(Informacja na dzień 30.08.2014 r.) 

Jak podaje PZPK (Polski Związek Producentów Kukurydzy), powierzchnia zasiewu kukurydzy w Polsce w bieżącym roku wynosi ok. 1 130 000 ha. Powierzchnia została określona na podstawie informacji o sprzedaży materiału siewnego, przekazanej przez firmy nasienne będące członkami Związku. Na  około 50 000 ha oszacowano areał obsiany nasionami firm niezrzeszonych w Związku, a także nasionami F2. (Dla przypomnienia, w roku ubiegłym według GUS powierzchnia uprawy kukurydzy wyniosła łącznie 1 076 132 ha, w tym na kiszonkę 461 791 ha, a na ziarno 614 341 ha. Średni plon został oszacowany na 65,8 q/ha.)

Dotychczasowe warunki pogodowe nie sprzyjały wegetacji kukurydzy. Plantacje kukurydzy są bardzo zróżnicowane. Zimna wiosna spowodowała spowolnienie rozwoju roślin, które ucierpiały z powodu niedoboru składników pokarmowych, nie mogąc ich w takich warunkach pobrać. Osłabione, częściej ulegały uszkodzeniom przez herbicydy lub szkodniki. Kukurydza w wielu przypadkach nie wykształciła obfitej masy wegetatywnej. Nie mogła tego już nadrobić później, gdy przyszły wysokie temperatury, ponieważ w dużej części kraju wystąpiła susza. W wielu rejonach, zwłaszcza na słabszych glebach rośliny przybrały kolor szarozielony, a liście zwijały się w trąbkę. W skrajnych przypadkach susza w kukurydzy spowodowała zamieranie liści, najpierw dolnych, a następnie tych z wyższych partii rośliny.

Niekorzystny przebieg temperatur oraz rozkład opadów z pewnością odbije się na końcowym plonie kukurydzy. Deficyt wody w okresie kwitnienia ma znaczący wpływ na wielkość kolb i na ich zaziarnienie.

Opracował: Piotr Kujawa, WODR w Poznaniu
(na  podstawie informacji z PZPK)