Wyjazd studyjny rolników z powiatu kaliskiego przebiegał jak zwykle w miłej, przyjaznej atmosferze oraz przy pięknej słonecznej pogodzie. Odbył się w dniach 22-24.09.2015r. Tym razem udaliśmy się w rejon Beskidu Niskiego do powiatu nowosądeckiego. Mijając Nowy Sącz zabieramy do autokaru Panią Esterę Zaczyk, doradcę z Małopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego, Zespołu Doradczego w Nowym Sączu. Dzięki przychylności Kierownika Zespołu, Pana Kwiatkowskiego Pani Estera mogła być nam przewodnikiem w pierwszym dniu naszego pobytu.  Pierwszym etapem naszej podróży była pasieka „Barć” w Kamiannej. Wieś położona w powiecie nowosądeckim, gminie Łabowa. W 1960 roku przybywa do niej ks. Dr Henryk Ostach z Kongregacji Ojców Filipinów w Gostyniu, wielkopolanin urodzony w Poznaniu, syn powstańca wielkopolskiego. Po śmierci rodziców jako dziecko wychowany przez babcię i ciocię, zamieszkuje najpierw w Pisarzowicach koło Kępna a od IV klasy szkoły podstawowej  w Jarocinie. Od tego momentu jego przybycia Kamianna zaczyna się intensywnie rozwijać.. Powstaje droga asfaltowa, własna elektrownia, wodociąg, gazociąg. Zawiązuje się Ochotnicza Straż Pożarna, oraz wybudowana zostaje remiza strażacka”.  Przenosi tutaj też z niedalekiego Berestu 100-pniwą pasiekę, którą dzierżawił od instytucji „Las”. Z jego inicjatywy zostaje pobudowany Dom Pszczelarza. W 1981 roku Ksiądz Ostach zostaje prezesem Polskiego Związku Pszczelarskiego i pełni tę funkcję przez 3 kadencje. W tym czasie pszczelarstwo polskie wypłynęło na forum międzynarodowe, a produkty pszczele uzyskały rangę preparatów leczniczych. Kamianna zaczęła być znana nie tylko w Polsce. Powstają nowe obiekty - pasieka jest bazą dydaktyczną dla uczniów szkół rolniczych, studentów i pszczelarzy, działa również dział produkcji apiterapeutyków. W 1986 roku przyjmuje do pracy w pasiece "Barć" małżeństwo Emilię i Jacka Nowaków - pszczelarzy zawodowych a związanych z Kamianną już od 1972r. , którzy do dziś kontynuują dzieło ks. dra Henryka Ostacha.

Po wyjeździe z Kamiannej zatrzymujemy się na chwile w Bereście, a następnie udajemy się do obiektu agroturystycznego w Tyliczu gdzie na tej właśnie posesji znajdują się mofety. Jest to jedenaście metrowych kręgów kamiennych, z wnętrza których wydobywa się dwutlenek węgla. Powstały na przełomie lat 50. i 60. XX w. jako miejsce hodowli alg, które miały teoretycznie służyć za paszę dla zwierząt. Dwutlenek węgla przyspiesza bowiem rozwój glonów. Ale według innych źródeł prowadzono tam badania nad produkcją substancji, mającej służyć jako pokarm dla kosmonautów.

Uroczą , rodzinną atmosferę stworzyli nam państwo Jan i Małgorzata Gawęccy właściciele obiektu agroturystycznego w Krzyżówce, gdzie mieliśmy zakwaterowanie i nocleg.  Miłą niespodzianką było spotkanie w „Gawęckówce” z wójtem Gminy Łabowa, oraz jego gośćmi -  delegacją z Serbii. Przydała się tutaj znajomość języka rosyjskiego.

W drugi dzień pobytu zwiedzaliśmy Krynicę delektując się wodami Jan, Zuber  i Słotwinka

Trzeci dzień przeznaczony był na zwiedzanie Muszyny. Zaczęliśmy od Muszyńskich Ogrodów Biblijnych. Położone są przy parafii Św. Józefa.  Powstały dzięki unijnemu wsparciu, zaprojektowane przez prof. Zofię Włodarczyk z Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Rośliny, budowle i cytaty z Pisma św. przypominają historię zbawienia. Na obszarze jednego hektara posadzono rośliny znane z Ewangelii, a także z Ziemi Świętej. Są palmy, drzewa oliwne, papirusy, winnice, a ponadto zboże, oset czy róże. Drugi etap to Muszyńskie Ogrody Sensoryczne. Rozłożone są na malowniczym wzgórzu, przystosowano do celów terapeutycznych i edukacyjnych dla osób niewidomych oraz z zaburzeniami psychofizycznymi lub z upośledzeniem umysłowym. Zaprojektowane są tak, by w sposób celowy oddziaływać na zmysły pozawzrokowe. Pełnią one podobną rolę, co ogrody do hortiterapii (ogrodoterapii) –  poprzez zabawy edukacyjne pomagają w budowaniu więzi interpersonalnych. Ogrody oraz parkowe ścieżki w Muszynie w pełni dostosowane są do potrzeb osób niepełnosprawnych. Podzielono je na siedem stref. Zwiedzanie rozpoczęliśmy podążając alejką różaną do tzw. ogrodu zdrowia. Ustawiono tu różnorodne urządzenia do ćwiczeń, z których mogą korzystać osoby niepełnosprawne. Podczas ćwiczeń można podziwiać panoramę i kwiatowe kompozycje utworzone m.in. z róż, tawuł, żywotników, świerków, klonów i grabów.

Idąc dalej alejkami, dotarliśmy do części zwanej ogrodem zapachu. Na tym obszarze rośliny dobrane są w taki sposób, by natężenie zapachów było intensywniejsze. Dla osób niewidomych ta część ogrodu jest skondensowanym zielnikiem. W celach poznawczych i dydaktycznych mogą oni dotykać każdej rośliny, rozetrzeć w palcach liście lub płatki, by uzyskać intensywny zapach olejków eterycznych. Wśród hiacyntów, lilii, świerków, jodeł są  także zioła, takie, jak: wonny tymianek, szałwia, mięta, czosnek.  

Kolejny etap to ogród dźwięku. Warto się w nim zatrzymać i wsłuchać w delikatny szum drzew, świergot ptaków, szmer wody płynącej w strumieniu, chrzęst żwiru pod nogami. Dalej przechodzimy do strefy zapachowo-dotykowej. Tu wykorzystujemy równocześnie zmysł dotyku i węchu. Rośliny zostały dobrane w taki sposób, żeby wydzielały intensywny zapach oraz posiadały różnorodne faktury i kształty liści czy kwiatów.

Ostatni etap spaceru to  ogród smaku. Rosną tu krzewy i drzewa owocowe  Można tutaj rozkoszować się smakami owoców: czereśni, malin, jabłek, aronii innych. Kończąc spacer dotarliśmy na szczyt wzgórza. Stąd  podziwialiśmy feerię barw ogrodu oraz piękną panoramę Muszyny.

Przed wejściem do każdego z ogrodów stoi tablica informacyjna. Teksty są napisane powiększoną czcionką oraz pismem Brajla. Wszystkie ogrody oraz ścieżki ruchowe wyposażone zostały w elementy małej architektury, m.in. ławki, drewniane siedziska, drewniane balustrady. Zauważyliśmy, że ogród jest chętnie odwiedzany przez osoby niepełnosprawne, gdyż spotykaliśmy je wędrując po ogrodzie.

Podziwiając przepiękną dolinę Popradu, zadowoleni, wracaliśmy do domu.

Strony internetowe:

http://www.polskaniezwykla.pl

http://www.kamianna.pl/

http://zerobarier.pl/ 

http://www.niedziela.pl