Podsumowanie Działalności ZD Wągrowiec

za 2010 r.

W dniu 2 marca 2011 roku  w siedzibie ZD Wągrowiec, przy ul. Gnieżnieńskiej 47 odbyło się Podsumowanie Działalności Zespołu Doradczego w Wągrowcu  za 2010 rok. Wzięli w nim udział , oprócz pracowników ZD również przedstawiciele jednostek samorządowych z terenu powiatu wągrowieckiego oraz służb działających na rzecz rolnictwa (AR i MR, PIOR i N, Inspekcja Weterynaryjna) a także WIR oraz członkowie Rady Społecznej przy WODR w Poznaniu i oczywiście rolnicy, do których jest skierowana  działalność doradców ZD.

ZD Wągrowiec obejmuje swoim zasięgiem 6 gmin, tj. Wągrowiec, Wapno, Gołańcz, Damasławek, Mieścisko i Skoki oraz miasto Wągrowiec. Jego skład osobowy , oprócz Kierownika ZD w kontekście specjalizacji poszczególnych pracowników przedstawia poniższa tabela.

Powiat wągrowiecki charakteryzuje się dużą intensywnością produkcji rolniczej a uzyskiwane przez rolników plony oraz wysoka obsada zwierząt gospodarskich umiejscawiają go w czołówce powiatów  wielkopolskich.

Działalność poszczególnych doradców oparta jest przede wszystkim o roczny plan pracy, uwzględniający preferencje i priorytety: lokalne z poszczególnych gmin powiatu oraz wojewódzkie i krajowe. Zawarte w planach  zadania są realizowane z wykorzystaniem różnych form, tj. szeroko pojętego doradztwa, szkoleń, pokazów, demonstracji, masowych form i innych.

W 2010 roku zrealizowano w szeroko pojętej  tematyce i zakresie dotyczącym działalności rolniczej (technologii produkcji roślinnej i zwierzęcej, mechanizacji i budownictwa, ekonomiki, ekologii i ochrony środowiska, rozwoju obszarów wiejskich  i innej), między innymi:

1. 1. Doradztwo indywidualne.

Udzielono 2087 porad , skierowanych do rolników i mieszkańców obszarów wiejskich.

1. 2. Zestawienie pozostałych metod doradczych w ramach:

- priorytetów  wojewódzkich- 80 szkoleń informacyjnych i 15 specjalistycznych, w których łącznie udział wzięło 1305 osób

- priorytetów  powiatowych:- 3 szkolenia informacyjne, w których udział wzięły 33 osoby

-          poza priorytetem- 5 szkoleń  i pokazów, w których uczestniczyło 241 osób

3.   Komercja.

Wykonano 380 zleceń usług komercyjnych, wśród zainteresowanych rolników dotyczących: płatności obszarowych, planów działalności rolnośrodowiskowej, rent strukturalnych, wniosków na refundację zakupu materiału siewnego oraz modernizację gospodarstw rolnych i ułatwienie startu młodym rolnikom.

1. 4. Zadanie powiatowe- „Sprzedaż bezpośrednia z gospodarstw rolnych”.

W jego ramach , ze względu na brak środków finansowych udało się jedynie przeprowadzić szkolenie dla zainteresowanych osób.

1. 5. Pokazy, imprezy promocyjne i wyjazdy studyjne.
   1. 1 pokaz, w którym udział wzięło 25 osób
   2. 3 imprezy promocyjne, w których uczestniczyło 155 osób
   3. 2 wyjazdy studyjne, w których udział wzięły 72 osoby

6. Analizy ekonomiczne.

- 35 analiz jednostkowych kosztów produkcji roślinnej i zwierzęcej

- obsługa 40 gospodarstw w zakresie prowadzenia rachunkowości rolnej w systemie Polski FADN

7. Inna działalność:

- udział doradców w cyklicznym dokształcaniu realizowanym przez WODR w Poznaniu i firmy zewnętrzne

- pisanie artykułów z realizowanej działalności oraz różnego typu informacji i ulotek specjalistycznych a także sporządzania prezentacji wykorzystywanych na szkoleniach- w liczbie 73 pozycji

-aktywizowanie mieszkańców wsi z naszego powiatu poprzez typowanie rolników oraz gospodyń wiejskich i współorganizację konkursów, takich jak: Nasze Kulinarne Dziedzictwo, Sposób na Sukces, Agroliga, Wielkopolski Rolnik Roku, Piękna Wieś i innych

-  wykonywano również  inne działania na rzecz mieszkańców obszarów wiejskich.

Realizacja tych działań i szeregu innych byłaby niejednokrotnie bardzo  trudna a wręcz nawet niemożliwa , gdyby nie dobrze układająca się współpraca z samorządami lokalnymi oraz firmami działającymi na rzecz rolnictwa, takimi między innymi jak: Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Inspektoratem Ochrony Roślin i Nasiennictwa, SHIUZ, ARR, Powiatowym Lekarzem Weterynarii, Kołami Gospodyń Wiejskich oraz Kółkami Rolniczymi działającymi na terenie powiatu oraz innymi instytucjami związanymi z rolnictwem. Niemałe znaczenie odgrywało w tym względzie również duże zaangażowanie samych doradców, także w aspekcie poświęcenia własnego czasu i środków finansowych oraz materialnych poza godzinami pracy w wykonywaniu obowiązków służbowych.

Dlatego też pragnę bardzo podziękować wszystkim za dotychczasową współpracę i zapraszam do podjęcia dalszych wyzwań w 2011 roku na rzecz pomocy rolnikom z powiatu wągrowieckiego i nie tylko.

Kierownik ZD w Wągrowcu

Marian Mikołajczak

„Veni, vidi … - przybyłem, zobaczyłem …” – Nasza relacja z Targów Grüne Woche w Berlinie i pobytu na Tropikalnej Wyspie – posłuchajcie …

Prawie każdy zna słynne słowa Juliusza Cezara „veni, vidi, vici” – „przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem”, ale tylko w części można je odnieść do dwóch ważnych wydarzeń naszej wycieczki: pierwsze - zwiedzanie Międzynarodowych Targów Zielony Tydzień w Berlinie, które odbyły się w dniach 21 – 30 stycznia br., drugie - pobyt na Tropikalnej Wyspie w Krausnick koło Berlina.

Dlaczego łączę te dwa wydarzenia? Już odpowiadam. Wybraliśmy się w liczącej 48 osób grupie – doradcy rolni, sadownicy i rolnicy z powiatu konińskiego – na 2-dniową wycieczkę do naszych sąsiadów Niemców, żeby zobaczyć, posmakować, podziwiać, odpocząć i zregenerować siły. Połączyliśmy przyjemne z pożytecznym. W pierwszy dzień zwiedziliśmy targi, na których najedliśmy się do syta a po południu podziwialiśmy najważniejsze zabytki Berlina. Na drugi dzień odpoczywaliśmy „jak to na wycieczce”, po ciężkim pierwszym dniu i nieprzespanej nocyJ na leżącej 60 km od Berlina i 100 km od Drezna słynnej Tropical Islands.

A teraz wyjaśnienie trzeciego członu wyżej wspomnianego powiedzenia. Według nas wycieczkowiczów powinien brzmieć „zdębiałem” lub „osłupiałem” bądź też „zamurowało mnie” z obowiązkowym dodatkiem rozdziawionych ust i wybałuszonych oczu. Niestety nie wiem jak brzmiałoby to po łacinie, ale wrażenia w każdym języku byłyby takie same. Niesamowite! Zachwycające!

Ale od początku. Targi Grüne Woche odbyły się na terenie Messe Berlin, w zachodniej dzielnicy Berlina Charlottenburg. Dla Polski były to wyjątkowe targi, ponieważ nasz kraj przyjął tytuł „kraju partnerskiego”. Wiązały się z tym i obowiązki, jak np.: przyjęcie dla pięciu tysięcy gości w dniu rozpoczęcia targów, ale i przywileje. O te przywileje chodziło nam najbardziej, bo oznaczały one szeroką promocję polskiej żywności już nie tylko

w Europie, ale głównie na świecie, także poprzez radio, telewizję, gazety i czasopisma.

„Polska smakuje” – to hasło było widoczne wszędzie, a jak smakuje można było przekonać się na obleganym przez cały czas stoisku polskim. Las rąk wyciągniętych po nasze pyszności: kiełbasy, sery, chleby, miody, piwa, wina, owoce, warzywa czy ryby świadczył sam za siebie.

Ten widok napawał dumą każdego Polaka - nas również, ale zaraz pojawiały się pytania – skoro takie smaczne, takie zdrowe to, dlaczego mamy „świńską górkę” średnio, co dwa lata a mleko w skupie tanieje, kto rozszyfruje tajemnicę likwidowanych cukrowni itd.? Ale … lepiej wrócę do tematu.

Na targi przyjechali wystawcy z 58 krajów świata. Z naszego punktu widzenia najlepiej mieli Berlińczycy, bo mogli odwiedzać targi przez cały tydzień i dokładnie poznać smaki, tradycje i kulturę prezentujących się państw. My niestety mieliśmy na to tylko pięć godzin a zobaczylibyśmy więcej, gdyby nie „morze” ludzi. Poruszanie się z prędkością żółwia, w jakimkolwiek kierunku bardzo źle wpływało na nasze nerwy, ale co nieco udało nam się podpatrzeć. Na greckim stoisku spróbowaliśmy choriatiki, czyli sałatki greckiej i popularnego tam wina z dodatkiem żywicy, które nazywa się ratsina. Z chorwackich przysmaków najlepsze były paszteciki z mięsem w cieście podobnym do francuskiego zwane burek. Na stoisku rumuńskim poznaliśmy smak cibory – zupy gulaszowej, mamałygi – kaszki kukurydzianej ze słodkimi dodatkami a także spróbowaliśmy cujki – 30% śliwowicy.

Nie sposób było ominąć stoisko Szwajcarii, gdzie piętrzyły się góry słodkości – pralinki, toffi, trufle, ale także tam częstowano chlebkiem, które maczało się w roztopionym serze – słynne fondue. Na stoisku norweskim podawano lampery, placki o smaku naszych podpłomyków,

z różnymi nadzieniami oraz bułeczki cynamonowe i ciasteczka marcepanowe. Na stoisku szwedzkim jedliśmy mufinki i ser kozi o smaku czekoladowym – pycha! Byliśmy też ciekawi smaków australijskich. Ciekawość to pierwszy stopień do wiedzy, ale mam nadzieję, że stek, który próbowałam nie pochodził z kangura. Natomiast ciasteczka anzac z masą vegemite były rewelacyjne. Węgrzy częstowali słynnym tokajem, Czesi pierogami i knedliczkami, Niemcy oczywiście kiełbaskami w stu wariantach i wszechobecnym piwem a kraje Czarnego Lądu kusiły sokami. Muszę tu zaznaczyć, że były to soki wieloskładnikowe, wyciskane z owoców na miejscu, mieszane w tajemniczych proporcjach, za to pyszne nie do opisania.

Na stoiskach krajów azjatyckich dominowały potrawy na bazie ryżu, z przyprawą curry oraz warzywa gotowane.

Niestety czas zwiedzania dobiegł końca i trzeba było opuścić gościnne targi. Bardzo żałuję, że niektóre stoiska oglądałam pobieżnie i nie zdążyłam odwiedzić stoisk krajów Ameryki Północnej i Południowej. Obiecuję, że następnym razem zrobię to w pierwszej kolejności. Jeszcze tylko wspomnę, ze jak przystało na targi rolne mogliśmy obejrzeć zwierzęta pokazowe oraz maszyny i urządzenia do produkcji rolnej.

Drugi dzień wycieczki był równie atrakcyjny, co pierwszy. Wyruszyliśmy wcześnie rano, by jak najwięcej czasu spędzić na Tropikalnej Wyspie. Nie zgadzam się z przysłowiem,

że nadzieja jest matką głupców. Mieliśmy nadzieję na wiele atrakcji i nie zawiedliśmy się.

Ten olbrzymi kompleks rekreacyjny na pewno zadowoli swoją ofertą najbardziej wymagających. Jest tak rozległy, że trzeba czytać tabliczki na drogowskazach, by się nie zgubić. Jego powierzchnia równa się osmiu boiskom piłkarskim. Mieści się na niej rozległa plaża z basenem wodnym imitującym morze z horyzontem, zjeżdżalnie wodne o różnych wysokościach, olbrzymi plac zabaw dla dzieci a to wszystko otoczone jest tropikalną dżunglą.

Dostępne są różnego rodzaju sauny, w części centralnej jest strefa jacuzzi, można też kąpać się pod wodospadem lub skorzystać z usług masażystów, kosmetyczek, fryzjerów itp.

Na głodnych czekają liczne bary, ale można też mieć własny prowiant. Jeżeli ktoś chciałby dłużej pobyć w tej bajkowej krainie może wykupić sobie namiot i przenocować, ale można też spać na plaży. Za dodatkową opłatą dostaje się materac na leżak, tylko warto ze sobą zabrać kocyk polarowy lub śpiwór żeby się w nocy przykryć.

W weekendy organizowane są występy i koncerty a wszystko to można oglądać z góry, gdy się wykupi przelot balonem. Więcej nie będę opisywać, bo naprawdę warto samemu wybrać się na te „mini Karaiby”. Zresztą proponuję obejrzeć galerię zdjęć.

Podsumowując nasz wyjazd trzeba przyznać, że jeszcze troszeczkę musimy pozazdrościć Niemcom. W Polsce, co prawda powstaje coraz więcej Aquaparków, jednak korzystanie z nich przynajmniej raz na tydzień, to ciągle dla nas wydatek luksusowy. Na taką Tropikalną Wyspę w naszym kraju musimy jeszcze poczekać do czasu, gdy płaca minimalna będzie równa płacy minimalnej naszych Sąsiadów.

Natomiast oceniając Targi Grüne Woche trzeba oddać, że Niemiec jak coś robi to

z rozmachem i wszystko dopięte jest na ostatni guzik. Jako zwiedzający nie mieliśmy żadnych zastrzeżeń. Cała organizacja logistyczna, żeby przyjąć takie rzesze odwiedzających, jest godna pochwały. Zastanawiam się tylko, co się stało z naszymi Targami Poznańskimi? Gdzie słynne Polagry, gdy przychodziły tłumy ciekawskich a wszystkie pawilony były zajęte? Czy to rozdrobnienie na różne dziedziny, w różnych terminach było konieczne? Takie światowe targi rolno – spożywcze mogłyby odbyć się właśnie w Poznaniu. A przynajmniej takie ogólnopolskie. Kto jest za?...

Dziękuję za wspaniała wycieczkę organizatorom i uczestnikom. Liliana Tatara