WSTĘP

Źródłem wysokobiałkowej paszy objętościowej, chętnie zjadanej przez zwierzęta, w postaci zielonki, siana, sianokiszonki czy kiszonki mogą być mieszane zasiewy lucerny i traw pastewnych. Polecane są przede wszystkim w gospodarstwach specjalizujących się w produkcji mleka i żywca, ale także w gospodarstwach ekologicznych i zrównoważonych. Mieszanki lucerny z trawami mają mniejsze wymagania glebowe niż lucerna w czystym siewie i mogą być uprawiane na terenie całego kraju. Wykorzystuje się je głównie w żywieniu bydła i owiec, użytkując kośnie lub pastwiskowo. Ten drugi sposób użytkowania sprawia jednak, że słabiej plonują. Zielonkę z mieszanek łatwiej jest wysuszyć lub zakisić, ponoszone są mniejsze straty związane z ich przetwarzaniem niż w przypadku zielonki z samej lucerny. Gatunki roślin uprawiane w mieszankach różni wiele czynników: wymagania glebowe, wodne, pokarmowe, agrotechniczne, rytm rozwoju, podatność na agrofagi. Sprawia to, że uzupełniają się wzajemnie. Gdy warunki uprawy dla jednego gatunku są niekorzystne, to stabilność plonowania zapewnia najczęściej lepszy rozwój drugiego z nich i odwrotnie. Dodatkową korzyścią wynikającą z uprawy lucerny z trawami jest lepsze zbilansowanie składników pokarmowych w paszy, głównie białka i węglowodanów. O proporcji komponentów w mieszance decydują warunki meteorologiczne. W warunkach bardziej suchych, w łanie powinna dominować lucerna, a przy zwiększonej wilgotności gleby – trawa. Uprawa mieszanek dostarcza bezpiecznej i niemodyfikowanej paszy, co stanowi klucz dla zdrowia zwierząt i ludzi.

AGROTECHNIKA

Wymagania glebowe

Pod uprawę mieszanek lucerny z trawami można przeznaczyć gleby kompleksów: 1 – pszennego bardzo dobrego, 2 – pszennego dobrego, 3 – pszennego wadliwego, 4 – żytniego bardzo dobrego, 8 – zbożowo-pastewnego mocnego, 10 – pszennego górskiego. Zasiewy nie udają się natomiast na glebach bagiennych, na torfach, glebach żwirowych i lekkich glebach kompleksu żytniego bardzo słabego oraz glebach zakwaszonych.

Cały artykuł dostępny w załączniku.