27 sierpnia 2020

Od pola i zagrody do stołu, czyli dziedzictwo Wielkopolski – stoiska wystawiennicze wraz z multimedialną prezentacją postępu hodowlanego, 27 VIII 2020

Napisane przez praca zbiorowa

​

„Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie”.
Instytucja Zarządzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Operacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Schematu II Pomocy Technicznej „Krajowa Sieć Obszarów Wiejskich” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.


Szanowni Państwo,

​„Od pola i zagrody do stołu, czyli dziedzictwo Wielkopolski – stoiska wystawiennicze wraz z multimedialną prezentacją postępu hodowlanego” to wydarzenie organizowane przez Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu na terenie Powiatowego Zespołu Doradztwa Rolniczego nr 2 z siedzibą w Sielinku w nowej formule ze względu na utrudnienia związane z zagrożeniem epidemicznym dotyczącym COVID-19. Podczas imprezy specjaliści z poszczególnych związków hodowców oraz z zakresu systemów certyfikacji produktów przedstawią multimedialne prezentacje dotyczące:

  • bydła mlecznego – Polska Federacja Hodowców Bydła i Producentów Mleka,
  • bydła mięsnego – Polski Związek Hodowców Bydła Mięsnego,
  • koni – Związek Hodowców Koni Wielkopolskich w Gnieźnie,
  • trzody chlewnej – Wielkopolski Związek Hodowców Trzody Chlewnej,
  • owiec i kóz – Regionalny Związek Hodowców Owiec i Kóz w Poznaniu,
  • drób – Krajowa Rada Drobiarstwa – Izba Gospodarcza w Warszawie,
  • certyfikacji produktów pochodzenia rolniczego – Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu.

Ponadto, podczas wydarzenia możliwe będzie zwiedzanie 12 stoisk wystawienniczych (2 stoiska podmiotów prowadzących działalność agroturystyczną, 6 stoisk prowadzących pozarolniczą działalność w zakresie przetwórstwa mleka, 4 stoiska prowadzące pozarolniczą działalność w zakresie przetwórstwa mięsa), połączone z degustacją produktów wytworzonych lokalnie, pochodzących od podmiotów prowadzących pozarolniczą działalność przetwórczą (wędliny, sery) i usługową (m.in. agroturystyczną), a także obejrzenie pokazów konnych.

Wydarzenie kierowane jest do hodowców, rolników – zwłaszcza prowadzących działalność pozarolniczą przetwórczą i/lub usługową w formie rolniczego handlu detalicznego (RHD), członków związków hodowców, mieszkańców obszarów wiejskich i miast, doradców rolniczych, a także dla wszystkich zainteresowanych perspektywą założenia tego rodzaju działalności i tematyką związaną z możliwością i sposobami certyfikacji produktów pochodzenia rolniczego.

Ze względu na konieczność limitowania liczby odwiedzających, umożliwiamy Państwu śledzenie wydarzenia w Internecie.

Niniejszy katalog zawiera informacje o podmiotach uczestniczących w wydarzeniu oraz ich krótką charakterystykę.

Zachęcam do zapoznania się z profilami lokalnie działających związków hodowców i producentów zrzeszających rolników z poszczególnych grup zwierząt hodowlanych, a także z lokalnie działającymi podmiotami prowadzącymi pozarolnicze formy działalności z zakresu przetwórstwa rolno-spożywczego oraz świadczenia usług.

Poznajmy lokalnych producentów!


Wiesława Nowak
Dyrektor Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu

Polska Federacja Hodowców Bydła i Producentów Mleka
Region Oceny Poznań
​ul. Naramowicka 135, 61-619 Poznań

Przełom roku 1989/90 był intensywnym okresem wielu przemian ustrojowych i wydarzeń, które doprowadziły do radykalnych zmian w polskim rolnictwie. W tym czasie nastąpił znaczący spadek pogłowia bydła w Polsce z około 10 mln sztuk do 5,5 mln w roku 2006. Z inicjatywy hodowców, odpowiadając na kryzys w polskim rolnictwie, w roku 1995 powołano do życia Polską Federacją Hodowców Bydła i Producentów Mleka, która skonsolidowała środowisko oraz stanowi solidarną organizację i posiada realny wpływ na krajową politykę hodowlaną, będąc jednocześnie reprezentantem branży na arenie międzynarodowej.

Przekazanie Polskiej Federacji Hodowców Bydła i Producentów Mleka zadań z zakresu prowadzenia oceny wartości użytkowej bydła nastąpiło1 lipca 2006 roku. Od samego początku nadrzędnym celem Federacji jest wspieranie hodowców i pomoc w ich codziennej pracy. Prowadząc ocenę wartości użytkowej bydła, stawiamy na najnowsze osiągnięcia nauki i techniki, proponujemy nowoczesną usługę, która nie odbiega poziomem od usług prowadzonych przez kraje stanowiące czołówkę w produkcji mleka na świecie. Pracujemy i zmieniamy się dla hodowców. Poszerzamy wachlarz naszych usług, współpracujemy z organizacjami zagranicznymi, jesteśmy członkiem Międzynarodowego Komitetu ds. Użytkowości Zwierząt (ICAR), posiadamy certyfikaty jakości ICAR, PCA i wiele innych. Stawiamy na wysoką jakość usług i innowacyjność. Jesteśmy gwarantem fachowej wiedzy, specjalistycznego sprzętu, jesteśmy otwarci na ścisłą współpracę i oczekiwania naszych hodowców.

Hodowcom prowadzimy księgi hodowlane, dostarczamy wyniki badań mleka i pasz, świadczymy usługi doradcze ogólne i z zakresu żywienia bydła. Wyniki prezentujemy w formie wielu raportów dotyczących różnych aspektów zarządzania stadem. Stworzyliśmy narzędzie do kalkulacji kosztów żywienia COLUMB – pierwszy tego rodzaju polski program. Opracowaliśmy autorski program do zarządzania stadem – Stado On-Line (SOL). Cały czas trwają modyfikacje, które zintegrują nasz program z innymi aplikacjami, z których korzystają hodowcy. W programie CGen pomagamy dbać o zdrowotność racic. Dzięki programowi do kojarzeń DoKo wspieramy budowanie potencjału genetycznego krów. Ponadto dysponujemy laboratorium genomicznym.

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom hodowców, nieustannie poszerzamy naszą ofertę. Absolutną nowością jest wprowadzone 1 marca 2019 roku badanie cielności z mleka krów (tzw. PAG). Nasze wspólne wysiłki i działania mówią same za siebie. W okresie, kiedy ocena wartości użytkowej bydła mlecznego prowadzona jest przez PFHBiPM, średnia wydajność krów pod oceną wzrosła:

  • w Polsce z 6 664 kg w 2006 r. do 8 530 kg w 2019 r.,
  • w Regionie Oceny Poznań z 7 116 kg w 2006 r. do 9 069 kg w 2019 r.,
  • w Wielkopolsce z 7 019 kg w 2006 r. do 8 995 kg w 2019 r.

By być bliżej hodowców, swoją działalność oceny wartości użytkowej bydła prowadzimy w oparciu o trzy Regiony Oceny:

  • Region Oceny Parzniew,
  • Region Oceny Poznań,
  • Region Oceny Bydgoszcz,

oraz o działające w ich strukturach laboratoria badania mleka, pasz i PAG (badanie cielności z mleka krów) i przedstawicielstwa. Od 2003 roku prezydentem PFHBiPM jest niezmiennie Leszek Hądzlik. Doświadczone, odpowiednie osoby na czele firmy, posiadające zdolność strategicznego przewidywania są gwarantem stabilnego rozwoju i skupiania wysiłków w celu dostarczania hodowcom wszelkich danych do dobrego zarządzania ich stadami.

Ważnym aspektem działalności naszej firmy jest organizacja i udział w ogólnopolskich, wojewódzkich i regionalnych wystawach zwierząt oraz corocznych konferencjach specjalistycznych. Tego rodzaju wydarzenia są świetną okazją do spotkań i wymiany doświadczeń. Dają możliwość zapoznania się z nowinkami w hodowli bydła i technologii produkcji mleka. Są świętem hodowców, czyli okazją do pochwalenia się sukcesami hodowlanymi, i okazją do promocji swoich gospodarstw. Obserwując czempiony, można wyznaczyć swoje własne cele hodowlane.

Już od 25 lat stałą pozycją w kalendarzu imprez wielkopolskich są Regionalne Wystawy Zwierząt Hodowlanych w Sielinku i Pudliszkach. To jedne z miejsc, które kształtują kierunki rozwoju dla wielkopolskich hodowców zwierząt, w tym bydła mlecznego. Czempiony z tych wystaw zaliczają się do ścisłej czołówki krajowej. Sielinko to nie tylko rolnicy i ich zwierzęta, ale też promocja wyrobów, w tym artykułów mleczarskich. Pudliszki to integracja środowiska rolników i konsumentów żywności. Jednocześnie firmy i instytucje z branży rolniczej i okołorolniczej mogą zaprezentować swoją ofertę. Wystawy pozwalają spojrzeć kompleksowo na wszelkie aspekty działalności rolniczej.

Wielkopolski Związek Hodowców i Producentów Bydła
ul. Klonowa 9, 63-714 Kobierno

Wielkopolski Związek Hodowców i Producentów Bydła został utworzony podczas Zjednoczeniowego Zjazdu Delegatów dnia 16 lutego 1999 roku. Sytuacja po zmianie administracyjnej w Polsce wymusiła inicjatywę powstania organizacji o większym zasięgu. Tworzenie zintegrowanego Związku działającego w całym województwie wielkopolskim spowodowało zamknięcie działalności Związków Wojewódzkich w dotychczasowym kształcie.

Pierwszym Prezesem WZHiPB został ówczesny główny hodowca spółki Hodowla Roślin Szelejewo – Marian Pankowski. Dyrektorem biura został wówczas Stanisław Kautz. Podczas kolejnego Walnego Zjazdu Delegatów w 2003 roku delegaci z całej Wielkopolski postawili na wybór prezesa w osobie Przemysława Jagły, który pełni tę funkcję aż do dnia dzisiejszego. Wiceprezesami są Tadeusz Dymarski i Mikołaj Czarnecki, a sekretarzem zarządu Henryk Olejniczak.

Obecnie Związek w swoich strukturach skupia 19 kół Gminnych i Rejonowych, a także kilkanaście ośrodków wielkostadnych, w tym Spółki Skarbu Państwa oraz wielkostadne hodowle prywatne. Łącznie Związek skupia obecnie niemal 1900 członków i jest drugim co do wielkości związkiem hodowców bydła w naszym kraju.

Główne zadania Związku to podnoszenie poziomu hodowli bydła mlecznego, reprezentowanie i obrona interesów oraz dobrego imienia hodowców i producentów bydła.

Swoje cele Związek realizuje dzięki popularyzowaniu nowoczesnych metod hodowli bydła i produkcji mleka, organizację szkoleń, a co za tym idzie, pogłębianie wiedzy fachowej wśród członków, przedstawianie administracji państwowej i samorządowej postulatów w zakresie potrzeb produkcji mleka i hodowli bydła. Związek uczestniczy również w opiniowaniu decyzji i projektów aktów prawnych dotyczących polityki produkcji bydlęcej.

Wielkopolski Związek Hodowców i Producentów Bydła jest również organizatorem i uczestnikiem wielu wystaw oraz imprez rolniczych o różnym zasięgu. Jesteśmy głównym organizatorem Regionalnej Wystawy Zwierząt Hodowlanych w Pudliszkach, organizowanej w cyklu dwuletnim naprzemiennie, a także współorganizatorem Regionalnych Wystaw Zwierząt Hodowlanych w Sielinku.

Tego typu wydarzenia, a także wiele innych organizowanych przez nasz Związek (Regionalne Wystawy Zwierząt, pokazy bydła, targi rolnicze, konkursy odchowu bydła) są jedną z wielu form popularyzacji hodowli bydła mlecznego. Przyczyniają się również do rozwoju wielkopolskiej hodowli bydła mlecznego. Są formą promocji polskiego mleczarstwa. Zwierzęta prezentowane podczas wystaw to dorobek wielu pokoleń, efekty ciężkiej pracy na osiągane wyniki, a same wystawy są okazją do wymiany doświadczeń i zachętą dla hodowców i kolejnych pokoleń tworzących gospodarstwa specjalizujące się w produkcji mleka.

Polski Związek Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego
ul. Rakowiecka 32, 02-532 Warszawa, NIP 527-20-04-291
tel. +48 22 849 19 10, faks +48 22 849 32 32
www.bydlo.com.pl, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

Polski Związek Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego jest organizacją niezależną, samorządną, zrzeszającą ok. 1050 hodowców i producentów bydła ras mięsnych z całego kraju. W bieżącym roku obchodzi 25-lecie swojej działalności. Od 1994 roku czynnie reprezentuje prawa i interesy swoich członków. Związek jest jedynym pełnoprawnym reprezentantem środowiska hodowców i producentów bydła w Polsce i podmiotem upoważnionym przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi do prowadzenia ksiąg i rejestrów hodowlanych oraz oceny wartości użytkowej bydła następujących ras mięsnych: Angus czerwony i czarny, belgijska biało-błękitna, Blonde d’Aquitaine, Charolaise, Galloway, Highland, Hereford, Wagyu, Limousine, Piemontese, Salers, Siementaler (typ mięsny), Uckermärker, Welsh Black. Główne cele i zadania PZHiPBM to:

  • podejmowanie strategicznych działań związanych z hodowlą i produkcją bydła mięsnego oraz wspieranie działań poprzez: stałe monitorowanie stanu populacji bydła mięsnego, prowadzenie oceny wartości użytkowej bydła mięsnego, działania mające na celu uzyskanie w stadach naszych członków jak najlepszych wyników produkcyjnych ocenianych zwierząt;
  • koordynacja i realizacja przyjmowanych programów hodowlanych;
  • prowadzenie działań szkoleniowych na rzecz hodowców;
  • promowanie hodowli bydła mięsnego poprzez udział hodowców i prezentację ich zwierząt podczas krajowych i regionalnych wystaw hodowlanych;
  • propagowanie hodowli bydła mięsnego;
  • prowadzenie działań zmierzających do wzrostu produkcji i spożycia mięsa wołowego wysokiej jakości wyprodukowanego na rynku krajowym;
  • współpraca z organizacjami i instytucjami krajowymi i międzynarodowymi zajmującymi się problematyką oceny użytkowości hodowli zwierząt i inseminacją;
  • reprezentowanie Związku na arenie międzynarodowej;
  • dbanie o dobre imię polskiego hodowcy bydła mięsnego.

Polski Związek Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego w chwili obecnej współpracuje z organizacjami powiązanymi z hodowlą bydła w kraju i za granicą. Corocznie przeprowadza na terenie całego kraju szkolenia dla hodowców i producentów bydła mięsnego, w których każdorazowo uczestniczy około tysiąca zainteresowanych. Związek bierze również czynny udział w przygotowywaniu i opiniowaniu rozwiązań legislacyjnych na szczeblu krajowym oraz Unii Europejskiej (COPA COGECA). PZHiPBM wydaje również kwartalnik „Bydło Mięsne”, będący kompendium specjalistycznej wiedzy dla hodowców i producentów bydła mięsnego oraz coroczną publikację „Oceny wartości użytkowej bydła ras mięsnych”, przedstawiającą wyniki uzyskiwane w stadach bydła ras mięsnych znajdujących się pod kontrolą użytkowości. Z inicjatywy Zarządu Polskiego Związku Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego w grudniu 2015 r. powstała spółka Bydło Mięsne Sp. z o.o., zajmująca się m.in. działalnością handlową i usługową mającą na celu pomoc hodowcom zrzeszonym w PZHiPBM, przede wszystkim w sprzedaży materiału hodowlanego oraz rzeźnego.

Polski Związek Hodowców i producentów Trzody Chlewnej „POLSUS”
ul. Ryżowa 90, 02-495 Warszawa

Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej „POLSUS” jest ogólnopolską organizacją społeczno-zawodową, która istnieje od 1958 roku. Zgodnie ze statutem, „POLSUS” reprezentuje i broni praw oraz interesów rolników; działa na rzecz postępu w hodowli i produkcji trzody chlewnej.

  • W ramach swojej działalności przeprowadziliśmy ponad 500 szkoleń o różnorodnej tematyce dla hodowców „POLSUS”, jak i niezrzeszonych hodowców i producentów świń.
  • Przedstawiciele „POLSUS” aktywnie uczestniczą w pracach zespołów oraz grup roboczych i konsultacyjnych, gdzie przygotowywane są propozycje rozwiązań prawnych związanych z funkcjonowaniem poszczególnych rynków rolnych oraz różnych zagadnień dotyczących obszarów wiejskich (m. in. w zespole stabilizacji i wsparcia rynku mięsa wieprzowego, zespole odbudowy suwerenności paszowej i ograniczenia GMO, Zespole Żywności Wysokiej Jakości).
  • „POLSUS” ściśle współpracuje ze stacjami inseminacji, uczelniami rolniczymi i instytutami naukowo-badawczymi, m.in. z Instytutem Zootechniki PIB w Krakowie, Instytutem Genetyki i Hodowli Zwierząt PAN w Jastrzębcu, Instytutem Badawczym Przemysłu Rolno-Spożywczego w Poznaniu i Państwowym Instytutem Weterynaryjnym w Puławach.
  • „POLSUS” jest członkiem międzynarodowych stowarzyszeń i organizacji branżowych: EPSPA (European Pig Selectioners and Producers Association) i EPP (European Pig Producers). Przedstawiciel „POLSUS” uczestniczy w spotkaniach COPA-COGECA w Grupie Doradczej i w Grupie Roboczej ds. Wieprzowiny „PIGMEAT”.

Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej „POLSUS” od 17 lat jest podmiotem odpowiedzialnym za prowadzenie ksiąg hodowlanych i oceny wartości użytkowej świń. Znajduje się w wykazie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi dotyczącym związków hodowców prowadzących księgi hodowlane dla świń ras wbp, pbz, puławska, duroc, hampshire, pietrain i wbo (wielka biała ojcowska) oraz w wykazie przedsiębiorstw hodowlanych utrzymujących rejestry hodowlane dla mieszańców świń (https://www.gov.pl/web/rolnictwo/zootechnikazootechnics).

PZHiPTCh „POLSUS” jako uznany przez MRiRW związek hodowców realizuje 11 programów hodowlanych mających na celu doskonalenie świń. Jeden program hodowlany dla rasy zachowawczej oraz jeden program hodowlany polegający na tworzeniu nowej rasy świń, tj. wielkiej białej ojcowskiej. Poszczególne programy zostały opracowane na podstawie wytycznych zawartych w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1012 z dnia 8 czerwca 2016 r.

Hodowcy zainteresowani udziałem w programach hodowlanych mogą uzyskać szczegółowe informacje pod numerem telefonu +48 22 723 08 06 lub adresem e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript..

Oferta programów hodowlanych „POLSUS” to dorobek wieloletniej, systematycznej pracy hodowlanej. Oferujemy rasy świń o bardzo dobrych parametrach użytkowych. Wartość użytkowa i hodowlana zwierzęcia oraz jego pochodzenie jest potwierdzana świadectwem zootechnicznym, które ma prawo wystawić jedynie „POLSUS”. Nasze zwierzęta hodowlane pozwalają uzyskać w produkcji liczne potomstwo, wysokie przyrosty dobowe, doskonałą jakość mięsa i mięsność na europejskim poziomie.

Uzyskane najnowsze wyniki badań „POLSUS” pt. „Aktualna wartość dietetyczna wieprzowiny, jej znaczenie w diecie i wpływ na zdrowie konsumentów” (dostępne na www.polsus.pl) wskazują, że współczesna polska wieprzowina (bo na takiej prowadzono badania) charakteryzuje się lepszą, w porównaniu z danymi z lat poprzednich, wartością odżywczą, bowiem zawiera mało tłuszczu, mniej cholesterolu i kalorii oraz jest cennym źródłem dobrze przyswajalnego żelaza. Ponadto jest bardzo dobrej jakości, o czym świadczy m.in. prawidłowa różowo-czerwona barwa i optymalny poziom tłuszczu śródmięśniowego, korzystnie kształtujący jego smak, zapach i soczystość.

Analiza wieprzowiny pochodzącej z krajowej produkcji przedstawiona w naszym opracowaniu „Wieprzowina mięsem bezpiecznym dla konsumentów”, dostępnym na www.polsus.pl. wskazuje na brak zawartości niepożądanych substancji potencjalnie szkodliwych w mięsie, takich jak pestycydy czy pyretroidy, lub ich zawartość jest znacznie poniżej dopuszczalnej normy, jak w przypadku dioksyn i metali ciężkich (ołów, kadm, nikiel, chrom, miedź, cynk).

Dzięki wieloletniej i systematycznej pracy hodowlanej nad trzodą chlewną mamy dziś doskonałe efekty w postaci poprawy mięsności tuczników i zmniejszenia ich otłuszczenia. Postęp hodowlany uzyskany w tym zakresie na przestrzeni ostatnich 20 lat jest znaczący, a dzięki temu dziś i hodowla i przemysł mięsny mogą zaoferować konsumentom nieprzetłuszczone mięso wieprzowe o doskonałych walorach odżywczych. Polska wieprzowina ma nie tylko wysoką wartość odżywczą, ale także jej produkcja odbywa się w sposób bezpieczny dla zdrowia ludzi i zwierząt. Polskie rasy świń pozwalają uniezależniać się od importu drogiego materiału hodowlanego, prosiąt czy mięsa wieprzowego, a tym samym zaoferować konsumentom mięso wieprzowe o wysokich walorach jakościowych i zachować bezpieczeństwo żywnościowe kraju.

Polskie zwierzęta hodowlane pozwalają na produkcję wyróżniającej się oferty surowcowej, która jest atrakcyjna dla zakładów przetwórczych i konsumentów. Bazując na takim materiale hodowlanym, producenci żywca mogą zaoferować przetwórcom surowiec zarówno do produkcji tradycyjnej, jak i do produkcji wyróżniającej się oferty handlowej, np.:

  • pochodzącej z certyfikowanego systemu jakości (PQS) uznanego przez ministra rolnictwa za krajowy system jakości żywności, polegający na produkcji w łańcuchu od pola do stołu;
  • oznakowanej logiem „Produkt Polski”;
  • wyprodukowanej z ras wpisanych na ministerialną Listę Produktów Tradycyjnych (rasy wbp, pbz, puławska);
  • wytworzonej w ramach Gwarantowanych Tradycyjnych Specjalności (kabanosy, kiełbasa myśliwska i jałowcowa);
  • pochodzącej od ras rodzimych (puławskiej);
  •  z wykorzystaniem rasy duroc;
  • certyfikowanej, ze wskazaniem ras świń (wbp, pbz).

Tak ukierunkowana produkcja umożliwia wzmocnienie roli producentów w łańcuchu produkcyjnym (od producenta do konsumenta), a konsumentom pozwala zaoferować nie anonimowy, ale dokładnie zdefiniowany produkt (PQS, Produkt polski, GTS, czy LPT).

Te wszystkie elementy razem tworzą wartość dodaną, która obok wartości odżywczej staje się niezwykle istotnym elementem budowania patriotyzmu w całym łańcuchu produkcyjnym (hodowlanego, surowcowego i konsumenckiego), co pozwoli na wspieranie każdego uczestnika procesu produkcyjnego i wskazanie konsumentom bogatej oferty wieprzowiny wyprodukowanej na bazie ras pochodzących z programów hodowlanych, realizowanych przez PZHiPTCh „POLSUS” od ras świń. Mając na uwadze dobro polskiej hodowli oraz wzbogacenie oferty dla konsumentów „POLSUS” dołączył do platformy wspierającej kampanię Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi „Produkt polski” – inicjatywy promującej patriotyzm konsumencki i wspierający polskie przedsiębiorstwa, w tym hodowców i producentów świń.

Wielkopolski Związek Hodowców Trzody Chlewnej
ul. Naramowicka 144, 61-619 Poznań
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

W Poznaniu 9 lipca 1991 roku, po wielu miesiącach przygotowań, odbył się zjazd założycielski związku hodowców trzody chlewnej z naszego regionu z województw kaliskiego, konińskiego, leszczyńskiego i poznańskiego. Powstał pierwszy w kraju związek hodowców, który przyjął nazwę Wielkopolski Związek Hodowców Trzody Chlewnej w Poznaniu.

Związek za cel swej działalności przyjął między innymi:

  • reprezentowanie i obronę interesów hodowców trzody chlewnej;
  • współudział w organizowaniu hodowli trzody chlewnej oraz jej doskonalenie zgodnie z zasadami hodowli, prawem hodowlanym i specyfiką regionu Wielkopolski.

W tym celu w 1992 roku opracowany został przez Związek wspólnie z OSHZ w Poznaniu program hodowlany, który został zaakceptowany przez Ministerstwo Rolnictwa.

Ogólnie biorąc, program ten zakładał:

  • stałe doskonalenie ras czystych w celu uzyskania wartościowych ras matecznych i ojcowskich;
  • ustalanie właściwego doboru ras do wyhodowania knurów i loszek mieszańcowych jako najbardziej przydatnych komponentów do produkcji tuczników.

WZHTCH rozpoczął jako pierwszy w kraju promocję materiału hodowlanego na Międzynarodowych Targach Rolniczych POLAGRA. W 1992 roku na wspólnym stanowisku ze Związkiem Hodowców Świń Schleswig-Holstein po raz pierwszy prezentowane były na wystawie w kraju knurki mieszańcowe ras dur, pi i ha. WZHTCH dał początek wystawom hodowlanym w czasie Międzynarodowych Targów Rolniczych w Poznaniu, które dopiero od 2001 roku weszły jako stały element POLAGRY.

W roku 1994 bez zwierząt, a w latach 1995 i 1996 WZHTCH zaprezentował swój program hodowlany razem ze zwierzętami na XI i XII Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie na Służewcu oraz zwierzęta czystorasowe, mieszańce tych ras, tuczniki trzyrasowe jako efekt przemyślanego krzyżowania ras świń w celu uzyskania tuczników mięsnych. Za prezentację programu hodowlanego na Służewcu Związek otrzymał od Ministerstwa Rolnictwa nagrodę i wyróżnienie.

Poza tym Związek nasz prezentował swój program razem ze zwierzętami na regionalnych wystawach hodowlanych w Marszewie, Janowcu Wlkp., Pudliszkach, a nawet w Lublinie, a także na Targach Ferma Świń i Drobiu w poznańskiej Arenie.

Prowadzona na szeroką skalę promocja materiału hodowlanego przyczyniła się:

  • do wyraźnej poprawy mięsności produkowanych tuczników w oparciu o ten materiał, co odnotowały rzeźnie, stosując system klasyfikacji EUROP;
  • do wzrostu zapotrzebowania na dobry materiał hodowlany – knury i loszki, dzięki czemu hodowla wyraźnie się rozwinęła.

Nastąpił wzrost liczby loch pod oceną, a tym samym wzrost produkcji knurów i loszek, które głównie trafiały do wielkopolskich producentów żywca i częściowo do innych regionów kraju.

Do wszystkich Stacji Unasieniania Loch w kraju trafiło ok. 500 knurów, które musiały spełniać szczególne wymagania pod względem wartości użytkowej, hodowlanej i zdrowotnej. Hodowców i Zarząd Związku od samego początku działalności interesowała sprawa przejęcia prowadzenia oceny użytkowości zwierząt oraz ksiąg hodowlanych.

WZHTCH i pozostałe regionalne związki hodowlane przystąpiły do PZHiPTCH „POLSUS” działającego na cały kraj, dzięki czemu 1 kwietnia 2003 roku decyzją MRiRW możliwe było prowadzenie ksiąg zwierząt zarodowych oraz oceny wartości użytkowej świń raz wbp, pbz, ha, dur, pi, belgijska zwisłoucha i puławska.

WZHTCH był i jest współorganizatorem i uczestnikiem wszystkich Regionalnych Wystaw w Sielinku. Na każdej z tych wystaw prezentowanych było kilkadziesiąt, a niekiedy nawet blisko 100 sztuk knurów i loszek o wysokiej wartości hodowlanej i użytkowej, za które hodowcy otrzymywali puchary, dyplomy, nagrody i wyróżnienia.

Związek Hodowców Koni Wielkopolskich
ul. Kłeckoska 14, 62-200 Gniezno

Za początki zorganizowanej i kierowanej hodowli koni w Wielkopolsce uważa się datę powstania Stada Ogierów w Sierakowie w 1829 roku, natomiast istnienie Związku Hodowli Koni datuje się na rok 1895. Najważniejsze daty w historii Związku Hodowców Koni Wielkopolskich i hodowli koni w Wielkopolsce:

  • rok 1829– założenie Poznańskiej Stadniny Koni i Państwowego Stada Ogierów w Sierakowie;
  • rok 1838– powstanie stowarzyszenie ds. organizacji i podniesieniem poziomu hodowli pod nazwą „Towarzystwo ku podniesieniu chowu koni, bydła i owiec”;
  • rok 1885– założenie Państwowego Stada Ogierów w Gnieźnie;
  • rok 1895/1896 – powstanie Towarzystwa Zapisywania Klaczy w Księgi Rodowe („Posenshe Stutbuch-Gesellschaft fur edles Halbblut”);
  • rok 1920 – powstanie Związku Hodowców Konia Szlachetnego w Wielkopolsce, który miał ogromny i korzystny wpływ na rozwój hodowli poznańskiej;
  • rok 1933 – początki powstawania Powiatowych Kół Hodowców Koni;
  • rok 1935 – przekształcenie Związku Hodowców Konia Szlachetnego w Wielkopolsce w Poznański Związek Hodowców Koni, który wydał (pod nadzorem Ministerstwa Rolnictwa i RR (Reform Rolnych) Księgi Stadne Koni Półkrwi;
  • rok 1955 – początek działalności Wielkopolskiego Ośrodka Hodowli Koni (powiaty Gostyń, Krotoszyn, Kościan, Leszno, Ostrów Wielkopolski, Rawicz, później Jarocin i Pleszew);
  • rok 1962 – uznanie koni poznańskich, mazurskich i pomorskich za rasę WIELKOPOLSKĄ (rozporządzenie Ministra Rolnictwa z dnia 27 grudnia 1962 r. w sprawie prowadzenia Ksiąg zwierząt zarodowych (Dz.U. nr 6/63 poz. 38 );
  • rok 1983– powstanie Wielkopolskiego Związku Hodowców Koni (WZHK).

Do głównych celów WZHK należy:

  • wykonywanie czynności zootechnicznych w hodowli koni zleconych przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi;
  • popieranie i propagowanie nowoczesnych metod hodowli i chowu koni;
  • wprowadzanie właściwych zasad organizacji hodowców koni, służących dobru hodowli;
  • współdziałanie z podmiotami publicznymi i niepublicznymi w doskonaleniu hodowli i chowu koni;
  • współpraca z odnośnymi władzami w wykonywaniu ustaw, rozporządzeń i przepisów w zakresie hodowli i chowu koni;
  • organizowanie i współorganizowanie pokazów i wystaw koni;
  • współdziałanie z odpowiednimi instytucjami przy sprzedaży koni, przede wszystkim stanowiących własność członków Związku;
  • udzielanie porad i pomocy fachowej w prowadzeniu hodowli, organizowanie odczytów,
  • zakładanie bibliotek, organizowanie wyjazdów specjalistycznych oraz popularyzowanie czasopism fachowych;
  • organizowanie kursów w zakresie hodowli i chowu, podkownictwa, z higieny i użytkowania koni;
  • współpracę z organizacjami jeździeckimi oraz popularyzację turystyki i hipoterapii;
  • współpracę z doświadczalnictwem zootechnicznym;
  • występowanie z wnioskami o odznaczenia i nagrody państwowe dla zasłużonych hodowców i działaczy w dziedzinie hodowli oraz pracowników Związku;
  • prowadzenie działalności gospodarczej zgodnie z obowiązującymi przepisami;
  • opracowywanie programów hodowli koni rasy wielkopolskiej;
  • współpraca organizacyjna i hodowlana ze związkami ościennymi;
  •  reprezentacja i ochrona praw oraz interesów hodowców koni na terenie Wielkopolski, a także reprezentacja i ochrona praw oraz interesów hodowców koni rasy wielkopolskiej w Polsce.

Związek Hodowców Koni Wielkopolskich zrzesza ponad 1300 członków w 31 Powiatowych Kołach, które w większości posiadają swoje sztandary (25) jako dowód szacunku dla długoletniej historii Związku i dbałość o jego spójność. Klaczy matek licencjonowanych we wszystkich rasach na terenie wojojewodztwa wielkopolskiego jest ponad 1500, a ogierów ponad 350. Jednakże najliczniejszą grupę koni będących pod pieczą ZHKW stanowią konie rasy wielkopolskiej.

Związek Hodowców Koni Wielkopolskich jest organizatorem lub współorganizatorem niezliczonej ilości wystaw hodowlanych, premiowań źrebiąt, użytkowych prób dzielności, pokazów hodowlanych, pokazów użytkowości koni, imprez sportowych, w tym organizowanych na terenie WODR Sielinko. ZHKW od samego początku (tj. od 1994 r.) towarzyszył Wystawom Hodowlanym organizowanym w Sielinku. Dodatkowo w latach 1994-1999 ZHKW organizował w Sielinku Aukcje Ogierów. ZHKW jest także organizatorem Krajowego Czempionatu Hodowlanego Koni Rasy Wielkopolskiej oraz Kuców i Koni Małych, Wystawy Hodowlanej powiatu Nowy Tomyśl.

Uczestnictwo ZHKW w licznych wydarzeniach organizowanych w WODR Sielinko spowodowało, iż Sielinko stało się bardzo ważnym miejscem zarówno dla pasjonatów, jak i hodowców koni.

Regionalny Związek Hodowców Owiec i Kóz w Poznaniu
ul. Mickiewicza 33, 60-837 Poznań
tel. 61 8474991, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

Regionalny Związek Hodowców Owiec i Kóz w Poznaniu jest samorządną, społeczno-zawodową organizacją, reprezentującą i broniącą praw oraz interesów hodowców i producentów owiec i kóz. Działa na terenie województw: wielkopolskiego, lubuskiego i części zachodniopomorskiego.

Do głównych zadań realizowanych przez RZHOiK w Poznaniu należą:

  1. Prowadzenie ksiąg hodowlanych oraz obowiązującej dokumentacji hodowlanej dla owiec i kóz.
  2. Organizowanie i prowadzenie oceny wartości użytkowej i hodowlanej w stadach owiec i kóz.
  3. Prowadzenie selekcji młodzieży i stada podstawowego oraz doboru osobników do kojarzeń.
  4. Kwalifikowanie materiału hodowlanego (licencjonowanie tryków i maciorek) do dalszej hodowli oraz organizowanie wymiany materiału hodowlanego między stadami.
  5. Realizowanie krajowych programów hodowlanych dla ras owiec i kóz występujących w regionie.
  6. Udzielanie hodowcom poradnictwa w zakresie utrzymania zwierząt, żywienia i profilaktyki oraz przygotowania zwierząt do krajowych i regionalnych wystaw, organizowanie szkoleń w terenowych kołach hodowców owiec.
  7. Organizowanie skupu materiału rzeźnego, w szczególności jagniąt na eksport oraz obrotu produktów owczarskich i kozich.
  8. Współpraca z jednostkami naukowo-badawczymi i instytucjami zajmującymi się sprawami hodowli, rozrodu oraz skupem i przetwórstwem artykułów pochodzenia owczego i koziego.

Związek hodowców owiec w Wielkopolsce powołali w 1957 roku indywidualni hodowcy owiec, do których przyłączyli się wkrótce hodowcy z gospodarstw spółdzielczych i państwowych spoza struktury ówczesnych Państwowych Gospodarstw Rolnych.

Wielkopolski Związek Hodowców Owiec zatrudniał kadrę selekcjonerów, uprawnionych do wpisów owiec do ksiąg zwierząt zarodowych. Jednocześnie byli oni instruktorami chowu i hodowli owiec. Po roku 1975 kadrę selekcjonerów przejęła administracja państwowa.

W okresie 1980-1994 na terenie Wielkopolski działało 5 wojewódzkich związków hodowców owiec, które zajmowały się organizacją produkcji owczarskiej, głównie w sektorze rolnictwa indywidualnego. Odrodzenie związku hodowców nastąpiło w 1995 roku, po przejęciu przez Regionalny Związek Hodowców Owiec i Kóz w Poznaniu całokształtu prac związanych z hodowlą obu gatunków w Wielkopolsce, w tym oceny użytkowości i prowadzenia ksiąg hodowlanych. Po 2000 roku Regionalny Związek w Poznaniu objął działalnością także hodowców owiec i kóz w województwie lubuskim.

Od roku 1995 RZHOiK w Poznaniu uczestniczył w opracowaniu nowych programów hodowlanych dla owczarstwa krajowego, które znalazło się w trudnej sytuacji po zmianach ustrojowych i przejściu do gospodarki rynkowej. Pilna okazała się całkowita zmiana kierunku użytkowania owiec z wełnistego na mięsny. Zmian wymagały tez programy hodowlane dla poszczególnych ras owiec, w tym tych, które przeważały w pogłowiu owiec w Wielkopolsce. Związek opracował zatem nowe programy hodowlane dla owcy wielkopolskiej i merynosa polskiego, dostosowane do chowu tych zwierząt w nowych warunkach ekonomicznych. Pod koniec lat 90. wobec gwałtownego spadku liczebności pogłowia ras rodzimych Związek, współpracując z Instytutem Zootechniki w Krakowie, przeprowadził inwentaryzację tych zwierząt na terenie Wielkopolski i uczestniczył w opracowaniu programu hodowli zachowawczej dla zagrożonej lokalnej populacji owcy wielkopolskiej. Od roku 2008 Związek uczestniczył w opracowaniu podobnego programu dla merynosa polskiego w starym typie. Obecnie Związek prowadzi księgi hodowlane dla owiec 12 ras, w tym m.in. 4 mięsnych ras ojcowskich, 4 ras matecznych, owcy mlecznej rasy fryzyjskiej, owcy wysokoplennej – romanowskiej. Programy ochrony zasobów genetycznych obejmują w regionie 5 ras krajowych. Ponadto Związek prowadzi ocenę i księgę hodowlaną dla kóz rasy anglonubijskiej w nielicznych stadach tego gatunku.

RZHOiK w Poznaniu obsługuje region drugi co do wielkości pogłowia owiec w kraju (po regionie Nowego Targu) i drugi co do liczebności zwierząt zarodowych w stadzie (ok. 15 tys. szt.).

Od 1995 roku Związek przygotowywał i zgłaszał udział hodowców we wszystkich regionalnych wystawach zwierząt hodowlanych, organizowanych przez Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu na terenach wystawowych w Sielinku.

Spośród hodowców owiec i kóz z naszego regionu najczęściej uczestniczyli w tych wystawach, a ich zwierzęta zdobywały najwięcej czempionatów, hodowcy z Rolniczych Gospodarstw Doświadczalnych w Brodach i Złotnikach z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, z Zakładu Doświadczalnego w Pawłowicach – Instytutu Zootechniki w Krakowie i Hodowli Zarodowej Zwierząt „Żołędnica” Sp. z o.o. oraz wystawcy indywidualni: Franciszek Kozak z Pawłowic i Kazimierz Ratajczak z Opalenicy. Zdobyte przez zwierzęta tych hodowców tytuły honorowe i wyróżnienia przyczyniły się do uznania stad zarodowych z terenu działania Związku za jedne z najlepszych stad w kraju. Świadczą o tym wyniki uzyskiwane na Krajowych Wystawach Hodowlanych i bezpośrednie zainteresowanie kupnem materiału hodowlanego wśród hodowców z pozostałych regionów kraju, a także hodowców z Czech.

Krajowa Rada Drobiarstwa – Izba Gospodarcza
ul. Czackiego 3/5, 00-043 Warszawa
ul. Sarmacka 7, 61-616 Poznań

KRD-IG działa nieprzerwanie od ponad 27 lat i zrzesza ponad 100 członków reprezentujących hodowlę, reprodukcję i wylęgi, produkcję towarową drobiu i jaj, a także produkcję i sprzedaż mięsa drobiowego oraz jego przetworów i jaj konsumpcyjnych, produkcję pasz dla drobiu, produkcję towarzyszącą. Podmioty zrzeszone w KRD-IG posiadają łącznie blisko 70% udziału w rynku krajowym oraz około 90% udziału w eksporcie. KRG-IG prowadzi szeroką działalność dydaktyczną i naukową związaną z sektorem drobiarskim.

Celem działalności KRD-IG jest m.in. stały rozwój i unowocześnianie polskiego drobiarstwa, ochrona interesów hodowców i producentów drobiu oraz przetwórców mięsa drobiowego, ich integracja, reprezentowanie krajowego drobiarstwa wobec władz państwowych i organizacji pozarządowych.

KRD-IG jest członkiem międzynarodowych organizacji branżowych:

  • v.e.c. – Europejskiego Stowarzyszenia Producentów, Importerów i Eksporterów Mięsa Drobiowego z siedzibą w Kopenhadze (od 2005),
  • CLITRAVI – Europejskiej Organizacji Sektora Przetwórstwa Mięsa z siedzibą w Brukseli (od 2011),
  • ELPHA – Europejskiego Stowarzyszenia Żywca Drobiowego i Jaj Wylęgowych z siedzibą w Brukseli (od 2015),
  • WPSA – Światowego Stowarzyszenia Wiedzy Drobiarskiej PB WPSA (od 2008),
  • IPC – Międzynarodowej Rady Drobiarstwa z siedzibą w Georgia USA (od 2018).

Dział Hodowli i Oceny Drobiu Krajowej Rady Drobiarstwa – Izby Gospodarczej 5 lat temu utworzył w swoich strukturach Dział Hodowli i Oceny Drobiu, odpowiedzialny za realizację zadań merytorycznych z zakresu hodowli i oceny drobiu. Dział zlokalizowany został w Poznaniu, przy ulicy Sarmackiej 7. W strukturze Działu funkcjonują regionalne stanowiska ds. hodowli i oceny drobiu odpowiedzialne za realizację programu oceny wartości użytkowej drobiu. Ich działalność podlega merytorycznej, finansowej oraz organizacyjnej koordynacji i kontroli ze strony Działu Hodowli i Oceny Drobiu.

Głównymi zadaniami Krajowej Rady Drobiarstwa – Izby Gospodarczej, Działu Hodowli i Oceny Drobiu są:

  • prowadzenie oceny wartości użytkowej i hodowlanej drobiu oraz publikowanie wyników tej oceny;
  • prowadzenie systemu informatycznego na potrzeby oceny wartości użytkowej i hodowlanej drobiu;
  • bilansowanie potrzeb i możliwości produkcyjnych w hodowli drobiu;
  • ustalanie założeń krajowych programów hodowlanych;
  • organizacja ekspozycji drobiu podczas Krajowych i Regionalnych Wystaw Zwierząt Hodowlanych;
  • prowadzenie certyfikacji eksportowanego pierza i puchu gęsiego i kaczego.

Gospodarstwo Rolne Waldemar Łuczak
Bicz-Ostatki 3, 62-571 Stare Miasto
tel. 537 956 632
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

Gospodarstwo Rolne Waldemara Łuczaka mieści się we wsi Bicz-Ostatki w powiecie konińskim. W gospodarstwie na około 60 hektarach ziemi prowadzona jest hodowla 5000 sztuk gęsi białych kołudzkich oraz 7000 sztuk kaczek. Dodatkowym zajęciem jest przetwórstwo drobiu, którym zajmuje się Pani Anna Łuczak, żona Gospodarza. W gospodarstwie produkowane są cztery rodzaje pasztetów pieczonych i pasteryzowanych w słoikach: pasztet gęsi, pasztet gęsi z żurawiną (z konfiturą żurawinową własnej produkcji), oraz pasztet kaczy i pasztet kaczy ze śliwką (z dodatkiem powideł bez cukru własnej produkcji). Ponadto gospodarstwo posiada w sprzedaży smalec gęsi oraz leczniczy łój na bolące stawy, suchy kaszel czy zmarszczki. W gospodarstwie na zamówienie można zakupić całe gęsi oraz świeżo ubite tuszki, półtuszki oraz porcje rosołowe. Sezonowo wytwarzany jest smalec gęsi ze skwarkami i ziołami. Sprzedaż prowadzona jest w ramach rolniczego handlu detalicznego bezpośrednio w gospodarstwie, niekiedy na kiermaszach rękodzieła. Istnieje również możliwość wysyłki produktów do konsumenta końcowego.

FARMA SERONADA
Grzegorz Junatowski
Babkowice 49, 63-830 Pępowo
tel. 727 910 847, 727 926 571
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.
www.farmaseronada.pl
www.facebook.com/FarmaSeronada/

Farma Seronada to pierwsza w regionie serowarnia zagrodowa, w której warzone są sery z trzech rodzajów mleka: owczego, krowiego i koziego. Mleko owcze pozyskiwane jest od zwierząt hodowanych w gospodarstwie. W skład stada wchodzi łącznie 18 owiec typu mlecznego (rzadkość w Polsce), z których każda ma własne imię. W minihodowli znajdują się owce w wieku od 0,5 roku do 15 lat.

W serowarni produkowane są sery twarde i półtwarde dojrzewające oraz serki ricotta zawierające tylko białka serwatkowe bez kazeiny. Dostępne są także naturalne jogurty oraz biały sałatkowy buntz.

W 2019 roku (w pierwszym roku działalności Farmy Seronada) na wrocławskim „Wielkim SER-wowaniu”, młody Kozi Ser Farmerski zdobył pierwsze miejsce w kategorii „Sery dojrzewające” i Grand Prix całego wydarzenia jako „Najlepszy z najlepszych”.

Właściciel trudnej sztuki wyrobów serowarskich uczy się od mistrza serowarskiego – Jarosława Marcinowskiego, który rękami pana Grzegorza spełnia swoje i rodziny marzenia o małej, przydomowej serowarni. Wspólnie pracują nad tym, aby asortyment Farmy Seronada był rozpoznawalny, a przede wszystkim zachwycał walorami smakowymi.

Przyjeżdżając do Farmy Seronada, przy odrobinie szczęścia, zostaniemy przywitani przez mamę pana Grzegorza, która z ogromną charyzmą opowie o gospodarstwie, hodowli owiec mlecznych, wytwarzanych w serowarni produktach oraz poczęstuje gryczanym chlebem na zakwasie serwatkowym czy zachwycającym sernikiem na ricotcie.

Gospodarstwo Rolne Marek Nowak
Marek Nowak
Kąkolewo 23
62-065 Grodzisk Wielkopolski
Tel.: 602-180-027 – kierownik gospodarstwa
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.
www.agrokakolewo.pl

Gospodarstwo Rolne Marka Nowaka znajduje się we wsi Kąkolewo w powiecie grodziskim. W gospodarstwie na 300 hektarach prowadzona jest hodowla bydła rasy Limousine oraz prymitywnej węgierskiej rasy świń Mangalica. Wyroby z obu hodowli, czyli mięsa wołowe stekowe, gulaszowe, zrazowe i inne oraz wyroby wieprzowe tj. kiełbasy, kaszanki, bułczanki, wątrobianki, salceson, słonina wędzona oraz szynki wędzone surowe, są do nabycia w sklepiku, który znajduje się przy gospodarstwie. Z hodowli bydła pozyskiwana jest wołowina kulinarna najwyżej jakości, której mięso posiada wyjątkowe walory smakowe, jest kruche i miękkie. Wołowina pochodząca od bydła rasy Limouisine jest źródłem pełnowartościowego białka, ważnych mikroelementów oraz witamin. Hodowla bydła w gospodarstwie Marka Nowaka prowadzona jest od roku 2007, natomiast hodowla świń rasy Mangalica od roku 2013. Mięso pochodzące od świń rasy Mangalica posiada wyjątkowe walory smakowe i jest cenione przez wielu smakoszy kulinarnych. Jest ono delikatne i posiada charakterystyczny marmurek. Wśród znawców sztuki kulinarnej uznawane jest za perłę wśród mięs wieprzowych. Charakterystyczną jego cechą jest specyficzny krwisty i ciemny kolor oraz wysoka zawartość słoniny, co powoduje, że mięso Mangalicy jest smaczniejsze, zdrowsze oraz bardziej soczyste.

Dodatkowo w gospodarstwie prowadzony jest chów kur niosek, które utrzymywane są w kurnikach mobilnych na wolnym wybiegu.

Ponadto w gospodarstwie znajduje się agroturystyka, która oferuje noclegi w budynku z ponad 100-letnią tradycją. Okolica jest bogata w liczne szlaki piesze oraz rowerowe. Dodatkową atrakcją jest możliwość uczestniczenia w pracach związanych z gospodarstwem. Jest to wspaniałe miejsce dla osób szukających ciszy i spokoju, wypoczynku oraz pięknych krajobrazów.

 

Czytany 1157 razy
Powrót na górę