruktura i Środowisko;
strona http://poznan.rdos.gov.pl
- Plany zadań ochronnych dla Wielkopolski (3127 Pobrań)
Co warto wiedzieć o zakupie paliw niewiadomego pochodzenia
Napisane przez Piotr Marcinkowski
Coraz częstszym zjawiskiem obserwowanym w naszym kraju są oszustwa w obrocie paliwami. Niepokój wzbudza jednak fakt, iż do odpowiedzialności pociągani są rolnicy znajdujący się w ostatnim ogniwie całego łańcucha. Ostatnio rozmawiałem o tym problemie z kilkoma rolnikami i chcę przedstawić spostrzeżenia i ewentualne konsekwencje takiego procederu.
Na czym polega nadużycie w obrocie paliwem?
Nadużycie polega na tworzeniu sieci składającej się z kilku podmiotów, których celem jest wyłudzenie podatku VAT z Urzędu Skarbowego. Podmioty te to tzw. słupy nieposiadające majątku i nierozliczające podatku. W związku z tym mogą oferować paliwo w niższej cenie w porównaniu do konkurencji. A co rolnik ma wspólnego z całym procederem? Otóż, jeżeli nabędzie paliwo z takiego źródła jest wówczas osobą, która zapłaci podatek w cenie paliwa, jako konsument, ale kwota podatku nie będzie odprowadzana do budżetu państwa, bo trafi do nieuczciwego sprzedawcy.
Jakie konsekwencje grożą rolnikowi kupującemu paliwo po niższej cenie?
- Urząd Skarbowy może odmówić mu odliczenia podatku naliczonego za paliwo, gdyż na rolniku ciąży obowiązek zdobycia informacji na temat podmiotu, od którego zamierza nabyć paliwo.
- Obarczenie obowiązkiem zapłaty podatku VAT od zakupionego paliwa w sytuacji, gdy nie zostanie on rozliczony przez sprzedawcę. Zobowiązanie to odnosi się również do rolnika ryczałtowego.
- W przypadku, kiedy niemożliwe jest ustalenie podmiotu sprzedającego paliwo, to wtedy na rolnika może zostać nałożony obowiązek zapłacenia akcyzy. Taka sytuacja ma miejsce w momencie, gdy rolnik nie ujawni sprzedawcy lub podmiot, który wskaże nie istnieje. Obecnie stawki akcyzy wynoszą: 1171zł/1000l w przypadku olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 41 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych olejów z biokomponentami i spełniających wymagania jakościowe oraz 1797zł/1000l dla olejów napędowych niespełniających norm jakościowych.
- Kolejny obowiązek to zapłata opłaty paliwowej przez rolnika, która w tym roku wynosi 288,05zł/1000l.
- Możliwość wydania odmownej decyzji w przypadku złożenia przez rolnika wniosku o zwrot akcyzy zawartej w cenie oleju napędowego, która w br wynosi 86 zł za każdy hektar użytków rolnych.
- Odpowiedzialność karno-skarbowa. Zakup paliwa na podstawie faktur, które nie mają pokrycia w rzeczywistości oraz posługiwanie się nimi przy rozliczaniu podatku może być podstawą pociągnięcia do odpowiedzialności karnej. Za tego rodzaju wykroczenie grozi pozbawienie wolności do lat 5 oraz kara grzywny ( w zależności od przewinienia od 175 zł do 16,8 mln zł).
Jak zatem ustrzec się przed konsekwencjami?
Najlepiej poprzez:
- Uważne dobieranie kontrahentów.
- Dokonywanie zakupu paliwa w godzinach pracy biura.
- Transakcje bezgotówkowe, a w momencie dokonywania płatności gotówką warto upewnić się czy osoba pobierająca pieniądze jest upoważniona do ich odbioru. Przy każdej dostawie upominać się o świadectwo jakości paliwa.
- Sprawdzenie czy dostawca paliwa jest zarejestrowany, jako czynny podatnik VAT.
- Pobieranie próbek paliwa, za pomocą których możemy ocenić jakość otrzymanego paliwa.
Przydatne strony internetowe, dzięki którym rolnik może zweryfikować dostawcę paliwa:
https://pfr.mf.gov.pl/?link=vat – informacje na temat czynnych podatników VAT
https://bip.ure.gov.pl/bip/form/4,Baza-przedsiebiorstw-energetycznych-posiadajacych-koncesje-w-zakresie-paliw-ciek.html – sprawdzenie czy nasz dostawca posiada koncesje w zakresie obrotu paliwami.
O wapnowaniu trwałych użytków zielonych raz jeszcze
Napisane przez Grzegorz Orzechowski
Z mojego wieloletniego doświadczenia i współpracy z rolnikami wynika, że wielu rolników zapomina lub pomija ten element agrotechniki w uprawie i nawożeniu użytków zielonych w swoim gospodarstwie i marginalizuje zagadnienie. Użytki zielone na glebach kwaśnych słabo plonują, gdyż z runi wypierane są szlachetne gatunki traw i rośliny motylkowate. Natomiast, uzyskana pasza ma mniejszą wartość pokarmową.
Użytki zielone odgrywają niezmiernie ważną rolę w gospodarce rolnej. Stanowią one źródło wartościowej paszy w różnych postaciach takich jak: zielonka, siano, kiszonka czy sianokiszonka. Są źródłem najtańszych pasz produkowanych w gospodarstwie rolnym. Trwałe użytki zielone są naturalnym bogactwem każdego gospodarstwa rolnego, o które należy dbać poprzez systematyczne i prawidłowe użytkowanie. O tej prostej wiedzy wielu rolników w ferworze nadmiaru obowiązków zdaje się zapominać. O jakości i ilości paszy z użytków zielonych w największym stopniu decyduje nawożenie mineralne podstawowymi składnikami. Utrzymanie dobrej jakości użytków zielonych wymaga od rolnika dostosowania tego nawożenia do wymogów różnych gatunków traw i motylkowych występujących w danym siedlisku uwzględniając jednocześnie odczyn gleby.
Czynnikiem wpływającym na odczyn gleby jest częstotliwość i dawka wapna stosowanego w nawożeniu trwałych użytków zielonych. Wapnowanie bowiem poprawia skład chemiczny zielonki, poprawia żyzność gleby, determinuje pobieranie innych składników pokarmowych. Wapnowanie ogranicza nadmierne pobieranie składników oraz ich straty co korzystnie wpływa na wydłużenie czasu korzystania z zasobów glebowych. Podejmując decyzję o wapnowaniu użytków zielonych (wg badaczy zabieg ten powinien być przeprowadzony na co najmniej 40 % powierzchni tuż w naszym kraju) należy zwrócić szczególną uwagę na kilka podstawowych elementów, aby nie przyczynić się do pogorszenia i tak złego stanu. Wapnując glebę pod trwałymi użytkami zielonymi należy zwrócić uwagę na termin stosowania, który musi być poza okresem wegetacyjnym tj. najlepiej późną jesienią (listopad, początek grudnia) lub wczesną wiosną. Ponadto należy pamiętać aby wapnowania jesienią nie wykonywać jeśli w danym roku stosowano nawożenie organiczne (gnojówki czy gnojowicy lub obornika). Wapnując użytki zielone zwróćmy uwagę na dobór dawki nawozów wapniowych.
Wapnowanie użytków zielonych zalecane jest przy odczynie pH w granicach 4,5 -5,5 w zależności od rodzaju gleby (mineralne lub organiczne). W szczególności należy zwrócić uwagę na siedliska z dużym udziałem motylkowych. Zalecana dawka to 1 -1,5 t czystego CaO /ha co 4-6 lat. Częściej mniejszymi dawkami nawozimy wapnem gleby lżejsze. Wapnowanie wykonujemy zawsze wapnem węglanowym. Zakładając, że tona wapna zawiera ok. 450 kg CaO, to aby zastosować 1 t CaO/ha należy wysiać 2 do 2,5 t/ha wapna węglanowego. Pamiętać należy także i o tym, że nawozy wapniowe wysiewamy na darń i nie może wymieszać ich z glebą, starajmy się więc wykorzystywać możliwość połączenia tego zabiegu z renowacją użytków zielonych.
Pisząc ten artykuł chciałem zwrócić uwagę rzeszy rolników na racjonalną gospodarkę na trwałych użytkach zielonych uwzględniających wapnowanie.
zdjęcie: farmer.pl
Nadmierne opady deszczu w 2017 roku utrudniają zbiór płodów rolnych w gminie Ostroróg w powiecie szamotulskim. Najstarsi producenci rolni nie pamiętają tak trudnych prac polowych, zaczynając od siewu, aż po zbiór. Kombajny do zbioru zbóż, buraków cukrowych, ziemniaków oraz kukurydzy grzęzną na polach. Praca maszyn w takich warunkach przyczynia się do wzrostu nakładów, częstych awarii sprzętu oraz wysokiego zużycia paliwa. Nadmierna wilgotność gleby przy pracy ciężkiego sprzętu przyczynia się również do niszczenia struktury gruzełkowatej, która jest najważniejszą cechą gleby. Odbudowa tego stanu gleby może potrwać kila lat. W konsekwencji tego zjawiska następuje obniżenie plonów w kolejnych latach uprawy roślin.
Strukturę gleby można poprawić stosując: nawożenie organiczne, uprawę roślin bobowatych, nawozów zielonych, nawozów mineralnych fizjologicznie zasadowych oraz wykonywanie zabiegów uprawowych w optymalnych warunkach pogodowych. Nawożenie organiczne to najkorzystniejszy sposób podnoszenia zawartości próchnicy w glebie. Prowadzi to do poprawy jej żyzności. Wprowadzanie do płodozmianu roślin bobowatych, przyczynia się do tworzenia gruzełkowatej struktury gleby, posiadają one palowy system korzeniowy powodując przewietrzanie głębszych warstw gleby, wzbogacają również zawartość azotu w glebie, są jednym z najlepszych przedplonów do roślin następczych. Nawozy zielone i międzyplony przyczyniają się do zwiększenia substancji organicznej w glebie, zmnieszają zagrożenie ze strony grzybów, preciwdziałają zachwaszczeniu gleby, chronią przed erozją, ograniczają straty azotu w glebie, a w gospodarstwach prowadzących produkcję zwierzęcą stanowią dodatkowe żródło paszy. Stosowanie nawozów fizjologicznie zasadowych przyczynia się do poprawy odczynu gleby, korzystnie wpływa na rozwój mikroorganizmów oraz poprawia porowatość.
Podczas wykonywania zabiegów agrotechnicznych w optymalnych warunkach pogodowych, nleży zwrócić uwagę na to aby gleba nie była zbyt wilgotna lub zbyt sucha. Stosując agregatowanie maszyn unikamy wielokrotnych przejazdów po polu co zmniesza ugniatanie gleby, zmniesza zużycie paliwa oraz skraca czas wykonywania zabiegów uprawowych.
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2282#sigProId02ef720a78
Ptasia grypa to choroba cechująca się sezonowością. Ryzyko jej pojawienia się wzrasta w momencie rozpoczęcia przez ptaki wolno żyjące migracji. Wystąpienie choroby jest możliwe przez okres całego roku. Grypa ptaków jest monitorowana na bieżąco.
Mimo skutecznego opanowania ognisk występowania choroby w latach 2016 i 2017 a także wiosennej tendencji spadkowej występowania grypy ptasiej wydano rozporządzenie MRiRW z dnia 4 kwietnia 2017r. w sprawie zarządzenia środków związanych z występowaniem grypy ptaków ( DZ.U. poz. 722). Zostały w nim utrzymane najważniejsze środki bioasekuracji. Są one niezbędne dla hodowców drobiu w celu zabezpieczenia ptactwa znajdującego się na fermach .
Zgodnie z przepisami należy:
- ptactwo hodowlane utrzymywać bez kontaktu z dzikim ptactwem,
- wykluczyć dostęp do zbiorników i cieków wodnych, gdzie przebywa dzikie ptactwo,
- zabezpieczyć paszę i wodę do karmienia i pojenia ptaków przed dostępem dzikiego ptactwa,
- przed bramami wjazdowymi i wejściami do pomieszczeń hodowlanych stosować maty dezynfekcyjne,
- zainstalowanie śluz wejściowych do pomieszczeń inwentarskich,
- dezynfekcja osób pracujących na fermach,
- zakaż wjazdu na teren fermy samochodów i sprzętu z zewnątrz a jeżeli to konieczne to po pełnej dezynfekcji.
Nieprzestrzeganie wymienionych wyżej zaleceń może powodować wzrost zagrożenia ptasia grypą, a co za tym idzie, większe straty ekonomiczne powodowane szerzeniem się choroby wśród ptaków.
Piotr Szkudlarek
Źródło: Biuletyn Informacyjny nr10/2017(201) wyd. przez MRiRW oraz ARiMR.
„Wytyczne dla rolników utrzymujących drób” – Zastępca Lekarza Głównego Weterynarii lek. wet. Janusz Związek.
Przechowywanie nawozów mineralnych wiąże się z przestrzeganiem kilku zasad, których spełnienie daje nam gwarancję, że będziemy mogli cieszyć się produktem pełnowartościowym, w którym nie dojdzie do utraty składników i zmiany stanu skupienia, chociażby pod wpływem wilgoci.
Magazynowanie nawozów może odbywać się w pomieszczeniu lub na zewnątrz czyli poza magazynem. Ważne jest to, żeby nawóz, który zamówiliśmy dotarł do nas w oryginalnie zamkniętych, nieuszkodzonych opakowaniach.
Pomieszczenie, w którym chcemy przechować nawóz powinno być suche, ciemne i przewiewne. Najlepiej też, żeby było zamykane a nawozy nie były narażone na kontakt z niekorzystnymi dla nich warunkami atmosferycznymi – słońcem i deszczem.
Temperatura wewnątrz takiego pomieszczenia powinna zawierać się w przedziale od 5 do 20°C (niektóre źródła podają zakres temp. od 5 do 30°C).
Nawozy w pomieszczeniu powinny być tak ułożone, żeby w razie potrzeby, mógł nastąpić łatwy ich załadunek lub przeładunek w inne miejsce.
Dobrze by było, żeby magazyn był wykonany z materiałów niepalnych i posiadał wentylację. Podłoga w pomieszczeniu powinna być równa, gładka i przede wszystkim sucha. Ten warunek jest bardzo istotny, jeśli nie chcemy doprowadzić do zbrylenia, rozpuszczenia lub utlenienia nawozu.
Jeśli planujemy ustawiać wysokie stosy to pamiętajmy o tym, żeby cała konstrukcja była stabilna i żeby nie doszło do jej przewrócenia.
Musimy również zwrócić uwagę na to, że mamy do czynienia ze substancjami chemicznymi, które mogą niekorzystnie oddziaływać na materiały, z których zbudowane są magazyny.
Odsuńmy przynajmniej o 1 metr worki z nawozem od ścian i konstrukcji dachu. Jeżeli jest to możliwe to dobrze jest ułożyć worki na drewnianych paletach. Nie dochodzi wtedy do bezpośredniego kontaktu między posadzką budynku a workami z nawozem. Ułożenie nawozu na paletach i odsunięcie od ścian i dachu zabezpiecza materiały, z którego wykonany jest budynek przed działaniem substancji chemicznych ale także powoduje lepszą wentylację budynku i nie dopuszcza do pojawienia się wilgoci w jego wnętrzu.
W magazynie, w którym przechowywane są nawozy nie powinna znajdować się żywność ani pasze dla zwierząt.
W takich miejscach nie mogą znajdować się także substancje łatwopalne, takie jak: benzyna, oleje, farby oraz substancje organiczne (trociny, sieczka, wióry).
Jeśli natomiast nie mamy możliwości przechowywania nawozów w zamkniętym pomieszczeniu to powinniśmy ustawić je na przepuszczalnej, suchej i gładniej powierzchni. Bardzo ważne jest też to, żeby stały one na podniesieniu (np. na drewnianych paletach), ponieważ w okresie obfitych opadów deszczu ochronimy nawozy przed zalaniem.
Nawóz, który będzie magazynowany poza budynkiem powinien być przykryty plandekami. Zakrywanie stosu większą ilością plandek rozpoczynamy od dołu do góry. Takie ułożenie chroni nawóz przed wodą opadową i zabrudzeniami. Cała konstrukcja powinna być dobrze zamocowana, żeby nie dochodziło do jej uszkodzenia pod wpływem wiatru.
Pamiętajmy, że złe warunki do przechowywania spowodują pogorszenie właściwości nawozów oraz mogą obniżyć ich wartość użytkową. Dodatkowo jeśli dojdzie do zbrylenia nawozów pojawi się problem z ich wysianiem.
Łukasz Kowalski
PZDR w powiecie wągrowieckim
Do napisania artykułu wykorzystano materiały ze stron internetowych:
http://www.yara.pl/crop-nutrition/safe-handling-of-fertilizer/storage-of-fertilizer/
http://www.farmer.pl/produkcja-roslinna/nawozy/jak-prawidlowo-przechowywac-nawozy,52757.html
W okresie prac polowych jak i tych prowadzonych w obiektach gospodarskich wzrasta liczba wypadków. Powodują je nie tylko osoby dorosłe ale często angażowane do prac polowych dzieci. Statystyki odnotowują największą ilość wypadków latem i jesienią. Praca w gospodarstwie rolnym to ciężkie i niebezpieczne zajęcie. Używane są narzędzia i maszyny nie zawsze sprawne technicznie i należycie zabezpieczone. Często obsługą zajmują się osoby nie przygotowane, nie posiadające odpowiednich kwalifikacji. Ilość wypadków podczas prac polowych jak i gospodarskich każdego roku jest wysoka. Śledząc statystyki średnio około 300 wypadków rocznie jest śmiertelnych. Należy pamiętać, że wykonując prace polowe należycie w sposób uważny i zgodnie z zasadami bezpieczeństwa chronimy nie tylko siebie ale swoich bliskich i dzieci. Bardzo często dzieci już od najmłodszych lat obserwują i uczą się obsługi maszyn za cichym przyzwoleniem rodziców. Jest to niedopuszczalne, ponieważ dzieci nie potrafią ocenić niebezpieczeństwa. Tych zagrożeń można uniknąć stosując się do takich zasad jak:
- wykonywanie prac polowych oraz przy zwierzętach przez osoby przeszkolone
- uruchamianie sprzętu po sygnale dźwiękowym
- nie wolno wykonywać prać w stanie nietrzeźwym
- dokonywać prace remontowe na unieruchomionym sprzęcie i maszynach rolniczych
- zadbać o bezpieczeństwo dzieci przebywających w gospodarstwie rolnym poprzez zapewnienie im opieki dorosłych
- wydzielenie miejsca zabaw dla dzieci
- odpowiednie zabezpieczenie elementów ruchomych maszyn ( wałki przekazania mocy itp.)
- zachowanie daleko idącej ostrożności przy oprzęcie zwierząt gospodarskich
Stosując się do tych i wielu innych podstawowych zasad bezpieczeństwa i higieny pracy możemy uniknąć wielu wypadków podczas wykonywania prac ale i wielu niepotrzebnych tragedii . Pamiętajmy o tym. - Źródło: KWP Poznań,
Mierzenie dochodów rolniczych nie jest sprawą łatwą. Trzeba bowiem uwzględniać fakt, że gospodarstwo rolne ma jednocześnie cechy przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowego. Dodatkowo powstaje problem wyceny pracy własnej, kwestii wielo zawodowości, czy po prostu uzyskiwania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz silne zróżnicowanie ekonomiczne samych gospodarstw. Dochody rolnicze możemy badać w oparciu o różne bazy danych, np. FADN, badanie budżetów gospodarstw domowych itp.
Obliczanie dochodu rodzinnego gospodarstwa rolnego, nastawionego głównie na utrzymanie rodziny w nim zamieszkującej, różni się od obliczania dochodu „przedsiębiorstwa rolnego”, czyli dużego, wysokoprodukcyjnego gospodarstwa nastawionego na dostarczanie zysku właścicielom. Zasadnicze różnice polegają na tym, że w gospodarstwie rodzinnym istnieje silny, trudny do finansowego wyodrębnienia związek gospodarstwa domowego z gospodarstwem rolnym, a praca właścicieli i członków ich rodziny wkładana w prowadzenie gospodarstwa rolnego nie jest tym samym, co koszty pracy zatrudnionych w „przedsiębiorstwie rolnym”. W praktyce w małym gospodarstwie bardzo trudne jest wyodrębnianie kosztów ponoszonych na prowadzenie gospodarstwa domowego od kosztów ponoszonych na działalność rolniczą, a także rozdzielanie źródeł przychodów.
Z tych przyczyn przedmiotowa analiza opiera się na danych WODR Poznań uzyskanych z własnej sieci notowań cenowych na produkty rolne i środki do produkcji oraz tworzonych na ich bazie kalkulacji opłacalności produkcji dla gospodarstw towarowych. Przedstawione wyliczenia dają pogląd o rzeczywistej sytuacji ekonomicznej gospodarstw rolnych w danym kierunku produkcji. Wyliczone tzw. ceny minimalne uwzględniają dopłaty, tj. dopłaty obszarowe, tzw. paliwową i do materiału siewnego. Dopłaty obszarowe w produkcji roślinnej mają przełożenie na produkcję zwierzęcą, ponieważ bazą paszową jest produkcja roślinna w gospodarstwie.
Przedstawione wyliczenia dla produkcji żywca wieprzowego, żywca wołowego oraz mleka przedstawiają koszt jednostkowy danej produkcji, średnią cenę w skupie oraz cenę uwzględniającą parytet dochodu rolnika zrównany z średnim poziomem wynagrodzenia netto wg GUS.
W przedstawionym opracowaniu tylko produkcja żywca wołowego daje opłacalność. Natomiast produkcja żywca wieprzowego oraz mleka jest poniżej opłacalności czyli koszty produkcji przewyższają ceny rynkowe. W gospodarstwach rodzinnych, których dotyczy to opracowanie dochód netto jest wynagrodzeniem za pracę. Podobnie jak w działalności gospodarczej prowadzonej na własne nazwisko. W przytoczonych powyżej kierunkach produkcji o zapłacie można mówić tylko w przypadku żywca wołowego.
Z kolei inną sprawą jest tzw. parytet dochodowy gospodarstwa. Jak sama nazwa Parytet (łac. paritas – równość) mówi o zasadzie równości proporcji dwóch lub więcej wielkości, czyli w w/w analizie przyrównujemy opłacalność danego kierunku produkcji do średniego wynagrodzenia krajowego netto.
Warto podkreślić, że do zachowania parytetu dochodu koniecznym warunkiem jest utrzymanie parytetu nakładów pracy do normy UE, tj. ilości godzin pracy rocznie na osobę, wyliczoną dla gospodarstwa o określonej powierzchni w ha. Wielkość gospodarstwa ma wpływ na wielkość produkcji, czyli koszty produkcji i cenę opłacalną dającą parytet dochodu dla rolnika.
Krzysztof Guzik
Materiały źródłowe : Kształtowanie się cen produktów rolnych zamieszczone na stronie : www.wodr.poznan.pl Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu oraz wynagrodzenia w gospodarce narodowej zamieszczone na stronie : wynagrodzenia.pl /dane-gus.php Głównego Urzędu Statystycznego
Więcej...
W dniu 26 października 2017 r. zostało ogłoszone rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie dopłat do 1 ha powierzchni gruntów ornych obsianych lub obsadzonych materiałem siewnym kategorii elitarny lub kwalifikowalny za rok 2017 rok.
Według rozporządzenia stawki dopłat wynoszą odpowiednio:
- 92,45 zł – w przypadku zbóż i mieszanek zbożowych lub mieszanek pastewnych
- 147,90 zł – w przypadku roślin strączkowych
- 462,25 zł – w przypadku ziemniaków
Dla porównania za rok ubiegły stawki dopłat kształtowały się następującą:
- 69,40 zł – w przypadku zbóż
- 111,00 – w przypadku roślin strączkowych
- 347,00 - w przypadku ziemniaków
Źródło: www.kowr.gov.pl
Małgorzata Król
Rozwój drobiarstwa w naszym kraju posiada od wielu lat dużą dynamikę wzrostu i obecnie jesteśmy w czołówce eksporterów mięsa i jaj w Europie.
Produkcja drobiu w Polsce wg GUS
|
drób w mln szt. |
2009 |
2015 |
|
kury dorosłe |
48 |
49 |
|
gęsi |
0,8 |
1,2 |
|
indyki |
8,5 |
9 |
|
kaczki |
2,8 |
3,4 |
Jednocześnie wzrastają też do zagospodarowania ilości obornika drobiowego i pomiotu ptasiego (kał ptaków z chowu bezściołowego). Dzienna produkcja pomiotu od jednej sztuki dorosłej kury wynosi 150 g, indyka 260 g, a gęsi lub kaczki 350-400 g. Można go wykorzystywać przede wszystkim jako nawóz naturalny świeży lub suchy, a w rejonach z biogazowniami jako komponent wsadu do biogazowni rolniczych.
Charakteryzuje się on dużą koncentracją składników NPK łącznie z wapniem, magnezem i siarką, o wiele wyższą niż w oborniku bydlęcym czy świńskim. Ponadto dochodzi w czasie przechowywania do dużych (do 50%) strat azotu w formie amoniaku. Zaleca się stosowanie go wiosną pod rośliny o długim okresie wegetacji jak kukurydza, okopowe, a w okresie letnim na ściernisko pod zasiew poplonów z natychmiastowym przyoraniem i wymieszaniem z glebą. Bardzo wczesny wywóz pomiotu wiosną pod rośliny jare i latem pod poplon, a następnie siewy ozimin powoduje lepszy rozkład masy i proces przemieszczania się składników, co nie wpływa ujemnie na początkowy rozwój siewek i zbyt bujny wzrost roślin. Pamiętając o zakazie stosowania nawozów naturalnych w dawce przekraczającej zawartość 170 kg azotu na ha na rok, nie należy też przekraczać ilości stosowania pomiotu suchego (ok. 44% suchej masy) 5 do 10 ton, a obornika świeżego, bardziej mokrego, zwłaszcza od kaczek i gęsi (sucha masa ok. 20-25%) 10 do 15 ton. Działanie nawozowe w glebie oblicza się na dwa lata i należy stosować go w dni pochmurne i bezwietrzne.
Orientacyjne zawartości składników obornika drobiowego świeżego
wg opracowania Marka Krzysztoforskiego - Rolnictwo zrównoważone - MRiRW 2009 r.
|
Nawóz |
zawartość suchej masy |
Azot w kg/t |
Fosfor w kg/t |
Potas w kg/t |
Wapń w kg/t |
|
kurzy |
44 |
15 |
15 |
8 |
24 |
|
gęsi |
23 |
5,5 |
5,5 |
9,5 |
8,5 |
|
kaczy |
37 |
8 |
11 |
5 |
13,5 |
Przeciętnie pomiot świeży zawiera też siarkę 1-1,5 kg/tonę i magnez 1,5 do 2,5 kg/tonę. Należy wskazać też dużą zasobność w mikroelementy, np. obornik kurzy zawiera dużo boru i molibdenu, a pomiot z ferm indyków miedzi, cynku i manganu, co należy uwzględnić zwłaszcza przy częstym stosowaniu tego typu nawozów, jakie rośliny są w stanie wykorzystać te składniki mineralne, aby nie doszło do ich kumulacji w glebie.
W dniach 24-25.11.2017r. w Zagórowie odbyły się warsztaty zorganizowane przez Urząd Gminy w Zagórowie, na których Grupy Odnowy Wsi z Mariantowa, Nowej Wsi, Drzewiec i Łomowa opracowywały strategię rozwoju swoich miejscowości.
Celem opracowania takiej strategii jest wyznaczenie drogi do stworzenia lepszych warunków życia na wsi. Ma ona uporządkować działania, jakie realizowane są na terenie wsi przez różne grupy społeczne.
W trakcie przygotowywania strategii należało zwrócić uwagę na zasoby, jakie posiadają sołectwa, czyli przyrodę, kulturę, gospodarkę, infrastrukturę społeczną i techniczną, środki finansowe jakimi mogą dysponować oraz kapitał społeczny i ludzki. Każda GOD przeprowadziła analizę SWOT czyli mocnych i słabych stron szans i zagrożeń. Końcowym elementem strategii było przygotowanie planów krótko i długo terminowych oraz wizji wsi za kilka lat.
Ważnym elementem jest to, że wszystkie Grupy Odnowy Wsi podczas warsztatów opracowały bardzo optymistyczną wizję swoich miejscowości, gdzie realizuje się 100 % wszystkich planów i założeń. Opracowane Strategie muszą zostać przyjęte przez większość mieszkańców ww. miejscowości na zebraniach wiejskich.
Członkom GOW oraz mieszkańcom Mariantowa, Nowej Wsi, Drzewiec i Łomowa życzymy powodzenia w realizacji swoich planów.
W powiecie słupeckim znajdują się 3 Gospodarstwa Demonstracyjne Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu. Jedno z nich znajduje się w Lądzie, gmina Lądek i jest prowadzone przez Pana Przemysława Kozłowskiego. Na powierzchni blisko 80 ha, średniej klasy gleby są uprawiane następujące rośliny: pszenica ozima, rzepak ozimy, burak cukrowy, burak ćwikłowy i kukurydza. Profil gospodarstwa to produkcja roślinna w systemie konwencjonalnym. Pan Przemysław Kozłowski jest osoba młodą i chętnie wykorzystuje nowoczesne technologie, które ułatwiają prace w gospodarstwie, a także pozytywnie wpływają na ochronę środowiska. Należy wspomnieć chociażby o precyzyjnym nawożeniu, bez podwójnego nakładania nawozu, z systemem siewu granicznego. Również w chemicznej ochronie roślin stosuje się nowoczesne rozwiązania min. przy pomocy sygnału GPS w opryskiwaczu jest możliwość automatycznego sterowanie stałą dawką środka ochrony roślin a także sekcjami rozpylacza, niezależnie od prędkości jazdy. Dzięki prawidłowej agrotechnice uzyskuje się bardzo dobre plony. Rok obecny nie sprzyjał uprawie zbóż i rzepaku ozimego ale plony nie były najniższe i oscylowały w granicach 9 ton pszenicy ozimej, 3,9 ton rzepaku ozimego a kukurydzy 13 ton. Natomiast zanotowano rekordowe plony buraków cukrowych w granicach 90 t/ha a ćwikłowych w ilości 110 t/ha. Gospodarz jest laureatem konkursu Bezpieczne Gospodarstwo Rolne i Wielkopolski Rolnik Roku.
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2282#sigProId001f6bee6c