Wiosną 2012 roku po utracie zasiewów ozimin spowodowanych wymarznięciem, znaczny areał został obsiany kukurydzą. Szacuje się, że kukurydza w Polsce w 2012 roku została zasiana na obszarze 1 miliona hektarów, w tym na ziarno ok. 550 hektarów. Stan pogodowy i stan wegetacji w I dekadzie lipca zapowiada, że ten rok może być kolejnym rokiem sprzyjającym wegetacji i plonowaniu kukurydzy. Jesienią możemy mieć 4 – 6 milionów ton mokrego ziarna, które będzie musiało być suszone lub zakiszone. Na wstępie musimy powiedzieć, że proces suszenia ziarna jest metodą droższą od kiszenia i wymaga urządzeń, czyli suszarni. Sam proces kiszenia ziarna kukurydzy jest stosunkowo prosty i łatwy, który można wykonać w każdym gospodarstwie.

Jeżeli ziarno chcemy zakonserwować przez suszenie, to będziemy zainteresowani jak najniższą wilgotnością ziarna, wówczas drogi proces suszenia będzie trochę tańszy. W procesie kiszenia ziarno nie może mieć mniej wilgotności niż 25 %, gdyż będzie to utrudniać ubicie, czyli wyciśnięcie szkodliwego powietrza. Zbyt niska wilgotność wpływa również na gorszy rozwój bakterii kwasu mlekowego. W takiej sytuacji należy do zakiszanej masy dodać wody, a najlepiej serwatki. Dobrze jak możemy zbadać wilgotność ziarna kukurydzy w czasie zbioru, będzie to nam przydatne do określenia wartości pokarmowej kiszonego ziarna kukurydzy, w przypadku gdy nie mamy możliwości oceny wartości pokarmowej laboratoryjnie. Najczęściej spotykana wilgotność to 30 – 40 %. Przy takiej wilgotności ziarno pozostawione na pryzmie ulega szybko zagrzaniu, są to warunki sprzyjające rozwojowi grzybów, drożdży i bakterii innych niż bakterie kwasu mlekowego. Takie ziarno musimy jak najszybciej zakonserwować, najlepiej przez zakiszenie.

Pomiar wykazuje 28,2 % wilgotności.

Opracował: Jan Sarnowski  WODR Poznań