Pomoc związana z wystąpieniem szkód wywołanych niekorzystnymi zjawiskami atmosferycznymi - WODR Poznań
30 sierpnia 2021

Alpaki i lawenda

Napisane przez

Za wielkimi górami, za wielkimi rzekami, była sobie Dolina z alpakami.

I choć wydawać by się mogło, że to bajka, to jednak tak nie jest. Dolina istnieje, lecz żeby do niej trafić, nie musimy pokonywać aż takich odległości. Wystarczy wybrać się do podpoznańskiej wsi – Mielna.

Tutaj właśnie, w malowniczym krajobrazie gminy Czerwonak, powstała Jaśkowa Dolina – alpaki i lawenda.

A dokładniej dwa lata temu Pan Paweł Woś wraz z rodziną, stworzyli wyjątkowe miejsce – pełne spokoju wśród pól lawendy, a zarazem przygody, jaką zapewniają niestrudzone alpaki.

 

Jednak cóż to w ogóle jest za zwierz ta alpaka?

Alpaka (Vicugna pacos) to pochodzący z Ameryki Południowej, trawożerny ssak parzystokopytny z rodziny wielbłądowatych. W warunkach naturalnych zamieszkują one, na wysokości 3500 - 5000 m. n.p.m., pasmo górskie Andów od Peru po Chile. Ponad połowa światowej populacji znajduje się właśnie w Peru i liczy 3,3 mln. sztuk.

Dorosłe zwierzęta osiągają 128 - 151 cm długości (wysokość w kłębie 80 - 100 cm) i masę ciała 55 – 85 kg. Wyróżnia się dwie rasy alpak: Huacaya (85%) oraz Suri (15%). Rasa Suri charakteryzuje się wełną wyglądającą jak długie ołówkowe loki.

Ciąża u alpak trwa około 340 dni, a rodzi się z niej przeważnie jedno młode. Ciąże bliźniacze zdarzają się bardzo rzadko (ok.10 przypadków na świecie – ostatnio półtora roku temu w Australii). Młode rodzą się z wełną i ważą 5 do 10 kg.

Ponieważ są to ssaki trawożerne, to nie dziwi fakt, iż podstawę ich wyżywienia stanowi właśnie trawa w porze letniej oraz siano zimą. Pastwisko w Jaśkowej Dolinie to nie dzieło przypadku, są to specjalnie przygotowane mieszanki traw z tymotką, wiechliną oraz lucerną. Pan Paweł wspominał, że samo przygotowanie tego 1-hektarowego pastwiska zajęło właścicielom ponad rok. Poza trawami, alpaki karmione są również specjalną paszą, minerałami (lizawki) oraz oczywiście smakołykami (marchewki).

Alpaki w warunkach naturalnych żyją około 15 lat, w hodowli dożywają 20 - 25 lat. Żyją w grupach rodzinnych, złożonych z dominującego samca, kilku samic i ich potomstwa. Ponieważ są to zwierzęta łatwo aklimatyzujące się do nowych warunków, coraz częściej spotykamy je w różnych zakątkach świata – także w Polsce.

Alpaki cenione są głównie za wysokiej jakości futro, które jest hipoalergiczne (nie zawiera lanoliny, czyli wosku pochodzącego z gruczołów łojowych), z jedwabistym połyskiem i w porównaniu do wełny innych zwierząt, ta z alpak jest cieplejsza i delikatniejsza. W ich wełnie nie namnażają się mikroorganizmy.

W naszym klimacie alpaki strzyżone są raz w roku, między kwietniem a czerwcem. Samo strzyżenie trwa około 15 minut, a otrzymana wełna dzieli się na trzy gatunki:

I gatunek to tzw. welon - najlepsza wełna z grzbietu i boków tułowia,

II gatunek wełny pochodzi z głowy i szyi,

III gatunek z nóg.

Za najdelikatniejszą wełnę uważa się tą urodzeniową, a docelowa to ta po trzecim strzyżu.

To właśnie dla tego surowca zostały one sprowadzone do Europy.

Do innych zabiegów pielęgnacyjnych, które muszą być wykonywane w hodowli, należą obcinanie pazurów, ponieważ zwierzęta nie są w stawnie ich ścierać oraz szlifowanie zębów. W ich warunkach naturalnych roślinność jest twardsza niż u nas, przez co wspomniane zabiegi są konieczne dla dobrej kondycji stada. Dodatkowo, utrzymywane w hodowli zwierzęta są wyczesywane. Nie jest to potrzebny zabieg, alpaki doskonale dbają o swoje futro, jednakże, jak podkreśla Pan Paweł, przyzwyczaja on je do dotyku, co zdecydowanie ułatwia pracę z nimi i zapewnia bezpieczeństwo dla osób odwiedzających Jaśkową Dolinę. A żeby to bezpieczeństwo zmaksymalizować, Jaśkowa Dolina funkcjonuje na zasadzie dobrej woli – tzn. że zwierząt nie przymusza się do pracy – jeśli nie mają ochoty na spotkanie, to nie podchodzą.

W Ameryce Południowej hodowane są także z uwagi na dobre mięso, natomiast w innych regionach świata, w tym w Polsce, doceniono jej łagodne usposobienie, co sprawdza się np. przy pracy z dziećmi cierpiącymi na ADHD i z porażeniem mózgowym – ta forma terapii nazywa się alpakoterapia.

Jest to dopiero raczkująca dziedzina zooterapii, lecz zyskuje coraz większą popularność. Obcowanie z alpakami skutecznie poprawia samopoczucie nie tylko u poddawanych terapii, lecz także u ich opiekunów. To forma zajęć, która sprawdza się dla każdego: dla ludzi borykających się z różnymi zaburzeniami, dla osób starszych, dla zabieganych codziennością i spragnionych chwili wytchnienia, dla potrzebujących zwyczajnie rozluźnienia, a przede wszystkim dla najmłodszych. Wspomaga rozwój dzieci w wielu strefach, działa motywująco, zachęca do aktywności ruchowej, kształtuje kompetencje społeczne oraz komunikacyjne.

W Polsce pierwsze hodowle powstawały ok. 2004 - 2005 roku i były to „Alpaki w Polsce” znajdujące się we wsi Bujenka w woj. podlaskim oraz Alpakarnia koło Konina, w woj. wielkopolskim. Obecnie w Polskim Związku Hodowców Alpak zrzeszonych jest około 50-60 hodowców z całego kraju.

 

Ciekawostki o alpakach:

  • reagują na imiona,
  • najdłużej żyjąca alpaka miała 27 lat,
  • podstawowy dźwięk, jaki wydają to mruczenie,
  • wyróżniamy 22 podstawowe barwy umaszczenia (jednolite) oraz do 250 wariantów kolorystycznych (wielobarwne),
  • alpaki poświęcają około 14 – 15 godzin dziennie na jedzenie, za to tylko 3 – 4 godziny na spanie,
  • posiadają dwudzielne wargi dzięki czemu, jedząc rośliny, nie wyrywają ich z korzeniami,
  • alpaki mają bardzo słaby zapach, nie pocą się – praktycznie są dla nas niewyczuwalne,
  • to bardzo czyste zwierzęta – same dbają o swoją wełnę (np. poprzez kąpiele w piasku) oraz o przestrzeń bytową - wybierają jedno miejsce na toaletę, z której korzysta całe stado,
  • widzą kolory, a kąt ich widzenia to 180°,
  • posiadają trzecią powiekę – tzw. migotka oraz poziome przesłony na górze i dole oka, wyglądające jak grzebień. Owe przesłony chronią oczy przed działaniem wysokogórskiego słońca,
  • w warunkach hodowlanych zwierzętom nadaje się imiona według zasady: pierwsza litera imienia matki jest zarazem pierwszą literą imienia młodego,
  • około 15 - 20 sekund trwa przeżuwanie jednej porcji pokarmu,
  • alpaki nie mają kopyt, tylko poduszki i pazury (jak u psów),
  • biegają z prędkością 60 km/h,
  • w Europie wykorzystywane do obrony stad owiec (aktywnie walczą z drapieżnikami).

Czyż to nie fantastyczne stworzenia? Mnie bardzo urzekły.

 

Jaśkowa Dolina to nie tylko alpaki - to także piękne pole lawendy. Pachnie i wygląda niesamowicie. Dlatego nie dziwi fakt, że często jest tłem dla subtelnych sesji fotograficznych, np. ślubnych. Mnie osobiście zachwyciła ilość owadów zapylających (różne rodzaje trzmieli, pszczoły) czy motyli, jaka odwiedza lawendę. Państwo Woś przerabiają ją na olejki zapachowe, pałki lawendowe (susze lawendowe - pachną aż 9 lat), dodają do mydełek, które można u nich zakupić.

Alpaki i lawenda. Wydawałoby się, że nie do końca im z sobą po drodze – w końcu alpaki przybyły do nas zza wielkich mórz, z kolei lawenda nie musiała pokonać aż takiej drogi – wszak pochodzi z basenu śródziemnomorskiego, jednak w Jaśkowej Dolinie wszystko tworzy spójną, harmonijną całość.

Chętnym zapoznania się z tą urokliwą Doliną, pozostawiam ten skromny adresik ;)

https://www.facebook.com/jaskowadolinaalpaki

 

 

Bibliografia:

  1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Alpaka_(zwierz%C4%99)
  2. https://alpaki.pl/
  3. https://www.alpaka.net.pl/hodowla-alpaki.html
  4. http://www.pzha.pl/

1/ 

Ostatnio zmieniany 18 września 2021

Serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału w konkursie wiedzy organizatorowanym przez Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu – wydawcę czasopisma „Poradnik Gospodarski”.

Konkurs jest skierowany do pełnoletnich rolników i mieszkańców obszarów wiejskich. Celem konkursu jest upowszechnianie wśród mieszkańców wsi wiedzy o przepisach prawnych, nowościach i innowacyjnych rozwiązaniach na wsi.

Konkurs polega na rozwiązaniu testu pt. „Przyjazna energia w domu i zagrodzie”, który znajduje się we wrześniowym numerze „Poradnika Gospodarskiego”, a także na naszej stronie internetowej. Test należy pobrać ze strony i wydrukować lub wyciąć z „Poradnika Gospodarskiego”, a następnie po udzieleniu odpowiedzi, wypełnieniu danych i podpisaniu wysłać pocztą na adres: Wielkopolski Oośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu, ul. Sieradzka 29, 60-163 Poznań z dopiskiem „Konkurs – Poradnik Gospodarski”.

Nagrodami w konkursie są książki, które zostaną wysłane do laureatów pocztą na adres wskazany w zgłoszeniu.

Zachęcamy do zapoznania się z regulaminem konkursu i czekamy na prace konkursowe. Życzymy powodzenia!

Dokumenty do pobrania

Harmonogram konkursu

Data Czynność
Wrześniowy numer „Poradnika Gospodarskiego” Ogłoszenie konkursu i udostępnienie pytań konkursowych (również na stronie internetowej)
30.09.2021 Termin nadsyłania prac – decyduje data stempla pocztowego
08.10.2021 Obrady jury konkursu
Październikowy numer „Poradnika Gospodarskiego” i strona internetowa Ogłoszenie wyników konkursu

Charakterystyka i ocena zasobów genowych roślin użytkowych ma kluczowe znaczenie dla polskiego rolnictwa i produkcji żywności. Projekt AGROBANK w pewnym stopniu przyczynia się do oceny i ochrony tych zasobów genowych.

Celem projektu jest rozwój nowoczesnego sektora rolno-spożywczego w Polsce poprzez usprawnianie procesu transferu wiedzy i innowacyjności do praktyki rolniczej. Nacisk w projekcie został położony na praktykę rolniczą, nie tylko z uwagi na przewidziany zakres działalności, ale przede wszystkim dlatego, iż to ona jest nieodłączną częścią gospodarki żywnościowej, stanowiącą jej podstawę w Polsce, a innowacyjne rozwiązania, które zostaną w niej zastosowane, przekładają się na dalsze etapy produkcji żywności.

Projekt jest realizowany przez konsorcjum, które składa się z następujących podmiotów:

  • Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie (CDR), lider konsorcjum,
  • Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin – Państwowy Instytut Badawczy (IHAR-PIB),
  • Instytut Chemii Bioorganicznej PAN, Poznańskie Centrum Superkomputerowo-Sieciowe (PCSS),
  • Fundacja Kaleckiego.

W 2021 roku, poprzez doświadczenie polegające na wysiewie pradawnych gatunków i odmian zbóż, jest zaangażowany w projekt Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu. Wymienione wyżej doświadczenie jest prowadzone na poletkach Powiatowego Zespołu Doradztwa Rolniczego nr 2 z siedzibą w Sielinku.

Pierwszym etapem doświadczenia było odpowiednie przygotowanie podłoża oraz zastosowanie odpowiedniego nawożenia. Zalecana dawka nawozów, jaką należało wysiać, to 250-300 kg/ha Polifoski 6 przed uprawą oraz dodatkowe nawożenie azotem w dawce 60 kg/ha w czystym składniku. Kolejnym z etapów był siew, który został przeprowadzony ręcznie. Każda z odmian była siana na poletku o rozmiarach: 1x3 m, w 4 rzędach o rozstawie rzędów 25 cm. Zachowana została odległość między poletkami wynosząca 40 cm. Głębokość siewu wynosiła około 4 cm, natomiast odległość między nasionami – odpowiednio 4,5 cm dla jęczmienia i co 3,5 maksymalnie 4 cm dla pszenicy. Został wykonany również obsiew z odmian, które były w zestawie oznaczone jako wzorcowe.

Wykaz odmian zasianych na poletkach demonstracyjnych w Sielinku

Numer obiektuNazwa obiektuGatunekGatunek (nazwa łacińska)
1 Ostka chłopicka Pszenica zwyczajna Triticum aestivum L.
2 Ostka pokucka Pszenica zwyczajna Triticum aestivum L.
3   Pszenica samopsza Triticum monococcum L.
4 Assirijsky Tondar Pszenica płaskurka Triticum dicoccum L.
5 Bazylei Pszenica płaskurka Triticum dicoccum L.
6 White spring Pszenica płaskurka Triticum dicoccum L.
7   Pszenica płaskurka Triticum dicoccum L.
8 Vernol Pszenica płaskurka Triticum dicoccum L.
9 May Emmer Pszenica płaskurka Triticum dicoccum L.
10 Kahler Emmer Pszenica płaskurka Triticum dicoccum L.
11 Dickson 21023 Pszenica płaskurka Triticum dicoccum L.
12 Arnautka Pszenica twarda Triticum durum L.
13 Orkisz Jęczmień jary Hordeum vulgare L.
14 Putza Jęczmień jary Hordeum vulgare L.
15 Kutnowski Jęczmień jary Hordeum vulgare L.
16 Jarzec Jęczmień jary Hordeum vulgare L.
17 Przebój II Owies zwyczajny Avena sativa L.
18 Tatrzański Owies zwyczajny Avena sativa L.
19 Więcławski jubileuszowy Owies zwyczajny Avena sativa L.
20 Puławski średniorychły Owies zwyczajny Avena sativa L.
21 Urbanka Pszenica zwyczajna Triticum aestivum L.
22 Ordynatka Pszenica zwyczajna Triticum aestivum L.
23 Nagradowicka niska Pszenica zwyczajna Triticum aestivum L.
24 Opolanka Pszenica zwyczajna Triticum aestivum L.
25 Omega Pszenica zwyczajna Triticum aestivum L.
26 Hera Pszenica zwyczajna Triticum aestivum L.
27 Ostka świeburczyńska Pszenica zwyczajna Triticum aestivum L.
28 E0359 Jęczmień jary Hordeum vulgare L.
29 Wieloryb z Podhorec Jęczmień jary Hordeum vulgare L.
30 Markowicki Jęczmień jary Hordeum vulgare L.
31 Dłużewski Jęczmień jary Hordeum vulgare L.
32 Polonez Jęczmień jary Hordeum vulgare L.
33 Słodowy Jęczmień jary Hordeum vulgare L.
Wzorzec/obsiew 1 Odmiana lokalna – z Jasienia 2-rzędowy Jęczmień jary Hordeum vulgare L.
Wzorzec/obsiew 2 Odmiana lokalna – z Jasienia wielorzędowy Jęczmień jary Hordeum vulgare L.
Wzorzec/obsiew 3 Ostka Smolicka Pszenica zwyczajna Triticum aestivum L.
Wzorzec/obsiew 4 Wiritas Pszenica orkisz Triticum spelta L.

Do prowadzonego projektu została załączona także lista prac mających na celu promocję i upowszechnianie wprowadzania starych odmian do produkcji:

  • obserwacje polowe z porównaniem rozwoju odmian – wigor, choroby, szkodniki, wyleganie,
  • wykonanie zdjęć poletek (całe, poszczególne odmiany) w istotnych fazach rozwojowych – wschody, krzewienie, strzelanie w źdźbło, kłoszenie, dojrzałość zbiorcza,
  • krótkie nagrania z wykorzystaniem telefonu,
  • organizacja pokazów/szkoleń na demonstracji – rolnicy, uczniowie, doradcy,
  • w dostępnych źródłach przekazu (gazetka ośrodka, strona internetowa) zamieszczenie artykułu o tych odmianach, materiały dostarczone przez IHAR-PIB,
  • sporządzenie sprawozdania – opis lokalizacji, gleby, warunków klimatycznych, zamieszczenie zdjęć z przebiegu demonstracji, obserwacje, ocena odmian, ich potencjalnej przydatności, porównanie z obsiewem.

W trakcie projektu realizowane są prace badawczo-rozwojowe (w tym badania podstawowe oraz badania stosowane), a także działania mające na celu wdrożenie osiągniętych rezultatów dotyczące optymalnego wykorzystania narodowych zasobów genowych roślin użytkowych.

Projekt jest skierowany do takich grup docelowych jak: rolnicy, doradcy rolniczy, hodowcy, ośrodki naukowe, instytucje państwowe oraz wszystkie inne podmioty związane z gospodarką rolno-spożywczą w Polsce.

Wśród spodziewanych efektów społecznych i ekonomicznych projektu przewiduje się między innymi wzrost innowacyjności i konkurencyjności polskiego rolnictwa, transfer wiedzy i wyników badań naukowych do praktyki gospodarczej oraz w szerszej perspektywie poprawę warunków ekonomiczno-społecznych na polskich wsiach.

Źródła:

Logotypy: Unii Europejskiej, Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich i Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich

„Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie”.
Operacja współfinasowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Schematu II Pomocy Technicznej „Krajowa Sieć Obszarów Wiejskich” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
Instytucja Zarządzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.


Ogólnopolskie Stowarzyszenie Przetwórców i Producentów Produktów Ekologicznych „POLSKA EKOLOGIA” – Partner KSOW informuje, że w dniu 12 sierpnia 2020 r. podpisana została umowa z Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie na realizację operacji pn. „Integracja w rolnictwie a produkcja żywności wysokiej jakości i zdolność do wdrażania innowacji na przykładzie Włoch”.

Kwota kosztów kwalifikowalnych operacji wynosi: 125 418,80 zł.

Partnerzy dodatkowi KSOW:

  • Gmina Tuczna,
  • Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie,
  • Lubelski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Końskowoli,
  • Podkarpacki Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Boguchwale,
  • Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu.

Operacja mająca na celu organizację wyjazdu studyjnego do Włoch, a po nim 4 spotkań oraz przeszkolenie i podniesienie wiedzy uczestników wyjazdu studyjnego do Włoch i spotkań, które zostaną po nim zorganizowane w zakresie systemów jakości żywności, krótkich łańcuchów dostaw, rozwoju przedsiębiorczości na obszarach wiejskich w obszarze małego przetwórstwa lokalnego, innowacyjności, w tym rozwoju społeczeństwa cyfrowego w rolnictwie oraz tworzenia sieci współpracy partnerskiej dotyczącej rolnictwa i obszarów wiejskich, w tym poprzez integrację, współfinansowana jest ze środków Unii Europejskiej w ramach Schematu II Pomocy Technicznej „Krajowa Sieć Obszarów Wiejskich” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Planuje się, iż w wyniku realizacji operacji osiągnięte zostaną następujące rezultaty: wyjazd studyjny dla 20 uczestników oraz 4 jednodniowe spotkania dla 80-100 producentów rolnych (po 20-25 osób na każdym) z 4 województw (kujawsko-pomorskie, lubelskie, podkarpackie i wielkopolskie), podczas których omówione zostaną zdobyte doświadczenia.

Odwiedź portal KSOW – https://ksow.pl.
Zostań Partnerem Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich.

Logotyp Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich

Logotypy: Unii Europejskiej, Sieci na rzecz Innowacji w Rolnictwie i na Obszarach Wiejskich, Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich i Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich

„Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie”.
​Instytucja Zarządzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Operacja realizowana przez Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu współfinasowana jest ze środków Unii Europejskiej w ramach Schematu II Pomocy Technicznej „Krajowa Sieć Obszarów Wiejskich” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.


Wyjazd studyjny „Rolniczy handel detaliczny i przetwórstwo żywności na niewielką skalę” do dwóch gospodarstw w województwie lubuskim odbył się 15 lipca 2021 roku. Operacja była współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Schematu II Pomocy Technicznej „Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Letnia słoneczna pogoda. Około 40-osobowa grupa uczestników wyjazdu pozuje do zdjęcia. Jedna z uczestniczek trzyma tablicę informacyjną dotyczącą finansowania wyjazdu. Za uczestnikami znajduje się pergola pokryta roślinnością, w tle są drzewa
Uczestnicy wyjazdu: Rolniczy handel detaliczny i przetwórstwo żywności na niewielką skalę

W miejscowości Swarzynice Państwo Waszkowiakowie sprzedają produkty mięsne. Mięso pochodzi z ich gospodarstwa, korzystają wyłącznie z pasz pochodzących z ich pól. Przy wyrobach pracuje tylko rodzina, wykorzystują tylko naturalne składniki i przyprawy, co gwarantuje niepowtarzalny smak i aromat. Sklep jest czynny dwa dni w tygodniu – w piątek i sobotę. Wyroby są zawsze świeże i zdrowe, ponieważ nie jest to produkcja i sprzedaż hurtowa, tylko detaliczna na niewielką skalę. Atutem gospodarstwa Państwa Waszkowiaków jest dbałość o jakość. W ofercie mają między innymi kiełbasę wieprzową, śląską, drobiową, polską surową wędzoną, swojską, białą surową, kabanosy, salceson, kaszankę, pasztety, szynkę, boczek wędzony, schab pieczony z przyprawami. Właściciele zwracali uwagę na dużą ilość dokumentacji związaną z prowadzeniem rolniczego handlu detalicznego (RHD). Wskazywali, co jeszcze muszą poprawić i jakie mają plany.

Fragment budynku pomalowanego na jasnożółty kolor. Na jednej ze ścian znajduje się baner informacyjny ze zdjęciem wędlin, numerem telefonu i napisem: Tradycyjne wyroby wędliniarskie z gospodarstwa. Poniżej baneru wiszą cztery donice z kwitnącymi pelargoniami. Z lewej strony rośnie zielony krzew
Rolniczy handel detaliczny w gospodartswie Państwa Waszkowiaków

Na stole znajdują się: drewniana taca z wyrobami wędliniarskimi, srebrne tace z przygotowanymi kanapkami, dokumentacja związana z prowadzeniem rolniczego handlu detalicznego, tablica informacyjna dotycząca finansowania wyjazdu studyjnego
Produkty mięsne z gospodarstwa Państwa Waszkowiaków i dokumentacja związana z prowadzeniem rolniczego handlu detalicznego

„Sery ze świerkowej doliny” to nasz drugi przystanek. W Rogatym Ranczu w miejscowości Sierczynek prowadzonym przez Agnieszkę i Dobromira Mazurek skosztowaliśmy produkty nabiałowe. Gospodarstwo specjalizuje się w serach krowich, kozich oraz mięsie wołowym. Właściciele prowadzą gospodarstwo o powierzchni ogółem 40 hektarów, w tym 20 hektarów to własność i 20 hektarów –użytkowanie. Korzystają z dotacji unijnych oraz ze środków własnych. Pani Agnieszka opowiedziała o początkach przygody z serami. Osoba z miasta, listonosz, zakochała się we wsi. Praca w gospodarstwie jej nie wystarczała, chciała czegoś więcej. A może sery? Tak, to był dobry pomysł. Zaczęła się uczyć, ale tylko od najlepszych. Warsztaty, kursy, praca własna, czyli metoda prób i błędów zaowocowała pysznym rezultatem. Asortyment jest imponujący: ser gouda marchewkowy, sery podpuszczkowe z różnego rodzaju posypkami, ser feta, gouda „Kozia Łąka”, farmerskie gouda, ser zielonek, twarożki, ser „Boromir” (wysoko dogrzewany typu górskiego). Młodzi ludzie z dwójką małych dzieci stworzyli inspirujące miejsce dla tych, którzy nie wierzą, że jak ktoś chce, to może osiągnąć dużo.

W drewnianej szopie na sianie stado kóz o rożnym ubarwieniu: białe, jasno i ciemnobrązowe, łaciate biało-czarne
Kozy w gospodarstwie Agnieszki i Dobromira Mazurek

Na drewnianym stole leży srebrna taca, a na niej znajdują się różne rodzaje serów. Za tacą widać ręce uczestników trzymające tablicę informacyjną dotyczącą finansowania wyjazdu
Sery ze świerkowej doliny

Na drewnianym stole leży tablica informacyjna dotycząca finansowania wyjazdu. Z prawej strony znajduje się srebrna taca, a na niej różne rodzaje serów
Sery ze świerkowej doliny

Podziw i ogromy szacunek dla odwiedzanych gospodarstw, ponieważ są stworzone przez ludzi z ogromną pasją. Ich produkty są najwyższej jakości, która sama się broni. Trzeba tylko zacząć od pola – dbałość o uprawy poprzez stosowanie nawozów naturalnych, a środki ochrony i nawozy mineralne w ilościach koniecznych i niezbędnych. Żywienie zwierząt taką paszą – to gwarancja otrzymania składników wysokiej jakości i następnie produktów również wysokiej jakości. W gospodarstwach, które odwiedziliśmy, jest to prowadzone z niezwykłą dbałością.

27 sierpnia 2021

XXX Olimpiada Wiedzy Rolniczej

Napisane przez

XXX Olimpiada Wiedzy Rolniczej

W dniu 04.08.2021 roku w Gołuchowie odbyła się Jubileuszowa XXX Gminna Olimpiada Wiedzy Rolniczej.

Organizatorami imprezy niezmiennie jak co roku był: Wójt Gminy, Gminny Punkt Doradztwa Rolniczego oraz Powiatowy Zespół Doradztwa Rolniczego w Powiecie Pleszewskim. Uczestnikami olimpiady byli rolnicy, mieszkańcy gminy Gołuchów, którzy chętnie przystępują do rywalizacji, łącznie 16 osób.

Eliminacje pisemne polegały na udzieleniu prawidłowych odpowiedzi na 33 pytań testowych dotyczących zarówno produkcji roślinnej, zwierzęcej czy ochrony środowiska oraz Unii Europejskiej.  Po tak zaciętej walce wyłoniono zwycięzców i obdarowano ich cennymi nagrodami. Wręczenia nagród dokonała sekretarz gminy Tatiana Stefaniak.

Po podsumowaniu tak przeprowadzonych eliminacjach i finału zwycięzcami zostali:

I miejsce Adam Tułacz zam. Macew

II miejsce Hanna Słomiana zam. Szkudła

III miejsce Bogdan Dymny zam. Gołuchów

IV miejsce Waldemar  Winkowski zam. Kajew

V miejsce  Dominik Majewski zam. Czechel

Każdy uczestnik otrzymał atrakcyjną nagrodę rzeczową ufundowaną przez:

Wójta Gminy w Gołuchowie i Przedsiębiorstwo handlowe Marcina Bródki zam. w Gołuchowie.

Dodatkowo trzech najlepszych uczestników wyróżniono dyplomami od Wójta Gminy w Gołuchowie, natomiast wszyscy zawodnicy otrzymali podziękowanie za udział w imprezie od Wójta Gminy w Gołuchowie.

Komisję oceniającą wyniki konkursu stanowili: przewodniczący – Kinga Rzeżniczak Szkiełka z Powiatowego Zespołu Doradztwa Rolniczego w Kaliszu oraz członkowie: Maciej Kałużny i Andrzej Otto. Przy tej okazji omówiono bieżącą sytuację w rolnictwie. Olimpiada przebiegała w miłej atmosferze i była okazją do zapoznania się z nowościami z zakresu rolnictwa i funduszy unijnych PROW.

Celem Olimpiady była popularyzacja wiedzy rolniczej, ochrony środowiska, przepisów unijnych i możliwości uzyskania funduszy z Unii Europejskiej.

 

Ostatnio zmieniany 27 sierpnia 2021

Daliowy zawrót głowy!

Dalie ogrodowe nazywane również georginiami to bardzo efektowne rośliny określane „kwiatami słońca”. Do Europy przybyły pod koniec XVIII wieku z rejonów Meksyku i Gwatemalii. Jako rośliny z  rodowodem meksykańskim najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych i tam najpiękniej prezentują swoje walory kolorystyczne. W miejscach bardziej zacienionych nie pokażą swojego piękna. Dalie są ozdobą wielu ogrodów. Coraz częściej sadzi się je również na balkonach i tarasach oraz w ozdobnych donicach. Kwitną od lata do późnych przymrozków na czerwono, biało, kremowo, żółto, pomarańczowo, różowo, bordowo i fioletowo. Paleta kolorów jest przeogromna. Brakuje chyba tylko czarnych kwiatów dalii. Hodowcy jednak cały czas zbliżają się do coraz ciemniejszych barw, więc czekajmy cierpliwie na kolejne prace hodowlane w tym zakresie. Stąd też pojawiły się dalie dwubarwne, których wybór jest coraz większy. Dalie o kwiatach jednobarwnych są bardzo efektowne. Myślę, jednak że niebywałe wrażenie robią dalie o kwiatach dwubarwnych, które mogą być o różnych kształtach i odcieniach ozdobione wzorkami z plamek, kropeczek, pasków i prążków.

Przez wiele lat powstało około 20 000 najróżniejszych odmian, które sklasyfikowano w 10 grupach. Do najpopularniejszych należą anemonowe, kaktusowe, półkaktusowe, kryzowe, dekoracyjne, kuliste, pomponowe i karłowe. Są również zaliczane do grupy liliputów, których kwiaty nie przekraczają 6 cm średnicy. Natomiast w grupie dali dekoracyjnych średnica kwiatów przekracza 20 cm. Rośliny osiągają różne wysokości. Mamy dalie karłowe rosnące od 20 do 40 cm, średnio wysokie dorastające do 120 cm i bardzo wysokie  rosnące do 180 cm.  Pod względem budowy kwiatu wyróżnić można dalie pomponowe, dekoracyjne i kaktusowe. Rośliny te chętnie sadzone są na rabatach, pojedynczo lub w grupie na trawniku. Można je wykorzystać do tworzenia niskich obwódek oraz do ogrodów skalnych albo sadzić wzdłuż ogrodzenia lub płotu. Tak posadzone wysokie odmiany będą miały naturalną podporę i nie połamią się pod wpływem silnych wiatrów.

Wczesne odmiany dalii kwitną już od połowy czerwca. Większość spotykanych w naszych ogrodach kwitnie od połowy lipca i sierpnia aż do pierwszych przymrozków. Nie bez powodu właśnie te rośliny nazywane są królowymi późnego lata i wczesnej jesieni!

Dalie to byliny, które nie są mrozoodporne i muszą być każdego roku po pierwszych przymrozkach wykopane z ziemi. Właściwym momentem na wykopanie karp dali jest pierwszy przymrozek, który zważy część nadziemną. Te nadziemne pędy skracamy i pozostawiamy karpy w skrzynkach do wyschnięcia. Karpy trudno się przechowują. W całym procesie przechowywania należy zwracać uwagę na temperaturę. Karpy dalii należy przechowywać przez okres zimy w pomieszczeniu wolnym od mrozu, w temperaturze około 50C przesypując piaskiem lub ziemią.

Do sadzenia dalii przystępujemy wiosną. Rośliny lubią glebę lekko przepuszczalną i zasobną w składniki odżywcze. Nie lubią gleb kwaśnych. Byłoby dobrze żeby gleba była cały czas lekko wilgotna. Jest to ważne ponieważ w pełni sezonu gdy jest za sucho rośliny więdną i wtedy trzeba je podlewać W połowie marca wyciągamy skrzynki z piwnicy i sprawdzamy jak rośliny przezimowały. Odrzucamy te uszkodzone a pozostawiamy tylko ładne i zdrowe. Przystępując do sadzenia karpy należy podzielić i wybierać takie które rozpoczęły już procesy wzrostowe i mają widoczne 2-3 oczka. Po posadzeniu dołki przysypać ziemią i czekać aż ukażą się młode pędy. Na miejsce stałe rośliny wysadzamy od końca kwietnia. Najlepiej po wiosennych przymrozkach. Dalie są bardzo wrażliwe na najmniejsze przymrozki. W sytuacji nocnych spadków temperatury rośliny trzeba zabezpieczyć i okryć np. włókniną lub inną okrywą osłaniającą. Ale jak już minie ten okres to rośliny będą rosły

Czy rośliny chorują lub są narażone na zagrożenia ze strony szkodników? Dalie należy cały czas obserwować, ponieważ mogą pojawić się na nich mszyce i ślimaki. Po zauważeniu tych szkodników należy szybko reagować i zwalczać je. Mszyce potrafią przenosić mozaikę dalii, która objawia się zahamowaniem wzrostu i żółtymi plamami na liściach. W deszczowe lata rośliny mogą być porażane przez choroby grzybowe. Znawcy tych roślin podkreślają, jeśli roślina ma zdrowe liście to jest piękny kwiat. A co z nawożeniem? Warto wzbogacić podłoże dobrze rozłożonym kompostem, który nie tylko dostarczy odpowiednią ilość składników pokarmowych ale dodatkowo poprawi strukturę gleby. Z nawozów mineralnych można zastosować nawozy o spowolnionym działaniu. Nie należy stosować dużego nawożenia azotowego, aby nie spowodować wzrostu masy liściowej a zaniku kwitnienia a tym samym możliwości podziwiania pięknych kwiatów.

Przy wyborze miejsca wysokie odmiany dalii posadzić w miejscach osłoniętych od podmuchów silnego wiatru. Uchroni to dorastające do 180 cm rośliny przed połamaniem. Bardzo dobrze jest także zastosować podpory w postaci palików lub prętów metalowych do których warto przywiązać pędy roślin.

Wielu z nas kojarzy dalie z wiejskimi ogrodami. Dostępność dużej ilości odmian powoduje, że dalie zmieniają ten utarty stereotyp i coraz częściej goszczą w nowoczesnych ogrodach na balkonach, tarasach i w efektownych donicach.

 

Dorota Piękna-Paterczyk

PZDR nr 7

 

 

Ostatnio zmieniany 27 sierpnia 2021

W dniu 12 sierpnia 2021 r. w miejscowości Laskowo odbył się pokaz dla rolników z terenu gminy Lipka. Głównym tematem spotkania było przedstawienie działania nowoczesnych skanerów glebowych będących na wyposażeniu jednostek Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu. Dodatkowo omawiane tematy dotyczyły m. in. prawidłowego sposobu pobierania prób glebowych z działki rolnej, tworzenia próby uśrednionej i zabezpieczenie próby glebowej do transportu. W związku z możliwością ubiegania się o pomoc w ramach programu priorytetowego NFOŚiGW pn. „Ogólnopolski program środowiskowej regeneracji gleb poprzez ich wapnowanie” rolnicy zostali zapoznani z ramowymi wymaganiami tego działania.

Na początku obecnym na spotkaniu rolnikom przypomniano podstawowe zasady obowiązujące przy prawidłowym pobieraniu prób glebowych do badań m. in.:

- sporządzenie planu sytuacyjnego (szkicu)

- określenie zasięgu powierzchni uprawianych roślin (okopowe, zbożowe, oleiste, itd.)

- zasady tworzenia próbki ogólnej (uśrednionej) – maksymalna powierzchnia użytku 4 ha, zbliżone ukształtowanie terenu, jednorodny warunki agrotechniczne (przedplon, nawożenie)

- schemat pobierania próbek glebowych (próbka ogólna)

- prawidłowe pobieranie prób pierwotnych (szpadel, laska glebowa Egnera Riehma, łopatka ogrodnicza, świder glebowy)

- błędy przy pobieraniu próbek

- optymalne terminy poboru prób glebowych

- prawidłowe pakowanie, opisanie i przygotowanie prób do transportu.

Po prawidłowym pobraniu prób glebowych przystąpiono po pokazu pracy skanera glebowego Agrocares-E. Skaner glebowy jest innowacyjnym urządzeniem pozwalającym na dokonanie szybkiej analizy gleby. Zastosowane w urządzeniu technologie pozwalają na uzyskanie informacji na temat badanej próbki w ciągu kilku minut od wykonania pomiaru. Urządzenie w swojej pracy wykorzystuje szereg czujników oraz analizę spektrograficzną przy pomocy promieniowania podczerwonego. Dzięki połączeniu skanera z telefonem komórkowym za pomocą specjalistycznej aplikacji po zaledwie kilku minutach jesteśmy w stanie otrzymać wynik badanej próbki, wraz z rzeczywistym zapotrzebowaniem na składniki odżywcze dla uprawy, która docelowo znajdować się będzie na badanym fragmencie pola.

Przed przystąpieniem do pracy skaner należy odpowiednio skalibrować przy pomocy będących na wyposażeniu kolorowych podstawek (białej i żółtej) – po tym procesie przystępujemy do właściwego badania. Skaner umieszczamy w pojemniku z badaną glebą i pięciokrotnie dokonujemy analizy (tej samej próbki) – przed każdym pomiarem należy dokładnie wymieszać naszą glebę. I to właściwie wszystko – skaner łączy się z aplikacją na telefonie za pomocą funkcji Bluetooth, telefon za pomocą sieci internetowej łączy się z serwerami, na których porównywane są dane z naszej analizy z tymi zapisanymi na serwerach (porównanie przy pomocy analiz predykcyjnych i odpowiednich algorytmów). W ciągu kilku minut od wysłania otrzymujemy na telefon wynik badania próbki wraz z zapotrzebowaniem na składniki dla uprawianych roślin (raport).

Skaner glebowy bada następujące parametry:

- pH w wodzie (odczyn gleby)

- zawartość materii organicznej

- azot całkowity

- fosfor całkowity

- potas wymienny

- pojemność wymiany kationów – część glebowej pojemności sorpcyjnej

- zawartość frakcji ilastej w glebie.

Poniżej przykładowy wynik badania gleby na zawartość składników pokarmowych oraz rzeczywiste zapotrzebowanie na składniki odżywcze dla uprawy jęczmienia ozimego (w kg)

 

Kamil Mróz główny doradca WODR Poznań

Ostatnio zmieniany 26 sierpnia 2021

Gospodarstwo rolne

Kasia i Albert Waligóra

oraz

Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego

zapraszają na

Dni kukurydzy i ziemniaka

Mieczewo koło Kórnika

8 września 2021 godzina 10:00

Podczas spotkania zwiedzający będą mogli porównać:

- działanie różnych nawozów mineralnych (Korn Kali, Ultra Kali, Ultra DAP, ADOB PO) oraz nawozów dolistnych (ADOB, Intermag),

- różne warianty ochrony ziemniaka (Adama, Corteva oraz Syngenta),

- efekty stosowania adiuwantów podczas zabiegów ochronnych (Agromix),

- efekty stosowania Humus Active+,

- 13 odmian kukurydzy różnych hodowli,

- zastosowanie skanera glebowego oraz N-Testera do określania zasobności gleby i potrzeb pokarmowych roślin.

Podczas spotkania zwiedzający będą mogli także zapoznać się z ofertą maszyn i urządzeń rolniczych.

Ostatnio zmieniany 25 sierpnia 2021

Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie Oddział w Radomiu we współpracy z Ministerstwem Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Ośrodkami Doradztwa Rolniczego organizuje konkurs „Doradca Roku”.

Celem konkursu jest popularyzacja i promowanie osiągnięć doradców rolniczych, w tym innowacyjnych praktyk rolniczych, promowanie usług doradczych oraz podnoszenie jakości i efektywności usług doradczych.

Osobami zgłoszonymi do konkursu mogą być doradcy wpisani na listę doradców rolniczych lub rolnośrodowiskowych, prowadzoną przez Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie. W danej edycji konkursu nie mogą wziąć udziału doradcy nagrodzeni w ciągu ostatnich dwóch lat w ramach tego konkursu.

Konkurs jest dwuetapowy i składa się z etapu wojewódzkiego i krajowego. Etap wojewódzki jest nadzorowany przez Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu. Komisja konkursowa powołana przez Dyrektora Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu wyłoni laureata wojewódzkiego, który zostanie nominowany do etapu krajowego.

Zgłoszenia kandydatów do etapu wojewódzkiego należy przesyłać na załączonych drukach do 10 września 2021 roku na niżej wskazany adres z dopiskiem „Konkurs – Doradca roku”:
Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu
ul. Sieradzka 29, 60-163 Poznań.

Do pobrania