Szara pleśń to jedna z najczęściej występujących chorób grzybowych roślin. Tego roku w miesiącu kwietniu, który zapisał się znacznie poniżej normy wieloletniej jako chłodny i pochmurny poczyniła duże szkody na pomidorach i ogórkach zwłaszcza w słabo wietrzonych tunelach foliowych i szklarniach.
Szarą pleśń wywołuje grzyb Botrytis cinerea należący do klasy workowców. Poraża on liście, łodygi, kwiaty i owoce. Ze względu na możliwość uodparniania się tego patogenu na działanie fungicydów (i coraz mniejszy wybór tych dopuszczonych do użycia), warto się skoncentrować na działaniach profilaktycznych. Do infekcji najszybciej dochodzi, gdy w pomieszczeniach uprawnych panuje bardzo wysoka względna wilgotność powietrza (97-98%), temperatura 14-15°C. Sprzyjające warunki panują też przy zbyt dużym zagęszczeniu roślin. Podstawowe znaczenie w zapobieganiu infekcjom ma utrzymywanie niskiej wilgotności powietrza i niedopuszczanie do skraplania się pary wodnej na roślinach. Aby zmniejszyć wilgotność w pomieszczeniach uprawnych najlepiej jest ogrzewać je przy lekko uchylonych wietrznikach szczególnie podczas chłodnych nocy, gdy temperatura spada poniżej 15°C , może to nie najtańsza ale najlepsza metoda zapobiegawcza przed szarą pleśnią, zwłaszcza gdy powinnyśmy stosować zasady integrowanej ochrony roślin.
Objawy szarej pleśni to przede wszystkim szary, puszysty, pylący nalot, a także brunatne plamy na łodygach. Porażone szarą pleśnią pąki kwiatowe brunatnieją i zamierają, zaś owoce gniją. Nawet jeśli udało nam się uniknąć choroby do czasu zbiorów owoców, szara pleśń może je niszczyć także w czasie przechowywania. Choroba w krótkim czasie może doprowadzić do zniszczenia znacznej części roślin. Ograniczeniu występowania choroby sprzyja właściwe odżywianie pomidorów azotem oraz dobre zaopatrzenie roślin w wapń i potas. Zbyt duża ilość azotu i zbyt mała ilość wapnia i potasu w pożywce zwiększa podatność pomidorów na szarą pleśń. Źródłem naturalnym występowania zarodników szarej pleśni są martwe części roślin, które pozostały po zeszłym sezonie. Grzyb może też przenosić poprzez narzędzia ogrodnicze oraz elementy szklarni czy tuneli foliowych. Zwalczanie naturalne szarej pleśni przede wszystkim polega na stosowaniu odpowiednich metod uprawy. Przede wszystkim podczas sadzenia roślin należy zachowywać odpowiednio dużą rozstawę aby nie rosły w zbytnim zagęszczeniu. Podczas podlewania nie powinno się moczyć części nadziemnej rośliny, wodę powinno się kierować bezpośrednio na ziemię. Nie zapominajmy o płodozmianie, zmiany uprawianych roślin na danym stanowisku są bardzo ważne. Uprawianym roślinom należy też zapewniać dużo światła.
Do zwalczania chemicznego możemy zastosować:
- Amistar Opti 480 SC, Arastar Duo 480 SC, Arastar Twin 480 SC (zalecane stężenie 0,2-0,25% ; okres karencji 3 dni),
– Curzate Cu 49,5 WP (zalecane stężenie 0,4%; okres karencji 7 dni),
– Dymas, Grisu 500 SC, Rovral Aquaflo 500 SC (zalecane stężenie 0,1%; okres karencji 3 dni),
– Prolectus 50 WG (zalecane stężenie 0,8-0,12%; okres karencji 1 dzień),
– Signum 33 WG, Vima-Boskastrobina (zalecane stężenie 0,2%; okres karencji 3 dni),
– Switch 62,5 WG (zalecane stężenie 0,1%; okres karencji 3 dni)
– Tanos 50 WG, Twist 50 WG (zalecane stężenie 0,05%; okres karencji 4 dni)
– Topsin M 500 SC (zalecane stężenie 0,15%; okres karencji 3 dni) .
Ze środków biologicznych polecane jest Polyversum WP (stosowane do podlewania roślin w zalecanym stężeniu 0,1%; okres karencji -nd) oraz Serenado ASO (Bacillus subtilis szczep QST 713).
