Odpowiednio wczesne wykrycie ulatniającego się gazu lub czadu (tlenku węgla) może zapobiec wielu nieszczęściom. Dlatego warto mieć w domach urządzenie, które ostrzeże nas przed zagrożeniem.

Z gazem zawsze trzeba obchodzić się ostrożnie. W pomieszczeniach, w których są zainstalowane urządzenia gazowe, musi sprawnie działać wentylacja samoczynna i wentylacja spalinowa. Przewody muszą być szczelne i wytwarzać ciąg kominowy. Co najmniej trzykrotnie w ciągu roku należy przeprowadzić przegląd instalacji gazowej, przewodów spalinowych i wentylacyjnych. Aby zwiększyć poczucie bezpieczeństwa w naszym domu, warto również zainstalować detektory gazów. Detektor umożliwia ciągłą kontrolę stężenia niebezpiecznych substancji w pomieszczeniach –  gazu ziemnego płynnego oraz tlenku węgla. W domach można zamontować pojedyńcze detektory lub cały system wykrywania i wyłączania gazu.

Detektory do wykrywania gazu mierzą stężenie gazów wybuchowych: ziemnego, płynnego (propanu – butanu) oraz oparów benzyny. Już stężenie 15 razy mniejsze od tego, przy którym może nastąpić wybuch, powoduje włączenie sygnalizacji optycznej i dźwiękowej.

Detektor wykrywający czad (tlenek węgla) działa podobnie, a załącza się gdy stężenie tlenku węgla osiągnie 0,01%. Już przy dwukrotnie mniejszym stężeniu detektor włącza sygnalizację optyczną , a gdy to stężenie utrzymuje się ponad 10 minut również sygnalizację dźwiękową. Gdy włączy się alarm, należy natychmiast otworzyć okna powodując przeciąg powietrza, zamknąć zawór gazowy i wezwać osobę posiadającą uprawnienia do przeglądu instalacji gazowych.

Gaz ulatnia się przez nieszczelności mogące powstać w urządzeniach gazowych, w przewodach, a zwłaszcza w miejscu ich połączeń. Nieszczelności może spowodować zawarty w gazie siarkowodór, który działa korozyjnie na przewody metalowe, może napływać do pomieszczeń również z zalanego wrzątkiem palnika kuchenki gazowej lub gazowego podgrzewacza wody, z którego pobiera się ciepłą wodę użytkową przy zgaszonym płomieniu. Gaz ziemny dostarczany do domów jest szczególnie niebezpieczny – nie widać go ani nie czuć, więc jest trudno wykrywalny. Nawaniany jest okresowo dla wykrycia ewentualnych nieszczelności w instalacji. Gaz napływa do pomieszczenia, a gdy jego stężenie osiągnie od 5 do 15% objętości powietrza, tworzy mieszaninę wybuchową. Wystarczy wtedy iskra – włączenie światła czy latarki, zapalenie papierosa – wówczas następuje wybuch w pomieszczeniu.

Urządzenia opalane węglem, drewnem, peletem wymagają określonej ilości powietrza (tlenu) do spalania. Jeśli dopływa do nich za mało tlenu, spalanie nie jest pełne, w wyniku czego powstaje silnie trujący tlenek węgla, zwany również czadem. Wdychanie go nawet przez krótki czas może spowodować trwałe uszkodzenie mózgu, a nawet śmierć. Trudno go wykryć, bo podobnie jak gaz ziemny nie ma barwy i zapachu.

Gazy lżejsze od powietrza (np. metan) unoszą się w kierunku sufitu. Czujnik umieszcza się maksymalnie 30 cm od sufitu zawsze powyżej górnej krawędzi drzwi lub okien, z dala od otworów wentylacyjnych lub okien.

Gazy cięższe od powietrza (np. gaz płynny) opadają w kierunku podłogi, czujnik powinien być umieszczony maksymalnie 30 cm nad podłogą, z dala od drzwi.

Gazy o ciężarze przybliżonym do powietrza (tlenek węgla – czad) unosząc się wypełniają całe pomieszczenie, czujnik powinien być zamontowany ok. 180 cm nad podłogą.

Gdzie montujemy detektory:

• detektor tlenku węgla
  • w kuchni i łazience z gazowym podgrzewaczem wody,
  • w kotłowni z piecem opalanym drewnem, węglem lub peletem,
  • w pomieszczeniu z kominkiem,
  • w garażu przyległym do kotłowni;
• detektor gazu
  • w kotłowni z kotłem gazowym,
  • w kuchni wyposażonej w kuchenkę gazową i gazowy podgrzewacz wody,
  • w łazience z gazowym podgrzewaczem wody,
  • w pomieszczeniach, gdzie znajdują się urządzenia gazowe, liczniki, butle, zbiorniki i przewody gazowe.

Kupując detektory należy upewnić się, czy urządzenia posiadają znaki bezpieczeństwa „B”. Przed okresem jesienno-zimowym udrożnijmy wszystkie przewody wentylacyjne i dymowe, dokonajmy oczyszczenia źródeł ciepła (piece c.o., kominki) w naszym budynku mieszkalnym.

Zakup detektorów do wykrywania gazów w budynku to wydatek rzędu około 200 zł. Polecam do zakupu i montażu ww. urządzenia w pomieszczeniach budynku mieszkalnego. Sezon grzewczy trwa – jak donoszą nasze publikatory, niestety już są ofiary nieszczelnych przewodów dymowych, wentylacyjnych i gazowych oraz nieszczelnych kotłów centralnego ogrzewania.