Gryka dostarcza nasion wykorzystywanych przede wszystkim do wyrobu kaszy, a w niektórych rejonach również do wyrobu mąki, i z tej przyczyny zaliczana jest do roślin zbożowych. Jest to też bardzo cenna roślina miododajna. Coraz częściej bywa uprawiana na zielonkę w siewie czystym lub w mieszankach z gorczycą białą lub facelią błękitną.
Rośliny gryki są zupełnie niepodobne do roślin innych zbóż. Łodygi gryki wyrastają do wysokości około 1,00 m i tworzą wiele rozgałęzień. Liście mają kształt sercowaty, osadzone są na długich ogonkach. Łodygi, nerwy i ogonki liściowe są zabarwione na czerwono. Kwiaty wyrastają u nasady liści i tworzą grono. Pojedyncze kwiaty są różowe, białe lub białoróżowe, obcopylne - zapylane przez pszczoły. Nasiona gryki są trójgraniaste o grubej, twardej, brązowej okrywie. System korzeniowy gryki składa się z korzenia palowego sięgającego dość głęboko oraz licznych rozgałęzień. Korzenie mają bardzo dużą zdolność pobierania z gleby składników pokarmowych, zwłaszcza fosforu.
Gryka ma nieduże wymagania glebowe, może być uprawiana na wszystkich glebach z wyjątkiem gleb podmokłych i bardzo suchych. Uprawia się ją przede wszystkim na glebach lekkich, jednakże większe plony wydaje na glebach bardziej zasobnych. Gryka ma niewielkie wymagania co do przedplonu, toteż można ją wysiewać po wszystkich roślinach. Może być uprawiana jako poplon.
Dawki nawozów mineralnych wynoszą przeciętnie 30-40 kg N oraz 40-60 kg K2O i 40-80 kg P2O5 na ha. Nawozy stosuje się w całości przed siewem, ponieważ gryka ma krótki okres wegetacji i nawozów stosowanych pogłównie nie byłaby w stanie wykorzystać.
Przygotowanie pola pod grykę uprawianej jako poplon. Po zbiorze plonu głównego pole orze się, bronuje i przystępuje do siewu. Wysiew nasion około 50-60 kg na ha. Bardzo ważne jest aby do siewu używać nasion dobrze wykształconych, dorodnych.
Poplony rośliny uprawianej po zbiorze plonu głównego, a użytkowane jesienią tego samego roku na paszę lub przyoranie na zielony nawóz możemy pozostawić w postaci mulczu po ich ścięciu, zwałowaniu bądź zniszczone przez mróz na polu. Poplony takie zwiększają żyzność gleby, dostarczają glebie składników mineralnych głównie azotu, jak również zwiększają biologiczną aktywność gleby.
Korzyści dla gleby:
- spulchniają glebę.
- wzbogacają glebę w azot.
- sprzyjają rozwojowi mikroorganizmów.
- przyczyniają się do wydobycia składników mineralnych z głębszych warstw gleby.
- zapobiegają wypłukiwaniu składników odżywczych z gleby.
W ostatnich latach w naszym rejonie bardzo modnym i w coraz większym zakresie uprawiana jest gryka.
Andrzej Otto główny doradca PZDR nr 7 w Pleszewie
Źródło: strony internetowe .