Częste niedobory opadów, które obserwujemy w Polsce już od kilku lat, zmuszają do zmiany sposobu obchodzenia się z wodą. Z powodu powtarzających się okresów bez opadów, powodujących obniżenie się poziomu wód gruntowych, gospodarowanie wodą w rolnictwie musi ulec zmianie.

Kiedy po znacznym wycięciu lasów w Wielkopolsce za czasów średniowiecznych oraz na skutek zwiększonego spływu wód poziom Warty wzrósł o 3 metry, mieszkańcy terenów nadrzecznych zauważyli konieczność regulacji rzeki i zbudowania wałów ochronnych, co w następnych latach sukcesywnie było wykonywane. W okresie po odzyskaniu niepodległości Polska nadal dysponowała dużym obszarem mokradeł i bagien. Nieuregulowane rzeki, co roku zabierały kawałek żyznych ziem i nękały powodziami okolicznych mieszkańców. Szczególnie trudna sytuacja była w okresach spływu kry i wiosennych roztopów. Występowały powodzie zatorowe i regulacja rzek nabierała coraz większego znaczenia.

Po odzyskaniu niepodległości prace te nabrały rozmachu, ale zostały szybko zahamowane przez kryzys gospodarczy i wybuch II Wojny Światowej. Na dużą skalę prace ruszyły po zakończeniu wojny. Ich celem było pozyskanie jak największych obszarów, które mogłyby być wykorzystane w celach rolniczych. Część z tych prac obejmowała jednak osuszanie dużych części dolin rzecznych, co znacznie zaburzało stosunki wodne na zbyt dużym obszarze. W przeszłości systemy melioracyjne opierały się głównie na działaniu odwadniającym. Te wszystkie działania mają wpływ na obecną sytuację. W Polsce mamy obecnie więcej rowów melioracyjnych niż naturalnych cieków wodnych i tymi rowami woda opadowa spływa szybko do Bałtyku.

Mała retencja jest mechanizmem, który prowadzi do zatrzymywania wody w środowisku, jest ona definiowana jako wydłużenie czasu obiegu wody w środowisku, czyli zatrzymywanie lub spowolnienie spływu wód.

Zdolność magazynowania wody posiada każda naturalna powierzchnia terenu: pokrywa roślinna, gleba, wodonośna warstwa gruntu, obniżenie terenu jak również naturalne i sztuczne zbiorniki wodne. Największe ilości wody retencjonowane są w Polsce przez duże zbiorniki, ale najkorzystniejsze dla środowiska i rolnictwa jest zatrzymanie wody w małych rozporoszonych strukturach. Dlatego tak ważne jest zachowanie rowów, oczek wodnych, mokradeł, które zachowują się jak gąbka. Pochłaniają duże ilości wody i później bardzo powoli ją oddają. Dużą rolę w zatrzymywaniu wody posiadają też kanały i cieki. Aby zachodziło działanie retencyjne wspomniane cieki muszą być wyposażone w budowle umożliwiające regulację poziomu wody. Gdy występują opady deszczu i wody jest pod dostatkiem zastawki regulują jej odpływ. Gromadzenie wody w zbiorniku wpływa na podwyższenie się poziomu wód gruntowych, dlatego na terenach przyległych do zbiorników można zaobserwować zwiększenie plonów.

Kolejnym wartym uwagi zjawiskiem jest retencja glebowa. Polega ona na zatrzymywaniu wody w profilu glebowym. Najwięcej wody mogą zmagazynować gleby zwięzłe a najmniej piaszczyste. Aby zwiększyć potencjał zatrzymywania wody należy ograniczać uprawę płużną, bo powstałe po orce skiby zwiększają powierzchnię parowania a sam zabieg przyśpiesza mineralizację i ubytek próchnicy. Korzystnie działa też jak najdłuższe utrzymywanie okrywy zielonej na polach przez uprawianie poplonów i upraw ozimych.

Należy także przeciwdziałać erozji wietrznej. Przede wszystkim poprzez zachowywanie i nasadzanie nowych zadrzewień śródpolnych. Korzystne jest poprawianie struktury gleby i zwiększanie jej zdolności magazynowania wody. Można to osiągnąć między innymi poprzez wprowadzanie do gleby materii organicznej, nawożenie nawozami naturalnymi, przyorywanie poplonów. Konieczne jest też wyrównanie pH gleby poprzez wapnowanie.

Aktualnie prowadzone są działania z zakresu renaturyzacji rzek, czyli przywracania dolin rzecznych do warunków jak najbliższych naturalnym. Temu służy realizowany przez Wody Polskie pierwszy ogólnopolski Krajowy Program Renaturyzacji Wód Powierzchniowych. Działania mają przysłużyć się do zatrzymywania wody w dolinach rzecznych.

Wspomniane działania powinny być dla nas priorytetowe. Dla zatrzymywania wody w środowisku bardzo istotne są działania oparte na małej retencji. Na poziomie gospodarstwa rolnego istotne jest zachowanie rowów, stawów, oczek wodnych, nasadzeń zadrzewień śródpolnych, zachowywanie torfowisk i dbałość o to, aby były odpowiednio nawodnione. Każde takie działanie będzie małym, lecz bardzo istotnym wkładem w zwiększenie ilości wody zatrzymywanej na terenie naszego kraju.

Gmina Grzegorzew znajduje się we wschodniej części województwa wielkopolskiego. Korzystne położenie w centrum Polski powoduje, że krzyżują się tam ważne szlaki komunikacyjne. Ze wschodu na zachód droga krajowa nr 92. W pobliżu przebiega autostrada A2. Gminę przecinają również trasy kolejowe z Warszawy do Poznania i ze Śląska do Gdyni. Chlubna przeszłość wpleciona w teraźniejszość daje społeczności gminy tożsamość, budując jej wspólnotę. Pierwszą wzmiankę historyczną o Grzegorzewie znajdujemy w 1236 roku. Książę Władysław Odonic nadał w Gnieźnie „villam que Gregorew” (wieś Grzegorzew) arcybiskupowi gnieźnieńskiemu Grzegorzowi Pełce. Przyjmuje się, że właśnie od imienia Grzegorz wywodzi się nazwa miejscowości. Z aktu darowizny książęcej możemy się dowiedzieć, że Grzegorzew był już wtedy większą i znaczniejszą majętnością monarszą, centrum okręgu administracyjno - gospodarczego. Spadkobierczynią tych dawnych tradycji jest dzisiejsza gmina Grzegorzew. Dziedzictwo minionych wieków i piękno przyrody obdarzają ją bogactwem ciekawych zabytków i uroczymi krajobrazami. Do szczególnie interesujących należą tajemnicze ruiny gotyckiego zamku rodu Jastrzębców w Borysławicach Zamkowych, XVIII-wieczny kościół w Borysławicach Kościelnych wypełniony polichromiami Wincentego Strubińskiego oraz drewniana świątynia w Grzegorzewie, w której można podziwiać unikalne rzeźby Jana Garlickiego. Ponadto naturalne środowisko z przepływającą przez gminę rzeką Rgilewką i jej dopływem Orłówką, ciekawe szlaki turystyczne, piesze i rowerowe, okazy rodzimej fauny i flory stwarzają dobre warunki wypoczynku i rekreacji w zielonym otoczeniu. Kobiety z gminy Grzegorzew od dawna znane są ze swego zaangażowania. 15 maja 1938 roku na zebraniu kół gospodyń wiejskich z powiatu kolskiego podjęto decyzję o wstąpieniu do Związku Włościanek Wielkopolskich, przewodniczącą oddziału powiatowego została wybrana reprezentująca KGW w Grzegorzewie Maria Sokolnicka. Przyjazną atmosferę tworzą w gminie Grzegorzew życzliwi mieszkańcy wraz z panią wójt Bożeną Dominiak, przywiązani do tradycji, otwarci na turystów i chętni do pomocy. Z tego też względu posiadająca trzynaście sołectw gmina Grzegorzew posiada w każdym z nich Koło Gospodyni Wiejskich. W dalszej części artykułu chciałbym opisać ich osiągnięcia.

Koło Gospodyń Wiejskich w Barłogach powstało w 2015 roku. Założyła je pani Lidia Grądziel – sołtys Barłogów, została również wybrana na przewodniczącą. W 2018 roku zostało wpisane do Krajowego Rejestru Kół Gospodyń Wiejskich i liczy dwadzieścia członkiń. Koło aktywnie działa na terenie swojego sołectwa, bierze czynny udział w festynach oraz corocznych obchodach święta plonów. Jest organizatorem spotkań wigilijnych i wielkanocnych. Wspólnie z miejscowym klubem sportowym oraz ochotniczą strażą pożarną organizuje uroczystości okolicznościowe takie jak: Dzień Kobiet czy andrzejki. Gospodynie biorą udział w konkursach kulinarnych. W 2017 roku zajęły pierwsze miejsce w Wielkopolskim Konkursie Kulinarnym za najlepszy tradycyjny wypiek. Koło pozyskuje dotacje z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Z otrzymanych środków doposażyło się w sprzęt gospodarstwa domowego, szafy, kuchnię gazową, garnki, zastawę stołową oraz stroje ludowe.

Koło Gospodyń Wiejskich w Boguszyńcu powstało na początku lat pięćdziesiątych ubiegłego stulecia. Zostało reaktywowane w grudniu 2018 roku. Zrzesza obecnie 26 członkiń, które reprezentuje trzyosobowy zarząd, którego przewodniczącą jest pani Renata Bednarczyk. Głównym założeniem i celem działalności Koła Gospodyń Wiejskich w Boguszyńcu jest propagowanie tradycji wśród mieszkańców tej miejscowości. Korzystając ze środków własnych, jak również z dotacji z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, koło organizuje wyjazdy do teatru i na wycieczki dla wszystkich mieszkańców. Organizuje również okolicznościowe spotkania i integracje. Gospodynie zgłębiają tajniki kulinarne na szkoleniach prowadzonych przez profesjonalistów. Otrzymane dotacje umożliwiły również zakup strojów ludowych dla członkiń Koła. W strojach tych członkinie prezentują miejscowość Boguszyniec na różnego typu uroczystościach organizowanych przez samorząd gminy, takich jak coroczne dożynki gminno-parafialne czy festyn „Witaj lato”.

Koło Gospodyni Wiejskich w Borysławicach Kościelnych założone zostało w 2019. Liczy 52 członkinie, a przewodniczącą jest pani Dorota Pierzgalska. Gospodynie są bardzo aktywne. Uczestniczyły w festynie „Witaj lato” w Grzegorzewie, który odbył się w lipcu 2019 roku. Panie przygotowywały wówczas potrawy z mięsa mielonego. Zorganizowały także andrzejki oraz Dzień Kobiet w zajeździe „Leśnym” w Borysławicach Kościelnych. Z ich inicjatywy organizowane są we wsi ogniska, grille, a także spotkania świąteczne przed Wielkanocą i Bożym Narodzeniem. Zdolności pań z koła nie mają granic. Gospodynie potrafią piec pyszne ciasta, gotować, śpiewać, a największą frajdę i przyjemność sprawia im plecenie wieńca, który przygotowują co roku na dożynki parafialne lub gminno-parafialne. W ostatnim (2021 roku), pomimo pandemii, z zachowaniem należytej ostrożności – na powietrzu i pod namiotami – odbyło się kilka spotkań w celu podjęcia ważnych spraw związanych z działalnością koła i ukochaną wioską członkiń, jaką są Borysławice Kościelne. Gospodynie wykonują przeróżne, piękne przedmioty, po czym je sprzedają, aby wzbogacić budżet koła np. na Wielkanoc robią własnoręcznie piękne dekoracje (zajączki, jajeczka wielkanocne), a na święta Bożego Narodzenia lepią pierogi, pięknie przystrajają bombki oraz choinki. Młodsze kobiety, które nie mają doświadczenia kulinarnego uczą się od starszych pań pieczenia ciast, lepienia pierogów czy pieczenia pączków. Szkolenie to sprawia zarówno młodym jak i tym doświadczonym paniom wiele przyjemności. Pomimo trudnej sytuacji spowodowanej pandemią, panie z koła bardzo chcą nadal działać, spełniać się artystycznie i kulinarnie. Wierzą, że niebawem będą mogły działać bez ograniczeń.

Koło Gospodyń Wiejskich w Borysławicach Zamkowych istnieje od 1972 roku, ponowna rejestracja w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa nastąpiła w 2018 roku. Od samego początku aż po dzień dzisiejszy przewodniczącą koła jest pani Kazimiera Sendziak. Panie organizują warsztaty i spotkania, odpowiadają za przygotowanie imprez, aktywnie włączają się w życie wsi. Do koła należy 41 członków. Do największych sukcesów koła należą: realizacja projektów „Spotkanie, poznanie, gotowanie” i „Przy kawie i ciastku” finansowanych w ramach programu Wielkopolska Wiara PISOP z funduszy FIO, dwukrotne zakwalifikowanie się do finału konkursu „Jeden dzień w sołectwie” organizowanego przez Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego. Koło aktywnie angażuje się w życie sołectwa. Organizuje Dzień Kobiet, Dzień Dziecka, wykonuje ołtarz sołecki na Boże Ciało, letnie spotkanie przy grillu i jesienną zabawę taneczną. Koło włączyło się w organizacje obchodów 90-lecia OSP Borysławice i 100-lecia usypania Kopca Kościuszki w Borysławicach. Podczas tych uroczystości współpracowało z OSP Borysławice, gminą Grzegorzew i Stowarzyszeniem Edukacyjnym Borysławice. W 2019 roku zaangażowało się w organizację dożynek gminnych, które odbyło się w Borysławicach Zamkowych, jak również reprezentowało gminę Grzegorzew podczas dożynek powiatowych w Karszewie. Zwyczajem koła i sołectwa stały się organizowane co roku wycieczki dla mieszkańców. Odbyły się już wyjazdy do Częstochowy, Torunia, Kruszwicy, Inowrocławia, Wrocławia, Żelazowej Woli i Nieborowa.

Koło Gospodyń Wiejskich w Bylicach ma około 50- letnią tradycję. Po nieco mniej aktywnym okresie, zaczęło działać z nową energią od jesieni 2018 roku, kiedy to stery przejęło młode pokolenie. Obecnie w kole działa 36 kobiet, a na jego czele stoi przewodnicząca pani Agnieszka Andrzejczak. Koło korzysta z dotacji unijnych za pośrednictwem ARiMR i angażuje się w mnóstwo imprez i świąt, takich jak walentynki, Dzień Kobiet czy andrzejki, a także festyn „Witaj lato” i oczywiście dożynki. Gospodynie niedawno zainwestowały w wyposażenie kuchni – panie zadbały o zabudowaną szafę oraz dwa stoły z dolną półką i suwanymi drzwiami, przy pomocy OSP w Bylicach zakupiony został także okap kuchenny.

Koło Gospodyń Wiejskich w Bylicach–Kolonii powstało około 30 lat temu. Jego odrodzenie nastąpiło w 2018 kiedy to zostało wpisane do rejestru. Przewodniczącą koła jest pani Marta Kowalewska. Koło organizuje spotkania międzypokoleniowe, przygotowuje imprezy i włącza się w życie wsi. W kole działają 22 kobiety. Biorą udział w obchodach święta plonów oraz festynu „Witaj lato”, podczas którego pokazują swój kunszt kulinarny. Organizują też Dzień Kobiet, andrzejki czy spotkania przy grillu. Pozyskują także dotacje z ARiMR, a z otrzymanych środków kupiono grill, ławki i stoły oraz stroje dla gospodyń.

Koło Gospodyń Wiejskich w Grodnej powstało 30 lat temu. Ponowna rejestracja nastąpiła w 2018 roku. Na czele koła stoi pani Zofia Kamińska. Członkowie koła są zgrani i zintegrowani, chętnie pracują na rzecz swojej wsi i gminy. Należą do niego 32 gospodynie. Biorą udział w corocznych obchodach święta plonów. Są organizatorkami uroczystości okolicznościowych takich jak: Dzień Kobiet, andrzejki czy spotkania przy grillu. Koło pozyskuje dotacje z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Z otrzymanych środków doposażyło się w sprzęt gospodarstwa domowego tj. warnik, zastawę obiadową, lodówkę oraz stroje dla gospodyń.

Koło Gospodyń Wiejskich w Grzegorzewie liczy 93 członków i jest zarejestrowane od grudnia 2018 roku. Mniej formalnie koło funkcjonowało już od wielu lat. Rok 2019 był jednak rokiem zmian, przewodniczącą została pani Anna Perkowicz. Już podczas pierwszego zebrania członkinie wiedziały, że skupią się na poprawie warunków życia i pracy kobiet na wsi poprzez wspieranie ich przedsiębiorczości oraz wszelkiej działalności społeczno-wychowawczej, oświatowo-kulturowej oraz szeroko pojętej integracji. Dzięki rejestracji w ARiMR koło dostało dofinansowanie w kwocie 5 tysięcy złotych. Środki te pomogły w rozwoju działalności koła. Za otrzymane dofinansowanie zakupiono podstawowe elementy zastawy stołowej dla 100 osób. Członkinie aktywnie biorą udział w życiu społeczności Grzegorzewa. Organizują wydarzenia takie jak tłusty Czwartek, udzielają się na festynach gminnych oraz, wraz z fundacjami, wspomagają potrzebujących pomocy. Aktywnie uczestniczą w dożynkach gminnych i gminno-parafialnych. Dziś w szeregach koła działają panie, które kiedyś udzielały się w dawnym kole, ale są także młode kobiety. Przewodnicząca koła nie ukrywa radości z tego powodu. W Grzegorzewie łączą się pokolenia, które wymieniają się doświadczeniami i wzajemnie od siebie uczą. Powstała tu grupa życzliwych sobie osób, które połączyły przyjacielskie relacje. Wszyscy wiedzą, że mogą na siebie liczyć, wspierać się i pomagać sobie nawzajem.

Koło Gospodyń Wiejskich w Kiełczewku powstało około 1948 roku. Skupiało wtedy ponad 40 członkiń i zajmowało się głównie sprowadzaniem piskląt kur i kaczek oraz sadzonek drzewek i krzewów owocowych oraz kwiatów. Prowadziły również kursy kroju i szycia oraz pieczenia i gotowania. Obecnie koło gospodyń skupia 16 członkiń, które pod przewodnictwem pani Anny Zielińskiej starają się kultywować tradycje swoich babek i matek. Od początku działalności pomagają w funkcjonowaniu sołectwa i współpracują z ochotniczą strażą pożarną. Organizują różne warsztaty kulinarne, a także imprezy okolicznościowe jak: spotkania wigilijne, Dzień Kobiet, Dzień Dziecka, dożynki. Poza tym panie chętnie prezentują swoje sołectwo i swoją gminę na różnych festynach, dożynkach i kongresach. Zajmowały II i III miejsca w konkursie kulinarnym na najlepszą potrawę regionalną. Ich potrawy i przepisy można znaleźć w książkach: ,,Kulinarne podboje” z LGD ,,Solidarni w partnerstwie” i ,,Wielkopolska wschodnia” oraz ,,Kulinarne podróże po Wielkopolsce. Ludzie-Miejsca-Potrawy”. 15 lipca 2011 roku częstowały swoimi potrawami gości pary prezydenckiej Anny i Bronisława Komorowskich w Pałacu Prezydenckim. 22 maja 2019 roku brały udział w I Wielkopolskim Kongresie Kobiet Gospodarnych i Wyjątkowych w Łaszkowie nieopodal Kalisza. 13 września 2020 roku odbyło się III Ogólnopolskie Święto ,,Wdzięczni polskiej wsi” w Pólku pod Bralinem, w którym koło wzięło udział. Dzięki dotacji z ARiMR gospodynie kupiły stroje ludowe, doposażyły zaplecze kuchenne w nowe garnki, zastawę stołową, dekorację stołu i warnik do wody oraz stół roboczy, co posłuży do organizowania spotkań i uroczystości. Organizowały także wyjazdy integracyjne do kopalni soli w Kłodawie oraz do Wadowic.

Koło Gospodyń Wiejskich w Ladorudzku powstało w 1970 roku. Ponowna rejestracja w ARiMR nastąpiła w 2018 roku i założyły je obecne członkinie, których jest 17. W 2018 roku zostało wpisane do Krajowego Rejestru KGW. Przewodniczącą została pani Karolina Minichowska. Panie skupione w kole angażują w swe działania wszystkich mieszkańców Ladorudzka. Organizowały kursy gotowania, pieczenia, a także wycieczki do Lichenia, Częstochowy. Koło bierze udział w corocznych obchodach święta plonów. Jest organizatorem uroczystości okolicznościowych takich jak Dzień Kobiet. Pozyskuje dotacje z ARiMR, z otrzymanych środków doposażyło się w sprzęt gospodarstwa domowego.

Koło Gospodyń Wiejskich w Ponętowie Dolnym powstało około 1970 roku. Jego rejestracja nastąpiła w 2018 roku i założyły je obecne członkinie KGW, których jest 20. Przewodniczącą jest pani Izabela Badyńska. Panie skupione w kole koncentrują wokół siebie nie tylko członkinie. Organizują imprezy okolicznościowe takie jak Dzień Kobiet, andrzejki oraz wycieczki. Biorą czynny udział w corocznych obchodach święta plonów. Koło pozyskuje dotacje z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Z otrzymanych środków gospodynie zakupiły stroje dla swoich członkiń oraz zorganizowały wyjazd integracyjny.

Koło Gospodyń Wiejskich w Tarnówce istnieje już ponad 40 lat. W 2018 roku zostało wpisane do Krajowego Rejestru KGW i liczy 34 członkinie. Przewodniczącą jest pani Krystyna Banasiak. Koło aktywnie działa na terenie swojego sołectwa, bierze czynny udział w festynach oraz corocznych obchodach święta plonów. Gospodynie biorą udział w konkursach kulinarnych. Koło pozyskuje dotacje z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Z otrzymanych środków doposażyło się w sprzęt gospodarstwa domowego, piec konwekcyjny, kuchenkę mikrofalówką, kuchnię gazowo-elektryczną, firanki oraz stroje ludowe.

Koło Gospodyń Wiejskich w Zabłociu powstało w 2018 roku. Obecnie liczy 18 aktywnych pań. Przewodniczącą jest pani Danuta Durkiewicz. Koło angażuje się w integracje i aktywizacje mieszkańców. Współpracuje z miejscową ochotniczą strażą pożarną. No i nic w tym dziwnego, zważywszy, że kilka pań z Koła Gospodyń Wiejskich w Zabłociu należy również właśnie do OSP. Wspólnie organizują spotkania okolicznościowe, między innymi ogniska i potańcówki wiejskie. Uczestniczą również w dożynkach gminnych jak i spotkaniach kulinarnych. Dzięki dotacjom z ARiMR, które zostały przyznane kołom gospodyń wiejskich, Panie z Zabłocia zakupiły urządzenia i naczynia potrzebne do prac związanych z gastronomią, aby sprawnie organizować warsztaty kulinarne. Oprócz spotkań gospodynie organizują również wspólne wycieczki. Gospodynie często łączą się w nieformalne grupy w strukturach koła, aby razem brać udział w spotkaniach kulturowych i nie tylko. Raz do roku spotykają się na „zebraniu wolnym”. Polega ono na przedstawianiu przez przewodniczącą koła sprawozdania z wydatków za miniony rok. Panie rozmyślają wtedy również nad tym, na co można przeznaczyć pieniądze z kolejnego roku tak, aby były mądrze wykorzystane na potrzeby dotyczące koła. Ze względu na panującą pandemię COVID-19 koło nie mogło regularnie organizować spotkań, dlatego też w 2021 roku uzyskane dotacje przeznaczono na zakup huśtawki, która będzie jednym z elementów placu zabaw znajdującego się przy świetlicy wiejskiej w Zabłociu.

Podsumowując Kóła Gospodyń Wiejskich w gminie Grzegorzew można stwierdzić, że działają one prężnie i wpływają na integrację środowiska wiejskiego. Jest to szczególnie widoczne po 2018 roku, kiedy to koła zostały wpisane do Krajowego Rejestru KGW i pozyskują dotacje z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Dzięki otrzymanym dotacjom koła mogły unowocześnić miejsca swojej działalności.

W 2021 roku przeprowadzono 4 spotkania Lokalnej Grupy Dyskusyjnej w dniach 23 marca, 30 czerwca, 29 października oraz 9 grudnia. Tematem jakim zajmowaliśmy się były progi ekonomicznej szkodliwości w pszenicy ozimej.  W małym gronie mogliśmy w praktyczny sposób opracować system ochrony dla zbóż uwzględniając progi szkodliwości. Przypomnieliśmy sobie w jaki sposób prawidłowo rozpoznać podstawowe patogeny na polach uprawnych. Szukaliśmy patogenów w literaturze porównując je w sposób praktyczny z występowaniem na plantacjach. W sposób szczegółowy omówiliśmy choroby takie jak pleśń śniegowa oraz mączniak prawdziwy, które występowały  na znaczących obszarach plantacji. 

W praktyczny sposób szukaliśmy środków z przeznaczonych dla poszczególnych patogenów, chorób oraz chwastów posiłkując się wyszukiwarką dostępną na stronie Ministerstwa Rolnictwa oraz vademecum środków ochrony roślin. Omówiliśmy terminy stosowania poszczególnych środków tj. najbardziej odpowiednie warunki pogodowe /temperatury stosowania/ w jakich najbardziej efektywnie działa dana substancja czynna, fazy rozwojowe dla stosowania poszczególnych środków, ich czas działania oraz okres karencji. Skupiliśmy się na przemienności stosowania różnych substancji czynnych oraz obniżeniu dawki środków, co w praktyce przyczyniło się obniżenia kosztów produkcji.

W obecnej chwili producent rolny staje przed wyborem czy działać na rynku sam, czy łączyć się z producentami, którzy prowadzą produkcję towarową podobną do swojej. Ponieważ na rynku odbiorca oczekuje dużych partii jednorodnego, wysokiej jakości i przygotowanego do handlu produktu, a także ciągłości dostaw przez cały rok. Rolnik chcąc być równoprawnym partnerem dla odbiorców swoich produktów, nie może działać w pojedynkę.

Zorganizowanie się rolników w grupę producencką daje możliwość poprawy warunków funkcjonowania gospodarstwa na rynku produktów rolnych oraz wymierny efekt ekonomiczny, dotacji i subwencji.

Rolnicy powinni współpracować ze sobą po to by:

-ograniczyć koszty zbytku i zaopatrzenia przez wspólną sprzedaż i zakupy oraz obniżyć koszty mechanizacji dzięki wspólnej eksploatacji sprzętu,

-wzmocnić swoją pozycję w pertraktacjach handlowych z dostawcą środków do produkcji i odbiorcą płodów rolnych,

-poprzez lepszy dostęp do informacji dostosować swoją produkcję do oczekiwań odbiorcy, pod względem asortymentu, ilości, jakości i sposobu przygotowania do handlu,

-podnieść wartość swojej produkcji, zarówno przez zbliżenie się do ostatecznego odbiorcy (konsumenta) dzięki eliminacji zbędnych pośredników, a także przez wstępne przetworzenie produktów przed sprzedażą.

Formy prawne dla prowadzenia działalności producentów rolnych są następujące:

-zrzeszenie producentów

-stowarzyszenie producentów

-spółdzielnia producentów

- spółki kapitałowe (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością)

Przed wyborem formy prawnej należy uświadomić sobie, że wybrana forma prawna organizacji producentów decyduje o:

-roli jej członków w podejmowaniu najistotniejszych decyzji ( równa ilość głosów lub odpowiadająca wysokość wzniesionych udziałów)

-własność zgromadzonego majątku organizacji

- zakresie odpowiedzialności organizacji wobec otoczenia

Zarejestrowana w sądzie grupa producencka staje się w myśl przepisów prawa jednostką majątkowo wyodrębnioną, czyli podmiotem gospodarczym. Każda grupa po zarejestrowaniu a przed rozpoczęciem działalności gospodarczej powinna uzyskać:

-we właściwym terytorialnie wojewódzkim urzędzie statystycznym numer REGON,

-w Urzędzie Skarbowym numer identyfikacji podatkowej – NIP

Warunkiem osiągnięcia sukcesu przez grupę producencką jest ciągłe dostosowywanie umiejętności działania na rynku, by móc sprostać rosnącej konkurencji.

Janusz Kalisz - koordynator PZDR nr 1 w Złotowie