Na plantacjach ziemniaka skrobiowego po raz kolejny pojawiły się larwy stonki ziemniaczanej, co oznacza konieczność przeprowadzenia zabiegu środkami ochrony roślin. Zbyt późne wykonanie zabiegu prowadzi do ubytku masy liściowej krzaka ziemniaka, a tym samym do obniżenia plonu nawet o 30%.
Próg ekonomicznej szkodliwości dla tego szkodnika wynosi 1 dorosły osobnik na 25-ciu roślinach lub 15 larw na roślinie lub 1 złoże jaj na roślinie.
Po przekroczeniu progu ekonomicznej szkodliwości, zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin należy przeprowadzić ochronę plantacji.
Przeprowadzając zabieg należy zwrócić uwagę na temperaturę powietrza. Przy temperaturze powyżej 20 C nie należy stosować środków ochrony roślin z grupy pyretroidów, w takich warunkach najlepiej jest wykonać zabieg przy użyciu neonikotynoidów.
Przystępując do zwalczania szkodnika po raz kolejny na tej samej plantacji , należy pamiętać, że w strategii zapobiegania odporności stonki ziemniaczanej bardzo ważne jest przestrzeganie stosowania różnych substancji czynnych w kolejnych zabiegach ochrony. Należy zwrócić uwagę, że te same substancje czynne często występują w wielu środkach ochrony roślin lecz pod różną nazwą handlową.
Wielokrotne stosowanie tej samej substancji aktywnej powoduję, że stonka nabywa odporność i skuteczność zastosowanego środka jest dużo niższa.
| 
				 Nazwa środka  | 
			
				 Substancja aktywna  | 
			
				 Dawka  | 
		||
| 
				 Actara 25 WG  | 
			
				 Tiametoksam  | 
			
				 0,06 – 0,08 kg/ha  | 
		||
| 
				 Superkill 500 EC  | 
			
				
 
  | 
			
				 0,06 l/ha  | 
		||
| 
				 Mospilan 20 SP  | 
			
				 Acetamipryd  | 
			
				 0,1 – 0,15 l/ha  | 
		||
| 
				 Cyperpirifos 550 EC  | 
			
				 Chloropiryfos, cypermetryna  | 
			
				 0,5 – 0,6 l/ha  |