Co można robić w wolnej chwili?
Wcześnie jeszcze chylące się ku zachodowi słońce zniechęca do wychodzenia do prac w obejściu. Jak więc wykorzystać ten czas, aby podtrzymać zdrowie, którego wymiar kojarzony jest z dobrym samopoczuciem psychicznym, a nawet społecznym? Można uzupełnić czytanie lektur, porozwiązywać krzyżówki, albo spotkać się ze znajomymi paniami z sołectwa, aby porozmawiać, wymienić się informacjami, albo czegoś nauczyć. Styczniowe szkolenie informacyjne z zakresu propagowania postaw prozdrowotnych połączyłam z poszerzeniem wiedzy dla Pań na temat CARVINGU.
Co prawda carving należy do tajlandzkiej sztuki dekorowania potraw i stanowi dziedzictwo kulturowe krajów dalekiego wschodu warto poznać jego tajniki. Pierwsze wzmianki o fantazyjnym wycinaniu warzyw i owoców pojawiły się w Chinach za czasów dynastii Tang w panującej w latach 618 - 907. Za okres rozkwitu carvingu uważa się czasy dynastii Song rządzącej Chinami w latach 960 -1279. Wtedy to carving opuścił wyłącznie cesarskie komnaty i przeniósł się na stoły klasy średniej. W tamtych czasach uważano że dobre plony są uzależnione od sił wyższych i w ten sposób starano się podziękować za dary natury i obfite plony. Obecnie w Tajlandii carving włączony jest w program zajęć szkolnych jako dziedzictwo narodowe wymagające propagowania i ochrony. Również z tego powodu przywiązuje się wagę do zachowania odrębności narodowej i dekoruje się potrawy tak, by stały się ciekawe i nietypowe.
Dekoracje z owoców tworzy się bazując na owocach egzotycznych. Dojrzewają one bardzo szybko i stają się soczyste, toteż najlepszym materiałem dla carvingowca są one wtedy, gdy są niedojrzałe. Są to m. in. wszelkiego rodzaju arbuzy, melony i dynie, a także papaja czy ananas. Ze względu na swoją wielkość są one wdzięcznymi owocami dla początkujących.
Czas przygotowania rzeźby zależy od wielkości surowca, stopnia skomplikowania wzoru i oczywiście wprawy rzeźbiarza. Niektóre prace można przygotowywać przez 20 minut, nad innymi natomiast spędzimy nawet kilka godzin. Z pewnością liczy się tu systematyka pracy, a trening czyni mistrza.
Na początku można zacząć od rodzimych warzyw i owoców stopniowo przechodząc do bardziej egzotycznych. Świetnym materiałem treningowym są polskie "piękności", takie jak jabłka, dynie czy buraki. Do wycinania rzeźb w owocach niezbędne są specjalne noże ,,tajskie”, ale do wycięcia łabędzia z jabłka wystarczy mały nożyk z ,,czubkiem”.
Spotkania z paniami z Kół Gospodyń Wiejskich pozwoliły na poznanie nowego wymiaru zdrowia (społecznego, psychicznego) oraz na świetną zabawę przybliżającą kulturę pochodzącą z dalekiego świata, którą coraz częściej możemy obserwować na bankietach również w Polsce.
Inspiracją dla mnie do zapoznania się z tajnikami caveringu był wyjazd z Paniami z KGW do Skierniewic we wrześniu 2011 roku. Odbywały się tam warsztaty tej sztuki dekorowania potraw oraz wystawa prac konkursowych.
Anna Stanisławska
powiat kolski