O 40% mniej standardowej stawki w przypadku samowolnej wycinki drzew rosnących na terenach wiejskich oraz do 130% więcej w przypadku drzew rosnących w pasie drogowym i na terenach zabytkowej nieruchomości czy terenach uzdrowiskowych – takie zmiany będą niebawem obowiązywać zgodnie z wprowadzonym rozporządzeniem Ministra Środowiska w sprawie samowolnego usunięcia drzew i krzewów. Na podstawie rodzaju drzewa i grubości pnia samowolka będzie jeszcze przemnażana przez odpowiedni współczynnik różnicujący rodzaj lokalizacji, dając ostateczną opłatę – karę za samowolne wycięcie – usunięcie krzewu lub drzewa. I tak w przypadku:

• terenów uzdrowisk, obszarów ochrony uzdrowiskowej, terenów wpisanych do rejestru zabytków lub pasów drogowych dróg publicznych, współczynnik ten będzie wynosił 1,3;
• terenów zieleni – 1,0,
• pozostałych terenów miast – 0,7;
• pozostałych terenów wsi – 0,4.

Jak tłumaczy ustawodawca, lokalizacja ma wpływ na ocenę wartości drzewa lub krzewu w jego otoczeniu, a także pozwala na określenie wpływu na wartość terenu, na którym rosną.

Najwyższą wartość drzew w przypadku uzdrowisk i terenów chronionych przez konserwatora zabytków uzasadnia się tym, że w takich miejscach „mają znaczenie wartości estetyczne i ekologiczne”. Z kolei pas drogowy jest miejscem koncentracji uciążliwości urbanizacyjnych, gdzie odtworzenie drzewa stwarza trudności i potrzebę większych nakładów finansowych na odbudowę drzew lub krzewów.

Samowolne wycięcie drzewa – topoli o obwodzie pnia 3 m na terenie wiejskim przy uwzględnieniu współczynnika lokalizacji będzie skutkować karą w wysokości 3115 zł. Natomiast na terenie uzdrowisk oraz obszarów należących pod ochronę konserwatora zabytków kara za usunięcie tej samej topoli o tym samym obwodzie wyniesie 7800 zł.

Miejmy więc na uwadze powyższe zmiany, a chcąc usunąć jakikolwiek drzewostan, zgłośmy zamiar jego usunięcia w Wydziale Ochrony Środowiska naszej gminy, gdzie otrzymamy zezwolenie na jego usunięcie bez dotkliwych konsekwencji dla naszego portfela.