Mak polny występują na obszarze całego kraju. Jako roślina mało wymagająca rośnie właściwie wszędzie. Preferuje dobrze przepuszczalne gleby o średniej zawartości składników mineralnych. Bardzo lubi słońce i w takich warunkach występuje go zdecydowanie więcej. Jest rośliną dorastającą do 90 cm. Posiada prostą łodygę przeważnie pojedyńczą lub z bocznymi przyrostami, która pokryta jest gęstą szczeciną włosków. Liście wyrastają już u nasady i są ząbkowane. Płatki maku są czerwone, przechodzące w pomarańczowe z czarną plamką od strony wewnętrznej przy tym okrągłe, gładkie i delikatne. Średnica kwiatu wynosi około 9 cm. Do wzrostu i rozwoju nie przeszkadzają mu niskie temperatury a nasiona zachowują bardzo długą możliwość skiełkowania. Chwast ten w sprzyjających warunkach potrafi „gościć” na polach nawet dwa razy w sezonie wegetacyjnym a więc wiosną i jesienią. Zachwaszcza w dużym stopniu zboża ozime zwłaszcza pszenicę i żyto oraz rośliny okopowe. Mak polny zaczyna kwitnąć pod koniec wiosny i około 30 dni zachwyca swoimi kwiatostanami. Spotkamy go chyba przy każdej drodze. Nie straszne mu są żadne spaliny samochodowe. Jest odporny na zanieczyszczone środowisko. Mak polny zaklasyfikowany jest jako chwast w roślinach uprawnych, jednak ma wielu zwolenników którzy uprawiają go w swoich ogródkach. Jest także rośliną leczniczą. Ususzone jego płatki służą do wytwarzania syropów, naparów i barwników. Uprawa maku w celu farmaceutycznym czy kosmetycznym podlega regulacjom prawnym.

W tym roku na pleszewskich polach z uprawą zbóż maki „czerwieniły” się w takim nasileniu, że należało zastanawiać się czy rośliną główną są maki czy zboża? Takie pola polubiło wiele osób przejeżdżających tuż obok nich! Zatrzymywały się i przechadzały podziwiając naturę. Wśród tych osób byli amatorzy oraz osoby zawodowo związane z wykonywaniem zdjęć. Wielu z nich przechadzając się po polach próbowało wykonać ciekawe selfie lub rodzinne zdjęcie do albumu.