W sobotę 9 września br. w Pile, na stadionie przy ulicy Okrzei, odbyła się „smaczna” impreza
- VII Festiwal Tradycyjnej Kuchni Wielkopolskiej połączony z piknikiem rodzinnym, pod honorowym patronatem Marszałka Województwa Wielkopolskiego p. Marka Woźniaka.
Gospodarzem tego wydarzenia był Powiat Pilski, a współorganizatorem Gmina Białośliwie oraz Lokalna Grupa Działania „Krajna nad Notecią”.
Celem Festiwalu jest promocja wielkopolskich powiatów i regionów, prezentacja kuchni regionalnej i jej tradycji poprzez ekspozycje potraw związanych z Wielkopolską, aktywizacja kół gospodyń wiejskich i stowarzyszeń.
W południe o godz. 12:00, nastąpiło uroczyste rozpoczęcie Festiwalu i Konkursu Tadycyjnej Kuchni Wielkopolskiej. Starosta pilski p. Eligiusz Komarowski przywitał współorganizatorów, wystawców oraz przybyłych gości.
Zaprezentowało się ok. 60 wystawców, a w Konkursie o zwycięstwo rywalizowało 12 zespołów kulinarnych: Miasto Poznań-Kółko Rolnicze Poznań Szczepankowo-Spławie, powiat wolsztyński-reprezentacja Powiatu Wolsztyńskiego, obornicki-Koło Gospodyń Wiejskich w Skrzetuszu, wągrowiecki-Koło Gospodyń Wiejskich w Oporzynie, czarnkowsko-trzcianecki-Koło Gospodyń Wiejskich w Sarbii, poznański
-Zespół Szkół nr 1 im. Powstańców Wielkopolskich w Swarzędzu, turecki-Stowarzyszenie „RAZEM DLA DZIECI” w Tuliszkowie, kaliski-Zespół Szkół nr 1 w Liskowie, średzki-Koło Gospodyń Wiejskich w Zwoli, kolski-Koło Gospodyń Wiejskich w Rzuchowie, chodzieski-Sołectwo Jaktorowo, złotowski-Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania Krajna Złotowska i Koło Gospodyń Wiejskich w Tarnówce, Koło Gospodyń Wiejskich w Osowcu.
Organizatorem wydarzenia był Powiat Pilski; dzięki zwycięstwu Koła Gospodyń Wiejskich „Włościanki” z Białośliwia, w VI edycji Festiwalu, który w ubiegłym roku odbył się w Kawęczynie, powiat Turek. Panie zaprezentowały tam roladę wołową z szagówkami, kiszoną kapustą i sosem oraz sernik wielkopolski na kruchym spodzie; zdobyły I miejsce, puchar i czek w wysokości 1 500 zł.
Formuła Festiwalu przewiduje dla zwycięskiej drużyny przywilej organizowania kolejnej edycji na swoim terenie. W nagrodę więc Powiat Pilski otrzymał prawo organizacji tego przedsięwzięcia w 2017 r..
Po raz I Festiwal odbył się w Gnieźnie w 2011 r., a jego inicjatorami byli senatorowie z województwa wielkopolskiego, pielęgnujący w ten sposób tradycje kulinarne naszego regionu. II Festiwal zorganizowano w 2012 r. w klasztorze na Świętej Górze koło Gostynia. III edycja Festiwalu odbyła się w Pleszewie, IV w Lipiej Górze, powiat chodzieski, V w Łeknie, powiat Wągrowiec.
Rozstrzygnięcie konkursu kulinarnego zaplanowano na godz. 15:30. W międzyczasie sporo się działo. Odbyły się panele wykładowe: „Żywność lokalna promocją regionu”–wykładowca p. Aleksandra Swulińska-Katulska
–Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu; „Polityka rozwoju obszarów wiejskich i ich wsparcie”, „Małe przetwórstwo w kontekście wspierania rozwoju przedsiębiorczości”–wykładowca p. Grzegorz Supron-Lokalna Grupa Działania „Krajna nad Notecią”.
Odbywały się warsztaty dla dzieci pn. „Z folklorem za pan brat”: artystyczne, ceramiczne oraz w drewnie, dzięki którym dzieci nie nudziły się. Podziwiać można było liczne stoiska rękodzieła i twórczości ludowej. Na wielkie uznanie zasługuje kowal p. Zdzisław Kempa, który mimo podeszłego wieku swoją obecnością zaszczyca i uświetnia liczne imprezy odbywające się w Wielkopolsce (i nie tylko), prowadząc warsztaty kowalskie i wytrwale pielęgnując tradycję wytwarzania kutych na kowadle żelaznych ozdób.
Festiwal Tradycyjnej Kuchni Wielkopolskiej uświetniło wielu wystawców. Wśród nich m.in. : Polski Związek Łowiecki, który częstował „pyszną dziczyzną”, Spółdzielnia Świt Dobry-Bus Burger serwująca burgery wykonane z polskich produktów. Własne wyroby zaprezentowały również Zakłady Mięsne Henryka Stokłosy. Kulinarną atrakcją była degustacja porcji pieczonego prosiaka.
Tegoroczne plony ze swoich ogrodów przedstawili w barwnej wystawie pilscy działkowcy.
Były liczne stoiska informacyjno-promocyjne (służące doradztwem) gmin, powiatów oraz organizacji działających w regionie związanych z rolnictwem, ochroną środowiska, sadownictwem, leśnictwem i łowiectwem m.in. WODR 
w Poznaniu, ARiMR BP w Pile, KRUS Piła, Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych, Wielkopolska Izba Rolnicza, LGD Krajna nad Notecią, Uniwersytet Trzeciego Wieku, Nadnotecki Związek Rybacki.
Czas umilały koncerty i występy zespołów wokalnych oraz tanecznych: Zespół Taneczny „Seniority” i Teatr Tańca „BALANS”, „CAOSiN” z Piły, kapela „KOMBINATORZY” z Budzynia, kapela „NO TO CYK” ze Złotowa, Zespół „2MAGIC”, Zespół „ZAJEFAJNI”.
Przez cały czas trwania Festiwalu odbywały się degustacje wyśmienitych potraw i ciast.
Przysłowiowym „gwoździem programu” było podsumowanie Konkursu Tradycyjnej Kuchni Wielkopolskiej. Powołana Komisja, której przewodniczyła dr inż. Aleksandra Swulińska–Katulska z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, oceniała potrawy w dwóch kategoriach: „Najlepsza potrawa tradycyjnej kuchni wielkopolskiej” i „Wielkopolska słodkość”, kierując się następującymi kryteriami: powiązanie z regionem, umocowanie historyczne, wykorzystanie produktów lokalnych i tradycyjnych wielkopolskich potraw, smak, zapach dania, wygląd, dodatki, przybranie i podanie, pomysł na prezentację i sposób prezentacji, estetyka stoiska, kreatywność, nazwa potrawy.
Po degustacji wszystkich potraw Komisja wyłoniła zwycięzcę.
W kategorii „Najlepsza potrawa tradycyjnej kuchni wielkopolskiej” kolejne miejsca to:
- I miejsce Koło Gospodyń Wiejskich w Zwoli (powiat średzki), za kaczkę nadziewaną jabłkami, pyzy, buraczki na zimno oraz czerninę bez krwi – dodatkowa nagroda to możliwość organizacji przyszłorocznego Festiwalu,
- II miejsce Stowarzyszenie „RAZEM DLA DZIECI” w Tuliszkowie (powiat turecki) za kaczkę z jabłkami z tuliszkowskich sadów w dwóch odsłonach: czernina babci Wandzi, pierś z kaczki smażona z jabłkami, z pieczonymi ziemniakami i młodą kapustą,
- III miejsce Koło Gospodyń Wiejskich w Skrzetuszu (powiat obornicki), za zrazy zawijane Joli.
Wyróżniono potrawę - kaczka po rzuchowsku z kluchami na łachu i sosem wiśniowo-winnym, przygotowaną przez zespół powiatu kolskiego.
W kategorii „Wielkopolska słodkość”:
- I miejsce Koło Gospodyń Wiejskich w Sarbii (powiat czarnkowsko–trzcianecki), za ciasto babci Rózi,
- II miejsce Reprezentacja powiatu wolsztyńskiego za sernik z ziemniakami,
- III miejsce Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania „Krajna Złotowska”, KGW w Tarnówce i KGW w Osowcu (powiat złotowski), za budyń chłopski.
Wyróżniono placek drożdżowy ze śliwkami, przygotowany przez zespół powiatu kolskiego.
Wszystkie zespoły konkursowe otrzymały dyplomy uznania.
Zgodnie z formułą, w 2018 r. organizatorem Festiwalu będzie powiat Średzki.
Za udział w VII Festiwalu Tradycyjnej Kuchni Wielkopolskiej WODR w Poznaniu otrzymał podziękowanie.

Tegoroczne Święto Plonów powiatu pleszewskiego odbyło się 27 sierpnia w gminie Gołuchów.  Dożynki Powiatu Pleszewskiego 2017 zostały objęte honorowym patronatem Prezydenta RP Andrzeja Dudy. Organizatorami dożynek były Gmina Gołuchów oraz Powiat Pleszewski. Starostami dożynek byli: Pan Arkadiusz Pływaczyk rolnik z  Popówka i Pani Monika Młynarczyk z Jedlca, a ich asystentami Marcin Staszak z Kajewa i Monika Skalska z Kościelnej Wsi

Uroczystości dożynkowe rozpoczęła uroczysta msza święta w kościele pw. Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej w Gołuchowie. Po mszy św. korowód dożynkowy, z pocztami sztandarowymi oraz kapelą ludową, przy akompaniamencie Orkiestry Dętej z Kościelnej Wsi przeszedł na tereny pobliskiego parku gołuchowskiego.

Otwarcia dożynek dokonali: Starosta Pleszewski Maciej Wasielewski i Wójt gminy Gołuchów Marek Zdunek.    

W czasie trwania dożynek ogłoszono wyniki konkursów: witaczy dożynkowych i gminnych wieńców. W konkursie  na najciekawsze witacze dożynkowe I miejsce zajęło sołectwo Kościelna Wieś. Ale nagrody otrzymały również wsie Pleszówka i Gołuchów. Natomiast za najpiękniejszy wieniec nagrodę otrzymała Rada Sołecka z Łęgu z Gminy Czermin, za  II miejsce KGW z Sowiny Błotnej, reprezentujące Gminę Pleszew, a III miejsce - Gminna Rada KGW w Gołuchowie. Wyróżniono również inne wieńce, wykonane między innymi przez: Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych Mieszkańców Wsi Polskie Olędry (Gmina Dobrzyca), KGW Kolonia Ostrowska - Świerczyna (Gmina Gizałki), KGW z  Kwilenia (Gmina Chocz) oraz KGW z Niniewa (Gmina Chocz).    

Tegoroczny koncert uświetnił występ Zespołu Pieśni i Tańca „ŚLĄSK” im. Stanisława Hadyny. Program artystyczny bogaty był w znane i popularne piosenki  oraz ludowe tańce podhalańskie i sądeckie,  polskie tańce narodowe jak; polonez, mazur, kujawiak, oberek i krakowiak.

Wśród atrakcji tegorocznych dożynek był kiermasz produktów lokalnych, Festiwal Kuchni i Smaków, zorganizowany przez Lokalną Grupę Działania „Wspólnie dla Przyszłości” i   zabawy i gry dla najmłodszych. Dla wszystkich uczestników dożynek przygotowano grochówkę a panie z Kół Gospodyń Wiejskich z terenu gminy Gołuchów upiekły kilkadziesiąt blach placka drożdżowego dla gości.
 

Na zakończenie imprezy odbyła się jak co roku zabawa taneczna przy muzyce zespołu „Orion”, trwająca do późnej nocy.          

Andrzej Otto – PZDR Pleszew, gmina Gołuchów

Mszyca czeremchowo - jak sama nazwa wskazuje to gatunek dwudomny, który migruje z czeremchy na zboża i trawy. Spotykamy ją na terenie całego kraju. Sprzyjające warunki dla jej rozwoju to ciepłe i umiarkowanie wilgotne lato. Szkodliwe są zarówno osobniki dorosłe jak i larwy. Osobniki dorosłe są długości 1,5 – 2,3 mm, kształtu owalnego, oliwkowozielone z brązowymi płytkami bocznymi, ogonek mają krótszy od syfonów. Z kolei larwy są barwy zielonej. 

W kwietniu na czeremsze z jaj wylęgają się założycielki rodu, z których w drugim pokoleniu rodzą się osobniki uskrzydlone, przelatujące na letnie rośliny żywicielskie w tym na kukurydzę. Dają kilkanaście pokoleń. Od połowy września formy uskrzydlone wracają z powrotem na czeremchę. 

Mszyca ma kłująco-ssący aparat gębowy, nakłuwa tkanki roślin i wysysa soki, w wyniku czego mogą powstawać przebarwienia blaszek liściowych. Rośliny są osłabione zwłaszcza w okresie suszy, są podatne na porażenie przez sprawców chorób m.in. głownię kukurydzy, drobną plamistość liści, fuzariozę kolb. A ponadto mszyce przenoszą choroby wirusowe i wytwarzają spadź, na której rozwijają się grzyby chorobotwórcze. 

Aby stwierdzić obecność mszyc należy prowadzić systematyczny monitoring upraw kukurydzy. Nasilone występowanie owadów przypada pod koniec czerwca lub na początku lipca. Stosując metody agrotechniczne ograniczamy liczebność występujących szkodników na roślinach. Wśród metod tych wyróżniamy:  płodozmian, izolację przestrzenną od roślin zbożowych, traw wieloletnich i czeremchy, zbilansowane nawożenie azotowe, likwidacja chwastów     z plantacji, terminowy zbiór plonu, ochrona owadów pożytecznych.   

Po przekroczeniu progu ekonomicznej szkodliwości, który wynosi średnio 300 mszyc na roślinie możemy stosować metodę chemiczną – stosujemy środki ochrony roślin nalistne takie jak:
- Arkan 050 CS - 0,1 l/ha,
- Karate Zeon 050 CS – 0,1 l/ha,
- Wojownik 050 CS – 0,1 l/ha.

Starszy doradca Wacław Biadała
Literatura
„ Atlas szkodników roślin rolniczych” – praca zbiorowa pod redakcją Pawła K. Beresia.

Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ogłosiła nabór wniosków o przyznanie pomocy w ramach poddziałania „Płatności na rzecz rolników kwalifikujących się do systemu dla małych gospodarstw, którzy trwale przekazali swoje gospodarstwo innemu rolnikowi” objętego PROW 2014-2020.

Wnioski przyjmowane będą w biurach powiatowych Agencji w terminie od 25 września do 24 października 2017 r. Formularz wniosku o przyznanie pomocy, wykaz i wzory wszystkich wymaganych oświadczeń składanych przez wnioskodawcę oraz przejmującego, jak również wniosku o płatność, udostępnione są na stronie internetowej Agencji → kliknij tutaj oraz we wszystkich biurach powiatowych i oddziałach regionalnych ARiMR.

Zasady przyznawania pomocy reguluje rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 kwietnia 2016 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania, wypłaty oraz zwrotu pomocy finansowej w ramach poddziałania „Płatności na rzecz rolników kwalifikujących się do systemu dla małych gospodarstw, którzy trwale przekazali swoje gospodarstwo innemu rolnikowi” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lwa 2014-2020 (Dz. U. z 2016 r. poz. 598 z późn. zm.).

Pomoc przyznawana i wypłacana jest jednorazowo, a jej wielkość ustalana jest w oparciu o kwotę przyznaną rolnikowi w ramach systemu dla małych gospodarstw w 2015 roku, tj. w roku przystąpienia do tego systemu. Wysokość wsparcia wylicza się jako iloczyn 120% tej kwoty i liczby lat kalendarzowych obejmujących okres od daty przekazania gospodarstwa do końca roku 2020. Oznacza to, że rolnik przekazujący gospodarstwo w 2017 roku otrzyma 4-krotność 120% płatności dla małych gospodarstw, tj. łącznie 480% przyznanej wówczas kwoty.

Wnioskujący o przyznanie pomocy zobowiązany jest do przekazania posiadanego gospodarstwa w sposób trwały, tj. poprzez sprzedaż lub darowiznę, i zakończenia prowadzenia działalności rolniczej. Przekazaniu podlegają wszystkie grunty rolne oraz zwierzęta gospodarskie objęte systemem dla małych gospodarstw wchodzące w skład gospodarstwa rolnego rolnika, stanowiące jego własność, jak również będące przedmiotem współwłasności. Przepisy przewidują możliwość pozostawienia sobie przez rolnika gruntów rolnych o powierzchni nieprzekraczającej 0,5 ha z zastrzeżeniem, że działalność rolnicza prowadzona na tych gruntach może służyć wyłącznie zaspokajaniu potrzeb własnych rolnika oraz osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym. Do określenia wielkości gospodarstwa wnioskodawcy po zakończeniu prowadzenia działalności rolniczej przyjmowana jest powierzchnia gruntów rolnych posiadanych lub współposiadanych przez niego, jak również przez jego małżonka.

Rolnik przejmujący gospodarstwo rolne od przekazującego musi zostać wskazany przez wnioskodawcę we wniosku o przyznanie pomocy. Może to być osoba fizyczna, ale również osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, wpisana do ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności.

Jednym z podstawowych warunków, jakie musi spełnić przejmujący, jest posiadanie gospodarstwa rolnego, które wraz z gruntami przejętymi od wnioskodawcy osiągnie wielkość równą co najmniej średniej powierzchni gruntów rolnych w gospodarstwie rolnym w kraju. W przypadku, gdy gospodarstwo rolne przejmującego jest położone w województwie, w którym średnia powierzchnia gruntów rolnych w gospodarstwie rolnym jest większa niż średnia powierzchnia gruntów rolnych w gospodarstwie rolnym w kraju, wymagane jest utworzenie gospodarstwa o powierzchni równej co najmniej średniej powierzchni gruntów rolnych w gospodarstwie rolnym w województwie. Jeżeli gospodarstwo rolne jest położone na obszarze więcej niż jednego województwa za właściwe do ustalenia spełnienia tego kryterium uznaje się to, w którym jest położona największa część gruntów rolnych tego gospodarstwa, według stanu po przejęciu gruntów rolnych od przekazującego.

Przejmujący grunty rolne od wnioskodawcy podejmuje zobowiązanie do prowadzenia działalności rolniczej na przejętych gruntach rolnych przez 5 lat od dnia przejęcia gospodarstwa rolnego oraz zachowania całkowitej powierzchni gospodarstwa rolnego utworzonego w wyniku przejęcia gruntów rolnych od wnioskodawcy. W przypadku, gdy przejmującym jest osoba fizyczna, podejmuje ona zobowiązanie do prowadzenia utworzonego gospodarstwa rolnego osobiście. Umowa przekazania gruntów rolnych musi zawierać zobowiązanie przejmującego do wypełnienia powyższych wymagań, jak również do zapłacenia kary umownej w przypadku niedotrzymania tego warunku wraz z określeniem wysokości tej kary. Rolnik wskazany we wniosku jako przejmujący nie może mieć ustalonego prawa do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy.

Wnioskodawca jest zobowiązany do wyrejestrowania się z ubezpieczenia rolników z dniem zbycia gospodarstwa (jeśli podlegał temu ubezpieczeniu w dniu złożenia wniosku o przyznanie pomocy). Otrzymanie płatności za przekazanie małego gospodarstwa innemu rolnikowi skutkuje zobowiązaniem beneficjenta do niepodejmowania działalności rolniczej przez okres 5 lat od dnia przekazania gospodarstwa rolnego.

Wnioski o przyznanie pomocy, wraz z załącznikami, składa się do kierownika biura powiatowego właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego. Najpóźniej w terminie 90 dni od daty zakończenia naboru wniosków wydane będą decyzje o przyznaniu pomocy. Decyzja o przyznaniu pomocy zawiera informacje o warunkach, jakie muszą zostać spełnione, aby pomoc została wypłacona. Po otrzymaniu decyzji o przyznaniu wsparcia rolnik ma 90 dni na przekazanie posiadanego gospodarstwa rolnego, w tym zwierząt gospodarskich, przejmującemu wskazanemu we wniosku oraz złożenie do kierownika biura powiatowego wniosku o płatność wraz z dokumentami potwierdzającymi spełnienie warunków określonych w decyzji.

Pomoc będzie przyznawana w kolejności ustalonej zgodnie z punktacją przyznaną na podstawie następujących kryteriów wyboru:

• powierzchnia gospodarstwa przekazywanego
  • do 3 ha gruntów rolnych – 1 punkt,
  • powyżej 3 ha do 6 ha – 3 punkty,
  • powyżej 6 ha – 5 punktów,
• powierzchnia gospodarstwa rolnego przejmującego gospodarstwo od wnioskodawcy
  • do 5 ha gruntów rolnych – 3 punkty,
  • powyżej 5 ha do 10 ha – 2 punkty,
  • powyżej 10 ha – 1 punkt,
• przekazanie gospodarstwa rolnego osobie fizycznej, która w dniu złożenia wniosku o przyznanie pomocy nie ma więcej niż 40 lat i jest ubezpieczona jako rolnik na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników z mocy ustawy i w pełnym zakresie – 3 punkty.

Minimum kwalifikujące do przyznania pomocy wynosi 2 punkty. Zgodnie z obowiązującymi przepisami obowiązują dwie listy kolejności przysługiwania pomocy: dla województwa mazowieckiego oraz pozostałych województw.

Beneficjent pomocy zobowiązany jest do wypełnienia szeregu zobowiązań wieloletnich, o których mowa w decyzji. Brak ich realizacji zagrożony jest sankcjami w postaci konieczności zwrotu części lub całości kwoty pomocy. W przypadku podjęcia działalności rolniczej w okresie 5 lat od dnia przekazania gospodarstwa przejmującemu zwrotowi podlega 100% kwoty pomocy. Całość przyznanej pomocy podlega zwrotowi w przypadku nieumożliwienia przez beneficjenta przeprowadzenia kontroli na miejscu lub kontroli dokumentów przez uprawnione podmioty. Natomiast za każdy rozpoczęty rok niespełniania warunku niepodlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników zwrotowi podlega 20% kwoty pomocy.