Producenci rolni, będący osobami fizycznymi mogą organizować się w grupy producentów rolnych, a tym samym być jej członkami, jeśli prowadzą działalność rolniczą stosownie do treści art. 4 ust. 1 lit. c pkt i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r.
Zgodnie z ww. przepisem działalność rolnicza oznacza produkcję, hodowlę lub uprawę produktów rolnych, w tym zbiory, dojenie, hodowlę zwierząt oraz utrzymywanie zwierząt do celów gospodarskich; w ramach ww. działalności rolnej prowadzą gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.
Odnosząc się do przesłanki prowadzenia gospodarstwa rolnego, stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2016, poz. 617 z późn. zm.), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.
Ponadto stosownie do art. 4 ust. 1 ww. rozporządzenia PEiRE(UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r.:
- „rolnik” oznacza osobę fizyczną lub prawną, bądź grupę osób fizycznych lub prawnych, bez względu na status prawny takiej grupy i jej członków w świetle prawa krajowego, których gospodarstwo rolne jest położone na obszarze objętym zakresem terytorialnym Traktatów, określonym w art. 52 TUE w związku z art. 349 i 355 TFUE, oraz które prowadzą działalność rolniczą,
- „gospodarstwo rolne” oznacza wszystkie jednostki wykorzystywane do działalności rolniczej i zarządzane przez rolnika, znajdujące się na terytorium tego samego państwa członkowskiego,
Natomiast zgodnie z §1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 lutego 2016 r. w sprawie wymagań, jakie powinien spełniać plan biznesowy grupy producentów rolnych, plan biznesowy zawiera m.in.:
- wskazanie posiadanych przez członków grupy w zakresie produkcji produktu lub grupy produktów, ze względu, na które grupa została utworzona:
- numerów i powierzchni działek ewidencyjnych, na których jest prowadzona produkcja – w przypadku produkcji roślinnej, albo,
- liczby i gatunków zwierząt, a w przypadku zwierząt gospodarskich objętych obowiązkiem zgłoszenia do rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych i siedzib stad tych zwierząt, również numerów siedzib tych stad – w przypadku produkcji zwierzęcej,
- zestawienie budynków, budowli, maszyn, urządzeń lub środków transportu, będących w posiadaniu grupy i poszczególnych członków grupy, wykorzystywanych do produkcji produktu lub grupy produktów, ze względu, na które grupa została utworzona, na dzień złożenia wniosku o uznanie grupy,
Członek grupy oprócz bycia właścicielem lub posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, powinien także posiadać budynki, budowle, maszyny i urządzenia lub środki transportu, wykorzystywane do produkcji produktów, ze względu, na które grupa została utworzona, aby można było stwierdzić, że prowadzi działalność rolniczą. Uwzględniając powyższe, gospodarstwo rolne członka grupy producentów rolnych powinno być definiowane jako samodzielnie zarządzana oraz technicznie i ekonomicznie samodzielna jednostka wytwarzająca produkty rolne.
Przypadek, gdy dwóch lub więcej członków grupy prowadzi „wspólną produkcję rolną”, zamieszkując pod tym samym adresem i korzystając z tej samej infrastruktury, może zostać potraktowany jako brak odrębności gospodarstw, brak odrębności prowadzonej produkcji przez członków grupy producentów rolnych. Produkcja każdego z członków grupy powinna być możliwa do wyodrębnienia i zidentyfikowania jako produkcja odrębnej jednostki produkcyjnej, również w zakresie wielkości dostaw do grupy producentów przez poszczególnych członków, aby uniknąć wątpliwości podczas prowadzonych kontroli związanych zarówno z potwierdzaniem spełniania warunków uznania, jak i z przyznawaniem wsparcia w ramach działania 9 PROW 2014-2020.
Na etapie ubiegania się przez grupę producentów rolnych o nadanie statusu uznania, ARiMR analizuje przesłanki ewentualnego wystąpienia „sztucznych warunków”, w celu zapobieżenia sytuacji, w której dany podmiot stworzył sztuczne warunki w celu uzyskania statusu grupy producentów rolnych, a tym samym możliwości pozyskania nieuprawnionych korzyści finansowych.