Stosunkowo nowym zagrożeniem jest zaślaz pospolity, którego obecność w uprawach rolniczych na obszarze Polski została po raz pierwszy potwierdzona w 2002 roku. Od tego czasu roślina ta bardzo szybko się rozprzestrzenia i co roku obserwowana jest w nowych stanowiskach. Aktualnie zasięg występowania zaślazu obejmuje głównie południowo- zachodnią część kraju, gdzie zachwaszcza on uprawy kukurydzy i buraka cukrowego. W przypadku buraka chwastu na mb. rzędu nawet 1 egzemplarz może powodować ok 30% stratę plonu. Dodatkowo należy się liczyć z utrudnieniami w zbiorze , gdyż zaślaz osiąga znaczne rozmiary (2,5 m wysokości ), a jego łodygi zawierają duże ilości włókna.

Zaślaz jest gatunkiem ciepłolubnym, wymagającym do kiełkowania co najmniej 8 st.C (optymalna temperatura to 24 st. C ). Pojedynczy egzemplarz wytwarza do kilkunastu tysięcy nasion , zdolnych do zachowania żywotności przez ponad 50 lat.

Chemiczne zwalczanie zaślazu sprawia wiele problemów, bo wschody są rozciągnięte w czasie, a siewki szybko rosną, stając się coraz mnie wrażliwe na herbicydy. W badaniach IUNG-PIB bardzo wysoką skuteczność uzyskano stosując w fazie 3 liści zaślazu preparaty zawierające mezotrion lub foramsulfuron + jodosulfuron  metylosodowy.

Grzegorz Baier

Nowoczesna Uprawa maj 2012  „ Chwasty też potrzebują ciepła”

Tomasz Snopczyński  IUN i G-PIB  Zakład Herbologii  i Technik Uprawy Roli we Wrocławiu