Ognik szkarłatny

Jest to największy zimozielony krzew ozdobny i parkowy, osiągający szerokość do 1,8 m i wysokość od 1 do 3 m. Jest krewniakiem głogu i jabłoni, należy do rodziny różowatych. Rodzime obszary jego występowania to południowa i środkowa Europa oraz Azja Zachodnia i Kaukaz. Krzew kwitnie w maju i czerwcu, tworząc białe, drobne zebrane w baldachogrona kwiaty, które nie są ozdobą krzewu. Rodzi co roku mnóstwo przepięknych jadalnych owoców. Są one koralowoczerwone, żółte lub pomarańczowe, zebrane w duże baldachogrona, które stanowią ozdobę krzewu. Owoce długo utrzymują się na krzewie,  mają słodki, trochę mączysty miąższ z lekko kwaśnym posmakiem i ledwo wyczuwalną cierpkością. Można je wykorzystać do wyrobu win, na sok oraz jako dodatek do dżemów i konfitur.

Krzew doskonale sprawdza się w miastach, jest wytrzymały na upały, suszę a także spaliny. Szczególnie efektownie wygląda sadzony w szpalerach jako nie formowany żywopłot. Wymaga stanowisk słonecznych i osłoniętych od wiatru. Aby krzewy zachowały zwarty pokrój można je przycinać.

Jarosław Górski