Polskie rolnictwo cechuje się dużym rozdrobnieniem struktury agrarnej, rozdrobnieniem producentów oraz rozdrobnieniem produkcji, w skutek czego na rynku istnieje wielu producentów, którzy nie mają wpływu na cenę produktu. Jednym ze sposobów na scalenie struktur produkcji rolniczej jest stworzenie grup producenckich. w Ustawie z dnia15 września2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw zdefiniowano grupę producentów rolnych jako: organizację osób fizycznych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej bądź osób prawnych, które w ramach działalności rolniczej prowadzą gospodarstw o rolne lub dział specjalny produkcji w celu dostosowania produktów rolnych i procesu produkcyjnego do wymogów rynkowych, wspólnego wprowadzania towarów do obrotu, w tym przygotowania do sprzedaży, centralizacji sprzedaży i dostawy do odbiorców hurtowych, ustanowienia wspólnych zasad dotyczących informacji o produkcji ze szczególnym uwzględnieniem zbiorów i dostępności produktów rolnych, rozwijania umiejętności biznesowych, marketingowych oraz organizowania i ułatwiania procesów wprowadzania innowacji, a także ochrony środowiska naturalnego.

Zatem najogólniej mówiąc grupa producentów rolnych to organizacja rolników , którzy wspólnie działają w celu zwiększenia swoich dochodów i poprawy pozycji rynkowej swoich gospodarstw.

Wspólne działania rolników nie są popularnym zjawiskiem w Wielkopolsce, jednak z czasem rolnicy konkurując na Jednolitym Rynku Europejskim zaczynają dostrzegać możliwości jakie niesie członkostwo w takiej grupie. Na terenie powiatu gnieźnieńskiego działa jedna z takich grup producenckich. Jest to Grupa Producentów Warzyw Chrobry, która powstała w 2006 r. w jej skład wchodzi obecnie ośmiu członków . Członkowie grupy to producenci warzyw z rejonu gminy Kłecko, Mieleszyn i Mieścisko. Przed założeniem grupy CHROBRY osoby te prowadziły wspólnie działania w zakresie zaopatrzenia i produkcji od 1999 r. Obecnie Grupa jest uznanym przez odbiorców producentem ogórków gruntowych, cebuli, patisona, dyni oraz nasion dyni. Firma w jak najlepszy sposób realizuje założenia dotyczące produkcji, działalności przechowalniczej oraz przygotowania towaru do sprzedaży. Wszystkie warzywa są zbywane przez grupę. Posiada ona niezbędną infrastrukturę potrzebną do realizacji tych zadań. Członkowie grupy biorą również czyny udział w życiu regionu, często reprezentują gminę oraz powiat w różnego typu targach i wystawach. Bycie w zespole daje możliwość negocjacji cen zakupu niezbędnych środków do produkcji, takich jak nasiona, nawozy czy agrowłóknina, po znacznie obniżonych cenach w stosunku do klienta indywidualnego. Utworzenie takiej grupy jest też szansą dla regionu, ponieważ powstają nowe miejsca pracy, a także promowane są lokalne produkty.

Grupa uprawia ogórki w technologii nowoczesnej

Rolnicy uprawiają ogórki w nowoczesnej technologii, która polega na stosowaniu:

·         czarnej folii do ściółkowania,

·         fertygacji wężami kroplującymi,

·         agrowłókniny na początku uprawy,

·         doboru właściwej odmiany.

W tradycyjnej technologii plony ogórków kształtują się na poziomie 20 - 25 t/ha, a w nowoczesnej na poziomie 60 -80 t/ha i więcej.

Na wiosnę robi się zagony, pod którym i są umieszczane węże kroplujące, następnie rozkłada się czarną folię. Ręcznie na zagonach robi się otwory i wkłada nasiona ogórków do ziemi.

W czasie wegetacji następuje fertygacja wężami(woda z nawozami).

W celu przyspieszenia zbioru plantacja okrywana jest agrowłókniną, która przyspiesza zbiór o około 2 – 3 tygodnie.

Rolnicy uprawiają odmiany o wysokim potencjale plonowania, odmiany partenokarpiczne.

Tradycyjne odmiany charakteryzują się przewagą kwiatów żeńskich, natomiast partenokarpiczne kwiatów męskich. Te odmiany mogą być dłuższy czas pod agrowłókniną, do ich zapylania nie wymagana jest obecność pszczół, więc mogą one przebywać pod osłonami praktycznie do początku owocowania. Dodatkową zaletą tych odmian jest wydłużony okres zbioru i stabilność plonowania w czasie całego sezonu. Oznacza to ograniczenie tzw. wysypów, co jest szczególnie korzystne w drugiej połowie lipca i na początku sierpnia.

Zbiór jest częściowo zmechanizowany tzw. samolotami. Na jednym samolocie leży 24 pracowników, którzy zbierają ogórki w pozycji leżącej (jest to jeżdżący namiot).Dla grupy Producentów Warzyw Chrobry w Kłecku sezon ogórkowy to prawie trzymiesięczny czas wytężonej pracy. Taki długi okres zbiorów producenci ogórków zawdzięczają uprawie odmian partenokarpicznych z wykorzystaniem fertygacji, ściółkowania czarną folią i okrywaniem roślin włókniną.

Patryk Szerfenberg, bo o nim mowa, został najlepszym producentem jałówek i buhajków hodowlanych, w konkursie organizowanym przez Polskie Zrzeszenie Producentów Bydła Mięsnego we współpracy z Fundacją Edukacji Ekonomicznej i Rozwoju Obszarów Wiejskich pod patronatem czasopisma Hoduj z Głowa Bydło oraz portalu Agropolska.

Patryk Szerfenberg hodowlą bydła mięsnego zajmuje się od 2003 roku, kontynuując pracę hodowlaną którą rozpoczęli jego rodzice Justyna i Piotr Szerfenberg. Od samego początku hodowla bydła w tym gospodarstwie nastawiona była na sprzedaż wyłącznie materiału hodowlanego. Wszystko zaczęło się 15 lat temu, kiedy to Patryk wraz z ojcem Piotrem, zdecydowali się na zakup czystorasowego bydła rasy Limousine z przeznaczeniem na produkcję buhajów i jałowic hodowlanych. Zakupili 11 jałówek wysokocielnych z linii francuskiej  z Gospodarstwa Top Farms Czempiń i buhaja rozpłodowego z gospodarstwa Agro Bieganów Sp. z o.o. w roku 2014 r. właściciel gospodarstwa w ramach programu „młody rolnik” zainwestował pozyskaną premię w zakup 16 jałowic do zacielenia w wieku 24 miesięcy. Obecnie w gospodarstwie znajduje się 45 wyselekcjonowanych mamek, jeden buhaj rozpłodowy oraz 75 sztuk młodzieży. w przyszłości stado ma zostać powiększone do 80 krów matek.

Dlaczego bydło rasy Limousine?

Limousine należy do najpopularniejszych ras bydła mięsnego hodowanego na całym świecie. Rasa pochodzi z Limousin i Marche, regionów Francji o górzystym ukształtowaniu, słabej jakości glebie i o dużych wahaniach temperatur w ciągu roku. Te trudne warunki środowiskowe wpłynęły niewątpliwie na takie cechy dzisiejszych zwierząt jak: zdrowie, kondycja, zdolności adaptacyjne.

Państwo Szerfenberg wybrali rasę limousine ze względu na łatwe porody, dobrą żywotność cieląt oraz szybką adaptację zwierząt do warunków środowiskowych. Dzięki temu, że rasa ta jest bardzo popularna w naszym kraju, hodowca nie ma problemu ze zbytem materiału hodowlanego.

A warunki hodowli i organizacja stada...

Warunki do hodowli bydła mięsnego w gospodarstwie pana Patryka są dość nietypowe. z reguły ten kierunek produkcji popularny jest wśród gospodarstw posiadających duże areały łąk i pastwisk. w przypadku Państwa Szerfenberg, areał gospodarstwa wynosi 175 hektarów, ale tylko 1 ha stanowią trwałe użytki zielone, z których siano jest przeznaczone dla najmłodszej grupy cieląt. Grunty w gospodarstwie są średniej klasy bonitacyjnej, ale utrzymane są w dobrej kulturze rolnej i szkoda byłoby przeznaczyć je na pastwiska. Dlatego też pan Patryk wychodzi z założenia, że lepiej wykorzystać do żywienia zwierząt pasze objętościowe wytworzone z poplonów i międzyplonów. w gospodarstwie siane jest ok. 5 ha żyta oraz 5ha życicy westerwoldzkiej na sianokiszonkę, po ich zbiorze siana jest kukurydza na kiszonkę. Żywienie bydła opiera się przede wszystkim o kiszonki z kukurydzy, lucerny, żyta i życicy, słomę oraz paszę treściwą.

Zwierzęta w gospodarstwie utrzymywane są na głębokiej ściółce w budynkach wolnostanowiskowych z wybiegami. Krowy mamki przebywają w budynku obory przerobionym ze starej stodoły, gdzie mają dostęp do stołu paszowego, poidła miskowego oraz drabin przeznaczonych na słomę. w dachu obory znajdują się świetliki. Budynek ten wyposażony jest w system monitoringu, dzięki któremu rolnik obserwuje przebieg porodów nie opuszczając domu. Hodowca jest zdania, że najważniejszym elementem w okresie wycieleń jest zapewnienie krowom spokoju.

Jałówki cielne przebywają pod wiatą ustawioną wzdłuż magazynu pasz.

W gospodarstwie przeprowadzana jest inseminacja, więc rolnik ma pełną wiedzę na temat, kiedy wystąpi wycielenie. Inseminacją zwierząt hodowca zajmuje się osobiście od 2016 r., a jej skuteczność wynosi średnio 60%. Do inseminacji wykorzystywane jest nasienie czołowych buhajów, które sprowadzane jest z Francji. Jałówki hodowlane zacielane są po raz pierwszy w wieku 22-24 miesięcy. Inseminacja trwa od kwietnia do czerwca. Następnie do stada wprowadzany jest buhaj, w celu pokrycia sztuk, które nie zostały wcześniej zacielone. Dużą wagę pan Patryk zwraca na kondycję zwierząt. Ważne jest aby nie były one zbyt mocno opasane, dzięki czemu jest mniej problemów z wycieleniami.

Średnia waga jałówek urodzonych w gospodarstwie wynosi 36 kg, a byczków 40 kg. Są one utrzymywane przy matkach przez okres 6-8 miesięcy, po czym są sortowane według płci i trafiają do cielętnika. Jest to okres pierwszej selekcji. Jałówki przy odsadzeniu ważą 280 kg, a waga byczków dochodzi do 320 kg. Hodowca co roku pozostawia pięć najlepszych jałówek, z przeznaczeniem na remont i powiększenie stada.

Państwo Szerfenberg sprzedają około 20sztuk buhajów zarodowych rocznie. Są to sztuki w wieku 18 miesięcy i wadze ok. 700 kg, za które trzeba zapłacić 12 tys. zł (plus VAT). Poosiadają one zaświadczenia hodowlane oraz karty rodowodowe. Gospodarstwo oferuje również jałówki do zacielenia w wieku około 21 miesięcy, w cenie ok. 7 tys. zł (plus VAT) oraz jałówki cielne w cenie 8 tys. zł. Ich sprzedaż w ciągu roku jest na poziomie ok.15-20 sztuk.

Udział w wystawach hodowlanych- Co dają tytuły corocznie przyznawane pańskim zwierzętom?

O wysokiej wartości hodowlanej zwierząt świadczą liczne nagrody i wyróżnienia zdobywane na wystawach i pokazach. Pierwszą nagrodę czempiona zdobyli na wystawie w Barzkowicach w 2016 roku, wtedy 15 miesięczny buhajek z ich hodowli wygrał w stawce do 24 miesięcy. Od tego momentu jałowice i buhajki z ich hodowli zdobywają liczne tytuły czempionów na wystawach krajowych. Na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych 2017 w Poznaniu jałowice powyżej 18 miesięcy z hodowli Szerfenbergów zdobyły tytuł czempiona wystawy. Wystawy są bardzo dobrą reklamą dla gospodarstwa aby zaprezentować swój materiał genetyczny. Jest to bardzo istotne, gdy sprzedaje się materiał hodowlany.

W listopadzie Partyk Szerfenberg zostałem laureatem konkursu Hodowca Bydła Mięsnego 2017 w kategorii Producent buhajów i jałowic hodowlanych, do którego został zgłoszony przez Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego.

Gratulujemy oraz życzymy kolejnych sukcesów.

W dniu 30-listopada 2018 r. odbyło się uroczyste otwarcie nowo wybudowanego targowiska miejskiego w Pyzdrach. Do tej pory handlowcy co czwartek i sobotę ustawiali swoje stragany na placu wokół parku przy tzw.” dużym rynku’. Obok straganów przejeżdżały samochody, co nie zawsze było bezpieczne dla kupujących. Budowa nowoczesnego obiektu trwała niespełna rok. Środki na ten cel zostały pozyskane przez Urząd Gminy z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich- Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 –  poddziałania „Wsparcie inwestycji w tworzenie, ulepszanie i rozwijanie podstawowych usług lokalnych dla ludności wiejskiej, w tym rekreacji, kultury i powiązanej infrastruktury” operacje typu „Inwestycje w targowiska lub obiekty budowlane przeznaczone na cele promocji lokalnych produktów”. Całkowity koszt inwestycji to blisko 1.800 000,00zł , z czego 931 005,00 to dofinansowanie z Unii Europejskiej. Nowo otwarty obiekt przyczyni się do rozwoju lokalnej przedsiębiorczości na terenie naszej gminy. Powierzchnia nowego placu targowego ma około 3000 metrów kwadratowych , część jest zadaszona, cały plac jest oświetlony oraz utwardzony efektownie kostką brukową. Nowopowstałe miejsce handlu przyczyni się do poprawy działalności gospodarczej lokalnej społeczności, umożliwi rolnikom i sadownikom sprzedaż bezpośrednią swoich produktów.

Źródło BIP -Pyzdry

Demonstracja prowadzona jest trzeci rok w celu dopracowania systemu wspomagania decyzji w zwalczaniu rolnic. Polega ona na obserwacji wiosną (koniec maja i początek czerwca) plantacji buraka cukrowego na obecność larw rolnic, również stosuje się pułapki feromonowe i świetlne w celu obserwacji momentu wylotu motyli rolnic. Po pewnym czasie monitoruje się plantację na obecność jajek i wczesnych form larw, aby określić związek przebiegu pogody (głównie temperatury) z określeniem najbardziej efektywnego terminu wykonania zabiegu insektycydem. Tegoroczna wiosna była ciepła i sucha, co powodowało trudności z wykryciem larw rolnic, ale zaobserwowano szereg innych szkodników, między innymi śmietkę buraczaną lub przędziorki oraz mszyce. Sama uprawa buraka cukrowego w tym roku szczególnie suchym dostarczyła niższy plon korzeni o wyższej zawartości cukru. Osiągnięto plon 55 t z 1 ha przy cenie 115,20 zł za tonę. Uzyskano przychód 6804,00 zł, w tym za buraki 6336,00 zł i za wysłodki 468,00 zł.