Przypominamy rolnikom posiadającym owce, kozy lub świnie, że co najmniej raz na 12 miesięcy, jednak nie później niż do dnia 31 grudnia, należy sporządzić spis zwierząt przebywających w siedzibie stada.  Liczbę stada ustaloną podczas spisu, umieszcza się w księdze rejestracji, dodatkowo posiadacz świń przekazuje kierownikowi biura ARiMR informacje o liczbie zwierząt ustalonej podczas spisu.

Dokument można złożyć poprzez portal IRZplus lub osobiście w Biurze Powiatowym.

Producenci bydła nie sporządzają spisu bydła, zmieniono obowiązek spisu i jego przekazywania do ARiMR.

Na szkoleniach i spotkaniach sadownicy słyszą o wprowadzaniu nowych technologii, innowacji, które powinny spowodować, że ich produkcja i sytuacja finansowa się poprawi. Rzeczywistość sadownictwa na terenie gminy jest jednak inna. Aby wprowadzać nowe technologie czy nasadzenia, to trzeba jednak poczynić duże nakłady. A wydatek finansowy po kolejnym roku słabych dochodów, to jednak duże obciążenie. W latach ubiegłych po wiosennych przymrozkach były niskie plony, a to wiąże się z niskim dochodem. W bieżącym roku kwiaty nie przemarzły i owoców zawiązało się bardzo dużo. Duże plony (także w ogrodach przydomowych), to nie znaczy, że dochody bardzo duże. Z powodu suszy owoce nie wyrastały, były gorszej jakości, przedwcześnie różne odmiany dojrzewały jednocześnie, co powodowało spiętrzaniem się zbiorów. Taki stan spowodował, że na giełdach i punktach skupu był nadmiar owoców, a ceny bardzo niskie - prawo popytu i podaży.

Na taki stan nakładają się problemy z brakiem pracowników do zbioru owoców i wzrostem wynagrodzeń. Niektórzy producenci w związku z tym zaczynają ograniczać produkcję, a tym samym karczować sady. W sadach czereśniowych i śliwowych usuwane są stare odmiany, a w ich miejsce sadzone są odmiany o owocach wysokiej jakości lub pola zostawia się nie obsadzone. Producenci jabłek zastanawiają się i z obawą słuchają o możliwości wzrostu cen prądu, bo wtedy bardzo wzrosną koszty przechowywania. Część producentów przestawia się na inną produkcję, np. powstają nowe plantacje borówki amerykańskiej. Z moich obserwacji i wyliczeń wynika, że wzrost jej areału uprawy w ciągu 10 lat na terenie gminy Tuliszków zwiększył się 14-krotnie, a ceny na rynku zaczynają mieć tendencję spadkową. Wnioski nasuwają się same. Mimo zmniejszenia dochodów producenci będą zmuszeni do wprowadzania nowych technologii produkcji, co pozwoli uzyskać lepszą wydajność i jakość, którą będą konkurować na rynkach. Pozostali albo nie będą zrywać owoców, jak to zrobili już niektórzy w tym roku, albo będą się zastanawiać, czy przy cenie jabłek przemysłowych 15-20 gr za kg, ile dokładają do produkcji i czy będą jeszcze mieli z czego dołożyć! Miejmy jednak nadzieję na stabilizację rynku owoców w Polsce.

W 2018 roku odbyły się cztery spotkania w gminie Ostrowite, tematem przewodnim była integrowana ochrona roślin .

Pierwsze spotkanie odbyło się w marcu i dotyczyło zagadnień stosowania prawidłowego płodozmianu jako elementu integrowanej ochrony roślin. Omówiono skutki nie przestrzegania płodozmianu (monokultury). W Polsce uprawia się ponad 70 % zbóż w strukturze upraw, często jest to 100% zbóż w gospodarstwie rolnym   .

Tak duży udział zbóż w strukturze niesie dużo zagrożeń np. namnażanie chorób, szkodników i chwastów, trudniej się je zwalcza, większymi kosztami uzyskując mniejsze plony zbóż .Prawidłowy płodozmian powoduje zmniejszenie presji chorób szkodników i chwastów, ponosi się mniejsze koszty przy ich zwalczaniu uzyskując wyższe plony.

 Drugie spotkanie odbyło się w czerwcu, poświęcone zostało kwalifikowanemu materiałowi siewnemu jako elementowi integrowanej ochrony roślin. Stosowanie materiału siewnego kwalifikowanego daje wiele korzyści rolnikowi takich jak: podwyższona odporność na choroby, szkodniki i mrozoodporność. Nowe odmiany szczególnie zbóż posiadają wysoki współczynnik krzewienia przez co ograniczamy ilość wysiewu, co zmniejsza koszty zakupu materiału. Kupując nową odmianę mamy najnowszą genetykę, która poprawia parametry z odpornością na choroby, szkodniki MTZ, zjawisko suszy, mrozoodporność zawartość białka, glutenu , liczby opadania itp. A wszystko w efekcie przekłada się na wyższe plony i opłacalność w gospodarstwie rolnym .

Trzecie spotkanie przeprowadzone było w październiku. Przeanalizowano aspekty związane z agrotechniką jako ogniwem integrowanej ochrony roślin. Ważną rolą w integrowanej ochronie roślin jest właściwa agrotechnika poprzez terminowe i precyzyjne wykonywanie zabiegów uprawy roli takich jak uprawa ścierniskowa 2-3 krotna, która zabezpiecza wodę w glebie i ogranicza chwasty oraz wpływa korzystnie na strukturę gleby. Orka wykonana w odpowiednich warunkach wilgotnościowych zapewnia właściwą strukturę gleby, co daje możliwości do prawidłowego rozwoju systemu korzeniowego roślin uprawnych. Zaleca się wykonywanie raz na 4-5 lat zabiegu głęboszowania, aby zerwać podeszwę płużną, która ogranicza rozwój systemu korzeniowego roślin. Zabieg głęboszowania powinien odbywać się w odpowiednich warunkach wilgotnościowych gleby, jeżeli gleba jest zbyt wilgotna należy zrezygnować z zabiegu .

Czwarte spotkanie odbyło się w listopadzie, dotyczyło metod nie chemicznych jako aspekt integrowanej ochrony roślin. Bardzo ważne a często niedoceniane jest stosowanie metod nie chemicznych takich jak : monitorowanie szkodników np. w rzepaku ozimym poprzez żółte lepy oraz żółte naczynia zalane wodą pozwalają one na monitoring szkodników i wykonanie zbiegu kiedy przekroczone są progi szkodliwości .Stosując zabiegi mechaniczne zwalczania chwastów w roślinach uprawnych można ograniczyć chemiczne zwalczanie, wykorzystywanie wrogów naturalnych np. przy zwalczaniu szkodników (np. biedronki niszczą mszyce ) Systemy wspomagania decyzji mają bardzo duży wpływ na ograniczenie chemii. Na spotkaniu omówiono także aplikacje EPSU Mobilne,gdzie rolnik lub mieszkaniec obszarów wiejskich ma dostęp do najnowszych informacji i porad potrzebnych do prowadzenia gospodarstwa rolnego , domowego. Uczestnicy LGD w trakcie spotkań mieli okazję do szczegółowego poznania zasad integrowanej ochrony roślin oraz do dyskusji na temat przedstawianych zagadnień.

Lokalna Grupa Dyskusyjna w Tuliszkowie skupia producentów owoców, których sady rosną na glebach słabych - klasy VI, V, IVa i b (średni współczynnik bonitacji gleb w gminie jest poniżej 0,8 ha przeliczeniowego). Gatunkami uprawianymi w rejonie są jabłonie, grusze, śliwy, czereśnie oraz pozostałe w niewielkich ilościach. Śliwy i czereśnie stanowią około 50% nasadzeń, a owoce zbywane są głównie na giełdach. Zakres odmian uprawianych jest szeroki i tak w czereśniach od starych odmian Burlat, Van, Poznańska, Hedelfińska, Wolska, Krnoble, czy Sznajdera, po nowe jak Wanda, Belisse, Wega, Sumit, Techlowan, Butnera, Lapins, Kordia, Sumburst, Duroni, Regina, Skazka, Waleria, Sandr, Justyna, Casandra, Tamara, Jacinta, SwetHart. W niewielkich ilościach uprawiane są na podkładkach karłowych - ograniczenie słaba gleba. W śliwach mamy też szeroki wybór od Hermana, Katinki, Cacańskich, Calypso, Sylwi, Diany, różnych Węgierek, po późne jak: Amers, Haganta, Prezydent, Oneida, Vision, Rekord, Tophit, Blubel, Eskalibur oraz w niewielkich ilościach sporo nowych odmian. Wśród grusz dominują stara Faworytka, Konferencja, Lukasówka, Bonkreta Wiliamsa, Komisówka, Bery - w tym jedna uprawiana w naszym rejonie i nazywana przez sadowników Berą Tuliszkowską oraz nowe odmiany hodowli czeskiej i niemieckiej.

Część producentów ostatnio zaczęła różnicować swoją produkcję. Pojawiło się sporo nasadzeń borówki amerykańskiej. Areał jej powierzchni uprawy zwiększył się kilkunastokrotnie. Rok 2018 dla członków LGD był dość trudny. Mimo wysokich plonów trudno było uzyskać dobrą jakość ze względu na warunki (susza i upały) atmosferyczne. Nie wszyscy członkowie mają nawadnianie w sadach. Owoce odmian czereśni, śliw i grusz produkowane są jako deserowe, natomiast w przypadku jabłoni część owoców jest też produkowana na eksport, do przemysłu na soki i krajankę (działają 4 firmy skupujące jabłka, w tym jedna dodatkowo inne owoce i warzywa), lecz ceny oferowane za owoce były bardzo niskie, co spowodowało zmniejszenie dochodów, ograniczenie inwestycji. LGD skupiła się na swoich spotkaniach, które odbyły się w formie szkoleń oraz lustracji w sadzie na omawianiu nawożenia, pielęgnacji, ochronie, integrowanej produkcji, perspektywach rozwoju produkcji, a w czasie pokazów rozpoznawaniu chorób i szkodników. Podczas wyjazdu seminaryjnego zapoznano się z osiągnięciami nauki i techniki. W czasie trwania imprezy masowej, która odbyła się w gospodarstwie przykładowym WODR Poznań u Państwa Darka i Ewy Poprawskiej-Antczak w Gozdowie, odbyły się szkolenia, lustracja sadu i tradycyjnie przy grillu wymiana poglądów i integracja producentów. Na spotkaniu opłatkowym w grudniu podsumowano działalność LGD i z niepokojem zastanawiano się nad przyszłością produkcji sadowniczej.