Wyświetlenie artykułów z etykietą: zdrowie

Profilaktyka zdrowotna – ciekawostki i porady

Na przeziębienie – zioła

Jesień to pora przeziębień i katarów. Na te sezonowe przypadłości nie zawsze trzeba stosować silne leki. Często lepiej zastosować te preparaty, który wykorzystują naturalne składniki. Do najpopularniejszych roślin poprawiających odporność organizmu i często wykorzystywanych przez farmaceutów należy afrykańska jeżówka purpurowa i jeżówka wąskolistna (inaczej echinacea), które uprawiane są często w naszych polskich ogrodach. Krople lub tabletki do ssania stosuje się przy częstych infekcjach górnych dróg oddechowych i katarach.

. Skorzystaj z mikstury oczyszczającej  i podnoszącej odporność : z aloesu, cytryny i oliwy z  oliwek (kliknij na link) http://www.bioslone.pl/oczyszczanie/mikstura .Preparaty te można podawać również dzieciom.

W uchronieniu przed przeziębieniem może pomóc nam kąpiel ziołowa. W jesienny wieczór możemy połączyć przyjemne z pożytecznym i zanurzyć się w wannie z wodą, do której dodaliśmy napar z rumianku lub tymianku, który dodatkowo pobudzi krążenie.

Dziurawiec i jego właściwości 

są od lat znane wszystkim ludziom interesującym się ziołolecznictwem.

Ziele dziurawca jest powszechnie znane ze swych licznych właściwości. Dawniej uważany był za lek uniwersalny. Znał go Hipokrates, „ojciec” lekarzy. Paracelsus zaś mówił o nim, że nie ma drugiego tak skutecznego leku, nawet jako środek używany do leczenia „szaleńczych fantazji”.

Dziurawiec pospolicie występuje na nizinach. Rośnie w miejscach silnie nasłonecznionych, jak łąki, wzgórza, polany lasów liściastych i mieszanych oraz na ugorach. Jest to roślina o gołej, silnej łodydze żółtych kwiatach czarno kropkowanych. Surowcem dziurawca jest ziele i świeże kwiaty. Na liściach dziurawca występują drobne punkciki o wyglądzie dziurek – to zbiorniczki lotnych olejków, które dają tej roślinie piękny zapach oraz właściwości lecznicze. Od owych właśnie „dziurek” dziurawiec otrzymał swoją nazwę.

Dziurawiec -  Właściwości i zastosowanie

Surowiec dziurawca (ziele i świeże kwiaty) zawiera: flawonoidy (hiperozyd i rutynę), hiperycynę, olejki lotne, garbniki i związki żywicowe. Posiada właściwości uspokajające, rozkurczające i ściągające oraz moczopędne. Wykazuje właściwości pobudzania odnowy tkanki nerwowej. Idealnie zatem sprawdza się w zwalczaniu stanów wyczerpania nerwowego, depresji i bezsenności oraz w sytuacjach przemęczenia. Polecany także kobietom w dolegliwościach zespołu  napięcia przedmiesiączkowego, w bólach menstruacyjnych oraz menopauzie. Jest również lekiem na zaburzenia emocjonalne związane z klimakterium.

Dziurawiec najczęściej jest stosowany w schorzeniach wątroby, w stanach skurczowych układu trawienia, stanach zapalnych dróg żółciowych i kamicy żółciowej. Zalecany szeroko w schorzeniach przewodu pokarmowego, jak złe trawienie, nieżyt  żołądka i jelit. Używany zewnętrznie przyspiesza gojenie ran.

Ma działanie przeciwbólowe i pomaga zwalczać bakterie i wirusy. Działa rozkurzowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i dróg żółciowych. Znosi bóle oraz kolki, wspomaga leczenie wątroby, ułatwia przepływ żółci do dwunastnicy, a także pomaga pozbyć się nadwagi. Dziurawiec nie wchodzi w reakcję z innymi lekami, dzięki czemu może być stosowany u starszych osób, które, jak często się zdarza, zażywają wiele preparatów leczniczych jednocześnie. Jednym z przeciwwskazań jest fakt, że długie zażywanie dziurawca może spowodować uczulenie na światło słoneczne. W czasie zażywanie nie należy się więc opalać.

.

Ewa Tuliszka

Organizm człowieka czerpie wodę z 3 źródeł tj. produktów stałych, napojów i spalania poszczególnych składników pokarmowych ( białek, tłuszczy i węglowodanów) - woda metaboliczna. Z pokarmami stałymi człowiek pobiera około 1 l wody, w postaci napojów około 1,5 l, a ze spalania składników mineralnych około 0,3 l. Woda wchodzi w skład wszystkich struktur komórkowych, jest głównym składnikiem krwi i płynów ustrojowych (osocze to 90% wody). Jest też nośnikiem substancji odżywczych po naszym organizmie, usuwa szkodliwe produkty przemiany materii, oczyszcza organizm z nagromadzonych toksyn, nawilża błony śluzowe i skórę. Pełni funkcje termoregulacyjne i zapobiega przegrzaniu organizmu.

Dobrym wskaźnikiem nawodnienia organizmu jest kolor  moczu. Jasny, słomkowy świadczy o odpowiedniej ilości wody w naszym organizmie, a ciemniejszy o jej niedoborze. Niedobór wody powoduje zaburzenia pracy serca, mniejsze ukrwienie mózgu, spadek elektrolitów, co z kolei może zaburzyć pracę mięśni i wywołać ich skurcze. Również pragnienie może objawiać się uczuciem głodu. Oznacza to, że jeśli jesteśmy głodni to powinniśmy się najpierw napić, a wodę najlepiej pić małymi porcjami w ciągu całego dnia- około 2 l.

Ważne - nie pijmy podczas posiłków – woda rozrzedza soki trawienne, zmniejsza precyzję ich działania, wydłuża czas trawienia i obciąża żołądek. Najlepiej odczekać pół godziny i dopiero wtedy napić się wody. Warto zacząć dzień od wypicia szklanki wody, która pobudza ruchy robaczkowe jelit i żołądka, pomaga oczyścić i ożywić przewód pokarmowy.

W wielu domach na stolach pojawia się naturalna woda mineralna zamiast napojów słodzonych. Jest to związane z jej właściwościami, które obejmują szereg różnorodnych cech dzięki którym możemy być zdrowi i cieszyć się dobrym samopoczuciem. Ogromne znaczenie wody dla organizmu człowieka każe zastanowić się nad kwestią: jaką wodę wybrać do picia? Okazuje się, że odpowiedź na to nie jest łatwa. Mamy do dyspozycji wody źródlane, naturalne wody mineralne i wodę stołową. Nie mając wystarczającej wiedzy o wartości wody jako konsumenci sięgamy po wodę źródlaną, dlatego że kojarzy się nam z nieskażoną przyrodą i górami. Tymczasem nie zawsze służy to zdrowiu. Woda, tak jak pożywienie, powinna dostarczać składników odżywczych - wapnia, magnezu, potasu. Wody źródlane to wody o śladowej ilości składników mineralnych i ich wartość zdrowotna jest mniejsza niż naturalnej wody mineralnej. Nie nadają się do beztroskiego popijania bez kontroli lekarza, gdyż zawarte w nich minerały można przedawkować.

Ludzie zdrowi powinni pić naturalną wodę mineralną nisko i średniozmineralizowaną. Ale jak ją znaleźć kiedy w sklepach jest kilkadziesiąt naturalnych wód mineralnych – a tylko około 30 prawdziwych. Wybierając wodę trzeba więc uważnie przeczytać etykietę i kupić taką, która korzystnie wpłynie na nasz organizm – posiada zawartość charakterystycznych składników mineralnych, pochodzi ze studni głębinowych, zawiera składniki ułatwiające właściwą przemianę materii i zmniejszające ryzyko chorób. Na etykiecie powinna znaleźć się informacja, że woda ma atest PZH, z jakiego źródła była czerpana i w jakiej miejscowości, a także nazwa producenta, nazwa handlowa wody. Również wskazane jest podanie, czy z wody usuwano związki mineralne bądź ją nimi nasycono oraz ilość poszczególnych składników. Każda woda musi mieć świadectwo i być zakwalifikowana.

Według obowiązujących przepisów za naturalną wodę mineralną uznaje się każdą wodę z pokładów podziemnych pierwotnie czystą, niezależnie od zawartości składników mineralnych. Czyli będzie to woda, która ma 50 mg, a także 3000 mg składników mineralnych. Wynika z tego, że naturalna woda mineralna nie musi z natury rzeczy korzystnie oddziaływać na nasze zdrowie i tylko w określonych przypadkach może posiadać właściwości mające znaczenie fizjologiczne - oddziaływać pozytywnie. Prawdziwa naturalna woda mineralna nie powinna mieć żadnego smaku, a jeżeli go ma to znaczy, że któregoś składnika jest za dużo. W jednym litrze powinno być przynajmniej 50 – 100 mg magnezu oraz więcej niż 150 mg wapnia. Najlepiej, żeby wapnia było 2 razy więcej niż magnezu. Każdy konsument powinien zwracać uwagę na ilość wodorowęglanów, które alkalizują kwasy żołądkowe i są korzystne dla osób cierpiących na nadkwasotę przynosząc ulgę w ich dolegliwościach. Wody o wysokim poziomie wodorowęglanów wpływają na obniżenie zawartości cukru we krwi i moczu, na działanie insuliny i regulują ph krwi.

Naturalne wody mineralne dzielimy na:

• bardzo niskozmineralizowane – ogólna zawartość soli mineralnych nie jest większa od 50 mg/l
• niskozmineralizowne- ogólna zawartość soli mineralnych nie jest większa od 500 mg/l
• średniozmineralizowane - ogólna zawartość soli mineralnych jest na poziomie od 500do 1500 mg/l
• wysokozmineralizowane - ogólna zawartość soli mineralnych jest większa od 1500mg/l

Natomiast wodę stołową uzyskuje się przez dodanie naturalnej wody mineralnej lub soli mineralnych zawierających co najmniej jeden składnik mający znaczenie fizjologiczne( sód, magnez, wapń, chlorki, siarczany, wodorowęglany , węglany) do wody źródlanej albo dodanie wody źródlanej lub tych soli mineralnych do naturalnej wody mineralnej.

Każdy z nas powinien wybrać dla siebie odpowiednią wodę, tym bardziej, że:

*ciało w momencie narodzin składa się w 75% z wody, a wraz z wiekiem ten procent się zmniejsza. Ciało dorosłego człowieka składa się w 60% z wody.

*organizm ludzki traci wodę przez skórę 600 ml/dobę, płuca 400ml/dobę, drogą pokarmową z kałem 100 ml/dobę oraz przez nerki 500 ml/dobę.

Alicja Nowak WODR w Poznaniu, gł.specjalista ds.row

Literatura: Rozporządzenie Ministra Zdrowia DzU85 poz.466 z 2011, www.poradynazdrowie.pl, www.urodaizdrowie.pl,