W miejscowości Ląd w gminie Lądek znajduje się plantacja lawendy. Lawenda jest rośliną wieloletnią, krzewinką, która jest uprawiana w ogródkach przydomowych jako roślina ozdobna, cechuje się intensywnym zapachem i jest miododajna. W uprawie na większą skalę znalazła zastosowanie jako roślina na suche bukiety, do produkcji olejku lawendowego. Może być stosowana również do potraw jako ich składnik oraz do dekoracji. Uprawa lawendy nie jest bardzo skomplikowana ale mozolna, bo wiele prac trzeba wykonać ręcznie. Rośliny raz posadzone rosną na tym samym miejscu wiele lat ale pielęgnację, nawożenie, zbiór wykonuje się ręcznie. Uprawia się lawendę wąskolistną, francuską, hiszpańską. Wszystkie gatunki wymagają miejsc nasłonecznionych i wapiennego podłoża oraz nie za dużo wilgoci. W Polsce najwyższą mrozoodpornością cechuje się lawenda wąskolistna, której nie trzeba okrywać w okresie zimowym. W Lądzie obsadzono 0,20 ha pola sadzonkami różnych odmian lawendy wąskolistnej min. Elizabeth, Vera, Platinum Nico. Rośliny kwitną w kolorze od niebieskiego do fioletowego tworząc kwiatostan w kształcie kłosa, natomiast liście są zielone i srebrne. Okres kwitnienia przypada od czerwca do września. Żniwa lawendowe trwają w Lądzie od czerwca do początku lipca, czasami także na przełomie sierpnia i września. Wówczas odbywa się ścinanie sierpem kwiatostanów lawendy, układanie i wiązanie w pęczki do wysuszenia. Aby dobrze zaschły wszystkie kwiatki pomieszczenie musi być przewiewne, nie na słońcu. W tym celu zaadaptowano blaszany garaż, gdzie wykonano otwory wentylacyjne. Po wysuszeniu pęczki lawendy są gotowe do wyrobu różnych elementów rękodzieła. Właścicielka ukończyła kurs florystyki i tworzy wianki, bukiety, wiązanki, saszetki zapachowe i inne dekoracje związane z uroczystościami okolicznościowymi. Obecnie nie jest to przedsięwzięcie, które przynosi wysokie dochody, ponieważ skala tej działalności jest jeszcze niewielka. Na miejscu można zakupić wspomniane wyroby rękodzieła oraz wodę lawendową i olejek lawendowy. Na zamówienie mogą być też dekorowane uroczystości okolicznościowe. Planowany jest rozwój firmy, dlatego co roku dosadzane jest po kilkadziesiąt roślin lawendy.

Rolnik gospodarowanie zgodnie z kryteriami rolnictwa ekologicznego rozpoczyna od momentu dokonania na urzędowym formularzu zgłoszenia podjęcia działalności w zakresie rolnictwa ekologicznego w wybranej przez siebie jednostce certyfikującej.

Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 nakłada na jednostki certyfikujące obowiązek szacowania ryzyka zanieczyszczenia produktów ekologicznych – zarówno ryzyka pomieszania bądź podmiany produktami konwencjonalnymi, jak i zastosowania środków niedozwolonych w rolnictwie ekologicznym. Konieczne jest zatem wykazanie w „Zgłoszeniu podjęcia działalności w zakresie rolnictwa ekologicznego” wszystkich gruntów, którymi włada rolnik. Rolnik, który prowadzi równolegle produkcję ekologiczną i konwencjonalną, jest zaliczany do grupy podwyższonego ryzyka, a zgodnie z art. 73 Rozporządzenia Rady (WE) nr 889/2008 produkcja konwencjonalna podlega także kontroli. Urzędowym zadaniem jednostek certyfikujących jest kontrola w obszarze prawa żywnościowego, a potwierdzenie powierzchni upraw ekologicznych dla ARiMR stanowi funkcję dodatkową, nie cel główny kontroli jednostek certyfikujących. Należy podkreślić, że od momentu zgłoszenia się producenta do jednostki certyfikującej producent musi prowadzić gospodarstwo zgodnie z wymaganiami Rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007. W okresie przestawiania przeprowadzane są dwie kontrole (co roku jedna) i dopiero po trzeciej kontroli producent może otrzymać certyfikat. W uprawach sadowniczych producent otrzymuje certyfikat jeszcze później, bo po czwartej kontroli. W przypadku nowo zakładanych gospodarstw, jeżeli grunty były wcześniej odłogowane, producenci mają możliwość zwrócić się z wnioskiem do odpowiedniego Wojewódzkiego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (IJHARS) o wydanie zgody na odstępstwo od warunków produkcji ekologicznej. Wypełnia się wówczas „Wniosek o uznanie z mocą wsteczną uprzedniego okresu jako części okresu konwersji”. Jeżeli producent przedstawi dowody, że przez ostatnie trzy lata nie były stosowane żadne środki niedozwolone w rolnictwie ekologicznym, a teren przeznaczony pod uprawy stanowią obszary naturalne, gdzie nie były prowadzone żadne działania, to jest duża szansa na otrzymanie takiej zgody i można szybciej uzyskać certyfikat. Kontrola w gospodarstwie jest ważnym momentem zarówno dla inspektora, jak i rolnika. Wtedy wychodzi na jaw, czy rolnik ma przygotowane dokumenty, czy w gospodarstwie wszystko prowadzone jest tak, jak powinno. Trzeba pamiętać, że stan plantacji podczas kontroli wiernie pokaże, jak jest ona prowadzona i potwierdzi, czy zgodnie z regułami rolnictwa ekologicznego. Bardzo istotnym jest to, że charakter obowiązkowych, rocznych kontroli nie może polegać wyłącznie na weryfikacji zastanej u producenta rolnego dokumentacji. Kontrola obejmuje zawsze prowadzoną przez rolnika na polu produkcję rolną, gdyż przede wszystkim na podstawie sytuacji zastanej w gospodarskie można ocenić, czy produkcja ekologiczna jest zgodna z przepisami dotyczącymi rolnictwa ekologicznego. Od 1 stycznia 2014 r. obowiązuje Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 392/2013 z dnia 29 kwietnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 889/2008 w odniesieniu do systemu kontroli produkcji ekologicznej, które obliguje jednostki certyfikujące do poboru próbek w ilości stanowiącej minimum 5% całkowitej liczby producentów oraz do przeprowadzenia kontroli wyrywkowych, wśród co najmniej 10% producentów. Taki nadzór kontroli wyrywkowych jest prowadzony przez jednostki certyfikujące, jest to nadzór całoroczny, który uwiarygadnia jakość pozyskiwanych produktów od producentów, którzy są objęci systemem kontroli. W celu usprawnienia funkcjonowania systemu rolnictwa ekologicznego w obszarze prowadzenia dokumentacji przez rolników ekologicznych, w Głównym Inspektoracie JHARS na zlecenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi przygotowane zostały wzory formularzy rejestrów dotyczących produkcji roślinnej i zwierzęcej, których stosowanie wynika z wymagań określonych w art. 66, 72 lit. d i 76 rozporządzenia Komisji (WE) nr 889/2008. Stosowanie jednolitych formularzy dokumentujących produkcję ekologiczną ułatwia producentom ekologicznym prowadzenie zapisów w zakresie odpowiadającym wymaganiom ww. rozporządzenia, natomiast jednostkom certyfikującym pozwala na sprawniejszą weryfikację dokumentacji w gospodarstwie rolnym. Wzory tychże formularzy są zamieszczone na stronie internetowej www.ijhars.gov.pl w zakładce Rolnictwo ekologiczne -> Wzory rejestrów dla producentów: http://www.ijhars.gov.pl/index.php/wzory-rejestrow-dla-producentow.html.

Kontrola w gospodarstwie ma na celu stwierdzenie, czy rolnik prowadzi produkcję rolną zgodnie z zasadami Rozporządzenia Komisji UE nr 834/2007. Po każdej pozytywnie przeprowadzonej kontroli wydawany jest protokół oraz certyfikat, na którym wpisane są produkty spełniające wymagania rolnictwa ekologicznego. W przypadku niedociągnięć rolnik zobowiązany jest do wdrożenia działań korygujących. Poważna sytuacja staje się wówczas, kiedy podczas kontroli wykazane są niezgodności. Skutkować mogą one zawieszeniem, cofnięciem lub odmową wydania certyfikatu. Certyfikat zawsze wydawany jest na określoną ilość wytworzonego w gospodarstwie produktu w danym roku. Podczas sprzedaży produktów ekologicznych w momencie zbliżania się do limitu ilościowego każdy producent ma możliwość zwiększenia tego limitu poprzez tzw. „rozszerzenie certyfikatu”. W takim przypadku producent rolny powinien do wybranej przez siebie jednostki certyfikującej wystosować wniosek z podaniem uzasadnienia, np. uzyskaniem wyższego plonu niż był wpisany podczas kontroli. Niezmiernie ważny jest termin złożenia pisma o rozszerzenie certyfikatu. Jednostka negatywnie rozpatrzy wnioski o zwiększenie ilości np. truskawek czy malin, jeśli rolnik zwróci się z pismem o rozszerzenie certyfikatu po sezonie zbioru tych owoców. Należy wiedzieć i pamiętać o tym, że sprzedaż większej ilości produktu przez producenta rolnego, niż ma on go potwierdzonego na certyfikacie, skutkuje dla producenta sankcjami ze strony kontrolującej go jednostki certyfikującej. Natomiast firma skupująca, w przypadku zakupu większej ilości surowca od danego producenta rolnego niż ma on w certyfikacie, jest zobowiązana do przekwalifikowania tego surowca na konwencjonalny.

Aromatyczne rośliny sprawdzają się nie tylko w kuchni, ale też w domowej apteczce. Znając ich właściwości, możemy wspomagać się nimi przy leczeniu wielu schorzeń.

Zioła od wieków uważane są za rośliny lecznicze, które w naturalny sposób pomagają nam w łagodzeniu wielu dolegliwości. Stosujemy je jako dodatek poprawiający smak dań, ale także w formie herbatek, nalewek, syropów, naparów i odwarów z suszonych części roślin, liści, kwiatów, kory, korzeni, kłączy, owoców czy nasion.

Często nie zdajemy sobie sprawy, że składnikiem wielu lekarstw dostępnych w aptece w postaci tabletek są związki pochodzenia roślinnego. Mimo to z ziół należy korzystać z umiarem i według zaleceń specjalistów, ponieważ użyte niezgodnie z przeznaczeniem mogą być szkodliwe dla zdrowia.

Podstawowym błędem jest równoczesne stosowanie naparów i leków. Nieodpowiednio połączone substancje mogą znacznie osłabić kurację, a nawet jej zaszkodzić. Nie należy również przygotowywać herbatek z roślin niewiadomego pochodzenia oraz sięgać po preparaty, na których nie ma dokładnej informacji o składzie i dacie przydatności. Zioła trzeba dawkować rozsądnie. W nadmiarze mogą zaszkodzić, a właściwie dobrane i stosowane są nieocenione w leczeniu wielu dolegliwości i chorób. Aby w pełni korzystać z ich dobroczynnej mocy, należy mieć podstawową wiedzę o ich właściwościach i skutkach ubocznych.

W terminie od 13 do 27 listopada 2018 roku producenci rolni, u których w gospodarstwach rolnych lub działach specjalnych produkcji rolnej powstały szkody w uprawach rolnych spowodowane wystąpieniem w 2017 roku huraganu, deszczu nawalnego lub gradu w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich, mogą składać wnioski o pomoc.

Pomoc nie przysługuje producentowi rolnemu, który taką pomoc już otrzymał.

Stawka pomocy wynosi:

• 1000 zł na 1 ha powierzchni upraw rolnych, na której szkody spowodowane wystąpieniem w 2017 roku huraganu, deszczu nawalnego lub gradu objęły co najmniej 70% danej uprawy lub szkody powstały na powierzchni co najmniej 70% upraw w szklarniach lub tunelach foliowych;
• 500 zł na 1 ha powierzchni upraw rolnych, na której szkody spowodowane wystąpieniem  w 2017 roku huraganu, deszczu nawalnego lub gradu objęły mniej niż 70% danej uprawy lub szkody powstały na powierzchni poniżej 70% upraw w szklarniach lub tunelach foliowych.

Kwota pomocy będzie podlegała pomniejszeniu o 50%, jeżeli w dniu wystąpienia szkód w uprawach rolnych co najmniej 50% powierzchni upraw rolnych w gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej, z wyłączeniem łąk i pastwisk, nie było ubezpieczonych co najmniej od jednego z następujących ryzyk: suszy, gradu, deszczu nawalnego, ujemnych skutków przezimowania, przymrozków wiosennych, powodzi, huraganu, pioruna, obsunięcia się ziemi lub lawiny w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich.

Wnioski o pomoc należy składać do kierownika biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa właściwego ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę producenta rolnego.

Źródło informacji: MRiRW