Pomoc związana z wystąpieniem szkód wywołanych niekorzystnymi zjawiskami atmosferycznymi - WODR Poznań
13 października 2020

ASF w powiecie obornickim

Napisane przez

W mediach społecznościowych pojawiła się pierwsza wzmianka o stwierdzonym pierwszym przypadku ASF u dzika (dn. 28.09.2020 r.), którego znaleziono w miejscowości Kowanówko. Rzeczywiście, jak się później okazało, dnia 18.09.2020 r. wysłano do laboratorium próbki w celu potwierdzenia wystąpienia ASF u padłej jednostki. Następnego dnia Powiatowy Lekarz Weterynarii w Obornikach wydał rozporządzenie w sprawie zwalczania afrykańskiego pomoru świń na terenie powiatu obornickiego, na podstawie którego jego część stanowiła obszar skażony. Dnia 06.10.2020 r. Powiatowy Lekarz Weterynarii wraz z Wielkopolską Izbą Rolniczą w Rożnowie przeprowadzili dla producentów trzody chlewnej spotkanie informacyjne na temat ASF, w trakcie którego okazało się ,że decyzją Komisji Europejskiej powiat obornicki zostaje objęty również ochronną strefą czerwoną.

W związku z tymi uzgodnieniami pojawiają się w pewne ograniczenia związane z przemieszczaniem trzody chlewnej:

  • Świnie są przemieszczane bezpośrednio do innego gospodarstwa lub rzeźni TYLKO po wydaniu pozwolenia Powiatowego Lekarza Weterynarii w Obornikach
  • Urzędowy Lekarz Weterynarii nie wcześniej niż 24 godziny przed przemieszczaniem bada świnie
  • Wystawiono świadectwo zdrowia (UWAGA: w związku z wystąpieniem przypadku ASF u dzika i włączeniem powiatu obornickiego w strefę czerwoną zmieniły się wzory świadectw dla świń oraz istnieje możliwość uzyskania wyznaczeń do pobierania prób w stadach świń w kierunku afrykańskiego pomoru świń)

Możliwe jest także przemieszczanie świń poza obszar czerwony po spełnieniu następujących warunków:

  1. Świnie przebywały w gospodarstwie przez co najmniej 30 dni bezpośrednio poprzedzających przemieszczenie lub od dnia ich urodzenia
  2. W okresie 30 dni poprzedzających przemieszczenie nie wprowadzono żadnej świni z obszaru objętego ograniczeniami lub zagrożenia
  3. W okresie 7 dni przed przemieszczeniem zostały poddane badaniu laboratoryjnemu z wynikiem negatywnym lub pochodzą z gospodarstw poddanym dwukrotnym kontrolom co najmniej w odstępie 4 miesięcy
  4. Świnie zostały zbadane przez urzędowego lekarza weterynarii nie wcześniej niż 24 godziny przed przemieszczeniem
  5. Zostało wystawione świadectwo zdrowia

Ponieważ jesteśmy również obszarem skażonym ASF, zgodnie z Rozporządzeniem nr 1/2020, na obszarze tym

  1. zakazuję się:
  • wnoszenia i wwożenia na teren gospodarstw utrzymujących świnie tusz dzików, mięsa i produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pochodzących od dzików oraz produktów, pasz, substancji, sprzętu, materiałów, narzędzi i innych przedmiotów, które mogły zostać skażone wirusem choroby
  • prowadzenia: targów, wystaw, pokazów, konkursów z udziałem świń, odłowu zwierząt łownych, skupu, obrotu i pośrednictwa w tym obrocie świniami pochodzącymi z obszaru
  1. nakazuje się:
  • posiadaczom świń sporządzenie oraz uaktualnianie spisu wszystkich świń, z podziałem na kategorie produkcyjne; w gospodarstwach, w których świnie są utrzymywane na otwartym terenie, pierwszy spis można przeprowadzić na podstawie danych szacunkowych
  • przetrzymywanie świń w miejscu wykluczającym ich kontakt z dzikami żyjącymi na wolności
  • skarmianie świń paszą zabezpieczoną przed dostępem zwierząt wolno żyjących
  • używanie w gospodarstwach, w których utrzymywane są świnie, środków biobójczych dopuszczonych do obrotu i wykazujących działanie przeciwwirusowe do dezynfekcji przy wejściach i wyjściach z gospodarstwa, a także przy wejściu i wyjściu do pomieszczeń, w których przetrzymywane są świnie
  • zgłaszanie przez osoby utrzymujące świnie Powiatowemu Lekarzowi Weterynarii w Obornikach każdego upadku świń w gospodarstwach
  • stosowanie przez osoby mające kontakt z dzikami środków higieny niezbędnych do ograniczenia ryzyka szerzenia się choroby, w tym odkażanie rąk i obuwia
  • zniszczenie pod urzędowym nadzorem zwłok dzików oraz mięsa, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pochodzących od dzików, u których wyniki badań próbek pobranych zgodnie z instrukcją diagnostyczną, wysłanych do badań laboratoryjnych w celu określenia genotypu wirusa choroby, dały wynik pozytywny, w sposób określony w przepisach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.)
  • dzierżawcom i zarządcom obwodów łowieckich zgłaszanie padłych dzików Powiatowemu Lekarzowi Weterynarii Obornikach
  • wykorzystanie tusz oraz skór i narogów odstrzelonych dzików dostarczonych przez myśliwych do miejsc nadzorowanych przez organ Inspekcji Weterynaryjnej, po uzyskaniu negatywnego wyniku badania laboratoryjnego w kierunku afrykańskiego pomoru świń, na potrzeby własne myśliwych lub ich zniszczenie w sposób określony w przepisach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.)
  • przeszukiwanie obszaru w celu znalezienia padłych dzików w terminach ustalonych przez Powiatowego Lekarza Weterynarii w Obornikach
  • zakaz polowań bez zgody Powiatowego Lekarza Weterynarii w Obornikach. A w przypadku wyrażenia zgody, należy niezwłocznie dostarczyć każdego odstrzelonego dzika wraz z patrochami i narogami do miejsca nadzorowanego przez organ Inspekcji Weterynaryjnej, w którym mogą być przechowywane tusze dzików w skórach, wskazanego przez Powiatowego Lekarza Weterynarii Obornikach
  • przechowywanie w miejscach nadzorowanych przez organ Inspekcji Weterynaryjnej tusz dzików w sposób zapobiegający bezpośredniemu kontaktowi nieprzebadanych tusz dzików z produktami, surowcami i innymi przedmiotami, które mogą spowodować szerzenie się afrykańskiego pomoru świń

Powiatowy Lekarz Weterynarii w Obornikach w obszarze pobiera próby do badań w kierunku wykrycia afrykańskiego pomoru świń: od każdego odstrzelonego dzika, od każdego padłego dzika oraz od każdej padłej świni w gospodarstwie, u której nie można wykluczyć afrykańskiego pomoru świń.

Jak ograniczyć ryzyko zakażenia wirusem ASF? Przede wszystkim w gospodarstwach, w których utrzymywane są świnie, powinny być wdrożone wszystkie zasady bioasekuracji, szczególnie:

  • nie skarmianie zwierząt paszą niewiadomego pochodzenia ani produktami (w tym resztkami, zlewkami) pochodzenia zwierzęcego;
  • nie zakupywanie świń z niewiadomego źródła czyli nieoznakowanych i bez świadectwa weterynaryjnego;
  • zastosowanie mat dezynfekcyjnych na wjazdach i wyjazdach do gospodarstw i przed wejściami do budynków inwentarskich;
  • zabezpieczenie przed dostępem zwierząt dzikich do budynków inwentarskich, magazynów pasz oraz miejsc przechowywania ściółki;
  • ograniczanie dostępu osób postronnych do zwierząt;
  • zachowanie podstawowych zasad higieny - odkażanie rąk i obuwia, stosowanie odzieży ochronnej;
  • nie uczestniczenie w polowaniach na 72 godziny przed wejściem do chlewni, niewnoszenia do gospodarstw części dzików itd.;
  • nie pożyczanie sprzętów, nie zatrudnianie do obsługi osób, które hodują świnie, itp.

Źródło: informacje uzyskane od Powiatowego Lekarza Weterynarii w Obornikach

 

 

 

 

Ostatnio zmieniany 13 października 2020

Co roku jesienią każdy rolnik zastanawia się jaki wybrać materiał siewny własny czy kwalifikowany? Jaką wybrać odmianę? Są to decyzje bardzo ważne, bo od tego zależy tak naprawdę efekt końcowy w okresie żniw. Należy pamiętać, że nie uzyskamy zamierzonego efektu ekonomicznego w gospodarstwie pomimo zastosowania najlepszych nawozów, poprawnej technologii, dobrych środków ochrony roślin jeżeli dobierzemy materiał siewny złej jakości. Żeby nie kupować „kota w worku” możemy dużo wcześniej zaplanować zakup danej odmiany. Tę decyzję może nam ułatwić wertowanie Listy Odmian Zalecanych, które powstają w Centralnym Ośrodku Badania Roślin Uprawnych COBORU. Jest to prawdziwa „kopalnia wiedzy”, która pomoże przy wyborze odmiany stosując różne kryteria wyboru, porównując odmiany pod względem plonu, wrażliwości na choroby, wylegania przed zbiorem, wysokości roślin, tolerancji na zakwaszenie gleby itp. Na podstawie tych list rolnik, znając najlepiej historię swoich pól, może znaleźć odpowiednią odmianę. Poniżej omówię  niektóre odmiany zbóż ozimych, które zasługują na uwagę.

JAKUBUS - odmiana jęczmienia ozimego 6-rzędowego pastewnego firmy Saaten Union. Najwyższy plon według COBORU. Charakteryzuje się wysoką zimotrwałością, polecany na wszystkie jęczmienne stanowiska, w szczególności na regiony ze słabszą glebą i trudniejszymi warunkami pogodowymi. Wyróżnia się wysoką odpornością na mączniaka prawdziwego, rynchosporiozę czy plamistość siatkową. Jest odmianą dojrzewającą średnio późno, dobra odporność na wyleganie. Ilość wysiewu w zależności od terminu siewu to od 240 do 340 ziaren/m2

Quadriga - odmiana populacyjna jęczmienia ozimego, należąca do typu pastewnego z Hodowli Roślin Danko. Osiąga wysokie plony na terenie Polski, odmiana ta szczególnie toleruje uprawy o intensywnym poziomie agrotechniki. posiada grube, dorodne ziarno o bardzo dobrym wyrównaniu, charakteryzuje się dobrą zimotrwałością, co minimalizuje ryzyko wymarzania. Odmiana średnio późna. Z uwagi na podwyższoną odporność na zakwaszenie gleby, toleruje gorsze stanowiska, charakteryzuje się dobrą odpornością na wyleganie. Ogólnie zalecana norma siewu odmiany to 250-300 ziaren na 1 m2, tj. 125 – 150 kg/ha. Zaleca się zmniejszyć normę siewu o 10% w przypadku wcześniejszego terminu siewu oraz zwiększenie normy siewu o 10% w przypadku późniejszego terminu siewu.

Euforia – odmiana jakościowa pszenicy ozimej z Hodowli Roślin w Strzelcach Opolskich wyróżniająca się wysokim poziomem plonowania wg. badań COBORU. Odmiana bardzo dobrze radzi sobie z najważniejszymi chorobami występującymi w tym gatunku. Dzięki dużej odporności na choroby podstawy źdźbła można ją uprawiać w wadliwym płodozmianie (z dominacją zbóż). Wysoka odporność na wyleganie gwarantuje sprawne żniwa, a dzięki wysokiej tolerancji na obniżone pH gleby EUFORIA reaguje mniejszym spadkiem plonu niż odmiany wrażliwe na zbyt kwaśny odczyn gleby. Ogólnie zalecana norma siewu tej odmiany to 225 – 375 r/m2 (w zależności od klasy gleby i zakładanego poziomu agrotechniki).

Apostel - odmiana jakościowa pszenicy ozimej hodowli IGP Polska słynąca przede wszystkim z ponadprzeciętnego plonowania. Od kilku lat jest w czołówce najlepiej plonujących odmian. Wytwarza ziarna bardzo dobrej jakości, wysokiej MTZ, wysokiej gęstości ziarna, wysokiej liczbie opadania, bardzo dużym wyrównaniu ziarna i wysokiej zawartości białka, posiada średnie wymagania glebowe, ma dobrą mrozoodporność, dobrze toleruje niskie PH, bardzo dobrze sprawdza się w różnorodnych, często trudnych warunkach glebowych, posiada bardzo dużą odporność na wyleganie, bardzo dobrze odporność na mączniak prawdziwego, septoriozę liści, rdzę żółtą i brunatną. Toleruje opóźniony siew, uprawę po pszenicy i kukurydzy. Norma wysiewu: 4 jedn./ha

Tadeus – odmiana pszenżyta ozimego hodowli HR Sobótka charakteryzująca się krótkim źdźbłem i średnią długością słomy. Atutem tej odmiany jest odporność na suszę, zimotrwałość na poziomie 5,5. Pszenżyto ma najwyższą odporność na porastanie oraz wysoką masę tysiąca ziaren (47,5g), co poprawia jakość plonu. Norma siewu zależy od terminu (preferowany od 20 września do 20 października) termin wczesny: 260-290 nasion na 1m2, termin optymalny: 290-330 nasion na 1m2, termin późny: 330-360 nasion na 1m2.

Poznańskie - żyto to odmiana ozima- populacyjna hodowli PHR .Uprawa żyta Poznańskiego przeznaczana jest na ziarno. To odmiana średniej wielkości, dość dobrze odporna na wyleganie. Żyto ma niewielkie wymagania jeżeli chodzi o przedplony, z powodzeniem może być wysiewane po innych roślinach zbożowych. Uprawa żyta Poznańskiego wskazana jest na stanowiskach kompleksów żytnich. Jest to także odmiana wysoce odporna na choroby zbóż. Żyto wykazuje najlepszą odporność na mączniaka prawdziwego oraz pleśń śniegową. Ogólnie zalecana norma siewu odmiany to 240-300 ziaren na 1 m2, tj. 90-110 kg/ha.

Vinetto – żyto ozime odmiana hybrydowa hodowli KWS. Cechuje ją wysoka odporność na wyleganie oraz duża zdrowotność ziarna. Ma bardzo silną zdolność do wytwarzania własnego pyłku, system POLLENPLUS® chroni łan przed sporyszem. Odmiana charakteryzuje się wysokim plonem ziarna. Zboże można wykorzystać na cele konsumpcyjne lub paszowe.

Źródła:

  1. https://coboru.gov.pl/PDO/rekomendacja_woj.aspx,
  2. http://danko.pl/odmiany/
  3. https://hr-strzelce.pl/
  4. https://dlaroslin.pl/12302-Pszenica_ozima,
  5. https://www.kws.com/pl/
Ostatnio zmieniany 14 października 2020

W piątek 9 października w Centrum Targowo-Kongresowym PTAK WARSAW EXPO w Nadarzynie k/Warszawy podczas Targów BIOEXPO Warsaw odbyło się podsumowanie XIII edycji ogólnopolskiego konkursu na Najlepsze Gospodarstwo Ekologiczne.

W warunkach podwyższonego reżimu sanitarnego zebrali się najlepsi producenci ekologiczni z całej Polski. Wśród laureatów tegorocznej edycji znalazło się gospodarstwo Eko-Raj Macieja Tomczaka z Daninowa. Pan Maciej zajął II miejsce uhonorowane Pucharem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz nagrodą.

Ekologiczne gospodarstwo rolne Eko-Raj liczy 17,05 ha. Użytki rolne to grunty orne 8,29 ha i sady 0,40 ha. Rolnik specjalizuje się w produkcji warzyw, głównie na zbiór wczesny, o powierzchni około 1,6 ha. Uprawia również ziemniaki około 1,5 do 2 ha oraz mieszanki strączkowo-zbożowe. Po zbiorach warzyw wczesnych uprawia się rośliny na zbiór letni i jesienny. Pierwszy certyfikat gospodarstwo uzyskało w 2001 roku. Jednostką certyfikującą jest AgroBioTest Sp.zo.o. Pierwsze lata gospodarowania ekologicznego nie były łatwe. Problemy dotyczyły nie tylko aspektów produkcyjnych, ale i sprzedaży wytworzonych produktów. Od roku 2011, kiedy to uruchomiono w 100% ekologiczny Zielony Targ w Poznaniu, pan Maciej przy wsparciu siostry Barbary sprzedaje tam swoje ekoprodukty. Posiada tam stały punkt sprzedaży. Zielony Targ jest pierwszym przedsięwzięciem w Poznaniu, które zapewnia miłośnikom ekologicznej żywności stały dostęp do świeżych, wartościowych produktów, prosto z ekologicznych gospodarstw. Pan Maciej sprzedaje tam: pęczki szczypiorku, rzodkiewki, marchewki, pietruszki oraz buraczki, sałaty, ziemniaki, cukinie, seler, ogórki, koper oraz różnorodne zioła. Największą atrakcją są kwiatki cukinii, z których robi się wyśmienitą przystawkę.

Poszukiwanie przez klientów ekologicznych produktów stało się obecnie nie tylko modne. Wynika też coraz częściej z pogłębionej wiedzy i przekonań klientów, co do jakości produktu ekologicznego. Dawne metody sprzedaży to już historia. Obecnie są różnego rodzaju targowiska, w tym wspomniany wcześniej ekologiczny Zielony Targ w Poznaniu, na którym Eko-Raj jest obecny co sobotę oraz targ w Koninie, na którym we wtorki i piątki dostępne są warzywa, zioła i owoce z tego gospodarstwa. Zapotrzebowanie na dobrą, sprawdzoną i smaczną żywność jest obecnie na tyle duże, że pan Maciej nie musi już zastanawiać się, czy efekty jego pracy uda się sprzedać.

Gospodarstwo Eko-Raj prowadzone jest z wielką starannością, rzetelnie, w oparciu o najnowsze osiągnięcia nauki. Wszyscy członkowie rodziny zaangażowani w gospodarstwie cieszą się każdym skrawkiem ziemi i uzyskanym z niego plonem. Z pracy czerpią radość życia. Z ich oczu emanuje radość z tego co robią i z tego, co oferują swoim klientom. Patrząc na owoce pracy ich rąk z całą odpowiedzialnością można stwierdzić, że przyszłość polskiego rolnictwa jest również w rolnictwie ekologicznym. Płodów rolnych o takiej wartości nie zapewni żaden inny system produkcji, gdyż praca w gospodarstwie ekologicznym nie jest jedynie zwykłym wykonywaniem pracy zarobkowej, ale rodzajem szczególnej misji i niezwykłego powołania. Państwo Tomczakowie z wielkim znawstwem i należytym szacunkiem wprowadzają na rynek swoje produkty, obdarzając klientów produktem szlachetnym i jednocześnie cząstką siebie. Klienci natomiast wysoce cenią producentów i mają do nich pełne zaufanie.

Gratulujemy Panu Maciejowi i zachęcamy innych producentów rolnych, by nie bali się nowych wyzwań i z odwagą wchodzili na ścieżki ekologicznej produkcji rolnej. To się nie tylko opłaca, ale daje satysfakcję wprowadzania na rynek produktu najwyższej jakości. System ekologicznej produkcji rolnej idealnie wpisuje się w realizację założeń Europejskiego Zielonego Ładu.

Ostatnio zmieniany 14 października 2020

Spotkanie promujące z mieszkańcami Gminy Doruchów i uczniami Szkoły Podstawowej odbyło się w dniu 30.09.2020 roku. Uczestnikom spotkania przedstawiono etapy budowy nowego ciągu oraz jego przeznaczenie. Udział Gminy Doruchów w tym przedsięwzięciu miał na celu zrealizowanie inwestycji, która poprawi jakość wód lądowych wpływających do Morza Bałtyckiego. W miesiącu maju 2020 roku został oddany do użytku ciąg wraz z filtrem doczyszczającym usuwanie fosforu do wartości mniejszej niż 3 mgP/l bez użycia środków chemicznych. Inwestycja została dofinansowana z programu Interreg Baltic Sea Region.

Projekt był realizowany przez 16 organizacji partnerskich, oraz 30 partnerów stowarzyszonych /Finlandia, Estonia, Litwa, Łotwa, Niemcy, Polska, Rosja, Szwecja/ reprezentujących oczyszczalnie ścieków, przedsiębiorstwa wodno – kanalizacyjne, stowarzyszenia branżowe, przedsiębiorstwa przemysłowe, gminy, władze regionalne, instytucje badawcze, organizacje eksperckie oraz organizacje pozarządowe. Partnerem wiodącym jest miasto Helsinki .Oprócz nowego ciągu mechaniczno – biologicznego w zakres budowy wchodziło również utwardzenie terenu, chodniki oraz płyty najazdowe o powierzchni 702,4 m2, a także budowa rurociągów technologicznych z niezbędną armaturą.

W wyniku przeprowadzonych badań laboratoryjnych wykonanych przez akredytowane laboratorium osiągnięto wysoki efekt oczyszczania. Podczas rozruchu ustalono optymalne parametry technologiczne pracy urządzeń, zapewniających prawidłową i niezawodną pracę.

                                                                                                              

 

09 października 2020

Relacja z jesiennego AGROMARSZU

Napisane przez

                         Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu zorganizował 7 października 2020 r. na terenie Powiatowego Zespołu Doradztwa Rolniczego nr 7 z siedzibą w Marszewie, jedyne w tym szczególnym roku spotkanie w ramach wydarzenia Jesienne Targi Rolno-Ogrodnicze AGROMARSZ. Wydarzenie to odbyło się pod hasłem „Przyjazna Energia w Domu i Zagrodzie”, było poświęcone pozyskiwaniu energii z odnawialnych źródeł oraz uprawie kukurydzy jako rośliny potencjalnie energetycznej.

                         Celem organizatorów było promowanie efektywnego gospodarowania energią elektryczną i cieplną w gospodarstwach rolnych w kierunku zrównoważonego jej wykorzystania.

                         Inaczej niż zazwyczaj impreza miała miejsce w środku tygodnia tj. w środę – dzień roboczy a nie w niedzielę. Ze względu na panującą pandemię formuła imprezy miała charakter hybrydowy tzn. była również transmitowana na żywo w Internecie. Z uwagi na obostrzenia dotyczące przestrzegania zaleceń sanitarnych, rolnicy i mieszkańcy wsi zainteresowani udziałem w wydarzeniu otrzymywali imienne zaproszenia, siłą rzeczy liczba uczestników była bardzo ograniczona. Utrudnieniem w przybyciu do Marszewa stał się, nomen omen protest rolników blokujących drogi w całym kraju, dlatego też nie dodarły na czas dwie zaproszone przez organizatorów firmy Zeneris Projekty Sp. Z o.o. z Poznania oraz mobilne laboratorium, które miało prowadzić konsultacje nt. wartości pokarmowej kukurydzy.

                        Mimo to, że impreza odbywała się na terenie poletek demonstracyjnych w Marszewie a więc w otwartej przestrzeni, uczestnicy byli proszeni o utrzymanie dystansu społecznego oraz zasłanianie ust i nosa maseczkami, a także dezynfekcję rąk. Organizatorzy – pracownicy PZDR nr 7  dopełnili obowiązku zapewnienia możliwości dezynfekcji rąk, urządzenia do dezynfekcji były powszechnie dostępne.

                        Przypomnienia o zachowaniu dystansu pomiędzy zwiedzającymi i wszystkich innych zaleceniach sanitarnych ze względu na zagrożenie koronawirusem, były emitowane non stop na czerwonym pasku w telebimie, dzięki któremu zarówno prezentacje treści szkoleniowych jak i ogłoszenia sanitarne były widoczne we wszystkich miejscach przygotowanych (z zachowaniem koniecznego odstępu minimum 1,5 metra.)

                        Oficjalnego otwarcia targów dokonał Dyrektor Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu Maciej Szłykowicz. Pan Dyrektor powitał wszystkich uczestników, zaprezentował program imprezy oraz zachęcił do czynnego udziału w części wykładowej oraz pokazowej prezentującej kolekcję odmian.

                        Pierwsze merytoryczne wystąpienie poprowadził przedstawiciel regionalny firmy Ingena Wiktor Wosiek, który omówił kolekcję odmian kukurydzy uprawianych na poletkach demonstracyjnych, scharakteryzował poszczególne odmiany, ich dobór do stanowiska i regionu oraz występujące w nich patogeny a także metody ich zwalczania.                                                                                                                                                                             

                        Po prezentacji firmy Corteva i nasion Pionieera, nastąpiły wystąpienia właścicieli gospodarstw demonstracyjnych współpracujący z doradcami.  Rolnicy przedstawili swoje doświadczenia w uprawie kukurydzy. Nowatorski system uprawy kukurydzy pod folią przedstawił Grzegorz Łuczak, który prowadzi swoje gospodarstwo w Porębie w powiecie jarocińskim. Pan Piotr Łukaszewski – właściciel gospodarstwa demonstracyjnego z Potarzycy, również w powiecie jarocińskim, zaprezentował nowoczesne rozwiązania w uprawie rolnej – system uprawy bezorkowej.

                         Kolejnym wykładowcą podczas tegorocznych targów Agromarsz był kierownik Biura Powiatowego ARiMR Mateusz Bukowski, który informował o nowym prawie wodnym, prawach i obowiązkach rolników z niego wynikających. Przestawił również wykład o możliwościach dofinansowania inwestycji w ramach działania Modernizacja oraz innych aktualnych działań PROW 2014 -2020. Około godziny trzynastej ogłoszono krótką przerwę.

                        Przez cały czas trwania targów uczestnicy byli częstowani kawą, można było skorzystać z posiłku regeneracyjnego, którym była zupa grochowa lub żurek.

                        Po przerwie nowatorskie rozwiązania w zakresie pozyskiwania energii odnawialnej omówił Marcin Krawczyk specjalista ds. instalacji fotowoltaiki, pomp ciepła, turbin wiatrowych, ogrzewania elektrycznego z zaproszonej firmy OZEkspert Sp. Z o.o. ze Sławoszewa.

                         Następnie wykład na temat „Rachunkowość rolna – aspekt ekonomiczny połączony z opłacalnością zastosowania fotowoltaiki w gospodarstwach” wygłosił specjalista WODR w Poznaniu Zbigniew Błaszczyk.

                        Odbył się również pokaz pracy stanowiska do mycia i atestacji opryskiwaczy, który prowadził specjalista WODR w Poznaniu Wacław Biadała.

                        W jednym z licznych namiotów na stoisku WODR doradztwo indywidualne prowadzili specjaliści, którzy udzielali szczegółowych porad w zakresie swoich specjalności przybyłym rolnikom.

                        Jolanta Szczepańska specjalistka WODR doradzała w zakresie rolniczego handlu detalicznego oraz możliwości pozyskania dofinasowania unijnego z PROW 2014-2020.                           

                        Magdalena Stachowiak i Magdalena Świątkowska specjalistki z działu Ekologii i Ochrony Środowiska WODR w Poznaniu, przeprowadziły Quiz tematyczny, w którym można było wygrać drobne przedmioty przydatne rolnikowi.

                        Dorota Piękna – Paterczyk specjalistka WODR omówiła zainteresowanym rolnikom działanie skanera glebowego, który w połączeniu z aplikacją mobilną pozwala w bardzo krótkim czasie określić zasobność badanej gleby.

                        Rolnicy szczególnie byli zainteresowani poradami bezpośrednim „twarzą w twarz”. Frekwencja mimo oczywistych ograniczeń była zadawalająca podobnie jak pogoda, która nam dopisała.

                        Wszystkie te wydarzenia trwały do godziny piętnastej po której nastąpiło zakończenie nowej hybrydowej formy AGROMARSZU 2020.

Ostatnio zmieniany 12 października 2020
09 października 2020

Ratujmy kuropatwę

Napisane przez

Polska cechuje się najwyższą w Europie Środkowej różnorodnością gatunkową roślin i zwierząt oraz bogactwem leśnym. Na terenie naszego kraju wciąż jeszcze spotykamy wiele gatunków roślin i zwierząt, które w innych krajach europejskich już nie występują bądź są na granicy wyginięcia. Spowodowane jest to m.in. położeniem naszego kraju w strefie klimatu umiarkowanego oraz – a może przede wszystkim - zmianami jakie zachodzą w środowisku naturalnym pod wpływem cywilizacji. Generalnie w Polsce skutki cywilizacyjne dla natury są znacząco mniejsze w porównaniu do wielu krajów europejskich. Przekłada się to między innymi na to, że wychodząc na spacer do lasu, parku, przemieszczając się ścieżkami rowerowymi wciąż spotykamy wiele zwierząt i ptaków, które gdzie indziej możemy tylko obejrzeć w rezerwatach czy też już tylko w zoo. Spadek liczebności populacji kuropatwy w Polsce – w tym na terenie powiatu gnieźnieńskiego - był skutkiem kilku ważnych czynników, do których jako najważniejszy można zaliczyć wzrost stanów liczebnych drapieżników, w tym w szczególności lisa. Rodzi się pytanie: czy rozwój populacji kuropatwy na terenie powiatu gnieźnieńskiego jest jeszcze możliwy? Na chwilę obecną – w opinii wielu osób – jest to możliwe do zrealizowania. Wymusza jednak pilną potrzebę podjęcia działań, które w perspektywie kilku lat mogą dopiero spowodować odbudowę tej populacji. Kuropatwa, jeszcze nie tak dawno stanowiąca najliczniejszy gatunek z rodziny bażantowatych, dziś jest praktycznie na granicy wyginięcia. Wahania stanu liczebnego kuropatw i naturalne duże możliwości odbudowy populacji jeszcze w latach 80-ych ubiegłego stulecia spowodowały wyrobienie w nas – jak się okazało błędnego poglądu o tym – że i tym razem przyroda „jakoś” sobie poradzi. Jak pokazało życie – tym razem jednak przyroda nie dała rady i wszystko wskazuje na to, że trwający do dziś spadek liczebności kuropatw - bez zdecydowanej ingerencji ze strony człowieka – rokuje nikłe nadzieje na poprawę tej sytuacji. Jakie zatem czynniki miały wpływ na ten stan rzeczy ? Złożyło się na to wiele  czynników, do których jako najważniejsze można zaliczyć: zmieniający się krajobraz rolniczy poprzez wprowadzanie upraw wielkoobszarowych, np. kukurydzy, likwidację miedź i zarośli śródpolnych stanowiących naturalne ostoje tych ptaków, wzrost stanów liczebnych drapieżników, w tym w szczególności lisa, kruka i jastrzębia gołębiarza, brak wystarczających – jak się okazało – działań ze strony człowieka, mogących skutecznie poprawić sytuację w tym zakresie; należy podkreślić, że działania te mogą być skuteczne tylko wtedy, gdy będą obejmować większy obszar, np. teren powiatu przez okres co najmniej kilku lat. Jakie zatem zabiegi mogą wpłynąć na zwiększenie populacji kuropatwy? Zabiegi są różne i obejmują m.in.: poprawę warunków środowiskowych, które są najistotniejszym sposobem zwiększania stanów kuropatw poprzez zapewnienie maksymalnej dostępności do pokarmu i skutecznych schronień przez cały rok; trzeba dodać, że stosowanie chemicznej ochrony roślin eliminuje szkodniki i ich larwy – co z punktu widzenia rolnika jest bardzo pożądane, a które z kolei stanowią dla młodych kuropatw w okresie do 7 dnia ich życia jedyne źródło białka pochodzenia zwierzęcego (kuropatwy dopiero w następnych tygodniach ich życia pobierają pokarm pochodzenia roślinnego), poprawę warunków środowiskowych – szczególnie w okresie zimy – dotyczy poletek „żerowo-osłonowych”, to również zakładanie zadaszeń, to także odławianie kuropatw w okresie zalegania pokrywy śnieżnej, przetrzymywanie ich w bezpiecznych miejscach przez okres zimy i ponowne zasiedlanie terenu tymi ptakami po ustąpieniu niekorzystnych warunków pogodowych, to wreszcie – zasiedlanie środowiska kuropatwami hodowlanymi. Generalnie liczba wsiedlanych ptaków nie powinna być mniejsza niż 200 sztuk jednorazowo.

I tak właśnie stało się już kilkakrotnie na terenie powiatu gnieźnieńskiego. Podczas tych akcji – każdorazowo za pośrednictwem kół łowieckich zostaje wsiedlonych ponad 650 sztuk kuropatw wyhodowanych w wolierach. Wszystkie ptaki w grupach po 5-10 par w wytypowanych do zasiedleń rejonach zostają wypuszczone na wolność. Powiat gnieźnieński – w opinii wielu praktyków – dobrze rokuje jako miejsce, na którym próba odbudowania populacji kuropatw jest jeszcze możliwa do osiągnięcia. Wspólne działania wielu grup społecznych, zawodowych i samorządowców świadczą o tym, że my jako społeczeństwo dostrzegamy potrzebę podejmowania wspólnych działań, gdyż tylko w ten sposób możemy czynnie włączyć się w ochronę zanikającego gatunku – jakim w chwili obecnej jest niewątpliwie kuropatwa.

Ostatnio zmieniany 09 października 2020

Ogród Ziołowy Hyzop położony jest we wschodniej Wielkopolskie, w powiecie kolskim, na terenie gminy Osiek Mały, w miejscowości Rosocha. Gospodarstwo, w którym mieści się ogród zajmuje powierzchnię około 8,50 ha użytków rolnych. Ogród ziołowy, jak twierdzą jego właściciele Anna i Marek Górczewscypowstał z pasji do ziół oraz natury, dla tych którzy chcą poznawać rośliny przyjazne człowiekowi oraz chcą w oryginalny i aktywny sposób spędzić czas wolny”.

W gospodarstwie Ogród Ziołowy Hyzop całość produkcji prowadzona jest w ekologicznym systemie gospodarowania, a jego początki sięgają 2010 roku i w tym też roku gospodarstwo zostało włączone do sieci zagród edukacyjnych. W gospodarstwie przeważają gleby klasy IV i V, niewielki obszar stanowią gleby klasy III.

W ogrodzie edukacyjnym można zauważyć bogactwo gatunków ziół (ponad 300 różnorodnych ziół na powierzchni około 32 arów). Uwagę przyciąga część ogrodu, w której znajduje się obecnie około 72 gatunki mięty, 10 gatunków macierzanki, ponad 10 gatunków szałwii, kilkanaście gatunków oregano i kocimiętki oraz bylic. Ponadto w ogrodzie można również znaleźć egzotyczne rośliny zielarskie m.in. ziele Brahmi, trawę cytrynową, czy zboża Inków (szarłaty). Warto również zwrócić uwagę, że w ogrodzie osobną kolekcję stanowią rośliny miododajne, a każda z roślin jest oznakowana i opisana.

W ofercie edukacyjnej Ogrodu Ziołowego Hyzop oprócz zwiedzania, gospodarze proponują warsztaty o różnorodnej tematyce m.in. zioła z naszego ogródka i z naszej okolicy, apteka na parapecie, domowe wykorzystanie ziół – nalewki, herbatki, soki, nasze rady na zdrowy styl życia, lecznicze właściwości warzyw i owoców, jak również rośliny zielarskie z wykorzystaniem na preparaty roślinne stosowane w ochronie i nawożeniu roślin w produkcji ekologicznej. Należy podkreślić, że dopełnieniem części edukacyjnej w ogrodzie Hyzop jest możliwość skosztowania, a także zakupu ziół w różnej postaci. Pani Ania proponuje własnoręcznie wykonane soki, nalewki, syropy oraz różnego rodzaju herbatki ziołowe.

Pomimo wszelkich ograniczeń, związanych z trwającą nadal pandemią, znalazła się 30-osobowa grupa chętnych rolników, z powiatu tureckiego, którzy wybrali się z wizytą do Ogrodu Ziołowego Hyzop. Większość uczestników to mieszkańcy gminy Władysławów i Turek. Wyjazd zorganizowany przez doradców z gminy Władysławów i Turek, odbył się 1 października, przy pięknej, bezdeszczowej pogodzie, która sprawiła, że z przyjemnością wszyscy zwiedzali tereny ogrodu. W trakcie zwiedzania uczestnicy poznawali różnorodność ziół oraz z uwagą słuchali, prowadzonych przez właścicielkę ogrodu Panią Annę wykładów, która zachwyciła wszystkich swoją ogromną wiedzą nie tylko na temat ekologicznej produkcji ziół. Opowiadała również o właściwościach roślin, a także przytaczała legendy o różnych ziołach. Po zwiedzaniu, każdy uczestnik został obdarowany rośliną do swojego ogrodu, a następnie wszyscy udali się na pyszny poczęstunek.

W drodze powrotnej, przy ożywionej dyskusji, wszyscy wymieniali uwagi na temat stosowania ziół w swoim gospodarstwie domowym, uprawy ziół w ogrodach i stwierdzili, że wyjazd do ogrodu był udany i chętnie jeszcze raz odwiedziliby Ogród Hyzop, dla porównania w innej porze roku.

Wszyscy uczestnicy, przez cały czas trwania spotkania, zachowywali dystans społeczny, posiadali maseczki, a organizatorzy i właściciele gospodarstwa zapewniali płyn do dezynfekcji rąk. W załączeniu kilka zdjęć z wyjazdu.

 

Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Poznaniu zaprasza na I. warsztaty lokalne w związku ze sporządzaniem projektu planu zadań ochronnych dla obszarów Natura 2000:

  1. Ostoja Pilska PLH300045, które odbędą się 9 października 2020 r., w godzinach 8.00-12.00 w siedzibie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Pile (ul. Kalina 10, 64-920 Piła);
  2. Dolina Bukówki PLH300046, które odbędą się 9 października 2020 r., w godzinach 13.00-15.00 w Świetlicy Wiejskiej w Kuźniczce (Kuźniczka 1, 64-730 Wieleń).

Spotkania poprowadzą pracownicy Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Poznaniu. Celem warsztatów lokalnych w obszarach Natura 2000 jest prezentacja na temat:

  • Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000,
  • podstaw teoretycznych tworzenia projektów planów zadań ochronnych,
  • charakterystyki przedmiotowego obszaru Natura 2000.

Udział w warsztatach jest bezpłatny.

W trakcie warsztatów lokalnych przewidziano serwis kawowy.

Plany zadań ochronnych dla ww. obszarów Natura 2000 przygotowywane są w ramach projektu POIS.02.04.00-00-0193/16 pn.: „Opracowanie planów zadań ochronnych dla obszarów Natura 2000” współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach działania 2.4: Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna. Oś priorytetowa II Ochrona środowiska, w tym adaptacja do zmian klimatu Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014–2020.

Ostatnio zmieniany 08 października 2020

Jesienne Targi Rolno-Ogrodnicze AGROMARSZ, które odbywają się 7 października 2020 roku w Marszewie k. Pleszewa pod hasłem „Przyjazna Energia w Domu i Zagrodzie" są poświęcone pozyskiwaniu energii z odnawialnych źródeł i uprawie kukurydzy. Z uwagi na ograniczenia wynikające z zagrożenia występowania wirusa COVID-19, w wydarzeniu uczestniczą tylko zarejestrowane osoby, a ich liczba jest ograniczona do 120 osób.

Do pobrania:

Zapraszamy do śledzenia transmisji na żywo!

 

Planowany program:

Środa 7 października 2020 r., godz. 9.00 – 15.00
10.00 – 10.10 Uroczyste otwarcie targów przez Dyrektora Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu – pola demonstracyjne
10.20 – 11.10 Prezentacja poletek kukurydzy jako rośliny potencjalnie energetycznej, połączona z wykładem przedstawicieli hodowców poszczególnych odmian kukurydzy (KWS, Pioneer) – dla grupy do 120 uczestników
11.15 – 12.00 Omówienie doświadczenia w uprawie kukurydzy z zaakcentowaniem systemu bezorkowego – przedstawiciele gospodarstw demonstracyjnych z powiatu jarocińskiego
11.45 – 12.30 Omówienie patogenów występujących w uprawie kukurydzy i metod ich zwalczania (przedstawiciel firmy Pioneer)
12.30 – 13.00 Nowe prawo wodne oraz możliwość uzyskania dofinansowania do inwestycji z działania „Modernizacja gospodarstw rolnych” oraz innych aktualnych działań Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020 – wykład przedstawiciela Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
13.00 – 13.15 Przerwa
13.15 – 13.30 Nowoczesne rozwiązania w zakresie pozyskiwania energii odnawialnej. Omówienie zagadnienia przez przedstawicieli zaproszonych firm
13.30 – 14.00 Rachunkowość rolna – aspekt ekonomiczny połączony z opłacalnością zastosowania fotowoltaiki w gospodarstwach – prezentacja specjalisty Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu
14.00 Poczęstunek
14.00 – 14.40 Pokazy pracy stanowiska do mycia i atestacji opryskiwaczy – specjalista Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu
15.00 Zakończenie targów

Zapraszamy do obejrzenia przygotowanych filmów:

 

Roślina jest organizmem żywym, samożywnym, który przy udziale energii pozyskiwanej w procesie fotosyntezy (w niektórych przypadkach chemosyntezy) syntetyzuje z prostych składników mineralnych i wody na cukry, tłuszcze i białka, tj. złożone substancje organiczne. Rośliny są produktywne, tzn. intensywnie gromadzą energię pod postacią substancji organicznej (intensywność tego czynnika wyraża się w jednostce g/cm2/godz) oraz produkcyjne, tj. wytwarzają biomasę (wyrażane jednostką masy g, kg, t), która jest, co najważniejsze z punktu gospodarczego, użyteczna – a cecha ta nazywana jest plennością (przedstawiana w jednostkach g/roślinę, g/m2 lub t/ha). Komponentem użytecznym mogą być części roślin w postaci plonu głównego, np. nasiona, kwiaty, korzenie, bulwy, jak również plonu ubocznego, np. słoma zbóż, liście buraka cukrowego, nasiona lnu włóknistego. Fundamentalną właściwością roślin jest produkcja tlenu, który jest nam niezbędny do życia, a co ciekawe, tworzy aż w 80% spożywaną przez ludzkość żywność. Rośliny stanowią podstawę łańcucha pokarmowego, stąd ich znaczenie jest niezaprzeczalne dla funkcjonowania naturalnych ekosystemów, rolnictwa, wiążącym się z nim bezpieczeństwem żywnościowym, a co za tym idzie szeregiem gałęzi gospodarki, np. przemysł chemiczno-farmaceutyczny czy spożywczy. Posiadając tę wiedzę, rok 2020, decyzją członków Organizacji Narodów Zjednoczonych, został ogłoszony Międzynarodowym Rokiem Zdrowia Roślin pod hasłem „Chroniąc rośliny, chronisz siebie”, a wydarzeniem inaugurującym w Polsce była konferencja pt. „Zdrowie Roślin w dobie zmian klimatu”.

                 Należy uzmysłowić sobie jednak z jak szeroką gamą czynników szkodliwych rośliny muszą się zmierzyć, by móc egzystować w danym środowisku i w pełni wykorzystać swój potencjał. Należą do nich zarówno organizmy zwierzęce, jak i patogeny (grzyby, bakterie, wirusy, wirusoidy), które łącznie z chwastami w rolnictwie określane są mianem agrofagów. To właśnie agrofagi, pośrednio lub bezpośrednio, odpowiadają za choroby roślin, przyczyniając się do strat w plonach, a nawet klęsk głodowych (przykład katastrofy demograficznej w Irlandii w wyniku pojawienia się w kraju grzyba Phytophthora infestans, wywołującego zarazę ziemniaka, zmarło 1 mln osób, 1,5-2 mln osób emigrowało, a populacja w kraju zmniejszyła się o 20%). Choroby roślin powodowane są przez dwie grupy czynników: nieinfekcyjne, tj. glebowe, np. nadmiar czy niedobór wody i składników pokarmowych oraz atmosferyczne, np. niedostateczna lub nadmierna wilgotność powietrza, zbyt niska czy zbyt wysoka temperatura oraz infekcyjne, tj. patogeny. z czynnikami nieinfekcyjnymi walczymy m.in. poprzez zabiegi melioracyjne, właściwą uprawę roli i nawożenie, stosowanie urządzeń pochłaniających szkodliwe gazy czy uprawę odmian mrozoodpornych. z kolei działalność organizmów, które wnikają do tkanek roślin, powodując zakłócenia wzrostu i rozwoju roślin, możemy zahamować metodą niechemiczną i chemiczną. Natomiast zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin wprowadzonej 1 stycznia 2014 r. nad metody chemiczne należy przekładać metody niechemiczne- biologiczne, fizyczne i inne, zapewniające ochronę przed organizmami szkodliwymi, a więc odpowiedni płodozmian, odpowiednia agrotechnika, stosowanie odmian odpornych lub tolerancyjnych, zrównoważongo nawożenia, wapnowania, nawadniania i melioracji, stosowanie środków zapobiegających introdukcji organizmów szkodliwych oraz środków higieny fitosanitanej (systematyczne czyszczenie maszyn i sprzętu wykorzystywanego w uprawie roślin). Przed wykonaniem zabiegu chemicznego na danym polu należy przeprowadzić lustrację w celu określenia głównego sprawcy oraz przekroczenia progu ekonomicznej szkodliwości , np. łamliwość źdźbła zbóż i traw: 20-30% źdźbeł z objawami porażenia. Można posiłkować się również systemem wspomagania decyzji, który jest pomocny w określeniu optymalnych terminów wykonywanych zabiegów chemicznych, co przekłada się na ich skuteczność. Spośród wszystkich dostępnych środków należy wybierać te bezpieczne dla środowiska, nie stanowią zagrożenia dla ludzi, najlepiej nietoksyczne oraz takie, które można zastosować w możliwie najniższych zarejestrowanych w etykiecie dawkach. Od 2009 r. na państwach UE ciąży obowiązek publikowania wskaźników ryzyka związanych ze stosowaniem na ich terenie środków ochrony roślin. Pierwszy z nich jest oparty na ilości sprzedanych konkretnych grup środków i wskazuje na potencjalne zagrożenie, drugi natomiast bazuje na liczbie wydanych zezwoleń na wprowadzenie środków ochrony roślin do obrotu w sytuacjach nadzwyczajnych. o ile w przypadku pierwszego z nich w Polsce utrzymuje się tendencja spadkowa, o tyle w przypadku drugiego z nich obserwujemy tendencję wzrostową, co wiąże się z wycofywaniem substancji czynnych przez KE, zmiany klimatu i sposób uprawy roli oraz pojawiające się coraz to nowe zagrożenia fitosanitarne.

                Obecnie w rejestrze widnieją 2403 środki ochrony roślin dopuszczone do obrotu przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Jednakże Komisja Europejska systematycznie wycofuje z obrotu substancje czynne uznane za szkodliwe, np. do dnia 30.01.2020 r. możliwe było stosowanie zapraw nasiennych zawierających substancję czynną tiuram, do dnia 16.04.2020 r. możliwe było stosowanie insektycydów zawierających substancję czynną chloropiryfos oraz chloopiryfos metylu, polecaną szczególnie do zwalczania słodyszka rzepakowego, do dnia 05.10.2020 r można korzystać ze środków zawierających substancję czynną benalaksyl . Oprócz substancji czynnych dostępne są także substancje podstawowe, które: „nie są stosowane głównie do celów ochrony roślin, ale mimo to są przydatne w ochronie roślin, bezpośrednio lub w środku składającym się 
z substancji podstawowej i prostego rozpuszczalnika, oraz nie są wprowadzane do obrotu jako środek ochrony roślin”. Należą do nich m.in. serwatka jako środek grzybobójczy w uprawach ogórka siewnego i dyni zwyczajnej do zwalczania mączniaka właściwego czy sacharoza przydatna we Francji w uprawach kukurydzy słodkiej do walki z omacnicą prosowianką.

                Środki ochrony roślin stosowane w nieodpowiedni sposób, np. w niewłaściwym zakresie temperatur, mogą roślinie także zaszkodzić, powodując tymczasowe lub długotrwałe uszkodzenia , co nazywane jest w nomenklaturze rolniczej fitotoksycznością. Ocena toksyczności danego środka ochrony roślin jest jednocześnie jedną z elementów oceny jego skuteczności. Fitotoksyczność może pojawić się również w wyniku interakcji zastosowanych preparatów na roślinę uprawną bieżącą, kolejną lub sąsiadującą, a także poprzez pozostałości na poprzedniej uprawie. Nie bez znaczenia jest tutaj dodatkowo odmiana rośliny, gdyż wykazano korelację pomiędzy środkami ochrony roślin a konkretnymi odmianami. Objawami fitotoksyczności są m.in. zahamowanie/opóźnienie wschodów, przerzedzenia, odbarwienia, deformacje, itd. By móc bardziej kontrolować, a przede wszystkim minimalizować, zagrożenie związane ze stosowaniem środków ochrony roślin na poziomie krajowym w Polsce wdrożony jest krajowy plan działania na rzecz ograniczenia ryzyka związanego ze stosowaniem środków ochrony roślin, który dotyczy nie rolników i przedsiębiorców, a jednostek administracji publicznej. Jego kluczowym celem jest upowszechnienie zasad integrowanej ochrony roślin ze szczególnym naciskiem na ochronę owadów zapylających i środowiska wodnego, udoskonalenie platformy sygnalizacji agrofagów, system szkoleń z zakresu ochrony roślin oraz promowanie upraw małoobszarowych i ekologicznych. Natomiast na poziomie europejskim funkcjonuje system PPPASM- system zarządzania wnioskami dotyczącymi środków ochrony roślin, którego głównym celem jest ujednolicenie wymogów formalnych rejestracji środków ochrony roślin.

  W jaki sposób możemy my, rolnicy, przyczynić się do ochrony roślin? Konstytutywną rzeczą jest nasze wspólne odpowiedzialne zachowanie, mające na celu przede wszystkim prewencję , nie doprowadzając do zachorowań. Duże znaczenie ma rosnący obrót międzynarodowym materiałem siewnym (należy posiadać świadectwo fitosanitarne), w ten sposób zawleczono m.in. z Ameryki Północnej mszycę Cinara Curvipes, która pojawiła się w 1990 r. w Europie, w Polsce pierwsze przypadki w 2014 r., a w roku 2020 obserwowano już masowo tego szkodnika w różnych rejonach Polski . Nie bez znaczenia pozostaje także mobilność ludzi w celach turystycznych i zarobkowych, handel przez internet, zmiany klimatyczne oraz znikome możliwości zwalczania patogenów i szkodników odglebowych oraz z lasów.

 

 Źródła:

  1. https://www.gov.pl/web/rolnictwo/ochrona-roslin
  2. Instytut Ochrony Roślin Państwowy Instytut Badawczy : Metodyka integrowanej ochrony pszenicy ozimej i jarej dla producentów, Poznań 2012, s.33-37
  3. Główny Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa Centralne Laboratorium: Raport nt. nowych zagrożeń fitosanitarnych dla Polski z dnia 04.08.2020, s.9
  4. Komisja Europejska, Dyrekcja Generalna ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności: Sprawozdanie z przeglądu dotyczącego substancji podstawowej serwatka sfinalizowane w Stałym Komitecie ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz na posiedzeniu w dniu 8 marca 2016 r. w związku z zatwierdzeniem serwatki jako substancji podstawowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1107/2009, s.6
  5. Europejska i Śródziemnomorska Organizacja Ochrony Roślin: Ocena skuteczności działania środków ochrony roślin, Biuletyn 37, s. 2-3

 

 

 

 

 

Ostatnio zmieniany 04 października 2020