Cytryniec chiński jest wieloletnim pnączem, którego rozgałęziające się pędy dochodzą do 6-8 m długości.

W środowisku naturalnym występuje w Chinach, Korei oraz na Syberii, w wielu krajach jest to jednak popularna roślina ogrodowa.

Cytryniec chiński dorasta do 10 metrów wysokości, chociaż rośnie dość wolno. Wytwarza brązowe pędy, które owijają się wokół podpór lub pni drzew. Liście są osadzone na długich ogonkach i mają kształt eliptyczny. Na tej samej roślinie rozwijają się oddzielnie kwiaty żeńskie i męskie. Kwiaty są drobne białe lub różowo – kremowe, rozwijają się w maju i czerwcu, natomiast owoce krwistoczerwone zebrane są w grona długości 6 – 10 cm, dojrzewają w sierpniu. Aby uzyskać dobre plony zaleca się sadzić przynajmniej dwa okazy, plon owoców może dochodzić do 5 kg z rośliny.

Cytryniec lubi rosnąć w żyznym, wilgotnym i przepuszczalnym podłożu, bogatym w substancję organiczną, o odczynie lekko kwaśnym. Jest mało wytrzymały na suszę. Stanowisko powinno być osłonięte, zwłaszcza od wiatrów, a także od silnego, bezpośredniego nasłonecznienia latem.

Roślina jest mrozoodporna i z powodzeniem można ją sadzić na obszarze całego kraju.

Przy uprawie szpalerowej proponuje się odległość między rzędami 2,5 m i 1 m w rzędach. Wymagane są podpory w postaci rusztowań. Do podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych należy cięcie wiosenne (zeszłoroczne pędy należy skrócić nad 12-15 pąkiem) i przywiązywanie najgrubszych pędów do podpór.

Do ogromnych zalet cytryńca chińskiego zaliczamy jego właściwości lecznicze, wzmacniające organizm ludzki. Owoce cytryńca używane są najczęściej do wytwarzania soku, nadają się również na konfitury. Napar z suszonych owoców likwiduje zmęczenie fizyczne i umysłowe oraz wyczerpanie i osłabienie organizmu, poprawia widzenie w ciemności.

Pnącze często służy jako ozdoba tarasów, stabilnych altan i ścianek, czasami można spotkać je w parkach.

Jarosław Górski