03 marca 2015

Owrzodzenia żołądka u świń

Przygotowane przez

Coraz częstszym problemem pojawiającym się w intensywnej produkcji trzody chlewnej są wrzody żołądka. Owrzodzenia żołądka u świń mogą mieć dwojaki charakter. Owrzodzenia części gruczołowej (trzon i część odźwiernikowa) spotykane są zdecydowanie rzadziej i najczęściej jako jedna ze składowych zmian wielonarządowych obserwowanych w przebiegu rożnych chorób zakaźnych, takich jak różyca, salmonelloza czy pomór świń. Z kolei owrzodzenia części bezgruczołowej (owrzodzenia części przełykowej) obserwuje się zdecydowanie częściej u świń i zazwyczaj jako pojedynczą jednostkę chorobową, stanowiącą dość poważny problem w hodowli wielkotowarowej świń na całym świecie. Nadżerki oraz owrzodzenia błony śluzowej żołądka w okolicy ujścia przełyku (część wpustowa) są dość częstą przypadłością u świń. W formie przewlekłej okresowe krwawienia doprowadzają do anemii, skutkiem czego jest bladość powłok ciała i powolna utrata kondycji zwierząt. Ostry przebieg choroby w wyniku wewnętrznego skrwawienia się doprowadza do nagłego zejścia śmiertelnego. Wrzody żołądka mogą pojawić się u świń w różnym wieku. Najczęściej występują u loch przed oraz po porodzie, jednak natężenie występowania nie przekracza zwykle 5%. Często wrzody żołądka obserwuje się u szybko rosnących świń w wieku od 3 do 6 miesięcy. U zwierząt rzeźnych odsetek owrzodzeń stwierdzanych poubojowo może sięgać nawet 60%. Przyczyny owrzodzeń żołądka u świń są różnorodne. Można je podzielić na żywieniowe, związane ze sposobem zarządzania, zakaźne oraz czynniki bliżej nieznane.

 

Przyczyny związane z szeroko pojętym żywieniem:

  • niski poziom włóknika w paszy (zwłaszcza w przypadku utrzymania bezściołowego),
  • dieta zawierająca wysoki poziom energii,
  • wysoki udział pszenicy w paszy (ponad 55%),
  • niedobór w paszy witaminy E oraz selenu,
  • nadmiar w paszy żelaza, miedzi i wapnia,
  • niski poziom cynku,
  • dieta bogata w nienasycone kwasy tłuszczowe,
  • dieta z udziałem serwatki oraz mleka odtłuszczonego,
  • wielkość drobiny paszy – czym mniejsza średnica cząsteczki ziarna po zmieleniu, tym większa szansa na wystąpienie wrzodów żołądka (optymalna wielkość to 600-700 mikrometrów),
  • pasza w postaci granulatu,
  • stosowanie do produkcji pasz zbyt wilgotnego ziarna – może być przyczyną zwiększonej ilości owrzodzeń,
  • dieta niskobiałkowa.

 

Czynniki związane z warunkami chowu oraz jego zarządzaniem:

  • nieregularny system żywienia świń oraz ograniczony dostęp do karmnika,
  • długie okresy głodu, zwłaszcza w systemie żywienia racjonowanego,
  • nadmierne zagęszczenie oraz częste przepędy świń,
  • niekorzystne warunki środowiskowe zwiększające poziom stresu,
  • złe warunki utrzymania loch, szczególnie w kojcach indywidualnych,
  • długie, wyczerpujące transporty,
  • ograniczony dostęp do wody i/lub paszy.

 

Czynniki przyczynowe o bliżej nieokreślonym charakterze:

  • stres w następstwie dużej dobowej amplitudy temperatury,
  • stres na skutek niewłaściwego postępowania ludzi obsługujących świnie,
  • nieznana jest przyczyna, dla której wrzody żołądka są częściej rejestrowane u kastratów i knurów w porównaniu do loszek,
  • owrzodzenia żołądka częściej są rejestrowane u świń szybko rosnących.

 

Czynniki o charakterze zakaźnym:

  • wyraźna współzależność pomiędzy zapaleniem płuc a występowaniem wrzodów żołądka u świń (wykazano, że u zwierząt z ostrymi objawami chorobowymi ze strony układu oddechowego wrzody żołądka rejestrowano nawet 9 razy częściej niż u świń zdrowych),
  • owrzodzenia żołądka pojawiają się często w wyniku septicemii związanej z wystąpieniem różycy czy pleuropneumonii świń,
  • nie potwierdzono jednoznacznie udziału bakterii z grupy Helicobacter w etiologii wrzodów żołądka u świń.

 

Sposoby zapobiegania wystąpieniu wrzodów żołądka u świń:

  • obniżyć poziom stresu poprzez rozgęszczenie zwierząt w pomieszczeniach,
  • poprawić warunki środowiskowe, w tym wentylację,
  • zmienić technikę żywienia (zaniechać żywienia restrykcyjnego na rzecz żywienia do woli),
  • zwiększyć poziom włókna w paszy, jeśli jest taka potrzeba (minimum 3,8%),
  • zminimalizować udział drobin paszy o wielkości poniżej 500 mikrometrów,
  • zwiększyć wielkość drobiny paszy do 600-700 mikrometrów,
  • paszę granulowaną zastąpić paszą sypką podawaną na podłogę.

Oddzielnym problemem może być produkcja w cyklu otwartym, w ramach zakupu prosiąt do tuczu. Błędy w odchowie prosiąt (nieprawidłowe żywienie, choroby, leczenie), na które nie mamy wpływu, mogą stanowić podstawę późniejszych problemów, a powyższymi działaniami możemy jedynie nieco je złagodzić.


W opracowaniu wykorzystano:
Pejsak Z., Choroby świń.
Sapierzyński R., Fabisiak M., Wrzody żołądka u świń.
Tarasiuk K., Wrzody żołądka u świń – czy można im zapobiec?

Czytany 5537 razy

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.