Zaproszenie na spotkanie z rolnikami i mieszkańcami wsi w Pyszącej
Napisane przez ARiMR
Zaproszenie na spotkanie z rolnikami i mieszkańcami wsi w Pętkowie
Napisane przez ARiMR
Zaproszenie na spotkanie z rolnikami i mieszkańcami wsi w Miejskiej Górce
Napisane przez ARiMR
Zaproszenie na spotkanie z rolnikami i mieszkańcami wsi w Ostrzeszowie
Napisane przez ARiMR
Zaproszenie na spotkanie z rolnikami i mieszkańcami wsi w Święciechowej
Napisane przez ARiMR
Wielu z nas często wydaję się, że na taki czy inny temat wie już praktycznie wszystko. A tym czasem, może warto spojrzeć na siebie z pewnym dystansem i zastanowić się – czy aby na pewno?
Do takich wniosków doprowadziła mnie rozmowa podczas jednego ze spotkań / szkoleń na terenie gminy Niechanowo, powiat gnieźnieński z pewnym przedstawicielem firmy „około” rolniczej, skądinąd – bardzo rozsądnym i postępowym człowiekiem, któremu jednak czasem wydaje się, że wie wszystko, no może prawie wszystko na temat uprawy roślin. Dokładniej, sprawa dotyczyła uprawy kukurydzy w technologii strip-till i skutków dla gleby w dalszej perspektywie stosowania tej technologii. Patentu (pomyślałem), na nieomylność nie ma nikt z nas. Podczas rozmowy na temat wyżej wspomnianej technologii strip-till, w pewnym momencie przypomniały mi się słowa wypowiedziane przez Sokratesa: „wiem, że nic nie wiem” – co w moim przekonaniu oznacza świadomość, że jeśli czegoś nie wiem, to znaczy, że posiadam - owszem wiedzę, ale o własnej niewiedzy w jakiejś sprawie.
Słowa Sokratesa wprawdzie bardziej odnoszą się do posiadania wiedzy o tym, co jest dobre, a co złe, czyli bardziej w kategoriach etycznego postępowania, tym niemniej nieco abstrahując, można je – jak sądzę – odnieść do zagadnień może bardziej przyziemnych, ale też ważnych – bo dotyczących dobrego postępowania w stosunku do - co prawda niemych - ale też wrażliwych istot, czyli w tym przypadku roślin. Nie zawsze – jak się często okazuje – działania postępowe na dłuższą metę są korzystne, zatem też zbyt pochopnie nie odrzucajmy doświadczeń, które sprawdzały się przez wieki.
Po tym, nieco długim wstępie – chciałbym przejść do zagadnień uprawy roślin i przypomnieć kilka podstawowych - wybranych zasad, które przy całej gonitwie za nowoczesnością są wciąż aktualne.
Chcę tutaj posłużyć się przykładem nawożenia. Nawożenie jest głównym czynnikiem umożliwiającym zwiększenie plonów roślin uprawnych, a także decyduje o utrzymaniu plonowania na odpowiednim poziomie. Podstawowe znaczenie nawożenia wynika z niewystarczających zasobów składników pokarmowych w glebie. Niezbędne jest zatem racjonalne (podkreślam), dokarmianie roślin najważniejszymi składnikami, do których zalicza się azot, fosfor, potas, magnez i wapń. Bardzo ważną sprawą jest zachowanie właściwej proporcji pomiędzy poszczególnymi składnikami i dobór dawek, bowiem o efektywności nawożenia decyduje w bardzo dużym stopniu zachowanie właściwych proporcji pomiędzy składnikami pokarmowymi.
Do wytworzenia jednostki wagowej plonu niezbędna jest dla każdej rośliny odpowiednia masa składników pokarmowych w zależności od gatunku uprawianej rośliny i jej przeznaczenia. Do wytworzenia jednostki wagowej plonu niektóre składniki pobierane są w większej ilości, inne w mniejszej. Przyjmując za jednostkę plonu głównego 100 kg ziarna np. dla pszenicy ozimej, pobranie składników pokarmowych w kilogramach na jednostkę plonu głównego (100 kg ziarna) przedstawia się następująco (w kg): azot 2,3, fosfor 1,0, potas 2,0, wapń 0,5, magnez 0,4. Przez proste przeliczenie tych danych można otrzymać masę składników pobranych z 1 ha przez odpowiedni plon. Oczywiście, odnosząc wyliczone wielkości do potrzeb nawozowych roślin, trzeba brać pod uwagę wykorzystanie składników z nawozów, i tak dla nawozów azotowych na poziomie 40-60 %, fosforowych 30-40 % a potasowych w 60-70%. z nawozów organicznych składniki te wykorzystywane są w podobnym procencie w okresie 2-3 lat, przy czym głównie w pierwszym roku po zastosowaniu nawozu.
Rośliny pobierają też inne składniki niezbędne, lecz w bardzo małych ilościach od kilku do kilkuset gramów, a zalicza się do nich bor, miedź, mangan, cynk. Mikroelementy – bo o nich mowa – regulują przeważnie przemiany makroelementów w roślinach i procesy enzymatyczne.
Ważną i nie do przecenienia rolę w żywieniu roślin uprawnych spełnia obornik, który zawiera wszystkie składniki niezbędne roślinom do wzrostu i rozwoju. Trzeba jednak pamiętać, że proporcje składników zawartych w oborniku nie zawsze odpowiadają potrzebom roślin, dlatego też wraz z tym nawozem należy stosować odpowiednie nawozy mineralne, najczęściej fosforowe. Rola obornika jest szczególnie duża na glebach ubogich w mikroelementy. Obornik i inne nawozy organiczne stanowią cenne uzupełnienie nawożenia mineralnego.
Trzeba też pamiętać, że dobrą efektywność makroelementowych nawozów mineralnych, tj. azotu, fosforu i potasu można uzyskać przestrzegając niżej wymienionych zasad:
- wszystkie zabiegi uprawowe i pielęgnacyjne muszą być wykonywane terminowo i prawidłowo oraz stosownie do wymagań uprawianych roślin i właściwości gleby,
- pola muszą być odchwaszczone, ponieważ chwasty pobierają składniki pokarmowe wcześniej niż rośliny uprawne i pod tym względem mogą być skutecznymi konkurentami dla uprawianych roślin,
- gleba powinna być systematycznie wapnowana według zaleceń stacji chemiczno-rolniczych; ważna uwaga – na glebach nadmiernie zachwaszczonych nawozy mineralne nie tylko nie zwiększają plonów, ale może nastąpić nawet ich zmniejszenie w porównaniu z plonami z pól nie nawożonych i wreszcie
- gleba powinna być zasobna w magnez przyswajalny dla roślin.
Wyżej wymienione (cztery) podstawowe zasady dotyczące nawożenia roślin uprawnych, dające dużą pewność osiągnięcia granicznej - opłacalnej efektywności nawożenia, to tylko przecież jeden z kilku ważnych elementów agrotechniki – sprawdzonych na przestrzeni wieków – i decydujących o wielkości i jakości zbiorów roślin uprawnych. Nie bez kozery, podkreślono tutaj doświadczenia wielu pokoleń na niwie rolniczej. Nie oznacza to absolutnie, że nowe technologie uprawy – jak wcześniej przywołana technologia strip-till - jest niedobra. Zamiarem piszącego te słowa – jest tylko zwrócenie uwagi na fakt, że wszystko co nowe wymaga jeszcze pewnego przetestowania w określonych warunkach i na przestrzeni dłuższego czasu i dopiero wtedy można z dużą pewnością ocenić i skonfrontować nasze oczekiwania z osiągniętymi rezultatami. Nikt nie ma patentu na nieomylność !
Zaproszenie na spotkanie z rolnikami i mieszkańcami wsi w Gnieźnie
Napisane przez ARiMR
W ramach cyklu spotkań z rolnikami i mieszkańcami wsi organizowanych pod patronatem Wojewody Wielkopolskiego w dniu 31.01.2017 r. w sali sesyjnej Urzędu Miejskiego w Trzciance odbyło się spotkanie z rolnikami i mieszkańcami wsi, których zaprosił burmistrz Trzcianki Krzysztof Czarnecki. Celem spotkania w ramach wspólnej inicjatywy instytucji rolniczych takich jak: Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Rolniczego, Agencja Rynku Rolnego, Agencja Nieruchomości Rolnych i Wojewódzki Lekarz Weterynarii było przybliżenie wiedzy na tematy najbardziej aktualne w dzisiejszym rolnictwie. Następnie głos zabrał zastępca dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego ARiMR – Pan Michał Zieliński, który podziękował burmistrzowi Trzcianki za możliwość przeprowadzenia spotkania i zaprosił do przedstawienia prezentacji kolejnych prelegentów. Zagadnienia, które były poruszane na spotkaniu to m.in.:
- premie na rozpoczęcie działalności pozarolniczej – 100 tys. zł i Restrukturyzacja małych gospodarstw – 60 tys. zł,
- dopłaty do materiału siewnego i grupy producentów rolnych,
- aktualna sytuacja dotycząca afrykańskiego pomoru świń i wysoce zjadliwej grypy ptaków. Rolniczy handel detaliczny,
- działalność prewencyjna i rehabilitacja KRUS,
- zmiany w obszarze świadczeń i ubezpieczeń społecznych rolników,
- zmiany w służbach doradczych,
- kryteria ocen przetargów pisemnych z ANR.
Spotkanie, było odpowiedzią na potrzeby zgłaszane przez rolników i mieszkańców wsi, celem zdobycia przydatnych informacji przy prowadzeniu gospodarstw rolnych i działalności na obszarach wiejskich. W ramach spotkania, zapewniona została również możliwość bezpośredniego kontaktu z przedstawicielami ww. instytucji.
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2954#sigProIdc379cbf097
Agro Akademia cebuli i warzyw korzeniowych w Sielinku
Napisane przez Krzysztof Labok, Roman SzulcAreał upraw warzyw w powiecie nowotomyskim to plantacje liczące ponad 1000 ha. Wśród nich dominuje uprawa cebuli, marchwi, pasternaku, buraków ćwikłowych oraz innych z przeznaczeniem do przetwórstwa, jedynie niewielka część produkcji trafia na rynek warzyw świeżych. Dla tych producentów oraz rolników-warzywników z powiatów sąsiednich (szamotulskiego, wolsztyńskiego, grodziskiego) zorganizowano w Sielinku dnia 27.01.2017 r. wspólnie z firmą BASF Polska konferencję adresowaną do producentów warzyw korzeniowych.
Z dużym zainteresowaniem spotkał się wykład Pana dr. Tomasza Spiżewskiego z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, który omówił podaż i popyt warzyw na świecie w chwili obecnej, nowe systemy produkcji i uprawy warzyw (zagony, redliny), znaczenie zmianowania roślin na występowanie zagrożeń patogenami np. przez kiłę kapusty, nicienie glebowe jak mątwiki, niszczyk zjadliwy oraz innych szkodników glebowych. Zwrócił uwagę również na pozostałości pestycydów z upraw poprzedzających uprawę cebuli czy marchwi , które mogą ograniczyć jej rozwój.
Ponad 100 producentów warzyw, którzy przybyli do Sielinka mogli również zapoznać się z aktualną, innowacyjną ofertą takich firm jak: Hazera, ADOB, Łukomet czy Awimex.
Przedstawiciel firmy HAZERA – omówił właściwy dobór odmian cebuli i marchwi jadalnej pod kątem wzrastającego znaczenia na rynku odmian cebuli w typie amerykańskim ( przede wszystkim na rynek świeży oraz krótkie przechowywanie ), podkreślając jednocześnie, wymagania w zakresie terminu siewu po 10 kwietnia co eliminuje wybijanie w pośpiechy.
Z odmian zalecanych przez firmę wyszczególniono następujące odmiany cebuli i marchwi:
- odmiana Valentino F1 potencjał plonowania do 100 t/ha, wielkość bulw > 80 mm, mocna łuska, odmiana przydatna do zbioru mechanicznego,
- odmiana Meranto F1 podobny potencjał plonowania oraz odporna na różowienie korzeni, odmiana przydatna do zbioru mechanicznego.
Odmiany w typie Rijnsburger bardzo przydatne do długiego przechowywania nawet do czerwca następnego roku to:
- Dormo F1 – standard przechowywania, silny system korzeniowy, mniejsze wymagania stanowiskowe,
- Centro F1 – wyrównane cebule średnicy 60-80 mm, wysokie plony, długie przechowywani,
- Sandero F1 – odmiana odporna na mączniaka rzekomego – zalecana do upraw ekologicznych.
Odmiany marchwi polecane na rynek świeży to: Musico F1, Tino F1, Soprano F1, Volcano F1, odmiany marchwi do przemysłu to: Olimpo F1 i Siroco F1.
Przedstawiciel firmy ADOB – przedstawił aktualności w temacie potrzeb pokarmowych warzyw na podstawie wyników analizy gleby oraz firmowe produkty firmy ADOB do nawożenia dolistnego warzyw raz fertygacji. Wykładowca podkreślił znaczenie optymalnego pH oraz odpowiedniej zasobności gleby w składniki pokarmowe, znaczenie nawożenia dolistnego w przypadkach niedoborów składników pokarmowych.
Przedstawiciel firmy BASF Polska przedstawił najnowsze produkty firmy BASF w ochronie chemicznej cebuli i marchwi oraz zwrócił uwagę na zagrożenia przez niektóre agrofagi tych upraw.
Nowym zagrożeniem uprawy cebuli jest nowa choroba Stemphylium, która w lata wilgotne staje się problemem producentów jak również presja przez inne choroby np. mączniak rzekomy, alternarioza cebuli oraz choroby odglebowe jak fuzarioza cebuli. Dużym wyzwaniem staje się wciornastek tytoniowiec, który w sprzyjających warunkach zwiększa masowo populację.
W uprawie marchwi problemem w zakresie chorób jest się zgnilizna twardzikowa oraz alternariozę. Natomiast w zakresie zagrożenia przez szkodniki - połyśnica marchwianka.
Przedstawiciel BASF omówił zastosowanie następujących środków ochrony roślin firmy BASF: CABRIO DUO 112 EC, SIGNUM 33 WG oraz STOMP AQUA 455 CS.
Rezerwy w zakresie wydajności i jakości w produkcji warzyw w Polsce dotyczą również nawadniania plantacji upraw warzywnych. Obecnie w skali kraju jedynie 20% upraw jest nawadnianych. Innowacyjne rozwiązania techniczne oraz technologiczne w nawadnianiu warzyw gruntowych z uwzględnieniem ich wymagań wodnych oraz nawożenie fertygacyjne omówił przedstawiciel firmy ŁUKOMET.
Podczas konferencji rolnicy mieli możliwość wzajemnej dyskusji w gronie ekspertów o problemach produkcji warzywniczej i potencjalnych kierunkach zmian w popycie na nowe odmiany warzyw.
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2954#sigProId86360a992d
Epidemia ptasiej grypy –posiedzenie Powiatowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego w Chodzieży
Napisane przez kierownik Janusz MarcinkowskiW związku z zagrożeniem epidemią ptasiej grypy, starosta Julian Hermaszczuk zwołał we wtorek posiedzenie Powiatowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego. W siedzibie Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Chodzieży zebrali się przedstawiciele samorządów oraz instytucji działających na terenie powiatu.
Podczas posiedzenia zespołu zarządzania kryzysowego, o zagrożeniach związanych z wirusem H5N8 oraz niezbędnych środkach bezpieczeństwa opowiadała Powiatowy Lekarz Weterynarii, Iwona Juraszek. Omówiono też procedury, konieczne do zastosowania w razie wystąpienia ogniska grypy. Starosta Julian Hermaszczuk i jego zastępca Mirosław Juraszek stwierdzili, że przepisy to jedno, a realne zagrożenie może wywołać nieprzewidziane sytuacje, dlatego warto zwrócić się o zorganizowanie odpowiednich ćwiczeń i przeszkolenia na szczeblu wojewódzkim.
W opublikowanym komunikacie Wielkopolski Wojewódzki Lekarz Weterynarii stanowczo zaleca, aby zarówno w gospodarstwach przyzagrodowych, utrzymujących drób na własne potrzeby, jak również w większych fermach komercyjnych, utrzymujących drób w systemie zamkniętym, zachowywać daleko idącą ostrożność i zapobiegliwość, poprzez stosowanie odpowiednich środków bioasekuracji, minimalizujących ryzyko przeniesienia wirusa grypy ptaków do gospodarstwa.
Przypominamy, że zgodnie z obowiązującym prawem, w celu umożliwienia szybkiej reakcji służb weterynaryjnych na ewentualne wystąpienie choroby oraz zapobieżenie jej dalszemu rozprzestrzenianiu się, hodowcy powinni zgłaszać do odpowiednich osób i instytucji (lekarz weterynarii prywatnej praktyki, powiatowy lekarz weterynarii, wójt/burmistrz/prezydent miasta) każde podejrzenie wystąpienia choroby zakaźnej u drobiu, w tym również tego, które może nasuwać podejrzenie wystąpienia wysoce zjadliwej grypy ptaków.
Więcej...
Inauguracja szkoleń w powiecie chodzieskim
Napisane przez kierownik Janusz Marcinkowski
W dniu 26 stycznia 2016 roku w Domu Kultury w Budzyniu oficjalnie rozpoczęto inaugurację szkoleń w powiecie chodzieskim.
Przeprowadzono 3 wykłady dla rolników.
Pierwszym wykładowcą był kierownik PZDR w powiecie chodzieskim Janusz Marcinkowski, który omówił obowiązujące przed wiekami oraz aktualne regulacje prawne związane z ochroną zwierząt, zapewnieniem dobrostanu zwierząt i konsekwencjami wynikającymi z ich nieprzestrzegania. Podkreślał w wykładzie zwierzę nie ma i nie może mieć żadnych praw, nie ma nawet prawa do opieki i ochrony ze strony człowieka, człowiek ma jednak obowiązek mu taką opiekę i ochronę zapewnić.
Następnym wykładowcą były Panie z PIW z lekarzem powiatowym Iwoną Juraszek na czele które przedstawiły zasady, których należy przestrzegać w celu ochrony gospodarstwa przed wirusem afrykańskiego pomoru świń(ASF) oraz w występowaniu wysoce zjadliwej grypie ptaków (HPAI) , podtypu H5N8.
Wobec powyższego hodowcy świń i drobiu powinni zachować szczególną ostrożność i stosować odpowiednie środki bioasekuracji minimalizujące ryzyko przeniesienia wirusów do gospodarstwa. Za brak stosowania zasad bioasekuracji będą nakładane kary administracyjne. W dniu 31.01 2017 roku Starosta ma powołać sztab kryzysowy w którym mają być również doradcy PZDR.
Ostatnim tematem szkolenia przeprowadzonego przez starszego doradcę Annę Szafranek był wykład odnośnie ograniczanie zagrożenia jakości wód zanieczyszczeniami rolniczymi w kontekście wymogów Dyrektywy Azotanowej i zasad prowadzenia produkcji rolniczej na OSN.
Podczas omawianych wykładów wykładowcy odpowiadali na pytania zadawane przez uczestników.
Na koniec szkolenia Kierownik PZDR zapraszał i wręczał plakat z kurendą na spotkanie z rolnikami i mieszkańcami wsi pod patronatem Wojewody Wielkopolskiego „Wspólnie dla wielkopolskiej wsi”.
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2954#sigProId16e7c644b4
W Polsce winorośl znana jest od dawna, jednak uprawa jej na naszym terenie prowadzona jest amatorsko – w ogródkach przydomowych i na działkach. Klimat nasz nie sprzyja winoroślą, przed mrozami musimy je zabezpieczać, a w niekorzystnych chłodnych latach owoce są zbyt kwaśne.
Na naszych terenach należy sadzić odmiany bardzo wczesne dojrzewające w sierpniu – początek września. Winorośl nie ma dużych wymagań glebowych, w zasadzie rośnie na każdej byle nie na podmokłej czy kwaśnej. Lubi stanowiska słoneczne i zaciszne. Najlepszy plon i smak owoców jest posadzeniu ich na ścianach południowych budynku, które dają osłonę przed zimnymi wiatrami a ciepło ścian ma wpływ na smak owoców. W uprawie amatorskiej należy zasilać wczesną wiosną co 2-3 lata obornikiem w ilości 8kg /m2. Jeśli chcemy aby winorośl dobrze owocowała musimy ją co roku poddać ostremu cięciu. Jedną z metod najbardziej wygodną jest prowadzenie winorośli metodą tak zwanego krótkiego pnia. W pierwszym roku uprawy powinno wyrosnąć kilka pędów, które pod koniec sierpnia przycinamy, aby zdążyły przed zimą zdrewnieć. Jesienią pędy naginamy do ziemi i przykrywamy ziemią lub innym materiałem przewiewnym lub suchym. Bardzo wczesną wiosna drugiego roku przycinamy wszystkie pędy zeszłoroczne nad jednym oczkiem nad powierzchnią ziemi, której celem jest wydanie jeszcze silniejszych pędów, które znów pod koniec sierpnia przycinamy i przykrywamy. Wiosną trzeciego roku zaczynamy właściwe formowanie winorośli i możemy już oczekiwać na owoce. Krzewy winorośli składają się z wieloletniego pnia i bocznych rozgałęzień. Pędy dwu letnie nazywamy łozami, a pędy wyrastające wiosną latoroślami. Jeśli łoza jest krótka i ma np. 2- 3 oczka, to wyrastają z nich długie, silne pędy nie tworzące kwiatów. Jeśli łoza jest długa, to z jej oczek wyrastają pędy tzw. latorośle w tym samym roku tworzące kwiaty i owoce. Jeśli łoza jest bardzo długa, to zwykle z 23-4 oczek pędy nie wyrastają a z następnych 6-8 oczek wyrastają pędy owocujące, a z dalszych pędy nie owocujące. Z oczek pędów starszych niż 2 lata wyrastają pędy nie dające owoców, a więc nie należy dopuścić do starzenia się pędów. Krzew winorośli po wejściu w okres owocowania czyli 3 – letni i starszy tniemy systematycznie co roku po owocowaniu i opadnięciu liści. Najpierw wycinamy całą gałąź, która owocowała. Krzew powinien składać się już po obcięciu z 2 pędów, które wyrosły z części zastępczej. Jeden z nich – silniejszy- skracamy tak , aby pozostawić od 8 -10 oczek, które wydadzą pędy owocujące. Pęd drugi skraca się na 2 oczka z których wyrośnie łoza owocująca rok później. Należy pamiętać, że pędy owocujące(latorośle) powinny być skracane nad 6-8 liściem powyżej najwyższego grona, natomiast pasierby(pędy wyrastające z katów liści) uszczykuje się nad 1 lub 2 liściem. Wyłamywanie całych pasierbów powoduje natychmiastowe pobudzenie uśpionych oczek bocznych co w konsekwencji doprowadza do wzrostu i wtedy musimy je również usunąć. Uszczykiwanie pasierbów nad 1-2 liściem zapobiega wyrastaniu pędów bocznych. Po wykształceniu się gron w momencie ich dojrzewania czyli sierpień, należy stopniowo usuwać liście przysłaniające grona. Robimy to dwukrotnie w odstępach 2 tyg. Co sprzyja lepszemu wybarwieniu i wyższej zawartości cukrów w owocach. Tak pielęgnowane krzewy winorośli będą owocowały regularnie i obficie.
Zaproszenie na spotkanie z rolnikami i mieszkańcami wsi w Wilcznej
Napisane przez ARiMR
Spotkanie "WSPÓLNIE DLA WIELKOPOLSKIEJ WSI" w powiecie pleszewskim
Przygotowane przez Izabela GrzesiakW dniu 27 stycznia 2017 roku w budynku Centrum Edukacyjno-Wystawowym w Marszewie odbyło się spotkanie z rolnikami pod hasłem „Wspólnie dla wielkopolskiej wsi”. Organizatorem spotkania był Wojewoda Wielkopolski. W spotkaniu uczestniczyli rolnicy i doradcy z powiatu pleszewskiego. Uczestnicy spotkania mogli wysłuchać przedstawicieli takich instytucji jak: WODR, ARiMR, ARR, ANR, KRUS i Powiatowego Lekarza Weterynarii. Przedstawiciele ARiMR omówili nabór wniosków z programu PROW 2014 - 2020, a dokładniej przedstawili dwa najbliższe działania czyli: „Restrukturyzacja małych gospodarstw” oraz „Premie na rozpoczęcie działalności pozarolniczej”. Kolejne wystąpienie dotyczyło ptasiej grypy oraz afrykańskiego pomoru świń, temat ten został przybliżony przez lekarza weterynarii. Lekarz przedstawił również zagrożenia i konsekwencje głównie finansowe wystąpienia chorób oraz omówił jak rolnicy muszą być przygotowani gdy tylko na danym terenie pojawi się zagrożenie wystąpienia tych chorób. Pozostali przedstawiciele instytucji podzielili się z rolnikami najnowszymi informacjami z obszaru ich działań między innymi KRUS czy ANR. Spotkanie cieszyło się ogromnym zainteresowaniem rolników, frekwencja była wyjątkowo wysoka co świadczy o potrzebie organizowania takich spotkań w przyszłości. Na zakończenie spotkania odbyła się dyskusja.
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2954#sigProId10e42aebdb