Śruta kukurydziana jest paszą chętnie zjadaną przez trzodę chlewną. Dobrze sporządzona kiszonka charakteryzuje się przyjemnym zapachem i smakiem, świnie bardzo chętnie ją pobierają nawet w dużych ilościach.  Kukurydza nie ma substancji antyżywieniowych, tuczniki mogą dziennie pobierać nawet do 3 kg śruty kukurydzianej. Należy jednak pamiętać, że w ziarnie kukurydzy znajduje się dużo kwasów tłuszczowych nienasyconych, co powoduje złą konsystencję słoniny, która charakteryzuje się miękkością. Ziarno zwiera również witaminę E i ksantofile (karotenoidy), te ostatnie powodują, że słonina tuczników żywionych w ostatniej fazie tuczu dużymi dawkami kukurydzy ma żółte zabarwienie, co stanowi wadę. Stosując ziarno kukurydzy w żywieniu świń musimy dokładnie bilansować paszę,  zwłaszcza pod kątem aminokwasów egzogennych. Zaleca się, aby ziarno kukurydzy nie przekraczało 20%  dziennej dawki. Pasza o 20 % udziale kukurydzy może być skarmiana do końca tuczu. Należy zachować szczególną ostrożność przy skarmianiu kiszonego ziarna kukurydzy podczas ujemnych temperatur. Zmrożona kiszonka nie nadaje się do skarmiania, szczególnie jest to niebezpieczne przy lochach ciężarnych i karmiących. Wówczas lepiej na parę dni zrezygnować z kiszonego ziarna kukurydzy w żywieniu świń.

Kiszone ziarno kukurydzy ma postać sypką i świetnie się miesza z pozostałymi składnikami paszy pełnoporcjowej. Fot. Archiwum autora.

Kiszone ziarno kukurydzy ma postać sypką, o wyczuwalnej wilgoci, dobrze się miesza z innymi komponentami paszy treściwej. Zawarta wilgoć w kiszonym ziarnie może powodować  zmniejszenie pylenia się paszy, a obniżone  pH do 4 działa korzystnie jako zakwaszacz.

Pasza pełnoporcjowa z udziałem kiszonego ziarna kukurydzy daje się łatwo transportować podajnikami po chlewni.  Fot. Archiwum autora.

Z uwagi na zastosowanie kiszonego ziarna kukurydzy, pasza zawiera mniej suchej masy, więc charakteryzuje się niższymi parametrami. Wpływa to niższą koncentrację składników pokarmowych. Niższy poziom białka ogólnego jest rekompensowany lepszą wartością biologiczną przez zastosowanie syntetycznych aminokwasów egzogennych w koncentracie.