12 listopada 2013

Aloes

Przygotowane przez
Aloes w wielu domach jest  traktowany jako roślina doniczkowa, a warto wykorzystać jego cenne właściwości lecznicze. Liście aloesu zawierają antraglikozydy ( głównie aloinę), żywice, sole mineralne (cynk, miedź, molibden), kwasy organiczne (bursztynowy, cynamonowy), witaminy (A,C,F,B1, B2, B6,B12, betakaroten, kwas foliowy), substancje białkowe, polisacharydy ( o charakterze śluzu) i tzw. stymulatory biogenne, które obniżają poziom cukru i cholesterolu, przyspieszają przemianę materii i regenerują tkanki.

Właściwości lecznicze aloesu znane są od wieków i przede wszystkim w rejonach klimatu gorącego, czyli tam , gdzie aloes rośnie w warunkach naturalnych. W warunkach domowych aloes jest rośliną niezbędną, gdyż może być stosowany do  użytku wewnętrznego jak i zewnętrznego. Świeże liście aloesu zawierają dużo substancji śluzowych oraz biogenne stymulatory. Jego liście po umyciu w przegotowanej wodzie, usunięciu kolców  i przecięciu można przykładać na wszystkie rany, oparzenia i owrzodzenia skóry. Można też przygotować napar-liście aloesu pociąć, włożyć do termosu, dodać po łyżeczce liści szałwii i kwiatów nagietka. Zalać 1,5 szklanką wrzątku, termos zakręcić, odstawić na 1 godzinę. Taki napar służy do przemywania ran lub do płukania jamy ustnej. Kiedy oczy mamy zmęczone można przygotować  okłady z gazy nasączonej sokiem aloesowym i położyć na powieki.  Aloes należy do leków silnie przeczyszczających, pobudza także wydzielanie żółci. Ma właściwości bakteriobójcze i regenerujące. Wspomaga oczyszczanie organizmu ze szkodliwych substancji, gdyż łączy się z toksynami i ułatwia ich wydalanie. Może być pomocny w leczeniu alergii pokarmowych - w uczuleniu na gluten i w nietolerancji mleka krowiego.

Dla celów leczniczych liście zbiera się dopiero po 2 latach, obrywając od dołu lub ścinając całe rośliny. Chcąc wzmocnić organizm dobrze jest stosować „ winko aloesowe”, które sami przygotujemy.

Przepis na „winko aloesowe”

Liście z co najmniej 3-letniej rośliny, której nie należy podlewać 3 dni przed zerwaniem liści, przechowujemy przez 5 dni w ciemnym miejscu. Potem liście się miażdży i na każde 0,5 kg miazgi dodaje się 0,5 kg miodu i 2 szklanki czerwonego wina gronowego. Tak sporządzoną mieszankę pozostawia się na 5 dni w ciemnym miejscu, żeby się przemacerowała. Następnie przecedza się, zlewa do butelek, nie korkuje zbyt mocno, przechowuje w chłodnym i ciemnym miejscu. Takie winko stosuje się przez 5 dni, 3 razy dziennie po łyżeczce, na 2 godziny przed posiłkiem. Potem dawkę można zwiększyć do 1 łyżki jednorazowo. Jednak kuracja nie powinna trwać dłużej niż 2 miesiące w ciągu roku. Dzięki stosowaniu takiej mikstury wzmacnia się  organizm i poprawia apetyt.

 

Alicja Nowak

WODR w Poznaniu

Czytany 4484 razy Ostatnio zmieniany 12 listopada 2013

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.