10 września 2020

Relacja z wyjazdu studyjnego w ramach operacji „Mała przedsiębiorczość na obszarach wiejskich”

Przygotowane przez

„Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie”.
​Instytucja Zarządzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Operacja realizowana przez Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu współfinasowana jest ze środków Unii Europejskiej w ramach Schematu II Pomocy Technicznej „Krajowa Sieć Obszarów Wiejskich” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.


Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu 4 sierpnia 2020 r. przygotował dla grupy 20 rolników z powiatu tureckiego wyjazd studyjny, którego celem było ułatwienie transferu wiedzy w zakresie podejmowania nowych inicjatyw wspierających przedsiębiorczość na terenach wiejskich w zakresie wytwarzania żywnościowych produktów lokalnych. Wydarzenie mogło się odbyć dzięki finansowemu wsparciu ze środków Unii Europejskiej w ramach II Schematu Pomocy Technicznej „Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich” PROW 2014-2020 z zakresu SIR.

Relacjonując to wydarzenie będę kierowała się przesłaniem: Czy mała przedsiębiorczość w gospodarstwach jest opłacalna?

Wiele osób prowadzących niewielkie gospodarstwa rolne zadaje sobie takie pytanie. Jeśli jest opłacalna – to co produkować, by dołożyć choć „parę złotych” do domowego budżetu? Dnia 4 sierpnia 2020 r. grupa 20 rolników z powiatu tureckiego wyjechało do województwa kujawsko-pomorskiego, by spróbować odpowiedzieć na te pytania. Zawitaliśmy do trzech gospodarstw rolnych, z których każde miało inny kierunek produkcji. Jako pierwszą odwiedziliśmy Winnicę przy Talerzyku znajdującą się w miejscowości Topolno, opodal grodziska Talerzyk z XI wieku. Nasadzenie obejmuje 2 tysiące winorośli. Do najbardziej znanych szczepów uprawianych w winnicy należą: Solaris, Bianca, Regent oraz Rondo, z których powstają białe i czerwone wina. Południowo-zachodni stok o niewielkim nachyleniu gwarantuje doskonałe nasłonecznienie, a naturalną osłonę stanowi rzeka Wisła. Produkcja wina odbywa się z ręcznie zebranych i wyselekcjonowanych owoców. Na precyzyjne kontrolowanie procesu powstawania wina pozwala dobrze wyposażona winiarnia. Wina wytwarzane są w nowoczesnych tankach ze stali nierdzewnej. Ta butikowa produkcja wina, w której wszystko ma swój rytm i następstwo zdarzeń, jest efektem życiowej pasji do tworzenia Pana Wiesława Janasińskiego. Pan Wiesław „zmęczony” miejskim życiem postanowił osiąść na wsi i spróbować czegoś zupełnie nowego. W taki sposób zrodził się pomysł na założenie winiarni. Dzisiaj to świetnie prosperujące przedsięwzięcie, które sprawia właścicielom ogromną satysfakcję.

Kolejnym przystankiem w naszym wyjeździe było Gospodarstwo Rolne Ślesin, które powstało na podwalinach spadku Hrabiny Anieli Potulickiej. Wytwarzane są w nim dojrzewające sery podpuszczkowe, zgodnie z tradycją ze świeżego, niepasteryzowanego mleka krowiego. Sery ważone są z naturalnych składników w małej, lokalnej serowarni, a wybornego smaku nabierają leżakując w zabytkowych piwnicach dawnego folwarku w Ślesinie koło Nakła nad Notecią. Ich sekretem jest mleko, które pochodzi prosto od ślesińskich krów. To właśnie jego świeżość sprawia, że sery zachwycają swoim delikatnym smakiem i niepowtarzalnym aromatem. Odpowiedniego charakteru dodaje im sól oraz naturalne zioła i przyprawy. Dzięki uprzejmości głównego serowara Pana Jerzego Dejka mogliśmy zobaczyć produkcję tych wyjątkowych serów od podstaw. Najbardziej rozpoznawalnym serem ślesińskim jest Ser Hrabiny. Gospodarstwo produkuje tylko w oparciu o własne zasoby. Mleko pozyskiwane jest od własnych krów (około 250 sztuk). Ślesińskie sery są corocznie nagradzane w różnych konkursach kulinarnych.

Ostatnim punktem naszego wyjazdu było gospodarstwo rybackie, znajdujące się również w Ślesinie koło Bydgoszczy. Gospodarstwo Rybackie „Ślesin” położone jest na obszarze objętym ochroną przyrody w ramach europejskiej sieci Natura 2000. Bliskość Noteci i Kanału Bydgoskiego zapewnia odpowiednie zaopatrzenie stawów w świeżą i czystą wodę, tworząc idealne warunki do hodowli karpia. Stawy charakteryzuje żyzne, torfowe dno, będące doskonałą bazą pokarmową dla pływających tutaj ryb. Ponadto karpie dokarmiane są mieszanką zbóż, które pozyskiwane są z okolicznych pól uprawnych. Dzięki temu mięso Karpia Nakielskiego jest delikatne, kruche, pełne aromatu oraz bogate w składniki odżywcze, niezbędne w codziennej diecie. Cykl wzrostu karpia w gospodarstwie trwa trzy lata. Oznacza to, że rozwój ryb odbywa się bez udziału sztucznych stymulatorów wzrostu oraz innych substancji chemicznych. W tym okresie karpie odżywiają się naturalnym pokarmem wytworzonym w ekosystemie stawowym. Karp Nakielski jest znakiem rozpoznawczym województwa kujawsko-pomorskiego, a w 2015 roku trafił na listę produktów tradycyjnych prowadzonych przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

W wyniku operacji osiągnięto transfer innowacyjnej wiedzy z zakresu możliwości podejmowania nowych inicjatyw wspierających małą przedsiębiorczość na terenach wiejskich. Uczestnicy mieli możliwość bezpośredniej rozmowy z właścicielami gospodarstw oraz mogli wymienić się swoimi doświadczeniami. Rolnicy po wyczerpującym dniu pełni entuzjazmu i zapału powrócili do swoich gospodarstw. Mamy nadzieję, że wyjazd przyniesie „owoce” i na naszym terenie mała przedsiębiorczość będzie się rozwijała.

Czytany 1227 razy

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

Najnowsze od Karolina Lewandowska