26 czerwca 2012

TECHNOLOGIA UPRAWY SERADELI - ZNACZENIE W ZMIANOWANIU I ODBUDOWIE ŻYZNOŚCI GLEBY.

Przygotowane przez
Technologia uprawy seradeli – znaczenie w zmianowaniu i odbudowie żyzności gleby.

 

Seradela – jest rośliną jarą jednoroczną z grupy motylkowych drobnonasiennych z możliwością odrośnięcia w korzystnych warunkach cieplnych i wilgotnościowych.  Okres wegetacji trwa od 115 do 160 dni. Najlepiej udaje się w klimacie wilgotnym na ziemiach piaszczystych i gliniasto – piaszczystych będących w dobrej kulturze             i stanie nawozowym.
Seradela nie lubi wapna w glebie, szkodzi jej długotrwała susza, źle znosi gleby ciężkie i zwięzłe. Uprawiana na danym polu po raz pierwszy daje zwykle gorszy plon,        niż w latach kolejnych z powodu słabego rozwoju bakterii brodawkowatych.
Wymagania glebowe i nawożenie :
Seradela znosi przymrozki do– 5 0 C, posiada zdolność korzystania z mgły i rosy. Potrzebuje podłoża o odczynie kwaśnym i lekko kwaśnym ( pH od 5,4 do 6,5 ). Jej zaletą są nieduże wymagania cieplne, kiełkuje w temperaturze 3 – 5 0 C.
Seradela udaje się po wielu roślinach. Najlepszym przedplonem są rośliny okopowe oraz żyto i pszenżyto ozime. Po zbiorze przedplonu należy wykonać podorywkę z bronowaniem oraz orkę zimową.
Przedsiewnie w zależności od zasobności gleby przy uprawie w czystym siewie stosuję się 40–80 kg P2O5/ ha i 80–120 kg K2O/ha.
W uprawie z wsiewką nawożenie mineralne powinno uwzględnić zarówno wymagania rośliny ochronnej jak i seradeli. Nawozy fosforowe i potasowe najlepiej zastosować jesienią przed orką siewną. Nawożenie azotowe można zastosować wiosną w ilości 30-40 kg N/ha.

Siew i pielęgnacja:
Przed wysiewem nasion seradeli zaleca się stosować zaprawę nasienną Funaben T lub Sarfun T 65 DS w ilości 3-4 g/ha oraz dodanie właściwej dla gatunku Nitraginy.
W uprawie na nasiona należy siać jak najwcześniej (w marcu, początek kwietnia). Ilość wysiewu wynosi 20-30 kg nasion/1 ha, w rozstawie rzędów 12 – 15 cm.      Nasiona umieszcza się na głębokości około 2 cm. Seradelę wysiewa się w trzecim lub czwartym roku po oborniku.
W siewie czystym do zwalczania chwastów można zastosować preparat Metron 700 S.C. w dawce 4l/ha do 3 dni po siewie lub w fazie 2 – 4 liści seradeli.
Przy uprawie jako wsiewki najczęściej stosowaną rośliną ochronną jest żyto ozime, ponieważ wcześnie schodzi z pola i ma podobne wymagania glebowe.             Seradelę należy wysiewać w żyto ozime możliwie wcześnie wiosną stosując 30-50 kg nasion/ha.
Przeciętny plon zielonki seradeli jako wsiewki wynosi około 6-15 t/ha.
W poplonie ścierniskowym wysiewa się najpóźniej do 30 lipca w ilości 60 kg/ha nasion w rzędy 12-15 cm, na głębokość 2 cm. Przy czystym siewie w uprawie poplonu można uzyskać 6-7 t/ha zielonki.
Zbiór:
Seradelę należy zbierać w okresie, gdy na dolnej części rośliny większość strąków zaczyna brązowieć. Nie należy czekać do końca kwitnienia, ponieważ wykształcone strąki opadają.
Zbiór można wykonać dwuetapowo lub jednoetapowo. Przed zbiorem jednoetapowym zaleca się użyć preparatu Reglone w celu wysuszenia roślin.
Uzyskany materiał siewny należy wyczyścić i dosuszyć do wilgotności 15%.
Plon seradeli waha się od 0,4 do 1 t/ha.

Seradela zwana „koniczyną gleb lekkich" dzięki uprawie daje wiele korzyści, ma duże znacznie w płodozmianie i żywieniu zwierząt:
- wpływa korzystnie na żyzność stan fitosanitarny gleb.
- może być użytkowana na paszę jako zielonka, siano, zakiszana także jako komponent kiszonek.
- może być wykorzystywana jako pastwisko.
- stanowi dobry przedpłon dla innych upraw, zwłaszcza zbóż.
- poprawia bilans substancji organicznej w glebie.
- pozostawia stanowisko zasobne w azot, który jest pobierany przez nią z powietrza, dzięki temu w resztkach pożniwnych pozostawia około 50 kg w glebie.
- może być siana z różnych terminach: jako plon główny, w plonie wtórym, jako wsiewka z inną rośliną lub jako poplon ścierniskowy.
- uzyskana z niej pasza zawiera dużo białka, soli mineralnych i witamin. Zielonka z niej wpływa dodatnio na mleczność krów i zawartość tłuszczu w mleku. Nie wywołuje wzdęć.


Literatura:
„Uprawa roślin rolniczych" – autor – pod redakcją naukową prof.dr.hab. Zygmunt Hryncewicz

Opracowała: Barbara Skrzypniak ZD PLeszew

Czytany 77007 razy Ostatnio zmieniany 07 sierpnia 2012

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.