TARDYCJE BOŻONARODZENIOWE

                  Grudzień to czas oczekiwania na Święta Bożego Narodzenia. W kościele katolickim zaczyna się adwent a w domach gospodynie robią wielkie porządki. W tak wysprzątanym domu może stanąć choinka. Do Polski zwyczaj ten przywędrował z Niemiec w XVIII wieku, wcześniej w domach zawieszano podłaźniczkę a w kontach ustawiano snopy zboża.

                Punktem kulminacyjnym tego oczekiwania jest wigilia Bożego Narodzenia. W Polsce wigilie obchodzi się dopiero od XVIII wieku.  W tym dniu obowiązywał  ścisły post, także podczas kolacji wigilijnej podawano tylko potrawy postne. Liczba potraw była zawsze nieparzysta, miało to zapewnić urodzaj i dobrą prace w przyszłym roku. Ilość dań zależała od zamożności gospodarza tak więc wieczerza chłopska składała się z 5 lub 7 potraw( tyle ile dni w tygodniu) , szlachecka z 9 ( dziewięć chórów anielskich) a u arystokracji było 11 potraw.  Obecnie na wigilijnym stole znajduje się 12 potraw na cześć 12 apostołów.

              Przy wigilijnym stole zawsze zostawiano jedno wolne miejsce dla przygodnego gościa, w ten sposób wyrażamy pamięć o bliskich , którzy nie mogą z nami spędzić tych świąt. Pod białym obrusem kładło się siano. Kolację wigilijną rozpoczynało się gdy na niebie ukazała się pierwsza gwiazdka, miała ona oznaczać gwiazdę betlejemską. Najważniejszym momentem wieczerzy wigilijnej jest zwyczaj łamania się opłatkiem, składania  sobie życzeń i wzajemnego wybaczania .

Należy spróbować wszystkich potraw jakie znajdują się na stole aby nie zabrakło któreś podczas następnej wigilii .

           Po kolacji całe rodziny śpiewają kolędy, a domy odwiedzają kolędnicy przebrani za Heroda, trzech króli, śmierć ,pasterzy , turonia i zbierają dary.

        Zwieńczeniem wieczoru wigilijnego jest pasterka – msza odprawiana o północy . Upamiętnia ona przybycie pasterzy do Betlejem i oddanie hołdu maleńkiemu Jezusowi.

Julita Maślińska

ZD Słupca