Co to za roślina?

Wiecznie zielony, pięknie biało kwitnący krzew, porastający terytoria głównie Australii i wyspy Nowej Zelandii. Roślina kwitnie od 30 do 60 dni.

W Australii krzew manuka znany jest jako drzewo herbaciane, ponieważ pierwsi osadnicy zaparzali liście manuka zamiast liści herbaty.

Krzew manuka osiąga wysokość od 2 do 5 m. Zielone części krzewu  były używane przez wiele pokoleń nowozelandzkich Maorysów jako swego rodzaju suplement diety, zaś wywar z kory do gojenia schorzeń skóry, oparzeń. Drewno manuka jest tak twarde oraz trwałe, że służy do wyrobu trzonków do narzędzi, natomiast dym z jego spalania nadaje swoisty smak wędzonemu mięsu oraz rybom.

W Europie różne odmiany tych roślin uprawiane są głównie w Holandii jako rośliny doniczkowe oraz w ogrodach botanicznych.

Miód manuka

Miód ma ciemny kolor, jest wysoce ciągliwy oraz ostry smak i intensywny zapach. Ponadto miód manuka, jako miód generalnie jednokwiatowy, ma czterokrotnie wyższą przewodność elektryczną, niż miody wielokwiatowe, ponieważ charakteryzuje się wysoką zawartością soli mineralnych. Posiada specyficzne właściwości lecznicze co potwierdził prof. Peter Molan z Uniwersytetu w Nowej Zelandii. Opublikował on szereg prac, których wyniki wskazują na możliwość leczenia tym miodem  ludzi dotkniętych głównie zakażeniem skóry oraz żołądka i jelit. Specyficzne właściwości miodu, potwierdzone także  badaniami, to właściwości antybakteryjne dzięki zawartości w nim  substancji o nazwie metyloglioksal – MGO.

Miód manuka promuje i sprzedaje na całym świecie firma Convita. Na uwagę zasługuje charakterystyczne opakowanie tego miodu, czyli słoik z niebieską nakrętką i etykietką.

Lucyna Palicka

SPD

Źródło:

1/ miesięcznik „Pszczelarstwo ” nr 8 i9/2013 autorzy: Zbigniew Lipiński , Renata Olesiejuk