Od 1 VII 2013 roku obowiązuje ustawa tzw. „śmieciowa”, która zmusza nas do segregacji śmieci w naszych domach, aby moża było poddac je recyklingowi i nieszkodliwie przetworzyć.

Większość z nas poddała się rygorowi sgregacji śmieci na plastik, szkło i papier, chociaż komplikuje to nieco nasze życie. Jednak są jeszcze i tacy ( wcale nie są w mniejszości), którzy segregację śmieci stosują wg schematu: do spalenia ( we własnym piecu) i do wyrzucenia ( często do lasu). Tacy często na usprawiedliwienie mają względy finansowe, a to nie prawda, bo opłatę za odbiór śmieci płacą wszyscy bez względu na ilość oddawanych śmieci. O tym , że jest to zjawisko nagminne, świadczą chmury  dymu  zarówno wokół ogromnej bogatej willi jak i  biednej chaty.            

Gdy rozpoczyna się okres grzewczy  jakość otaczającego nas powietrza jest poza wszelkim kryterium a odpowiedzialność za to ponoszą mieszkańcy domków jednorodzinnych położonych na wsiach jak i w miastach. Ci co spalają śmieci myślą, że jest to ich prywatna sprawa, która dzieje się w ich piwnicy i nikt tego (nawet sąsiad) nie zauważa.

 Dochodzi do tego, że zwykłe wyjście na spacer czy otwarcie okien staje się wręcz niemożliwe z powodu ilości dymu i pyłu w powietrzu. Dodatkowo w dniu odbioru śmieci z posesji widać ile worków jest napełnionych.

Wydajność energetyczna śmieci spalanych jest niewielka, a konsekwencje mogą być bardzo poważne. Domowe kominy są pozbawione  filtrów, dlatego produkują więcej zanieczyszczeń niż zakłady czy spalarnie śmieci.

Śmieci w warunkach domowych palone są w niskich temperaturach. A to powoduje wydzielanie się zanieczyszczeń. W dymie z kominów znajduje się tlenek i dwutlenek węgla, dwutlenek siarki, metale ciężkie, kadm, chlorowodór i cyjanowodór, a to tylko część szkodliwych substancji, jakie powstają przy spalaniu w domowym piecu.

I tak na przykład:

- przy spalaniu jednego kilograma odpadów polichlorku winylu- popularnego PCV, z którego wykonane są wykładziny, butelki, otoczki kabli, folie, powstaje aż 280 litrów chlorowodoru, który w połączeniu z parą wodną tworzy kwas solny.

- spalając jeden kilogram pianki poliuretanowej ( buty, odzież, meble) do powietrza emitowane jest aż 50 litrów cyjanowodoru, który tworzy z wodą kwas pruski.

- przy spalaniu sklejek czy płyt wiórowych emitowany jest do środowiska formaldehyd.

- bardzo niebezpieczne dla zdrowia jest spalanie odpadów z tworzyw sztucznych np. typu PET, worków foliowych, odpadów z gumy czy lakierowanych materiałów. W wyniku ich spalania  emitowane są rakotwórcze dioksyny, których toksyczne działanie na zdrowie może objawić się dopiero po kilkudziesięciu latach np. w postaci chorób nowotworowych.

Poza tym spalanie odpadów grozi zatkaniem przez sadzę przewodów kominowych. Skutkiem tego jest cofający się tlenek węgla, który  może  zabić całą rodzinę.

Powołując się na artykuł 71 ustawy o odpadach w brzmieniu „Kto wbrew zakazowi, termicznie przekształca odpady poza spalarniami odpadów podlega karze aresztu lub karze grzywny, która może wynieść nawet 5 tys. złotych. W rzeczywistości jest problem z egzekwowaniem tych kar przez służby miejskie i gminne, i dlatego odpady są dalej w ten sposób przekształcane. Ale coraz częściej „mądrzejsi” sąsiedzi nie pozwalają na trucie siebie iswoich bliskich i zgłaszają problem do odpowiednich służb z dobrym skutkiem.

Podano wyżej rodzaje odpadów, których nie wolno spalać w domowych piecach. Są jednak odpady z kory, drewna, papieru, tektury, albo drewna pochodzącego z budowy, remontów i demontażu obiektów budowlanych, których spalanie jest dozwolone.

Dlaczego decydujemy się na spalanie śmieci w piecach? Czy z oszczędności? Nie trzeba wydawać pieniędzy na drewno czy węgiel skoro można spalić odpady. Może zaoszczędzimy na surowcu opałowym,  ale czy warto narażać swoje zdrowie?