W poszukiwaniu nowych naturalnych produktów wzbogacających żywność zwrócono uwagę na zarodki pszenne. Dotychczas większość zarodków pszennych w kraju była użytkowana na paszę, a tylko w niewielkim stopniu jako dodatek do chleba. Obecnie przewiduje się ich szersze wykorzystanie, przede wszystkim w przemyśle spożywczym. Podczas przemiału ziarna pszenicy zarodki zostają oddzielone od bielma mącznego i duża ich ilość przechodzi do otrąb, stanowiąc wartościowy ich składnik.
Zarodek jest odrębną i samodzielną częścią ziarna pszenicy. Młyn pszenny uzyskuje ich niewiele. Przy zastosowaniu specjalnych urządzeń można otrzymać co najmniej 1% zarodków. Zarodek znajduje się w dolnej części ziarna pszenicy. W jego obrębie można rozróżnić część embrionalną oraz tak zwaną tarczkę, która odgrywa szczególną rolę w ziarnie, gdyż są w niej gromadzone różne substancje niezbędne w procesie kiełkowania. Są to m.in. witaminy i różne układy enzymatyczne. W 100 g zarodków pszennych znajduje się: 11,7 g wody, 26,6 g białka, 9,2 g tłuszczu, 4,2 g składników mineralnych, 2,3 g włókna surowego i 46 g pozostałych węglowodanów (głównie sacharozy). Czyste zarodki są wolne od skrobi. W skład białka zarodków wchodzą albuminy, globuliny, w niewielkim procencie gliadyny oraz białka nierozpuszczalne. Pozbawione są one białka glutenowego, które występuje wyłącznie w bielmie. Spośród produktów zbożowych zarodki wyróżniają się wysoką zawartością tłuszczu (10%). Tłuszcz ten ma bardzo korzystny skład kwasów tłuszczowych. Wysoka zawartość NNKT jest niezwykle cenna dla organizmu ludzkiego, bowiem udowodniono przyczynowy związek między niską zawartością NNKT w spożywanej diecie a występowaniem chorób cywilizacyjnych. Wśród składników mineralnych obecnych w zarodku zidentyfikowano 21 pierwiastków.
Skład:100 g zarodków zawiera 1100 mg fosforu, 837 mg potasu, 275 mg magnezu, 60 mg wapnia, 14,4 mg manganu, 8 mg żelaza. Występuje również selen i kobalt, którym przypisuje się ważną rolę w procesach przemiany materii. Zarodki pszenne są przede wszystkim bogate w witaminy. 100 g zarodków zawiera następujące ilości witamin rozpuszczalnych w wodzie: 10 mg witaminy B1 (tiaminy), 0,8 mg witaminy B2 (ryboflawiny), 4 mg witaminy PP (niacyny), 0,7 mg witaminy Bg (pirydoksyny), l mg kwasu pantotenowego, 700 mg kwasu foliowego, 0,8 mg inozytolu oraz biotynę i kwas paraaminobenzoesowy. Z witamin rozpuszczalnych w tłuszczach w 100 g zarodków znajduje się 25 mg witaminy E (tokoferoli), 650 jednostek międzynarodowych prowitaminy A, prowitamina D2(ergosterol) i witamina K. Brak natomiast witaminy C. 50 g zarodków pszennych zaspokaja dzienne zapotrzebowanie człowieka na witaminę B1. Są więc one koncentratem multiwitaminowym i z uwagi na to oraz wysoką zawartość innych cennych składników odżywczych powinny być wykorzystywane do wzbogacenia żywności. Celem przedłużenia trwałości zarodków (ze względu na wysoką zawartość NNKT są bardzo nietrwałe) podejmowane są liczne próby ich utrwalania. Zarodki stabilizowane mają trwałość od l miesiąca do około 2 lat.
Dodatek surowych zarodków pszennych do chleba w ilości 10% powoduje 2—3-krotne zwiększenie w nim zawartości witaminy B1. Za granicą zarodki pszenne są szerzej wykorzystywane przez przemysł spożywczy, farmaceutyczny i kosmetyczny. W wielu krajach produkuje się je do bezpośredniego spożycia. Są one stosowane także jako dodatki wzbogacające do różnych potraw i napojów spożywanych na zimno i gorąco, np. do mleka, śmietany, jogurtu, past do kanapek, kleików, zup, surówek warzywnych, potraw słodkich z kasz, deserów, koktajli, mas do tortów i ciastek. Zarodki pszenne są szczególnie polecane w żywieniu dietetycznym dla osób ze schorzeniami układu krążenia (w profilaktyce miażdżycy), w chorobach skóry i układu nerwowego, celem wzmocnienia organizmu przy dużych napięciach psychicznych oraz dla rekonwalescentów. Zawierają kwasy tłuszczowe, wspomagające pracę układu nerwowego, co korzystnie wpływa na pamięć, koncentrację oraz zwiększa odporność na stres. Są idealne jako dieta lekko strawna w schorzeniach przewodu pokarmowego.
Dodatkową zaletą zarodków pszennych jest to, że bardzo łatwo włączyć je do diety. Nie zmieniają smaku potraw, można je więc dosypywać do jogurtów, koktajli, porannej porcji płatków, posypać nimi twarożek, kanapkę czy serek homogenizowany albo wykorzystać do panierowania. Dobrym pomysłem jest dodanie zarodków pszennych do ciasta naleśnikowego albo racuchów.
Wiele ciast i innych wypieków nie ucierpi, jeśli niewielką część mąki zastąpimy właśnie zarodkami pszennymi, a na pewno zyska na wartości odżywczej
Zalecana do spożycia dawka dzienna zarodków pszennych dla dorosłych wynosi l—5 łyżek stołowych, dla dzieci do 2 łyżek stołowych. Opakowanie należy przechowywać w ciemnym, suchym i chłodnym miejscu.