Osadnik gnilny /zbiornik na fekalia pochodzenia bytowego/ to pierwszy element przydomowej oczyszczalni ścieków – umieszcza się go w odległości minimum 3 mb od budynku mieszkalnego. Należy go posadowić w wykopie na 15-to centymetrowej warstwie chudego betonu, który ułatwi jego wypoziomowanie. Ustawienie zbiornika w poziomie jest bardzo ważne ze względu na grawitacyjny przepływ ścieków. Po odpowiednim ustawieniu osadnika suchy beton polewamy wodą a po jego stwardnieniu następnego dnia obsypujemy go gruntem rodzimym. Osypka zbiorników cienkościennych lub wykonanych z materiałów o słabej wytrzymałości na napór gruntu koniecznie musi byś stabilizowana cementem. Dlatego lepiej jest montować zbiorniki wykonane z polietylenu o wysokiej gęstości. Mają grube ścianki i specjalne wykonane przetłoczenia zapewniające wyjątkową odporność mechaniczną oraz możliwość samoistnego kotwienia się w gruncie. Dlatego też nie wymagają cementowania. Najlepiej zamontować zbiornik na takiej głębokości, aby pokrywy włazów znajdowały się na równi z terenem. Dopuszcza się posadowienie zbiornika niżej /na przykład wtedy, gdy przewód kanalizacyjny wychodzi z budynku na znacznej głębokości, /ale nie głębiej niż 50 cm pod powierzchnią terenu, licząc od poziomu włazów. Trzeba wtedy wykonać nadbudowy na włazy, by zapewnić do nich wygodny dostęp. Podczas zasypywania otworu gdzie zamontowany został osadnik gnilny jego objętość wewnętrzna musi być wypełniona wodą. Zasypanie pustego zbiornika od zewnątrz a zwłaszcza pozostawienie go nienapełnionego przez dłuższy czas, jest dużym błędem. Po okresowym podniesieniu się wody gruntowej lub podtopieniu przez wody opadowe zbiornik może z dużą siłą być wypchnięty z ziemi. Po takim wypadku nadaje się już tylko do wymiany. Zbiorniki po półrocznym użytkowaniu należy oczyścić wykarczerować a substancje nierozłożone odwieźć na pobliską oczyszczalnię ścieków.
Linie rozprowadzające oczyszczone ścieki bytowe wykonane rur PCV powinny być ułożone i obsypane na powierzchni z klińca kamiennego z zabezpieczeniem górnej powierzchni folią uniemożliwiającą zasklepienie otworów znajdujących się w rurach. Każdy ciąg z rur PCV rozprowadzający oczyszczone ścieki powinien być zakończony wywiewkami PCV zakończonymi pionowymi kominkami.
Nie zapominajmy o kresowym dawkowaniu miesięcznym do naszej kanalizacji szczepów bakterii i innych środków chemicznych przyśpieszających rozkład fekalii pochodzących z bieżących potrzeb użytkowania naszego domu.
Właściwy montaż, wykonanie drenażu rozsączającego po terenie działki oraz okresowe przeglądy urządzenia zapewnią długi bezawaryjny czasookres użytkowania urządzenia.
Specjalista ds. budownictwa i mechanizacji
WODR Poznań
Bogdan Kot