Wiosną 2012 roku po utracie zasiewów ozimin spowodowanych wymarznięciem, znaczny areał został obsiany kukurydzą. Szacuje się, że kukurydza w Polsce w 2012 roku została zasiana na obszarze 1 miliona hektarów, w tym na ziarno ok. 550 hektarów. Stan pogodowy i stan wegetacji w I dekadzie lipca zapowiada, że ten rok może być kolejnym rokiem sprzyjającym wegetacji i plonowaniu kukurydzy. Jesienią możemy mieć 4 – 6 milionów ton mokrego ziarna, które będzie musiało być suszone lub zakiszone. Na wstępie musimy powiedzieć, że proces suszenia ziarna jest metodą droższą od kiszenia i wymaga urządzeń, czyli suszarni. Sam proces kiszenia ziarna kukurydzy jest stosunkowo prosty i łatwy, który można wykonać w każdym gospodarstwie.
Po zbiorze i przywiezieniu na miejsce kiszenia, musimy jak najszybciej przystąpić do rozdrobnienia ziarna, czyli ześrutowania. Wilgotne ziarno kukurydzy pozostawione na grubej pryzmie bardzo szybko ulega zagrzaniu, zaleca się aby bezpośrednio po zbiorze nastąpiło ześrutowanie, a w przypadku części ziarna, które będzie śrutowane w oddalonym czasie rozłożyć na cieńsze warstwy i od czasu do czasu przemieszać. Ziarno śrutujemy bo trzoda chlewna najlepiej trawi ziarno kukurydzy, gdy jest rozdrobnione. Ześrutowane ziarno przed zakiszeniem, łatwiej daje się ubić, ułatwi nam pozbycie się nadmiaru powietrza, a tym samym stworzy bardzo dobre warunki do zakiszania. Rozdrobnienia dokonujemy przy pomocy śrutownika bijakowego. Sita w śrutowniki dobieramy tak, aby uzyskać śrutę o grubości 0,5 – 0,8 mm. Grubość ześrutowanego ziarna kukurydzy musi być taka jak pozostałe komponenty, śruty zbożowe i koncentraty użyte później w sporządzanej paszy pełnoporcjowej. Zakiszona śruta kukurydziana nadaje się do sporządzania mieszanek pasz, z wykorzystaniem mieszalników mechanicznych. Używając zakiszoną śrutę kukurydzianą już powtórnie nie śrutujemy gdy sporządzamy mieszanki pasz.
Śrutowniki bijakowe
Funkcją śrutownika jest czerpanie (zasysanie) ziarna z pryzmy lub zbiornika, rozdrobnienie go i przetłoczenie do zbiornika lub na pryzmę do kiszenia. Moment przetłoczonej śruty do zbiornika lub na pryzmę możemy wykorzystać do dodania preparatów bakterii kwasu mlekowego lub kwasów organicznych, które obniżają pH zakiszanej masy śruty kukurydzianej do pożądanego ok. 4 . Wszystkie preparaty, które maja formę płynną, możemy zadawać przy pomocy aplikatora lub opryskiwacza ręcznego. Możemy je dozować również w momencie napełniania i formułowania pryzmy kiszonkowej.
Zdjęcie 1 Zdjęcie 2 Zdjęcie 3
Ciąg technologiczny śrutowania ziarna kukurydzy, zdjęcie 1 zsyp ziarna z przyczepy, zdjęcie 2 śrutowanie przy pomocy śrutownika bijakowego, zdjęcie 3 napełnianie zbiornika śrutą kukurydzianą. W momencie napełniania zbiornika można zadawać roztwór bakterii kwasu mlekowego. Na zdjęciu 3 łyżka zamontowana na ciągniku stanowi zbiornik na śrutę, która następnie jest przewożona na pryzmę.
Zdjęcie 4 Zdjęcie 5
Zdjęcie 4 przedstawia usypywanie i formowanie pryzmy kiszonkowej, zdjęcie 5 dodawanie bakterii kwasu mlekowego.
Opracował:
Jan Sarnowski
WODR Poznań