Plany nawożenia azotem obowiązkowe od 1 stycznia 2019 roku
Napisane przez Izabela SaturskaProgram działań mających na celu zmniejszenie zanieczyszczenia wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych oraz zapobieganie dalszemu zanieczyszczaniu nakłada obowiązek przygotowania planu nawożenia azotem na każdą działkę rolną w gospodarstwie. Obowiązuje od 01.01.2019 r . Dokumentację należy przechowywać 3 lata od zakończenia nawożenia.
Szkolenia chemizacyjne w 2019 roku w powiecie pilskim
Napisane przez Izabela Saturska
Zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 2013 roku i późniejszymi rozporządzeniami obowiązują nowe przepisy m.in. w zakresie szkoleń dla rolników, którzy są lub będą operatorami opryskiwaczy tzw. profesjonalnymi użytkownikami. Aktualne kursy (kiedyś dwudniowe) zostały zamienione na jednodniowy kurs uzupełniający ważny 5 lat, dla rolników, którzy uczestniczyli już w takim kursie i kończy się im lub skończyła ważność zaświadczenia.
Kurs zakończy się wydaniem zaświadczeń.
W styczniu 2019 r. WODR zaplanował kursy w następujących terminach:
-14.01.2019 r Wysoka - sala w Urzędzie Gminy
-17.01.2019 r Dębówko Nowe - sala wiejska
-21.01.2019 r Łobżenica - sala KWADRAT
-23.01.2019 r Gromadno - sala wiejska
Prosimy o kontakt z doradcami WODR i zapraszamy!
Na mocy Ustawy z dnia 9 listopada 2018 r., o zmianie ustawy o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej zwiększa się limit do 100 l od 1 ha użytków rolnych i wprowadza się dodatkowy limit dla producentów bydła. Stanowi on iloczyn stawki zwrotu podatku na 1 litr oleju napędowego, liczby 30 oraz średniej rocznej liczby dużych jednostek przeliczeniowych bydła będącego w posiadaniu producenta rolnego w roku poprzedzającym rok, w którym został złożony wniosek o zwrot podatku.
Od 2 stycznia 2019 r. producenci bydła mogą składać wnioski do biur powiatowych ARiMR
o wyliczenie średniej rocznej liczby dużych jednostek przeliczeniowych bydła będącego w posiadaniu producenta rolnego w roku poprzednim. Wzór wniosku będzie dostępny na stronach ARiMR od 2 stycznia 2019 roku.
Gospodarowanie wodą w gospodarstwie rolnym. Woda w zagrodzie
Autorzy:
dr Michał Napierała, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
dr hab. Mariusz Sojka, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
dr Eliza Lubiatowska-Krysiak, WODR w Poznaniu
Justyna Głowacka, WODR w Poznaniu
Postępującym zmianom klimatu towarzyszą częste ekstremalne zjawiska pogodowe. Zjawiska te istotnie zwiększają ryzyko produkcyjne w rolnictwie. Publikacja rozważa następujące zagadnienia: dlaczego warto oszczędzać wodę z deszczówki, jakie są możliwe kierunki zastosowań wody opadowej w rolnictwie, jaki jest potencjał retencyjny gospodarstwa rolnego, jak właściwie określić zapotrzebowanie na wodę w gospodarstwie rolnym, dlaczego warto stosować deszczówkę do oprysków, jak dobrać optymalną wielkość zbiornika, jaki zbiornik wybrać?
Pszczoły to nie tylko miód
Autorzy:
dr hab. Monika Fliszkiewicz, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Piotr Głowacki, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
dr Eliza Lubiatowska-Krysiak, WODR w Poznaniu
Justyna Głowacka, WODR w Poznaniu
Pszczoły są od wieków istotnym elementem naturalnego ekosystemu człowieka. Są też najważniejszym owadem zapylającym uprawy rolne, które odpowiadają za zapylenie ponad 90% roślin owadopylnych. Pszczoły są jednak bardzo narażone na wszelkiego rodzaju nieprawidłowości i zanieczyszczenia, które natychmiast odbijają się na ich kondycji. Publikacja przybliża zagadnienia dotyczące współczesnej gospodarki pasiecznej: metody i efekty hodowlane produkcji matek, metody zwalczania Varroa destructor i warrozy, postępowanie w przypadku zatrucia pszczół, sposób promowania produktów z własnej pasieki.
Żywa szopka bożonarodzeniowa w Cieszynie - gmina Sośnie
Napisane przez Zbigniew GronostajW okresie świąteczno - noworocznym na placu przy probostwie parafii Cieszyn gmina Sośnie zorganizowana została żywa szopka bożonarodzeniowa. W jej centralnym punkcie usytuowane są figury postaci Świętej Rodziny z Dzieciątkiem Jezus w otoczeniu żywych zwierząt, dostarczonych przez okolicznych rolników i mieszkańców.
W stajence od godziny 9:00 do 19:00 oglądać można: kucyka, jałówkę, owce, kozy, drób domowy między innymi gęsi, kaczki, kury, perliczki, ptaki ozdobne z pawiami w roli głównej oraz gołębie. Cała szopka oświetlona i udekorowana jest choinkami oraz ozdobami świątecznymi, a atmosferę świętowania dopełniają piękne polskie kolędy płynące z głośnika. Nastrój świąt, zapach siana, bliskość zwierząt, możliwość ich dotknięcia i zrobienia zdjęcia sprawia dużą frajdę zarówno dzieciom jak i dorosłym, więc parafianie i okoliczni mieszkańcy licznie odwiedzają szopkę do późnych godzin wieczornych.
Żywa szopka bożonarodzeniowa to dekoracja świąteczna niezwykle pracochłonna, ale bardzo efektowna i ciesząca się dużą popularnością. Proboszcz ks. Przemysław Hęciak podjął taką inicjatywę i z pomocą parafian udało mu się zbudować stajenkę, by po raz kolejny zorganizować żywą szopkę bożonarodzeniową.
Ta tradycja świąteczna spełnia wyjątkową rolę w utrwalaniu symboli religijnych i budowaniu pozytywnego wizerunku parafii.
Galeria
- Żywa szopka bożonarodzeniowa w Cieszynie fot. Z. Gronostaj Żywa szopka bożonarodzeniowa w Cieszynie fot. Z. Gronostaj
- Żywa szopka bożonarodzeniowa w Cieszynie fot. Z. Gronostaj Żywa szopka bożonarodzeniowa w Cieszynie fot. Z. Gronostaj
- Żywa szopka bożonarodzeniowa w Cieszynie fot. Z. Gronostaj Żywa szopka bożonarodzeniowa w Cieszynie fot. Z. Gronostaj
- Żywa szopka bożonarodzeniowa w Cieszynie fot. Z. Gronostaj Żywa szopka bożonarodzeniowa w Cieszynie fot. Z. Gronostaj
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=1358#sigProId9378f87b64
Metody ograniczenia zachwaszczenia w uprawach ekologicznych
Napisane przez Barbara StraszewskaW ramach działań upowszechnieniowych, w 2018 roku, przeprowadzono pokaz mający ma celu wskazanie metod ograniczających ilość chwastów w uprawach, wskazując jak najlepiej możemy chronić nasze uprawy ograniczając liczbę zabiegów pielęgnacyjnych. Pokaz odbył się w gospodarstwie Państwa Anny i Stanisława Gmachów, w gminie Władysławów.
W gospodarstwach ekologicznych i ogródkach przydomowych mamy ograniczone możliwości zwalczania chwastów w międzyrzędziach, doskonałą metodą na ich ograniczenie jest zastosowanie ściółkowania. Zabieg ściółkowania wykonuje się w roślinach uprawianych w szerokich rzędach. Najlepszym terminem na wykonanie zabiegu jest wczesna wiosna, gdy gleba zawiera dużo wilgoci i jest jeszcze wolna od chwastów. Zanim rozłożymy ściółkę, glebę musimy odpowiednio przygotować. Glebę spulchniamy, a jeżeli pojawiły się już pierwsze chwasty należy dokładnie je usunąć. Następnie rozkładamy materiały ściółkujące, które powinny być wilgotne, luźne i rozdrobnione. Ściółkę rozsypujemy równomiernie po całej powierzchni, tworząc warstwę grubości od kilku, pomiędzy warzywami i niewielkimi roślinami ozdobnymi, do kilkunastu centymetrów pomiędzy większymi krzewami i drzewami. Ściółkę rozkładamy tak, aby nie dotykała bezpośrednio łodyg ani pni, gdyż może to przyczynić się do ich podgniwania. Pamiętajmy również o zasadzie, iż lepiej ściółkować częściej (co roku) cienką warstwą, niż rzadziej warstwą grubszą.
Główną zaletą zastosowania ściółki jest ograniczenie przenikania światła do gleby, dzięki czemu stanowią trwałą barierę mechaniczną dla kiełkujących nasion chwastów. Ściółka organiczna utworzona z biomasy nieożywionej oprócz redukcji zachwaszczenia, wywiera korzystny wpływ na wzrost i rozwój roślin uprawnych poprzez zmianę mikroklimatu gleby w kierunku spulchniania gleby oraz utrwalania dobrej struktury. W czasie suszy ściółka utrzymuje niższą temperaturę gleby oraz wyższą wilgotność powietrza w jej otoczeniu. Decydując się na ściółkowanie gleby, mamy do wyboru szereg materiałów - ściółek, różniących się pomiędzy sobą właściwościami. Ważne jest abyśmy dobrali ściółkę odpowiednią do naszego typu ogrodu.
Do najbardziej ekologicznych i naturalnych ściółek należą ściółki z materiałów organicznych, takie jak: kora sosnowa, słoma, trociny, kompost, skoszona trawa, pokrzywa, naturalne maty, np. jutowe, z sizalu, bambusa czy słomy. Pomimo iż naturalne ściółki są ekologiczne, nie wszystkie będą odpowiednie dla każdej rośliny i nie wszędzie można je zastosować.
Ściółka z kory sosnowej - najbardziej popularna kora sosnowa, to znakomity materiał ściółkujący, ale ze względu na kwaśny odczyn (pH 4,5-5,5), nadaje się głównie do ściółkowania roślin kwasolubnych takich jak krzewy iglaste, czy rośliny wrzosowate (np. różaneczniki, azalie, wrzosy). Kora nie tylko doskonale sprawdza się w roli ściółki, ale jest też bardzo estetyczna i może stanowić znakomitą ozdobę ogrodu. Aby zbyt szybko nie ulegała rozkładowi, warto rozłożyć pod nią ciemną agrowłókninę, która odizoluje korę od gleby. Wykorzystując w ogrodzie korę, należy jednak pamiętać, że musi być ona wcześniej przekompostowana (co najmniej kilka miesięcy). Świeża kora zawiera bowiem liczne substancje (min. toksyczne związki fenolowe jak np. garbniki, flawonoidy), które przenikając do podłoża mogłyby niekorzystnie wpłynąć na wzrost i rozwój roślin.
Trociny na ściółkę - obok kory popularnym materiałem ściółkującym są też trociny. Podobnie jak w przypadku kory, przed zastosowaniem w ogrodzie, powinny być jednak wcześniej przekompostowane. Dotyczy to przede wszystkim trocin z drzew liściastych, które nie tylko zawierają dużo garbników, ale też podczas rozkładu na rabatach, zabierają roślinom azot (bakterie rozkładające trociny, pobierają z gleby azot, ograniczając jego dostępność dla roślin). Nie wszystkie nadają się też do każdego rodzaju roślin. Trociny z drzew iglastych, podobnie jak kora sosnowa mają odczyn kwaśny i są odpowiednie głównie dla roślin kwasolubnych, trociny z drzew liściastych mogą być wykorzystywane do ściółkowania większości roślin, z wyjątkiem iglaków i roślin wrzosowatych.
Ściółki z trawy, słomy czy pokrzywy dobre do warzywnika - kolejnym rodzajem naturalnej ściółki jest trawa. Po rozdrobnieniu może być wykorzystana pod wszystkie rodzaje roślin, ale ponieważ nie jest zbyt estetyczna, nie będzie dobrze wyglądała na rabacie ozdobnej. Znakomicie sprawdza się natomiast w ogrodzie warzywnym lub w sadzie. Dobrym materiałem ściółkującym jest także słoma. Podobnie jak trawa, nie wygląda jednak zbyt estetycznie, dlatego nadaje się głównie pod uprawy roślin użytkowych. Szczególnie przydatna jest w uprawie truskawek, gdyż rozkłada się znacznie wolniej od trawy, ogrzewa podłoże i zapobiega brudzeniu się owoców. W warzywniku doskonałym materiałem ściółkującym będzie też zerwana pokrzywa (koniecznie bez nasion). Jej liście i pędy zawierają bowiem całe mnóstwo cennych związków mineralnych, dlatego nie tylko ochronią podłoże przed wysychaniem i rozwojem chwastów, ale też dostarczą roślinom uprawnym wiele składników odżywczych (głównie potasu) i poprawią strukturę gleby.
Zrębki drewniane i maty - dekoracyjne ściółki na rabaty ozdobne warto natomiast wybrać jako ściółkę, naturalnie barwione zrębki drewniane czy oryginale maty np. jutowe, bambusowe lub sizalowe. Na rabatach będą prezentować się bardzo atrakcyjnie, a do tego znakomicie spełnią swoje zadanie. Do ściółkowania gleby w ogrodzie, możemy też wykorzystać materiały syntetyczne, np. agrowłókniny, agrotkaniny czy folie ściółkujące. Są one praktyczne, wielosezonowe i wygodne w użytkowaniu, ale mają też swoje wady. Najlepszą syntetyczną ściółką jest agrowłókniną (brązowa lub biała). Materiał dobrze przepuszcza powietrze i wodę z opadów, dlatego umożliwia właściwe nawodnienie upraw i nie utrudnia korzeniom oddychania. Doskonale chroni też podłoże przed rozwojem chwastów oraz zabezpiecza owoce i warzywa przed zabrudzeniami i chorobami doglebowymi. Może też chronić rośliny przed mrozem (biała włóknina zimowa), a siewki przed wiosennymi przymrozkami (biała włóknina wiosenna) oraz niektórymi szkodnikami (np. połyśnicą marchwianką, śmietką). Włóknina w ciemnym kolorze, przyspiesza natomiast nagrzewanie się gleby (ważne w uprawie roślin dyniowatych) i stanowi doskonały podkład pod korę sosnową. Nieco mniej uniwersalna jest foliowa agrotkanina. Wprawdzie ona także może służyć jako ściółka pod rośliny użytkowe, ale gorzej przepuszcza wodę i powietrze od agrowłókniny, dlatego rośliny na niej uprawiane, czasami mogą cierpieć z powodu suszy. Lepiej natomiast od włókniny chroni glebę przed substancjami wypłukiwanymi np. ze żwiru, dlatego dobrze sprawdza się jako podkład pod ozdobny grys lub kamienie.
Zastosowanie ściółkowania ogranicza zachwaszczenie w uprawach warzywnych, wpływa na poprawę zdrowotność upraw, ogranicza parowanie wody z gleby, dzięki czemu plony warzyw uzyskane z upraw są wyższe. Są to metody godne polecenia i zastosowania w uprawach warzywnych zarówno w ogródkach przydomowych jak i polowych.
Pamiętając o przeszłości budujemy lepszą przyszłość…
Napisane przez Zbigniew BręklewiczNiezwykłe spotkanie miało miejsce 14 grudnia bieżącego roku w sali Gminnego Ośrodka Kultury w Niechanowie. Młodzi rolnicy z terenu powiatu gnieźnieńskiego wzięli udział w finale konkursu „100 LAT NIEODLEGŁEJ – PAMIĘTAMY…”. W trakcie konkursu jego uczestnicy rozwiązali test zawierający pytania wielokrotnego wyboru, dotyczące Powstania Wielkopolskiego. Po wyrównanej rywalizacji klasyfikacja przedstawia się następująco:
- I miejsce - Krzysztof Lazarek,
- II miejsce - Krzysztof Walczak,
- III miejsce - Maciej Kapela.
Wyróżnienia otrzymali:
- Michał Łagocki,
- Marcin Skweres,
- Krzysztof Sztuba.
Zwycięzcom i wyróżnionym nagrody rzeczowe ufundowane przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w Poznaniu wręczyli organizatorzy konkursu: Kierownik Powiatowego Zespołu Doradztwa Rolniczego w Gnieźnie Zbigniew Bręklewicz oraz Zastępca Dyrektora Oddziału Regionalnego KRUS w Poznaniu Łukasz Grabowski.
Choć sezon dyniowy tradycyjnie przeżywa wielki bum w październiku i listopadzie to warto pamiętać, że dynię powinno się spożywać przez cały rok. A dlaczego dynia jest tak dobra?
Odpowiedź jest prosta – działa przeciwzapalnie i przeciwnowotworowo. W obecnym świecie, gdzie codziennie odkrywane są nowe rodzaje raka a niewspółmiernie do tego niewielkie ilości leków i szczepionek na te mutacje, wpływ warzyw i owoców o takich właściwościach na nasze zdrowie powinien wywoływać większy entuzjazm w społeczeństwie. Dzięki czemu dynia posiada taki dobry wpływ na zdrowie? Pod skórką znajduje się przepyszny miąższ, który zawiera wiele beta-karotenu (odpowiada też za kolor dyni). Dzięki niemu dynia posiada właściwości przeciwzapalne. Dodatkową zaletą beta karotenu jest funkcja silnego przeciwutleniacza, co pomaga obniżyć prawdopodobieństwo zachorowań na raka piersi, płuc bądź prostaty.
Kolejną zaletą dyni jest jej wpływ na odporność. Dzięki dużej zawartości witaminy C oraz cynku można odpowiednio przygotować organizm do sezonu zimowego i ograniczyć negatywne skutki jesienno-zimowego osłabienia. Ciekawostką może być to, iż kubek przetartej dyni zawiera około 11mg witaminy C, co stanowi 19% dziennego jej zapotrzebowania dla osoby dorosłej.
Dla kobiet pożyteczną informacją może okazać się wpływ dyni na skórę. Zamiast zostawiać w drogeriach spore sumy pieniędzy może warto zacząć od zdrowego odżywiania, co wpłynie pozytywnie na portfel, ale przede wszystkim na organizm. Witaminy A, C i E zawarte w dyni mają dobroczynny wpływ na zmarszczki. Szczególne ważne jest działanie witaminy A, której obecność w organizmie reguluje wytwarzanie łoju w skórze i dba o jej młodzieńczy wygląd. Jeden kubek musu dyniowego zapewni 245% dziennego zapotrzebowania na witaminę A, dlatego drogie Panie nie warto zwlekać.
Jak wiemy wiele warzyw i owoców w dużej mierze składa się z wody, ale pewnie nikt nie spodziewałby się, że dynia ma jej aż 90%. Taka ilość wody to idealne źródło nawodnienia organizmu. Dodatkowo jak wykazały badania naukowe dynia jest mało kaloryczna, co zdecydowanie pomoże utrzymać zgrabną sylwetkę. Jeden kubek gotowanej dni zawiera tylko 49 kalorii. Dowiedziono również, że jedząc dynię dużej czujemy się pełni, a to może sprawić, że zakończy się podjadanie między posiłkami.
Aminokwas kukurbityna, który zawierają pestki dyni, od dawna znany był z rewelacyjnych właściwości zwalczających wirusy i pasożyty w organizmie. Należy pamiętać, że najwięcej kukurbityny jest w surowych pestkach. A co z suszonymi pestkami? Oprócz kukurbityny zawierają one w swoim składzie wiele minerałów tj.: cynk, siarka, potas, magnez i wapń. Jeżeli chcemy mieć zdrowy wygląd skóry i włosów to warto na stałe wprowadzić do jadłospisu pestki dni.
Również przetworzona dynia zachowuje powyższe wartości, np. jako ketchup z dyni. Oto przepis:
- 3 kg dyni,
- 1 kg cebuli,
- 1 kg czerwonej papryki,
- 2 papryczki chili,
- 1 litrowy słoik koncentratu pomidorowego,
- 1 szklanka octu,
- 3 łyżki soli,
- 0,5 szklanki cukru,
- zioła oregano i bazylia,
- 1 łyżka ostrej papryki.
Wykonanie:
- Dynię należy obrać, pokroić w kostkę, osolić 1 łyżką soli i zostawić na 2 godziny.
- Cebulę pokroić w kostkę, osolić 1 łyżką soli i pozostawić na 2 godziny.
- Obie papryki umyć, pokroić w kostkę i pozostawić posolone 1 łyżką na 2 godziny.
- Następnie trzeba rozgotować osobno paprykę i osobno dynię (gdyby była potrzeba podlać wodą).
- Potem trzeba zmiksować paprykę i dynię i na koniec razem wymieszać.
- Do tej pulpy dodać słoik przecieru pomidorowego wymieszany z octem, cukrem i ziołami.
- Na końcu dodać ostrej papryki do smaku.
- Gotować pół godziny a gorącą pulpę wlać do słoików, zakręcić, odwrócić do góry dnem celem zamknięcia.
Podziękowania i świąteczne życzenia dla pracowników ośrodków doradztwa rolniczego
Napisane przez MRiRWMinister Rolnictwa i Rozwoju Wsi Jan Krzysztof Ardanowski oraz Podsekretarz Stanu Ryszard Zarudzki skierowali do kierownictwa i pracowników ośrodków doradztwa rolniczego podziękowania i świąteczne życzenia następującej treści:
Szanowni Państwo!
Przed nami jedne z najpiękniejszych w naszej tradycji rodzinnych świąt –Święta Bożego Narodzenia. Nim jednak złożymy sobie życzenia prosimy przyjąć od nas serdeczne podziękowania.
Ten rok był wyjątkowo trudny dla rolników, ale także dla Państwa. Ogromna susza wymagała podjęcia ogromnego wysiłku, aby w tych trudnych momentach pomoc do rolników dotarła jak najszybciej. Wasz aktywny udział w pracach komisji klęskowych pozwolił na rzetelną wycenę strat. Istotne było także Wasze zaangażowanie i profesjonalizm przy przygotowaniu e-wniosków o płatności bezpośrednie. Współczesne rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich wymagają specjalistycznej, wysoko kwalifikowanej wiedzy. Tę wiedzę Państwo posiadają i przekazują rolnikom. Bez tego trudno byłoby mówić o wdrażaniu nowych rozwiązań i wprowadzaniu zmian na terenach wiejskich. W zdominowanym przez nowoczesne technologie świecie rozwijają Państwo równolegle doradztwo społeczne. Dzięki tym działaniom widzimy rozwój Sieci Zagród Edukacyjnych i Gospodarstw Opiekuńczych. Są Państwo najbliżej rolników i mieszkańców obszarów wiejskich i to od Państwa wiedzy i zaangażowania zależy przyspieszenie ich rozwoju.
W imieniu własnym i całego Kierownictwa resortu serdecznie dziękujemy za tę pracę i jesteśmy przekonani, że nasze dalsze, wspólne działania pozwolą na przyspieszenie niezbędnych przemian i skrócenie dystansu między miastem a wsią.
W ten radosny czas Świąt Bożego Narodzenia składamy zyczenia spędzenia miłych dni w rodzinnym gronie i żeby ta wyjątkowa atmosfera przeniosła się na nadchodzący 2019 rok.
Więcej...
Sposoby zabezpieczenia gospodarstwa przed rozprzestrzenianiem się ASF
Przygotowane przez Jerzy MichalskiAfrykański pomór świń (ASF) to szybko szerząca się zakaźna choroba wirusowa, na którą podatne są świnie domowe oraz dziki. W przypadku wystąpienia ASF w stadzie dochodzi do dużych spadków w produkcji: zakażenie przebiega powoli i obejmuje znaczny odsetek zwierząt, przy czym ich śmiertelność sięga nawet 100%. Wirus jest wyjątkowo odporny na działanie niskich temperatur i zachowuje właściwości zakaźne we krwi, kale, tkankach (zwłaszcza surowych, niedogotowanych produktów z mięsa wieprzowego lub dzików) nawet przez 3-6 miesięcy. Choroba ta nie stwarza zagrożenia dla ludzi, ich zdrowia lub życia.
Rozprzestrzenianie się wirusa jest stosunkowo łatwe. Najczęstszym sposobem zakażenia jest bezpośredni lub pośredni kontakt ze skażonym sprzętem i narzędziami zwierząt mających swobodny dostęp do gospodarstwa (gryzonie, koty, psy), jak również przez skażoną paszę, wodę oraz skarmianie zwierząt odpadami kuchennymi (zlewkami) zawierającymi nieprzetworzone mięso zakażonych świń lub dzików.
W przypadku najmniejszego podejrzenia lub nawet domniemania możliwości wystąpienia ASF w stadzie, należy zgłosić podejrzenie ASF do właściwego powiatowego lekarza weterynarii. Po dokonaniu zgłoszenia – do czasu przybycia urzędowego lekarza weterynarii –rolnik jest zobowiązany do izolacji i strzeżenia w gospodarstwie wszystkich przebywających tam zwierząt oraz wstrzymania się od wywożenia, wynoszenia i zbywania produktów z gospodarstwa.
W celu ograniczenia ryzyka zakażenia świń wirusem ASF w gospodarstwach, w których utrzymywane są świnie, powinny być wdrożone wszystkie podstawowe zasady zabezpieczenia miejsc utrzymywania zwierząt przed przypadkowym przeniesieniem czynników zakaźnych w sposób mechaniczny:
- niekupowanie świń nieoznakowanych i bez świadectwa weterynaryjnego;
- nieskarmianie zwierząt paszą niewiadomego pochodzenia ani produktami (w tym resztkami, zlewkami) pochodzenia zwierzęcego;
- unikanie kontaktu z padłymi świniami (lub dzikami) – w przypadku kontaktu z padłą świnią lub dzikiem należy jak najszybciej umyć ręce lub zdezynfekować środkiem na bazie alkoholu oraz oczyścić i zdezynfekować obuwie;
- zabezpieczenie budynku, w którym są utrzymywane świnie, przed dostępem zwierząt domowych;
- utrzymywanie świń w budynkach, w których nie są jednocześnie utrzymywane inne zwierzęta gospodarskie kopytne;
- zabezpieczenie budynków inwentarskich, magazynów pasz oraz miejsc przechowywania ściółki przed dostępem zwierząt dzikich (w tym gryzoni);
- rezygnacja z udziału w polowaniach;
- niewnoszenie do gospodarstw części dzików;
- zachowanie podstawowych zasad higieny: odkażanie rąk i obuwia, stosowanie odzieży ochronnej i narzędzi pozostawianych w budynku inwentarskim po zakończeniu prac, okresowe odkażanie odzieży ochronnej i narzędzi;
- zastosowanie mat dezynfekcyjnych na wjazdach i wyjazdach do gospodarstw i przed wejściami do budynków inwentarskich;
- uniemożliwienie osobom postronnym (nie zajmującym się zawodowo zwierzętami lub leczeniem zwierząt w danym gospodarstwie) wchodzenia – zwłaszcza po kontakcie z padłą świnią lub dzikiem – do budynków inwentarskich w gospodarstwach, w których utrzymywane są świnie.
Ponadto należy ściśle stosować się do zaleceń służb weterynaryjnych na danym terenie.
Źródło informacji: Powiatowy Lekarz Weterynarii w Kutnie „Jak skutecznie chronić swoje gospodarstwo przed afrykańskim pomorem świń (ASF)?” [online], aktualizacja 02.02.2018 [dostęp 14.12.2018]. Dostępny w Internecie <http://www.piw.kutno.pl/index.php/82-asf-artykul>.
Niezwykle trafionym pomysłem na wymianę doświadczeń są cykliczne spotkania doradców z kadrą krajowych ośrodków naukowo-badawczych. Osobiście miałam okazję i wielką przyjemność uczestniczyć w tego rodzaju spotkaniu w Instytucie Technologiczno-Przyrodniczym w Falentach k. Warszawy. Oprócz doradców z wojewódzkich ośrodków doradztwa rolniczego z całej Polski, w spotkaniu brali udział organizatorzy: przedstawiciele Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz pracownicy Centrum Doradztwa Rolniczego.
Trzydniowe spotkanie było bardzo urozmaicone. Składało się z części wykładowej, wyjazdowej oraz zwiedzania laboratoriów badawczych. W części referatowej poruszono następujące zagadnienia: deficyt wody i potrzeby nawodnień roślin uprawnych w Polsce; nowe wymagania prawa wodnego; założenia programu działań mającego na celu ochronę wód przed zanieczyszczeniem azotanami pochodzenia rolniczego; źródła i rodzaje zanieczyszczeń powietrza z rolnictwa oraz rozwiązania technologiczne i techniczne ograniczające emisję ze źródeł rolniczych; rośliny miododajne i ich znaczenie dla ludzkości; nowoczesne budynki inwentarskie w chowie bydła mlecznego i mięsnego; zagospodarowanie, zastosowanie i skład gnojówki i gnojowicy w oparciu o najnowsze badania prowadzone w Polsce itd.
Mnie szczególnie zaciekawił blok tematyczny prowadzony przez profesora Jerzego Barszczewskiego oraz profesor Barbarę Wróbel, poświęcony użytkom zielonym. Przedstawiono w nim aktualny stan TUZ w kraju, przyczyny degradacji i sposoby ich poprawy, czynniki kształtujące jakość pasz z użytków zielonych oraz innowacyjne rozwiązania do stosowania w pratotechnice. Referaty były ciekawe, mieliśmy także możliwość wymiany poglądów i zadawania pytań.
Drugi dzień był dniem wyjazdowym w dolinę Biebrzy i na Podlasie. Przepiękna pogoda panująca tego dnia dodatkowo wzmocniła doznania wzrokowe. Nie mogliśmy oderwać oczu od przepięknych krajobrazów, które znamy z filmów i zdjęć. Podczas całego przejazdu profesor Wiesław Dembek i profesor Jerzy Barszczewski komentowali mijane miejsca, opowiadali ciekawostki historyczne i anegdoty, co było niezwykle interesujące. Celem naszej podróży było jednak przede wszystkim odwiedzenie Zakładu Doświadczalnego ITP Biebrza oraz gospodarstw demonstracyjnych, z którymi współpracuje Instytut. W Biebrzy zapoznaliśmy się z technologią ograniczenia strat azotu poprzez zakwaszanie gnojowicy stężonym kwasem siarkowym oraz podziwialiśmy wyniki demonstracji z wykorzystaniem prototypu siewnika do szerokopasmowego podsiewu użytków zielonych. Tegoroczne zasiewy, pomimo suszy, prezentowały się niezwykle obiecująco. W zastosowanych mieszankach do podsiewu zastosowano około 30% roślin bobowatych drobnonasiennych, dzięki czemu uzyskano wysokojakościowe pasze bogate w darmowe białko. Kolejnym etapem wyjazdu były wizyty we wzorcowych gospodarstwach w miejscowościach Ciemnoszyje i Racibory. W pierwszym zaskoczyła mnie skala produkcji oraz pełna automatyzacja i robotyzacja, w drugim skala mniejsza, ale niezwykła dbałość o użytki zielone poprzez pielęgnację, nawożenie oraz zastosowanie nowoczesnego podsiewu z wykorzystaniem specjalnie skomponowanej mieszanki w oparciu o krajową hodowlę traw i bobowatych.
W ostatnim dniu pobytu zwiedzaliśmy laboratoria badawcze instytutu oraz uczestniczyliśmy w pokazie filmów instruktażowych nakręconych w ITP Falenty z różnorodnej tematyki, m.in.: robotyzacja w oborze; odnowa i wzbogacanie łąk i pastwisk; uprawa i pielęgnacja warzyw korzeniowych w gospodarstwach ekologicznych; technologia zakiszania runi łąkowej w dużych belach; sztuczne mokradło; spulchniacz obrotowy i agregat uprawowo-siewny itd.
Spotkanie zorganizowane było perfekcyjnie, kadra naukowa przychylna, a doradcy głodni wiedzy. Czego więc chcieć jeszcze? Z naciskiem na jeszcze.
Chorobę powoduje wirus kamienistości gruszy występujący we wszystkich europejskich krajach, a także w Ameryce Północnej i Australii.
Objawy choroby występują najczęściej i prawie wyłącznie na owocach. W początkowej fazie rozwoju owoców, na młodych zawiązkach pojawiają się niewielkie zagłębienia, gdzie po usunięciu skórki widać zazieleniałą tkankę owocu. W miarę wzrostu owoce ulegają znacznej deformacji, a ich dojrzewanie jest późniejsze. Porażone owoce są bardzo twarde, wytwarzają w miąższu liczne skupienia komórek kamiennych i skorkowaceń. Bezwartościowych, niehandlowych owoców na porażonym drzewie może wykształcić się nawet 30%. Niekiedy objawom na owocach towarzyszą spękania na pniu i młodych pędach oraz chlorotyczne plamki na młodych liściach.
Jedynym sposobem zapobiegającym rozprzestrzenianiu się choroby jest pobieranie w szkółkach zrazów i oczek wyłącznie ze zdrowych drzew.
Źródło informacji: Nagy B. „Atlas szkodników i chorób roślin sadowniczych”, PWRiL, Warszawa 1972.
Jak wyglądają nasze oziminy w ostatnich dniach 2018 roku?
Napisane przez Zbigniew KaczmarekOcenić zboża jest o tyle trudno, że ocena taka dotyczy kilku gatunków roślin, wysiewanych w różnych okresach, począwszy od pierwszych dni września, a skończywszy na drugiej połowie października. Ale od początku. Roślinami które krzewią się tylko jesienią jest żyto i jęczmień Obserwując ich uprawy można dostrzec, że dobrze się rozkrzewiły, co może w przyszłym roku prognozować dobre plonowanie. Świadczy to również o niezłym przygotowaniu się roślin do zimy. Również pszenżyto rozpoczęło rozkrzewianie i ma już co najmniej po 2 rozkrzewienia.
Pszenice, nawet te, które wysiane były dość późno mają najmniej po 4 liście. Stan fitosanitarny też prezentuje się dobrze, mimo dużej presji mszyc. Obawy mogą budzić jedynie występujące obecnie dość wysokie temperatury, które przy dłuższym ich występowaniu mogą pobudzić wegetację.
Najgorszym scenariuszem byłoby wtedy nadejście silnych mrozów, nie poprzedzone opadami śniegu, co może doprowadzić do przemarznięcia roślin.
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=1358#sigProIdeb76c45977